İmmortal(Ölümsüz):Final bölümü sayfa 106'da!!Okuyan herkese teşekkürler!!!!

Ben bu kızın hikayelerinden şüphe duymaya başladım ya ne yazsa harika birşey çıkıyo ortaya Yeni hikayen süper gidiyo cnm ya inan beğenilmeyecek gibi değil devamını beklerim

Evimizin büyük bahçesinden geçerken hala tereddütlüydüm.Daha sonra kararımı verdim.Jack'in durumuna göre söyleyecektim.Derin bir nefes aldım ve içeri girdim.
İçeriden yüksek sesli müzik ve Jack'in sesi geliyordu.Rap mi dinliyordu?Sanırım.Merdivenlerden çıkarken yan odadaki Luke'u gördüm.Yine birşeyler okuyordu.Sessizce Jack'in odasına daldım.Gördüğüm manzara karşısında gülmemek zordu.
Jack geldiğimi görmüştü.Ama bunu umursamıyordu.Kendini şarkıya kaptırmıştı.Şarkıyı söyleyerek dans ediyordu.Üstündekiler oan çok yakışmıştı.Tamamen rapçi elibiseleri giymişti ve şapkasını da yan takmıştı.Ben onu izlerken duvara tek ayağını saniyelik değdirerek takla attı ve şapkasını bana fırlattı.Tabiki tuttum.İtiraf ediyorum.Etkileyici.
"Mükkemmeldin Jack."
"Biliyorum.Rose bunu hep söylemek zorunda mısın?"Bir kahkaha patlattım.Sonra ciddileştim.
"Jack.Sana söylemem gereken birşey var."
"Ne?"
"Bugün bir savaşçıyla tanıştım."
"Savaşçı?Burada mı?"
"Evet.Birileri peşindeymiş sanırım."
"Neden?"
"Bilmiyorum bana herşeyi anlatmadı.Ben de sormadım.Tehlikeli olabilir diye düşündüm."
"İyi.Sen ona hiçbir şey anlatmadın değil mi?"Yüz ifadesi söylememem gerektiğini haykırıyordu.
"Hiçbirşey söylemedim."
"Güzel."
"Bu akşam avlanacağız.İstesen gel."
"Ben daha yeni avlandım.Hey.Beni yanlış anlamanı istememe ama..."
"Söyle hadi."
"Rose.Sakın kendini kaptırma.Felix bize yaklaştığında buıradan gideceğiz ve fazladan birini götüremeyiz.Yani biliyorsun bu senin hayatın ama uyarmak istedim."Pekala.Bu uyarıyı beklemiyordum.Hayır.Hayır.Benim amacım bu değil ki!
"Merak etme Jack.Böyle birşey olmayacak."
"Tamamdır adamım.Benim için sorun yok."Yaptığı taklide kahkahamla yanıt verdim.Jack ne yaparsa yapsın.Onu seviyorum.
Gece tam 12 de buluşma noktasındaydım.Üzerimde siyah bir kot pantolon ve beyaz sade bir tişört vardı.Daniel ise iki düğmesi açık-ve vücudunu tam anlamıyla saran- bir gömlek giymişti.
"Ne tarafa gideceğiz?"
"Soldan gitmemiz gerekiyor.Ormanın derinliklerine girmeliyiz.İç kısımlarda av bulabiliriz."
"Aslan falan var mıdır?"
"Sanmıyorum.Ayı bulabilirsek süper olur."
