Meleğim ( FİNAL.)

Bölüm otuzdört (Burak)

Berrak... beni çıldırtmayı mı düşünüyor? Benden intikam alıyor biliyorum... o yüzden karışmıyorum ona. Çok haklı çünkü...
Bugün çok değişik bir şey oldu. Can'a "yok ol yanımdan" diye haykırdı tam meleğime has bir çığlığı ile.. Nasıl sevindim anlatamam. Sevindiğim taraf, Can'ın gitmesi! Öldürecekmiş gibi baktı ona ama gitti ağır ağır. Bene bunun nedenini sordum.

" Çünkü artık Berrak eski Berrak değil..."

" Nasıl yani?"

" Can derdim yooook!" O kadar güzel güldü ki... İçim kıpır kıpır etti mutluluktan, heyecandan.

" Nasıl yok?"

" Artık bana kimse karışamicak. O yok diyorum Burak! Yok!"

" Gerçekten mi.. Nasıl ya..."

" Abim! Geldi ve onun bana etkisi kalmadı."

" Nasıllll?"

" Abimden çok korkar, geçmişimiz var." Ve sonra bana her şeyi anlattı. İnanmıyorum! Tanrım! Gerçekten artık onunla beraber olabilirdik... Kimse karışmadan... O ve ben... Berrak'ımla ben....

" O zaman seninle benim aramda kimse kalmayacak desene!" Önce durdu. Sanki çok saçma bir şeyler söylüyormuşum gibi bana baktı.

" Bunun olacağını kim söyledi sana?"

" Neyin?"

" Senle ben.."

" Ah! Yapma Berrak! Artık affet beni.."

" Seni affetmeyeceğimi söyledim... Çok acı verdin sende..."

" Okul çıkışı bir yere gidelim.. Sessiz, sakin. Oturalım, uzun uzun konuşalım."

" Tamam ama kararımdan vazgeçmeyeceğim söyleyeyim."

" Konuşalım da önce..." Derken zil çaldı bizde kantindeki masamızdan kalkarken Berrak'ın tam arkasında ki pencereden Can'ın bizi dinlediği gerçeğiyle göz göze geldik. Bi ona bi bana bakıyordu.. Çok sinirli bir şekilde...
Berrak döndü, benim baktığım yöne çevirdi kafasını, ona bakınca irkildi ve uzaklaştı yavaş yavaş pencereden..

Can, " Berraaak!" diye bağırdı...

Bölüm otuzbeş (Burak)

Berrak eskiden olsa gerilir, bal rengi gözlerini korku bürürdü... Ama çok farklıydı. Saçlarını savurdu ve Can'a yaklaştı.

" Caaaan!" Can ne kadar sesli bağırdıysa, oda onu aynı ses tonuyla taklit etti.

" Berrak benim canımı sıkma!"

" Sıktım diyelim? Naparsın?"

" Berrak... Benim gözüm hiç bir şeyi görmez bilirsin.. beni doldurma..."

" Git o zaman!" Benim yanımdan geçerek kendi gitti... Berrak'a hayran kaldım... Davranışına. Çünkü ben bile korkmuştum. Herkes bize bakmıştı. Sadece ben değil, herkes hayranca baktı ona, meleğime.
Okul çıkışı yemeğe gittik. Yemek yerken hiç konuşmadık sadece birbirimize kaçamak bakışlar attık.. Yemeğimiz bittiğinde,

" Evet Burak.."

" Berrak senden öncelikle çok özür dilerim."

" Evet dilemelisin..."

" Ve pişman olduğumu bilmeni isterim."

" Burak, neden birden yüzseksen derece döndün.. düne kadar benimle konuşmak istemiyordun bile. Şimdi ne bu.."

" Berrak... hata yaptım biliyorum ama hiç biri isteyerek değildi her şeyin üstüne yemin ediyorum değildi.. Sen benimsin, sensiz yapamam.. Bunu anladım. Bende acı çektim en az seninki kadar."

" Beni gerçekten sevsen sözünde durur beni asla bırakmazdın. Ben her şeyi kabul ettim. Her şeye varım dedim seninle. Acıya, mutluluğa... Her şeye rağmen, Can'a rağmen. Ama sen beni aptal bir kıskançlık yüzünden geri kazanmaya çalışıyorsun. Eğer Can'la benim yakınlaştığımızı görmeseydin belki böyle olmayacaktın."

