<<<<<ASİ KIZ>>>>>Yb Geldi!!!Sayfa 108!!!İyi okumalar!!!

yaa bari çok uzun olsun
neyse yb diyim barii

İşte size mükemmel bir final
1 Ay Sonra
1 ayda çok şey değişmişti.Yatağımda yatarken nelerin değiştiğini düşündüm.
Murat sarhoşken beni öptüğünde ilk defa uzun zaman sonra ilk defa bu kadar yakın olmak bana iyi gelmişti.Öpüşü o haldeyken bile yumuşaktı.Gülümsedim.
Ertesi gün hemen beri arayıp özür dilemişti.Sarhoş olduğunu ve asla ben izin vermeden bana dokunmayacağını söyledi.Ben de bunun bana iyi geldiğini söyledim.Tabiki eve döndüğümde büyük bir kavga yaşanmıştı.
Mahkemede sona ermişti.Benim davranışlarımdan ve Murat'ın gösterdiği iyi halden dolayı para cezası aldı.Babam bu duruma çok sinirlendi ve bana ceza verdi.Yaz tatili boyunca evden hiç çıkmayacaktım.Çıkacaksam bile onların gözetimi altında çıkacaktım.İtiraz etmedim.Yaptığım şey babama gerçekten ağır gelmişti.
Tabiki bu ceza Muratla konuşmama engel değildi.Telefonla ve internet sayesinde haberleşiyorduk.Sanki bana artık daha yakın davranıyordu.Buzlar erimiş gibiydi.
Bunları düşünürken telefonum çaldı.Murat arıyordu.
"Alo."
"Ece nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"Bende iyiyim.Aklıma harika bir fikir geldi.Bizim grupla senin grubu toplayalım diyorum.Benim tekneyle bir gezintiye çıkarız.Ne dersin?"
"Harika olur ama biliyorsun cezalıyım."
"1 aydır hiç cezanı kırmadın.Belki yalvarırsan sana izin verirler."
"Pek sanmıyorum."
"En kötü ihtimalle Koray'ı devreye sokarsın."
"Evet doğru söylüyorsun.Tamam.Sana haber veririm."
"Görüşürüz."
"Görüşürüz."
Telefonu kapattım ve yataktan fırladım.Hemen mutfağa koştum.Annemin burada olduğunu tahmin diyordum ve buradaydı.Kahvaltıyı hazırlıyordu.Bana bakıp gülümsedi.
"Günaydın."
"Günaydın anne.Sana birşey sormam gerekiyor."Böyle pat diye sormak iyi bir fikir değildi ama tekne fikri beni heyecanlandırmıştı.
"Sor bakalım."dedi.Sesi şüpheci çıkmıştı.
"Şey...Koraylar beni bu gece dışarı çağırıyorlar."Annem hemen gözlerini kıstı.
"Gece mi?"
"Evet.Beni eve onlar bırakacak."
"Cezalı olduğunu unutuyorsun Ece."
"Bunu biliyorum ama 1 aydır cezamı hiç kırmadım.Dışarı sizin gözleminiz haricinde çıkmadım.İlaçlarımı hiç aksatmadım.1 aydır kavga bile etmiyoruz.Ama evde çok sıkıldım.Bunaldım.Bu kadar dayanmam bile mucize.Lütfen.Bana izin ver."
"Tamam.Haklısın ama baban kesin talimat verdi."
"Anne sen hiç benim yaşımda olmadın mı?Bu kadar uzun süre cezalı kaldın mı peki?Beni eve kapatmanız çözüm değil.Yapacak olsam yine yaparım."Annem iç çekti.Omuzları düşmüştü.
"Tamam.Çok geç kalma."
Koşup anneme sarıldım ve ona birçok kez teşekkür ettim.Daha sonra odama gidip akşam ne giyeceğimi düşündüm.En sonunda birşeyler buldum.
Elbise giyecektim.Gece rengi omuzları açıkta bırakan önü mini arkası biraz daha uzun bir elbise.Makyajımı da elbiseye göre yapacaktım.Far olarak mavi ve griyi kullanacaktım.Göz kalemi olarak siyah tercih ediyordum.Hafif kırmızı bir de ruj sürecektim.
Ayakkabı olarak sade beyaz topuklu bir ayakkabı giyecektim.Saçlarımı da kıvırcık yapacaktım.
Acaba abartıyor muydum?Hiç sanmıyorum.
Bütün günü gecenin nasıl olacağını düşünerek geçirdim.Arada Muratla da konuşuyordum ve o saat sonunda geldi.Hazırlandım ve evden dışarı çıktım.
Evden biraz uzaklaştığımda Murat'ın arabasını gördüm.Arabanın yanında beni bekliyordu.Takım elbise giymişti.Kendimi daha rahat hissetmiştim.Beni gördüğünde ağzı açık kaldı.
"Mükemmel görünüyorsun."
"Teşekkür ederim."Bana özlemle sarıldı ve kokumu içine çekti.Bende aynısını yaptı.1 ay bize 1 yıl gibi gelmişti.
Arabaya bindiğimizde sürekli sırıtıyorduk.Herşey mükemmel gidiyordu ve çok mutluyduk.Ve inanılmaz bir şekilde el ele tutuşuyorduk.Bu beni heyecanlandırmıştı.