"Bayanlar önden."Onun önünden sağa saptım ve seri hareketlerle ormanın içlerine kadar ilerledim.Bu gece hava mükemmeldi.Hafif serindi ve kuşlar hiç durmadan ötüyordu.Geceyi seviyorum.
Evet!İşte avımın kokusunu aldım ve biraz yavaşladım.Kokuyu takip ettim.Büyük,uzun birşey.Ayı olabilir.Şansımız yaver gitmişti.Kokuyu takip ettim ve sesizce ayının uyuduğu alana girdim.Bir tane değildi.İki taneydi.Güzel!
"Büyük olanı benim."Daniel fısıltıyla konuşmuştu.
"Tamam.Ban auyar.Üç deyince.Bir iki üç."
Avlarımızın üstüne saldırdık.Ayılar daha ne olduğunu anlamadan onların derilerinde bir çizik açmıştık bile.Bizi savurmaya çalıştılar.O sırada Daniel ayıyı omzunun üstünden yere yatırdı ve onu köşeye kıstırdı.Aynı hareketi bende yaptım ve hayven daha çok acı çekmesin diye seri olmaya çalıştım.
Kan içime dolarken ısındığımı hisseettim.İçimdeki enerjiyi hissedebiliyordum.Mükemmel bir tadı vard ve kesinlikle açlığıma çok iyi geliyordu.Hayvanın canı acımıyor olmalıydı çünkü hiç tepki göstermeden yatıyordu.Uslu bir kedi gibi!
Daniel işini bitirmiş beni seğrediyordu.Ama ben hala doymamışrım.İstiyordum.Daha fazlasını istiyordum.Niyayet doyduğumda Daniel'ın yanına gittim.Üstünde tek bir çizik bile yoktu.Ben de de öyle.
"Yanağında kan kalmış."Banabakıp gülümserken elini değdirdi ve kanı parlamklarıa aldı.Diliyle onu yalarken cidden seksiydi.
"Pekala.Gidelim mi artık?"
"Tamam.Ama bir şehir turu da yapalım."
"Olur."Ormanın derinliklerinde birlikte koştuk.Çok mutluydum.Uzun zamandır ilk defa Jack ve Luke dışında biriyle konuşuyordum.Buna gerçekten ihtiyacım varmış gibiydi.
Ormandan çıktığımızda şehrin boş sokaklarına girdik.Boş bir evden yukarı tırmandık ve sonra çatılardan atladık.Bu mükemmel bir duyguydu.Sınırlarının olmaması,özgür olmak.En sonunda manzarayı gören bir çatıda durduk.
Gözkyüzü mükemmeldi.Ay bulutlardan sıyrılmış gülümsüyordu ve yıldızlar ona eşlik ediyordu.
"Uzun zamandır bunu bekliyordum."Daniel2ın sesiyle dikkatim ona kaydı.
"Neyi?"
"Birlikte zaman geçireceğim birini.Anlaşabileceğim.Uğruna öleceğim birini-"
"Umarım bulursun."Sözünü kesme ihtiyacı duymuştum çünkü cümlenin devamından korkuyordum.
"Buldum bile."Sesizce bekledim.O da birşeyler söylememi bekledi.
"Kim olduğunu sormayacak mısın?"
"Kim?"Elini yüzüme koydu ve ona bakmamı sağladı.
"SENSİN."

