<<<<<ASİ KIZ>>>>>Yb Geldi!!!Sayfa 108!!!İyi okumalar!!!

Süper olmuş ellerine sağlık

tesekkurler

Yb nerde tuqçe?!

Yeni bölüm

Yeni bölüm

harika olmuş tatlım elerine sağlık ybybybybybyb....

Ybbb!

Harika. Devammmmmmmmmmmm

yb isterim

Bende yb isterim

yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb

Yeni Bölüm

yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb yb

yb hala yok

yb nerde kaldı

aynen nerde ya

ybbbbbbbbbbbb

Anlattıklarım Muratı şok etmeye yetmişti.Pınarın bizi ayırmak için Soneri kullanması Muratı en çok sinir eden ayrıntıydı.Sonuçta Sonerle bir geçmişimiz vardı ve Murat bundan son derece rahatsız olurken Pınarın bu şekilde davranması onun hiç hoşuna gitmemişti.
Murat olayları anlattığımdan beri sessizdi.Yüzüme bakmıyordu.Ne düşündüğünü merak ederken çıldırmak üzereydim.En sonunda ben konuştum.
"Murat ne düşünüyorsun?"Tam konuşmak üzereydi ki telefonum çaldı.Soner arıyordu.Sinirle telefonu açtım.
"Soner giderken veda edebilirdin."
"Sana da merhaba."
"Dalga geçmenın sırası değil."Muratın beni dinlediğini fark ettiğimde daha düzgün konuşmaya çalıştım.
"Özür dilerim.Veda etmeyi bende isterdim ama..."Sözlerini bitirememişti.
"Ama ne?Seni durduracağımdan mı korktun?"
"Evet."dedi dürüstçe."Bunu yapacağını biliyordum."
"Tabiki yapacaktım.Benim yüzümden gittin çünkü."
"Senin yüzünden değil.Pınar yüzünden."
"Nasıl yani?"
"Burada olduğum sürece Pınar beni tekrar etkilemeye çalışabilirdi.Kıskanma ama o gerçekten seksi ve bir erkek onun karşısında uzun süre dayanamaz."
Sözleri göz cuyla Murata bakmama sebep oldu.O da beni izliyordu.
"Öyle mi?"
"Öyle."Yutkundum.
"Peki neredesin şimdi?"
Sustu.Neden sakladığını anlamıyordum.Şansımı tekrar denedim.
"Hadi ama!İlk uçağa atlayıp peşinden gelecek değilim ya!"
"Eskiden olsa yapardın."Sözleriyle boğazıma yumruk oturmuştu sanki.Geçmişi hatırlatmasa olmaz mıydı?
"Ben değiştim.Sen de öyle.Artık hiçbir şey eskisi gibi değil."
"Doğru."
"Söyleyecek misin?"
"Tamam.Çok inatçısın.Ankaradayım."
"Ailenin yanındasın yani."
"Evet.Bu arada sana Pınar söyledi değil mi?"
"Evet."Cevabım iç çekmesine neden olmuştu.
"Tekrar özür dilerim.Bu arada sana her ne söylediyse yalandır biliyorsun değil mi?"
Sözlerine kahkaha atarak yanıt verdım.Ruh halim çok değişkendi.
"Onu bana mı anlatıyorsun?"Muratın dişlerini sıkmasıyla kahkaham sona erdi.
"Şey...kapatsam iyi olacak.Fazla para yok kartımda.Kendine iyi bak."
"Sende kendine iyi bak.Bir süre sonra tekrar görüşelim."
"Olur.Şu krizi bir atlatalım.Neyse görüşürüz."
"Görüşürüz."
Telefonu kapatıp ciddi halime döndüm.Hala Muratın ne düşündüğünü merak ediyordum ama Murat benden önce davrandı.
"Sonerin böyle birşey yapabileceğini düşünmemiştim."Bu şekilde başlaması beni şaşırtmıştı.
"Daha önceki kötü olay yüzünden tekrar beni üzmek istemiyor.Bana değer veriyor."
"Evet.Doğru."dedi ve devam etti."Ama Pınar...Anlamıyorum.Bu sağlıklı bir insanın kurabileceği bir plan değil.Çok hastalıklı bir düşünce."
"Sana katılıyorum.Peki ne yapacağız?"
"Yapacağız değil birşey yapılması gerekiyorsa ben yapacağım.Bu iş gerçekten çok ileri gitmiş.İlk başta sana inanmıyordum ama artık inanıyorum ve onu anlıyorum.Ne düşündüğünü biliyorum.Sanırım onunla konuşmam gerekiyor."
"Eğer bu işe yaramazsa?"
"O zaman tek bir çağre kalır.Gitmek."
Bunu duyduğumda yüreğim ağzıma geldi.Bir anda gözlerim doldu.Gitmek mi?Bunu nasıl yapar?
"Hayır."dedim inatla."Hiçbir yere gidemezsin."
"Ece ben-"
"Beni dinle.Az önce söz verdin.Pınar aramıza girmeyecek dedin.Hem neden sen gidesin ki?O gitsin."
"Anlamıyorsun Ece.Onu bu hale ben getirdim.Bu benim suçum."
"Hayır değil.Murat bana bak.Senin suçun değil.Beni bırakma lütfen.Sakın.Berkant,Soner şimdi de sen.Dayanamam.Sana ihtiyacım var.Lütfen Murat."
"Ece lütfen beni anla."
"Anlamak istemiyorum."Bir anda bana sarıldığında hıçkırmaya başladım.Beni terk edecekti.Pınar yüzünden.Nefretle Pınara baktım.Hala bizi boş gözlerle izliyordu.
"Beni terk edeceksin."dedim fısıltıyla.
"Hayır."dedi beni sakinleştirmeye çalışır gibi."Telefonla konuşuruz,internetten haberleşiriz.Hem seni hep sevecxeğimi de biliyorsun."
"Beni burada savunmasız mı bırakacaksın?Yalnız."İç çekti.
"Ece henüz karar vermedim.Düşüneceğim."Ondan ayrıldım.Nefretle ve ani bir kararla Pınara doğru yürümeye başladım.Murat beni tuttuğunda kurtulmaya çalıştım.
"Bırak beni Murat.Bunlara o sebep oldu."
"Ece dur!Bu herşeyi daha kötü hale getirir."
"Bence yanılıyorsun!"Son kez hamlemi yaptığımda beni itti.Sertçe duvara çarptım.Sırtım o kadar acımıştı ki acıdan gözlerimden yaşlar geldi.Murat sinirle bana bakıyordu.
"Sana son kez söylüyorum.Ondan uzak dur.Ben halledeceğim.Anlaşıldı mı?"
Tamam der gibi başımı salladım.Murat sinirle okula girdiğinde herkesin bize baktığını fark ettim.Pınar bana gülerek bakıyordu.Neredeyse oynayacaktı.Berkant'ı gördüm bir anda.Ağzı açık bana bakıyordu.Daha sonra ben-sana-söylemiştim gibi bir ifadeyle başını çevirdi ve o da okula girdi.Bende herkesin bana bakan gözlerini umursamadan kantine girip peçete aldım.Sanırım buna daha çok ihtiyacım olacaktı.

bu bölüm süper olmuş bizi artık yb süz bırakmıcaksın demi yb istiyorum.

Çok güzel olmuş

oley yb gelmiş

Teşekkürler artık sizi ybsüz bırakmıcam söz

Yaşasınn
artık hergün yb varrr
pislik murat yaa itti kızı
artık geldiğine göre cnm ,
ybybybybybybybyb