" Sus! Bana o düşünceyi hatırlatma..."

" Al işte..."

" Berrak ben bunu bilmeden geldim sana. Derdim konuşmaktı ama seni öyle görünce konu değişti."

" Peki neden konuşmaya geldin?"

" Düzeltmek istedim.. sensiz yapamıyordum..."

" Yaaaa. Hiç belli etmiyordun."

" İçim kan ağlıyordu.." Uzandım elini tuttum. " Berrak... meleğim.. bal gözlüm... lütfen affet beni."

" Bilemiyorum..."

" Birtanem..." Sonunda elimi sıktı ve gülümsedi.

" Ne kadar aptal olsanda senden vazgeçemiyorum köpek..."

hade bakalım barıştılar ee nolcek şimdi

Sona yaklaşıyoruz ama hiç beklemediğiniz bir şey olacak belki

Bölüm otuzaltı (Burak)

Berrak'ım.. Her şeyin yoluna girmesine o kadar çok sevindim ki.. O benim, bende onunum. Dün yemekten sonra bize gittik, film izledik sarıla sarıla.. Onun mis kokusunu o kadar çok özlemişim ki anlatamam.
Bugün mutlu mutlu okula giderken, okula birlikte olupta Can'ı çıldırtmamak adına çok fazla birlikte olamayacağımız gerçeğiyle gittim...
Berrak bugün çok canlıydı! Canım benim! Çok güzel bir gün geçirdik. Derslerde bakıştık -O bal rengi gözleri benim gözlerimde buluşunca mest oldum-, bir kaç teneffüs gezdik, hatta öğle yemeğinde sınıfta baş başa kaldık ve beni öptü.. O ateş veren dudaklarını o kadar çok özlemişim ki... Can'a belli etmeden yaptık bunları.
Her şey yolundaydı. Tek yolunca olmayan şey Nur meselesi idi. Onunla konuşmam lazımdı. Tek başına aşağıya doğru inerken merdivenlerden,

" Nur!" Diye bağırım. Başını kaldırdı. Beni görünce ilk başta gözlerini kaçırdı daha sonra baktı.

" Konuşmalıyız?" dedim.

" Neden?

" Konuşunca görürsün. Bahçeye mi iniyordun? Geliyorum, bekle." Yanına gittim ve beraberce yürüdük. Bir banka oturduk.

" Nur.. beni çok şaşırttın biliyorsun değil mi?"

" Ben, şey.."

" Nur, sana güvenmiştim. Sana en yakın arkadaşım demiştim. Ama beni tamamen kaybettin..."

" Burak.."

" Bunu benimle paylaşsan çözerdik.. Bana en yakın arkadaşınım derken hiç mi için burkulmadı?

" Özür dilerim..."

" Nur.. Berrak haklı dimi? inkar etmedin.."

" Evet..."

" Nasıl... of!"

" Elimde olmadan olan bir şey bu!"

" Nur, gerçekten en yakınındakinden korkacakmışsın.."

Tam döndüm. Berrak! Dikilmiş bize uzaktan bakıyordu. Çok kötü bakıyordu... Kalktım direk, Nur'u arkamda bırakarak yüzüme gülümseme yerleştirerek ona doğru yürüdüm ama uzun,gür, siyah saçlarını savurdu ve yürümeye başladı. Adımlarımı hızlandırdım.. Yetişemedim. Koştum kolundan yakaladım ama kolunu sert bir haraketle geri çekti.

" Daha ilk gün be!"

" Berrak ne diyorsun ya?"

" Bir şey demiyorum beyfendi! Seni çok farklı tanımışım. İlk günden de yapılmaz ki kardeşim! Bi hafta sabret be! Sabret!"

" Berrak! Onunla şu son meseleyi konuştuk sadece!"

" O gelmemiştir utancından, sen gittin dimi!"

" Evet ama konuşmamız gerekti.."

" Sus!" Koridorda ki herkes bize bakıyordu. Can bile.. Ama döndü sınıfa gitti hanfendi. Ayyyy! Allah'ım çok inatçı ve her küçük ayrıntıyı çok takıyor kafasına!
Derste uzunca kağıt yazdım ona.