ooff süper olmuş yaa.bayıldım.çok çok çok çok güzeldi.

mükemmel ötesi!!!!!kızı öpcek mi???????lütfen bugün yb at nolurrrr

cnm yb gelcek mi bugün

yb atmam için 2 den fazla yorum gelmesi lazım

ya sen boşver ybyi at herkes snr yorum atmaya başlar.nolurrrrrrrr bak kırma beni

Tatlım seni kırmayayım diye yb atıyorum
Bir süre şoktan hiçbirşey söyleyemedim.Ne diyeceğimi bilmiyordum.Dana tanışalı bir gün bile olmamıştı ve şimdi ilanı aşk mı ediyordu?Bu çok hızlı.Üstelik Jack.
Elini yüzümden çektim ve hızla ayağa kalktım.
"Hayır.Bu çok saçma.Daha yeni tanıştık."
"Bunun için zamana ihtiyacımız yok ki."
"Tabiki var.Daha seninle ilgili hiçbir şey bilmiyorum."
"Ne öğrenmek istiyorsun?Sor anlatayım."
"Bu kadar basit değil."
"Bence sen zorlaştırıyorsun."
"Gitmeliyim."Tam arkamı dönmüş gidiyordum ki bileğimden yakaladı.Beni yavaşça kendisine doğru çevirdi.
"Üzgünüm tamam mı?adece...haklısın çok hızlı davrandım.Ama benim kaybedecek vaktim yok."
"Yine de çok hızlıydı.Bunun gibi şeyler biraz zaman ister ve ben gerçekten gitmeliyim."Onu arkamda bıraktım ve koştum.Olabildiğince uzaklara.Şehrin neredeyse diğer ucuna gelene kadar koştum ve uçurumun kenarında durdum.Düşünmeye ihtiyacım vardı.Daha bugün beni Jack uyarmamış mıydı?Ben de dediğini yapıp kendimi kaptırmamıştım.Eğer kendimi orada bıraksaydım şu anda onun kollarında olurdum.Ama hayır.Bunu yapamazdım.Elbette gidecektik.Felix peşimizden geliyordu.Belki Daniel'ı bana karşı koz olarak kullanabilirdi.En iyisi bu işi hiç yokmuş gibi düşünmekti.Eğer Daniel konuyu tekrar açarsa onun yüzüne bile bakmayacaktım.Çünkü ne kendi hayatımı ne de onun hayatını mahvetmek istiyordum.Peki gerçekten Daniel olmadan yapabilir miydim?Bu soruyu sevmemiştim çünkü daha ortada birşey yoktu.Daniel muhtemelen her önüne gelen kıza çıkma teklifi eden insanlar gibiydi.Kendimi bu bahanelerle kandırmaya çalıştım.Peki işe yarıyor muydu?Hayır.
Hep bir tarafım ona hak veriyordu.Onu destekliyordu.Daha bir günde beni ele geçiren bu adama güveniyor muydum?Ona güvenmek istiyordum.
Düşünmeyi bıraktım ve eve doğru koşmaya devam ettim.
"Rose.Bu gece biraz geç kaldın."Luke ve Jack birlikte oturuyorlardı.Luke ciddi bir ifadeyle konuşmuştu.Beni sorguya mı çekeceklerdi?
"Evet.Avlandıktan sonra biraz dolaştık."
"Başına birşey geldiğini sandık.Neredeyse seni aramaya çıkıyorduk."Jack sanki sabrı tükenmiş gibi konuşmuştu.
"Abartmayın.Ben iyiyim."
"Ama olamayabilirdin."
"Jack.Sakin ol."Luke Jack2e uyarılı bakışlar atıyordu.Jack bunu umursamadı.
"Biz Felix'ten kaçmaya çalışıyoruz sen onu davet ediyorsun."
"Abartıyorsun."
"Abartıyor muyum?Felix benim peşimde değil senin peşinde."Ve hırladı.Kendini tutamadı ve hırladı.Luke hemen önüne fırladı ve onu sakinleştirmeye çalıştı.
"Rose çık dışarı."Sinirle ve hızla odadan çıktım.Neden hiçbir şey düzgün gitmiyor ki?Felix.Herşeyin sorumlusu o.
Ağacın dalına tırmandım ve içeriyi görebileceğim bir konuma geldim.Daniel hala sinirliydi ve bir ileri gidip geliyordu.Konuşmaları duyabiliyordum.
"Anlamıyorum Luke.Sanki hayatı tehlikede değil gibi davranıyor."
"Gerçekten abartıyor olamaz mısın?Yani sadece bir gece dışarı çıktılar."
"Ya o adam Felix'in adamıysa?"
"Felix bizi bulsaydı daha önce yaptığı gibi saldırırdı."
"Ya taktik değiştirdiyse*"
"Sanmıyorum."
"Adam savaşçı.Bu bile yeter.Üstelik onu tanımıyor bile."
"Evet.Bu konuda haklısın işte."O sırada ağaç dalında oturduğumu gördü.Göz göze geldik.Bir süre baktıktan sonra kafasını çevirdi.Yine hızla ağaçtan indim ve nereye gittiğimi bilmeden koştum.Koşmak yapabileceğim en kolay şeymiş gibi geliyordu.Koşmak ve gerçeklerden kaçmak.

işte yb bu sefer yorum almadan yb yazmam ona göre

cnm çook harika olmuş.yorum bol atcaz söz

wayyy kızımaa bak beee kızzz işteee bu süperdiii mükemmel bir hikaye beğendimmm....Zaten sendee yazarlık ruhu varr ayy canmmm mucukssss ybbb

çok güzeldi yaa.ellerine sağlık cnm.çok güzel yazıyosun.ybybybyb..