Arabadan indik ve gösterişli bir teknenin önünde durduk.Tekne çok büyüktü ve çok lüks görünüyordu.Işıklar yanıyordu ve Koray bana el sallıyordu.Ben de el salladım.Sanırım herkes gelmişti.
Murat tekneye binmeme yardım etti.Tekneye adımımı attığımda Koray boynuma atladı.Ona sıkıca sarıldım.Çok özlemiştim.Daha sonra herkes bana sarılmaya başladı.Aslında kalabalık sayılmazdık ama kime sarıldığımı zar zor fark edebiliyordum.Asena'ya sarılırken Pınarla göz göze geldim.O da mı gelmişti?Beni gördüğünde elindeki birayla teknenin arkasına gitti.
Pınar dışına herkes mutluydu ve benim burada olammdan son derece memnundular.Herkes beni çok özlediğini söylüyordu.Ben de onları özlemiştim.Murat bu geceyi gerçekten iyi düşünmüştü.
Tekne denize açılırken müzik başladı.O anki coşkuyla ve anırım içkinin de verdiği zevkle dans etmeye başladı.Murat beni elimden tutup piste çekti ve çılgınlar gibi dans ettik.Müzik yabancıydı ama umursamadım.
Artık o kadar yorgun düşmüştüm ki Murat'ı sahneden inemeye ikna ettim.Bana içki getirdi.Birlikte arkadaşlarımıza baktık.Elini omzumda hissettim.
"Ne kadar mükemmelleller değil mi?"dedim.
"Evet.Hepsi seni çok özlemiş.Ben de öyle."Gülümsedim ve anın tadını çıkardım.Bu gece dolunay vardı ve ışığı Murat'ın yüzünü aydınlatıyordu.Nefesim kesilerek ona baktım ve içkimden bir yudum daha aldım.O da bana büyülenmiş gibi bakıyordu.Bir süre hiç konuşmadık.Sonra elimden tutup beni teknenin arkasına doğru çekti.Onunla birlikte giderken çok heyecanlıydım.Uzun süredir baş başa kalmamıştık ve dolunayın olduğu böyle mükemmel bir gece de yaşayacaklarımız heyecanımı arttırıyordu.
Geminin arkasında hiçkimse yoktu.Müziğin sesi buradan da duyuluyordu.Murat içkisinden bir yudum daha aldı ve bardağı yere koyup elimden tuttu.
"Ece bugüne kadar ne olduysa unut.Herşeyi unut.Dolunaya bak.Bize bak.Beni seviyor musun?Herşey rağmen?"Gülümsedim.Bu çok basit bir soruydu.
"Seni herşeye rağmen seviyorum."O da gülümsedi.
"Sonsuza kadar benim olmanı istiyorum.Herşeyinle.Ben hep yanında olacağım."
Cebinden küçük bir kutu çıkararak sözlerine devam etti.
"Ve bu sonsuzluğu taçlandırmak istiyorum.Hiç çıkarmamak üzere bana ait olduğunu belirten bu yüzükleri takar mısın?"Kutuyu açmıştı ve iki tane mükemmel nişan yüzüğü karşımdaydı.Nefesim kesilmişti ve kalbim deli gibi atıyordu.
"Evet."dedim mutlulukla.Gözlerim dolmuştu.Yüzüğün bir tanesini bana taktı.Diğerini de ben ona taktım.Bu gecenin hiç bitmemesini istiyordum.
"Seni seviyorum."diye fısıldadı.Elini belime koyduğunda ona yaklaştım.Tenim alev alev yanıyordu.Dudaklarımız buluştuğunda ilk öpüşmemiz gibi öptüm onu.Hatta daha şevkle öptüm.Dünya tersine dönse de biz hep birlikte olacaktık.Sonsuza kadar.
Ali'nin Anlatımı
"Pınar ne yapıyorsun burada?"
Sorumu kısık sesle sormuştum çünkü Pınar Murat ve Ece'yi izliyordu.Onların duymasını istemiyordum.Pınar gözleri dolmuş bir halde bana döndü ve hiç birşey söylemeden kalabalığın arasından geçip teknenin diğer ucuna kadar gitti.Ben de onu takip ettim.
Bu hali beni sinirlendirmişti.Teknenin ucuna geldiğimizde onu kolundan tutup bana bakmaya zorladım.
"Ne işin vardı senin orada?"
"Bırak beni."diye bağırdı ve elimden kurtuldu.Göz yaşlarını silerken nefret doluydu.
"Açıklama yap."dedim.Bir süre sessizce denize baktı ne fısıltıyla konuştu.
"Onu sevdiğimi biliyordun."dedi.Bu beklediğim bir cevap değildi.
"Ne?"
"Başlamadan önce.Biz çıkmadan önce hatta çıkarken bile Murat'ı sevdiğimi biliyordun."
"Ama onu unuttun."dedim hayretle."Benimle mutlusun."
"Evet mutluyum.Bunu inkar edemem."
"O zaman sorun ne?"Gözyaşlarını sildi ama yenileri akıyordu.