'Aşkım, meleğim, minnoşum. Beni yanlış anladın. Ben sadece onunla konuşarak meseleyi gerçekten öğrenmek istedim. Sen haklıymışsın! En yakınınkinden korkmak lazımmış dedim ona.. Cidi bir şey yok yani.. Özür dilerim.'

Oda cevap yazdı ve attı. Kağıdı açtım,

' İlk günden mi aklına geldi? Yazık... Seni eskisi kadar sevemiyorum.."

Yıkılmıştım... Zil çaldı evlerimize gittik. Çıkışta hiç konuşmadık..


(Berrak)


Bu Burak beni deli ediyor deli! Nur hanfendisiyle konuşmak ne demek ya ne demek! İlk günden.. Ayyy!
Eve gittim üstümü değiştirdim. Sevgili mi şimdiden çok özlemiştim... Acaba uzatmasam da buluşsak mı? Ay hiç bilmiyorum. O sırada evin kapısı çalı ve aşağıya indim. Gelen kim tahmin edin! Can!

" Yürüyelim şu caddeye kadar nolur..." Kıramadım. Yanında bir arkadaşı vardı. Sessizce yürüdük. Tam ana caddeye gelince arkadaşından uzaklaştık.

" Sevgilim... lütfen al bunları ve beni affet..." Çiçek demetleri uzattı. Aldım... kokladım.. Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum.. Kafamı kaldırdım. Yavaşca gülümsedim. Oda gülümsedi. Öpecekmiş gibi eğildim... Yanağını uzattı.
O bütün çiçekleri suratına geçirdim! Yere yuvarlandı... Kaçmaya başladım ama döndüm bir tekme daha attım! Oh olsun! Deli gibi koşmaya başladım... O ve arkadaşıda arkamdaydı. Koşuyorduk... Caddeden arabaları aşıyor... insanları yararak geçiyordum...

" Yakala O..puyu!!"

Can delirmişti... Hala koşuyorduk durmadan... Sokak sokak giriyordum.. hala peşimdeydiler. Ne yapacağımı bilmiyordum. Yine başka bir caddeye çıktım. Zıpladım yüksek bir yere çıktım, tırmandım. Ama onlarda tırmandı... Atladım diğer taraftan. Koşuyordum, kornalar bana çalıyordu. En sonunda bir inşaatın gözükmeyen bir köşesine nefes nefese kalarak büzüldüm...

anamm kıza bişi olcak

ayy kıza bişey olmasın yaa.tamam kendisini pek sevmiyorum ama bişey de olmasın.ybyybybybyb

Bölüm otuz yedi ( Berrak) FİNAL!

Uzunca bir süre bekledim orada.. Neredeyse bir saat olmuştu. Korkudan hala kalbim küt küt atıyordu. Kalktım, gördüğüm ilk cafeye gittim su içtim. Dilim damağım kurumuştu.. Abimi aramayı düşündüm, ama olmaz, eve gidince konuşurdum onunla. O hallederdi. Kalktım cafeden, Burak'a gitmeli miydim? Onu hala affetmemiştim ama kararlıydım ona gidecektim.. Onu beni rahatlatırdı. Yürümeye başlarken telefonum çaldı. Burak! Ah sevgilim...

" Efendim sevgilim..."

" Berrak!" Can'ın sesiydi bu! Olamaz.. olamaz... olamaz...

" Sana diyorum!"

" Ne işin var Burak'ın telefonuyla.." Sesim bir fısıltıdan farksızdı...

" Eğer dediğim yere gelmezsen Burak yok olur bilmiş ol!"
e başladım
" Hayır aşkım! Ge..." Gelme diyecekti sanırım yediği darbenin sesi kulaklarıma geldi.. İnanılmaz acıdı canım.. Sevgilime bir şey olmasına dayanamazdım..

" Söyle! Nerdesin."

Dediği yere koşarak gittim.. Boş, sessiz, sakin bir ara sokakta beni bekliyorlardı. Onları uzaktan görünce yavaşladım. Yürümeye başladım ağır ağır.. Burak'a baktım. Tanrım! Gözü patlamış, kan akıyordu burnundan... Yerdeydi. Can'da bir oraya gidip bir oraya geliyordu. Arkadaşının uyarısıyla hemen döndü bana.
Elinde silah vardı!!!!
Burak'ı sarsarak tuttu. Alnına dayadı silahı...