Cidden harikaydı bebem

Süpersin yaaaaaaaaaa

Yb at kuzum bana

İŞte yb
Bu sefer şehrin diğer ucundaydım.Bu sefer terk edilmiş bir evin çatısından bacaklarımı sarkıtıyordum.Sabah oluyordu ama hiç kıpırdamamıştım.Düşünüyordum.
Daha sadece bir gün olmuştu.Bir günde neler yaşamıştım.Jack'in tepkisini de anlıyordum.Benim yüzümden o da kaçak konumuna düşüyordu.Ama Felix yüzünden sürekli kaçacak mıyım?Hayatımın sonun kadar.O zaman yaşamanın bir anlamı var mı ki?
Felix'in neden benim peşimde olduğunu bilseydim belki herşey daha kolay olurdu.Bazen ona teslim olmayı bile düşünüyorum.Ne olacaksa olsun fiyorum ama gidemiyorum.Çünkü korkuyorum.
Ayrıca Jack ve Luke benim ailem.Onları bırakıp gidemem.Bu ihanet sayılır.Hatırlıyorum.Acım dindikten sonra Luke bana iki seçenek sunmuştu.Ya onlarla kalırım ya da giderim.Ben kalmayı seçmiştim çünkü gidecek yerim yoktu.Hiçbir şey bilmiyordum ki daha.Nereye gidebilirdim?
Aşağıdan gelen ses dikkatimi dağıttı.Bir kız çocuğa lanetler okuyarak ve ağlayarak yürümeye çalışıyordu.Çocuk sürekli yalvarıp sürekli özür diliyordu.
"Umutsuz vaka değil mi?"Danel'ı daha gelmeden fark etmiştim ama kıpırdamamıştım.Yanıma gelip oturdu.
"Evet.Ne yaptıysa çocuk.Kız onu asla affetmeyecek gibi görünüyor."
"Sanırım.Sen beni affedebilecek misin?"
"Sen hiçbir şey yapmadın ki."
"Tamam.Pekala öyle olsun.Ama neden buradasın?"
"Düşünüyordum."
"Bir sorun mu var?"Ona anlatmaya karar verdim.Herşeyi.
"Jack bizim dışarı çıktığımızı öğrenince kızdı.Felix'in beni yakalabileceğini söyledi."
"Jack kim?"
"Jackle kardeş gibiyiz.O ve Luke'la birlikte yaşıyorum.Biz aileyiz.Ama dün Jackle kavga ettim."
"Benim yüzümden mi?"
"Sayılır.Ona herşeyi anlatmadım ama o sadece bir gece yalnız başıma ve hiç tanımadığım biriyle çıkmama kzıdı.Savaşçı olduğunu biliyor ve bu yüzden endişeleniyor."
"Ama ben o tip bir savaşçı değilim ki.Hiçbirşey bilmiyor."
"Biliyorum."Yağmur yağmaya başlamıştı.Ama buradan gitmeye niyetim yoktu.
"Savaşçı olduğum için benden korkuyor musun?"Sessizliği bozan Daniel'dı.
"Hayır.Senden korkmuyorum."
"Peki Felix'ten?"
"Korkuyorum."Gözlerimin içine baktı.Sanki hiç bitmeyecek bir savaşın içindeydim ve bu yük bana ağır geliyordu.
"Korkma.Ben burada olduğum sürece seni koruyacağıma yemin ediyorum ve sana söz veriyorum.Jack beni tanıdığında bu sorunlar ortadan kalkacak."
"Yeminin için teşekkür ederim.Ama benim yüzümden hayatını kaçmakla geçiren iki adam var zaten.Benim yüzümden hayatını mahvetmeni istemem."
"Benim hayatım zaten yeterince mahvolmuş.Lütfen seni korumama izin ver.Belki beni tanıdıkça seversin."Yalvaran gözlerine içtenlikle baktım.Beni bu şekilde isteyen birini tanıyor muydum?Hayır.Bu bir ilkti.
"Pekala.İzin veriyorum savaşçı."Gülümsedi ve ıslanan saçlarımı düzeltti.Bu arada yağmur hızlanmıştı ve elbiselerim üstüme yapışmıştı.Harika.
"Teşekkür ederim.Sanırım seni korumaya başlayabilirim.Sırılsıklam oluyorsun.Gidelim mi buradan?"
"Pekala."Ayağa kalktığımızda Jack'in burada olduğunu gördük.Daniel onu tanımadığı için önüme atladı.Büyük ihtimalle onu Felix sanmıştı.Hemen Daniel'ı kolundan tuttu.
"Dur Daniel.O Jack."Danel hemen eski haline döndü.
"Üzgünüm.Ben şey sanmıştım-"
"Demek Rose'u koruyacağına yemin ediyorsun."
"Evet."
"Peki senin kaçtıklarından Rose'u koruyabilecek misin?Ona zarar vermelerine engel olabilecek misin?Sana ulaşmak için Rose'un peşine düşebilirler."Şiddetli yağmur Jack'in söyledikleriyle daha can alıcı olmaya başlıyodu.Haklıydı.Daniel biraz düşündü.
"Ben hayatta olduğum sürece ona kimse zarar veremez."
"Pekala.Öyle olsun.Rose benimle eve gelmeni istiyorum."Elini ıslak saçlarının arasından geçirdi.İtiraz etmeyi düşündüm ama sonra vazgeçtim.Ortamı germek yapılabilecek en kötü şeydi.
"Tamam.Geliyorum."Daniel'dan uzaklaşıp Jack'in yanına gittim.Arkasını dönüp koşmaya başladığında ben hala orada dikiliyordum.Daniel'a gülümsedim.
"Hoşçakal savaşçım."Son kelimeyi sanki tekrar söylememi bekliyormuş gibi gülümsedi.
"Hoçakal."Arkamı döndüm ve koşmaya başladım.