"Anlamıyorsun ki!Murat başka.Seni seviyorum evet ama o başka.O benim için ilkti ve unutulmazdı.Ona sahip olmak için herşeyimi verirdim."
Söyledikleri bir tokattan daha çok acıtmıştı canımı.Güçlükle yutkundum.Şok bedenimi ele geçirmişti.
"Herşeyi mi?"dedim zorlukla.Evet anlamında başını salladı.
"Ama biraz önce gördüklerim...Hiç umudum kalmadı artık.Bu benim sonum anlıyor musun?Bu herşeyin bitişi."
Artık daha fazla dayanamadım ve onu bileğinden tutup kendime çektim.Dudaklarımız buluştuğunda ondan hem iğreniyordum hem de onu aşkla öpüyordum.Şu belki de kendimden bile nefret ediyordum.
Pınar kurtulmak için çırpınıyordu.Bu beni daha da yaralamıştı.Onu bıraktım.Hatta sertçe ittirdim.Bir an dengesini kaybetti ama düşmeden teknenin demirine tutundu.Güçlükle konuştu.
"Benden nefret mi ediyorsun?"
"O kadar karışık ki!"dedim.Sesim çok kısık çıkıyordu."Ne hissettiğimi bilmiyorum."
Hafifçe gülümsedi.
"Güzel."dedi."Şimdi ne hissettiğimi anlıyorsun."
Kısa bir sessizlik oldu.Yanımdan geçerken "Burada bekle." dedi.Beş dakika sonra tekrar yanımdaydı.Arkasında birşey tutarak bana döndü.Ne olduğunu görememiştim.
"Kaybedecek hiçbir şeyin olmadığında" dedi ve devam etti"sana artık herşey mümkün görünür.Ölüm bile."
"Pınar ne saçmalıyorsun!"diye kükredim.Bu saçmalıklara daha fazla dayanamayacaktım.
"Şunu bilmeni istiyorum.Seni gerçekten sevdim.Senden birtet isteğim var.Beni unutma tamam mı?"
"Ne demek bu şimdi?"Gülümsedi ve saçlarını geriye doğru savurdu.Uzun kıvırcık saçları rüzgarda savrulmuştu.Elini yavaşça hareket ettirdiğinde ne sakladığını görmüştüm.Bıçak.
"Pınar"diye haykırdım.
"Özür dilerim."derken gülümsüyordu.Ona doğru koştum.Benden uzaktaydı.Bıçağı elinden almam neredeyse imkansızdı.Ama yine de koştum.Vazgeçemezdim.Bana söylediği herşeyi unuttum.Canımı acıttığını,Murat'ı benden daha çok sevdiğini,onun için herşeyi yapabileceğini unuttum.Sadece koştum.
Ama yetişemedim.Pınar kalbine bıçağı sapladığında o muhteşem beyaz elbise kan kırmızısı olmuştu.Düşmeden onu tuttum ve yere yatırdım.Bıçağı kalbinden çıkardığımda hiç tepki vermedi.Vücudu buz gibiydi.Kan yerlere akarken nabzını kontrol ettim.Atmıyordu.Delicesine haykırdım.
"Uyan!Pınar gözlerini aç.Bana bak.Seni seviyorum.Uyan aşkım.Pınar!!!"Bağırışım denizde yankılanırken ağlamaya başladım.Müziğin sesi kesilmişti.Başımı kaldırıp baktığımda herkesin Pınar'a baktığını gördüm.Birden Muratla Ece geldi.Murat hızla yanıma koştu ve Pınar'ı kucağına aldı.Saçlarını okşuyordu ve sürekli özür diliyordu.Oradan uzaklaştım ve onları yalnız bıraktım.Gözlerim kanlı bıçağa takıldı.Başımı çevirdiğimde Ece'yi gördüm.Yere diz çökmüş Murat ve Pınar'a bakıp sessizce ağlıyordu.Parmağındaki yüzük bu geceyi kurtarmak ister gibi ışıl ışıldı.Ama Ece bile bu gece kan kırmızısı görünüyordu.
-Başka bir Eve başka bir yer-
Televizyonun karşısında Mehmet bey oturuyordu.Gece haberlerini izliyordu.Uyku tutmamıştı.Yaşlılık işte.Belki birazdan uykusu gelirdi.
Spikere odaklandı dikkatle.Son dakika gelişmesi vardı.
"Eve sevgili izleyicilerimiz bir son dakika gelişmesi aldık.Hemen sizinle paylaşıyorum.İstanbulda genç kızın intiharı şüphe uyandırdı.Evet bu olay sadece yarım saat önce oldu.Olay aynen şöyle izleyenler.Bir grup genç teknede toplanıp eğleniyordu.Bu grubun içinde yakından tanıdığımız iş adamının 17 yaşındaki kızı Pınar Çalışkan'da vardı.Aldığımız son bilgilere göre Pınar sevgilisiyle teknede tartıştı ve kendini kalbinden bıçaklayarak intihar etti.Genç kızın neden intihar ettiği ve neden sevgilisiyle tartıştığı bilinmiyor.Gelişmeler geldikçe size aktarmaya devam edeceğiz.Şimdi sıradaki haber.."
Mehmet bey televizyonu kapattı.Gözleri sulanmıştı.Onun da kızının adı Pınar'dı ve o da intihar etmişti.Ne büyük bir tesadüf öyle değil mi?