" Demek bu şerefsiz için geldin!"

" O... sil..ahı... bırak..."

" Neden? Aşkına, aşığına zarar mı veririm?" Silahı kafasına vurdu. Burak'ın acı çığlıklarıyla gözlerimi yumdum...

" Öldüreyim mi? Berrak!!!! İster misin!! Hiç gözümü kırpmadan yaparım bunu!"

Tanrım... tanrım.. tanrım... tanrım... Ne yapacağım ben.... Burak'ı... Onu kaybedemem.. asla... böyle bir şey olmamalı...
Buldum...
Kendimi toparladım ve gözlerimi açtım.


(Burak)

Canım acıyordu... Sanırım ölecektim.. Berrak, ahh meleğim... Senin için öleceğim o bile o kadar güzel ki... Ona bakıyordum acı acı sadece...

" Tamam, öldür onu." Berrak bunu demişti! İna..na...mı..mıı..yorum...

" Ne?" Can'da şaşırmıştı...

" Öldür diyorum!"

" Öldüreyim mi?"

" Sadece ona yazık edersin.. Bana da yardımcı olursun. Senden kurtulmuş olurum! O toprağa, sen hapise.. Bende mutlu, huzurlu yaşam."

" Onu çok seviyorsun Berrak!"

" Oda sadece diğerleri gibiydi. Bak diğerleri diyorum sana." Güldü.. Gözlerinde dehşet vardı ama.. korku... " Sadece sen olduğunu mu sanıyorsun hayatımda. Ya da sadece Burak'ın olduğunu..."


" Berrak ne diyorsun sen!"

" Ben söylemesem bilmeyecekmişsin.. Canım yaa!! Seni aldattım kaaç kere... Senin yanından diğerine gittim."

" Yalan.. yalan söylüyorsun..."

" Neden sana yalan söyliyeyim? Hadi öldür onu ve önümü aç! Dediğim gibi sadece ona ve kendine yazık edersin..."

" Yalancı.. öldürüyorum onu.."

" Of napacaksan yap! Banane ya! Gidiyorum ben." Arkasını döndü, yürümeye başladı.

" Dur!" Can ayağa kalktı ve silahı ona doğrulttu. Berrak yavaş yavaş döndü.. Silahı kendine doğru görünce çok gizli bir tebessüm etti.

" Berrak gitt!!!" Bağırdım... ama Can'ın arkadaşı tekme attı... Sustum acıyla... Berrak bana 'Lütfen...' der gibi bakıyordu...

" Sen beni öldüremezsin Can.. sen benim kölem, esirim olmuşsun."

" Hiçte değil! Önce onu sonra seni öldüreceğim..." Bana döndü.. Berrak dehşet içinde kaldı. Bir attım attı...

" Can! Onu öldürürsün ama beni asla.. senden nefret etsemde asla! Seni en yakın arkadaşınla aldatsam bile asla! Seni hiç bir zaman sevesemde asla!"

" Yeter! Yeter! Suss!!!" Silahı Berrak'a çevirdi ve vurdu...

" Hayırrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!" diye haykırdımm.... Hayırrrrrrr!!! Olamaz!!!!!!!
Silahtan çıkan kurşun karnına saplandı... Berrak bi adım geriye sendeledi.. Başını yavaş yavaş kaldırdı. Titreyen ellerini karnına götürdü.. Dizlerinin üzerine düştü... Bana son bir kere baktı ve gülümsedi... Sonra gözleri yana kaydı.. acı içindeki suratını, gözlerini son defa gördüm.. Yere düştü... Yaşlar yanaklarımdan süzüldüğünü farketmedim bile...
Gelen bir topluluğun Can'ı öldüresiye dövdüğünü... ve oda öldü sanırım.. Berrak'ın abisi buradaydı..
Hiç bir şey ilgimi çekmedi.. Kelimeler anlamını yitirmişti.. Sürüne sürüne meleğimin yanına gittim.
Yokladım..
Ölmüştü...
Haykırdım.. haykırdım... haykırdım...

