Revenge "Final" (Sonunda :D)

tarafından Kiraz* Perş. Eyl. 02, 2010 9:22 pm

Kiraz*: Süper Moderatör; Mesaj Sayısı : 6210
Kayıt tarihi : 12/03/10
Yaş : 35

Post n°1

Revenge "Final" (Sonunda :D)

tarafından Kiraz* Perş. Eyl. 02, 2010 9:22 pm

1.Bölüm

Kapının önünde dikiliyordum. Açıkçası içeri girmek istemiyordum ama girmek zorundaydım. Sonuçta hayatıma bir yön vermem gerekliydi ve ben bununla yüzleşmeliydim. Muhtemelen okuldan atılmam konusunda Jared konuşmazdı. Annemse… Sanırım beni öldürmek istiyordu. Düşüncelerimi kafamdan uzaklaştırarak anahtarı çevirdim ve işte kapı açıldı… Kesinlikle beni bekliyorlardı…

“Hey! Anne!”

Bağırarak salona doğru koştum. Pencereden dışarıyı seyrediyordu. Jared ise her zamanki gibi televizyon başındaydı. Bu manzarayı gördükten sonra duraksadım ve kekeleyerek konuşmaya başladım.

“Anne, şey…”

Bana doğru döndü ve sinsice bakmaya başladı.

“Nasılsın?”
“Nasıl olabilirim Angela?!”
“Şey… Anne üzgünüm.”
“Aptal! Nasıl… Nasıl atılırsın!”
“Anne biliyorum hatalıyım ama lütfen burada kalmama izin ver…”
“Bavulların hazır. Yarın gidiyorsun.”
“Anne lütfen.”
“Yeter Angela”

Bana bağırdı ve elini cevap vermemem için kaldırdı.

“Anne! Ben senin çocuğunum! Beni babamın yanına nasıl gönderirsin! İstediğin beni de diğer kadınlar gibi pazarlaması mı?!”
“Angela! Bana başka seçenek bırakmıyorsun. Satanist arkadaşlarından da metal müziğinden de sorumsuzluklarından da senden de bıktım!”
“Satanist mi? Beni babamın yanına göndererek inancın olmadığını sen gösteriyorsun. Ayrıca beni dinlediğim müzikten dolayı yargılayamazsın.”
“Seni yargılamamı istemiyorsan babanın yanına git.”
“Hayır. Burası benim evim.”

Annem… Beni istemiyordu. Aslında onunla her gün kavga etmeye razıydım. Onu seviyordum. Her zaman sevmiştim ama artık… Tek istediğim onun öldüğünü görmekti. Jared’ın bana biraz da olsun destek çıkmasını istemiştim ama o beni takmamıştı ve annem gitmemi söylediğinde yüzünde bir gülümseme belirmişti… Hepsi o pis çukurda boğulacaktı!

Onlarla daha fazla kavga etmeden Andrew’ın yanına gittim. Daha doğrusu planlanmış bir buluşma değildi. Eğer isterse onun için burada kalabilirdim.
Sonunda onu aradım. Israrla çaldırmama rağmen ısrarla açmadı. Tabiî ki kazanan ben oldum.

“Angela?”
“Hey Andrew! Neden telefonu açmadın?”
“Şey… Ben, ben,-”
“Tamam sonra açıklarsın. Neredesin?”
“Angela aslında pekte uygun bir zaman değil…”
“Andrew eğer önemli olmasa sormazdım. Nerdesin?!”
“Her zamanki parktayım. Çınar ağacının orada oturuyorum.”
“Tamam bekle birazdan yanındayım.”

Telefonu cebime tıktıktan sonra kulaklıklarımı çıkardım ve rahatlamak için biraz Epica dinlemeye karar verdim. Adımlarımı büyük atıp hızlı yürüdüğüm için yaklaşık 8 dakika sonra Andrew’ın yanındaydım.

“Angela…”

Kalkıp beni dudaklarımdan uzun uzun öptü… Sanki af diler gibi…

“Andrew… Annem… Gitmemi istiyor. Babamın yanına. Tanrım seni bırakmak istemiyorum.”

Başımı göğsüne yasladım ve ağlamaya başladım. Kafamı okşadı. O sırada birisi ona seslendi. Kafamı kaldırdım ve yaşlı gözlerimle ağaçlık alana baktım. Sarışın bir kız… Güzel… Seksi…

“Tatlım bu da kim?”

Tatlım mı? O kız benim sevgilime tatlım demişti. Bense Andrew’e hesap sormak için geri çekilmiştim. Kızsa hala Andrew’e yaklaşıyordu. Yaklaştı, yaklaştı ve yaklaştı. Sonundaysa benim öptüğüm o dudakları öptü…

“Andrew seni pislik!”
“Angela açıklamama izin ver.”
“Neyi? Seni nasıl öptüğünü mü? Beni nasıl aldattığını mı?”
“Angela üzgünüm!”
“Andrew seni buna pişman edeceğim. Çok yakında!”

Yere düşen çantamı aldım ve hızla oradan uzaklaştım… Arkamdan hala bağırıyordu.

“Angela seni seviyorum.”