vay vay vay kız her bölüm ayrı bir coçuyorsun.bak yb isterim ona göre

çok güzel olmuş.ellerine sağlık.ybybybybyb..

Hikaye coştukça coşuyor mübarek yb istiyoruz cnm benim

"Sana yemin mi etti?Savaşçı yemini?"Luke söylediklerime inanamıyormuş gibiydi.
"Evet.Ne var bunda?"
"Anlamıyorum.Sadece bir gün içinde-"
"Bu resmi sayılır mı?"Jack Luke'un sözünü kesip araya girmeyi başarmıştı.
"Bildiğim kadarıyla hayır.Savaşçı eğer kaçaksa-yani vampir konseyinden kaçıyorsa-yemini resmi sayılmaz."
"Resmi olmasına gerek yok zaten.Anlamı önemli."Jack bir kahkaha patlattı.
"Sana yemin etti diye uğruna öleceğini mi sanıyorsun?"
"Jake senin neyin var?Neden Daniel'ı tanımaya çalışmıyorsun?"
"Seni korumaya çalışıyorum.Ayrıca o savaşçı bozuntusuyla tanışacak değilim."
"Belki de tanımalıyız."Araya giren Luke olmuştu.Jack Luke2a ters bakışlar atarken saldırıya geçtim.
"Evet.Onu tanıdıkça endişenizin yersiz olduğunu anlayacaksınız."
"Pekala.Onu ne zaman uygunsa çağırabilirsin."Bunu söylediğinde Luke'a sarılmak istedim.Kendimi sanki ailem sevdiği çocuğa beni veren mutlu bir kız gibi hissediyordum.Onunla tanışacaklardı!
"Luke.Sen bitanesin."Boynuna atladığımda beni sıkıca tuttu.Bu sırada Jack homurdandı.Duymamazlıktan geldim.
"Sakin ol Rose.Sadece tanıyalım dedim.Eğer hoşumuza gitmezse..."
"Hoşunuza gidecek.Ben gidip Daniel'ı bulayım."Bahçeye çıktım.Nerede olabileceği konusunda bir fikrim yoktu.Kokusu yağmurla birlikte silinmişti.En son buluştuğumuz yere gittim.Orada yoktu.Nerede olabilir diye düşünmeye çalıştığım sırada bir ses duydum.Yoksa Felix mi?Yapraklar açıldı ve Daniel'ı gördüm.
"Beni çok korkuttun."
"Özür dilerim.İçimden bir ses buraya gitmem gerektiğini söyledi.Beni mi arıyordun yoksa?"
"Evet.Ama içindeki ses olayını anlamadım."
"Kan bağından olsa gerek.Beni neden arıyorsun?"
"Jack ve Luke seni tanımak istiyor."Gülümsedi.
"Gerçekten mi?Harika.Beni tanıdıklarında tüm sorunlar ortadan kalkacak."
"Umarım."
"Söz veriyorum."Elini yüzüme koydu ve bana yavaşça yaklaştı.Bunu aştığımızı sanıyordum.Yani bunu yapmayacağını.Kendimi geri çektim.
"Jack'le konuşurken dikkatli olmalısın.O çabuk sinirlenebilir."Yüzündeki ifadeyi değiştirmeye çalışıyordu.
"Tamam.Dikkatli olurum."
"Tamam."Bir süre öylece bekledim.Yüzünü güneşe doğru çevirmişti.Tam bir tanrıya benziyordu.Kusursuz.Onu incelediğimi fark etti.Gözlerimi hemen kaçırdım.O da buna karşılık hafifçe gülümsedi.
"Ne yapmak istiyorsan doya doya yap Rose.Bunun için çok fazla vaktin olmayabilir."
"Yaptıklarımzın bir bedeli var ama.Ya hayat bizi bitirmek yerine süründürmeyi seçerse?Bedel ödemen gerekir."
"İnan bana o bedeli hayatımla öderim.Ben bu seçimi çoktan yaptım.Vazgeçmeyeceğim."
Karalı gözlerine baktım.Gerçekten herşeyi yapabilecek bir adama benziyordu.
"Seni takip edenler kim?"
"Konseyden."
"Vampir konseyi mi?"
"Evet.Konsey üyeleri de bu işin içinde."
"Onları kim durduracak?"Elimi yavaşça aldı ve dudaklarını tenime değdirdi.Küçük bir öpücük kondurdu.İçim ürperdi.
"Bilmiyorum."Elimi bir süre çekmedim.İmkansızlıklardan,kaçmalardan bıktım artık.Bir kez olsun istediğim gibi yaşasam?
"Gitmeliyim.Saat 8 gibi gel."
"Tamam."