Kelimelerin anlamını yitirdiği yerdeyim. O nasıl söz Burak? Kelimeler anlamını yitirir mi.. Benim oysa söyleyecek binlerce cümlem onlarca kelimem vardı.
Benim hayatım değişti. Gün geldi, aşk geldi girdi hayatıma. Bir çocuk gibi sevinçten çırpındım durdum. Hayatımda bir ilkti.. Berrak, aşktı.. Hayatımda gördüğüm en güzel, en tatlı, en aşk dolu kızdı..
Benim için ölmüştü.. Uğruma can vermişti...
Berrak.. sevgilim... beni bırakma... bana bunu yapma... geri dön.. bunu haykırıp durdum günlerce..
Her şey o kadar çabuk geçti ki.. Aşkımız... Ayrılışımız... Şimdi beni bırakmıştı..
Meleğimi toprağa veriyordum.. Başımda herkes beni teselli etmeye çalışıyordu..
Meleğimin cenazesinde... O.. yoktu artık...
Ona bir daha seni seviyorum diyemecektim... Onun o bal rengi gözlerini o siyah mis kokulu saçlarını koklayamayacaktım..
Onu kaybettim ben.. O yoktu artık.. yok... yok.. yok...
Bilirim, beni çok sevmiştin. Bilirim ben sana laik olamadım. Bilirim.. bilirim...
Anılarımız canlanıyor gözümde. Mutluluğun, gülüşün, hırçınlığın. O kadar tatlıydın ki... Sensiz nasıl yaşayacağım ben.
Dur diyemedim.. onu kurtaramadım... Şimdi kendimi sonsuza kadar affetmiyeceğim..
Simsiyah giydi artık ruhum ardından. Sen yoksun. Yatıyorsun kefelenmiş, toprağın altında... Yanlızlığa bıraktım benliğimi! Ahhh sevgilim ahh, şimdi görsen tanıyamazsın beni, bende tanımıyorum ki kendimi.. Sen gittiğinden beri susuyorum hiç konuşmadım.. Tek bir söz çıkmadı ağzımdan o haykışıklarımdan sonra...
Seni asla unutmayacağım... SENİ ÇOK SEVİYORUM!... En az beni sevdiğin kadar...

(Mustafa)

Hepimiz pişmandık... Ona... o kıza.. ama kanıtladın Berrak! Ruhun şad olsun güzel kız..
Burak hiç konuşmuyor.. Yaşayan bir ölü oda.
Bu oyundan ölen üç kişi var..

Berrak..
Can...

ve Burak....


---------------- Son------------------


Arkadaşlar bir hikayenin sonu.. Umarım beğenmişsinizdir

Sonunun mutlu olmasını istemiyordum. Bence çok güzel.

Sağol canım
Ben sonu kötü biten bir hikayenin daha çok kalıcı olduğunu düşünüyorum... Daha çok düşündürüyor. O yüzden kötü bitmesinden yanayım. Tabi yorumlar siz okuyucunun

hmm bitti sonunda dedim kıza bişey olcak diye tebrikler canım bence de bu hikayenin sonu iyi bitmemeliydi

Teşekkür ederim bebeğim Nasl buldunuz hikayeyi ?

Ohaa inanamıyorum süperdi gözlerim doldu manyak olmuş sonuuu Sudeciğim yeni hikayelerini bekliyoruz!

gerçektende süper olmuş.şu an şoklardayım.böyle bitmesini hatta bitmesini beklemiyordum.final süpriz oldu bana.yeni hikayelerini bekliyorum cnm

Yeni hikaye yazmayı düşünüyorum ama ne zaman bilemiyorum hayatım ama yazarsam sizi mutlaka bilgilendiricem
Final bölümü evet yazdıktan sonra okudum bir kaç kez benimde gözlerim doldu. Teşekkür ederim yorumlarınız için

Yaşasınn yeni hikayeni merakla bekliyoruz

Tamam

harika olmuş. son bölümde bittim.

Teşekkür ederim canım

ne demek.gerçekten çok teşekür ederim. aslında bi hikayeye daha başlamalısın. bu harika olurdu.

canım uzun bir zamandır yoktum ama hepsini bir anda okumak daha güzel oluyor ve çok beyendim biraz üzüldüm ya kötü bitti ama güzeldi

Teşekkür ederim bebeğim Evet öldü Berrakcığım. Yeni hikayemin tanıtımını yaptım, ilgilenenler olursa eğer bakabilirler