aşk-ı memnu olmuş bu

orası kesin canım

çok güzel bi hikayeydi sıkmadan bitmesi gerekiyodu yani zirvedeyken bırakma durumu

ayyy bi gittim final olmuş
asi kıza yakışır bir final...
seni kutluyorum yeni hikayeler bekliyorummm

bende böyle bir son beklemiyordum.ağzım bir karış açık kaldı.müthişti.ellerine sağlık

çok teşekkür ederim hepinize ilginize sayenizde bu kadar uzatabildim hikayeyi yeni bir hikaye daha düşünüyorum umarım onu da sizlerle paylaşırım

teşekkürler canım benim

ayyy final muhteşem olmuş yaa
ama sonu çok güzeldi
bayıldım bayıldım
yeni hikayelerini bekliyorum sabırsızlıkla canım

yeni okudum tatlım kesinlikle çoooooook güzel olmuş tebrik edrim ellerine sağlık yeni hikayelerini sabırsızlıkla bekliyorum başarılarının devamını dilerim canım

çok teşekkür ederim canlarım

ayyyy şimdiiiii bölümüüüü gördümmmmmmm inanamıyorummmmmmmmmmmmmmmmmmm harikaydıı müthiştiii ellerinee sğlkkk

Vayy canına harika bir finaldi tatlımm

süper yazıyorsun ,
yeni hikayelerini bekliyorum

yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa alicam şmdi nrden blcm bn bnn ilk blmlerini

allh khrtsn gzli gzli okudum annemden ama bu dahada heyecn kattı owww pınar canla bu dnyada brber olamadı acaba öteki dnyada nolcak . hadi herkes birbirini öldürsün ondan sonra yeni hikaye yaz :
öteki dünyanın kızı XD

ee yeni hikayenin adı ne