Saatler sanki geçmek bilmiyordu.Ölümsüz bedenim bunun gibi nice saatler geçirmişti ama şu an geçmek bilmiyordu.Saat henüz altıydı.Luke telaşımı fark etmiş bana gülümsüyordu.
"Sakin ol Rose.Görende sni istemeye geliyor sanacak."
"Bu elimde değil.Sürekli saate bakmak istiyorum."
"Ben daha önce böyle bir duyguyu insanken yaşadığımı hatırlıyorum.Sanki onun yolunda ölmüşüm ya da yaralanmışım.Herneyse işte."
"Hatırlıyor musun?"
"Hayır.Sadece güzel bir duygu olduğunu biliyorum."İyiki Jack odada yoktu.
"Eğer Daniel'la iyi anlaşırsanız ve gitmek zorunda kalırsak o da bizimle gelebilir mi?"
"Peşindeki adamlara bağlı.Hiçbir şey söylemiyorsa ya da birşeyler saklıyorsa da gelemez."
"Peşindeki adamları biliyorum.Konseyden."
"Ne????"Luke cidden şaşırmış gibiydi.
"Doğru duydun."
"Konsey üyeleriyle hiç karşı karşıya geldin mi?Çoğu iyi dövüş biliyor ve tek hareketle seni öldürebilir."Cümle tüğlerimi diken diken etmeye yetmişti.
"Savaşçılıkla ilgili birşeyler dönüyormuş.Konsey üyeleri de bunun içindeymiş."
"O halde gerçekten işimiz zor.Acaba özel bir yeteneği mi var*Konsey birini kolay kolay takip etmez."
"Bilmiyorum.Bana birşey söylemedi."
"O halde bunu öğren."
"Tamam."Luke'un tavrı gerçeği öğrenince değişmişti ve derin düşüncelere dalmıştı.

Saat tam 8'i gösterdiğinde Daniel evin kapısındaydı.Kokusundan onun geldiğini gark etmiştik.O da fark ettiğimizi biliyordu ama nezaketen kapıyı çaldı.
"Hoşgeldin."
"Hoşbulduk."Onu içeri davet ettim.Jack onunla soğuk bir şekilde tokalaştı.Luke'sa daha samimiydi.Herkes yerine oturduğu sırada ben de kendimi bıraktım.Herşey şimdi belirlenecekti.
"Seninle tanışmayı çok istiyorduk.Rose bize senden biraz bahsetti."Giriş konuşmasını Luke yapıyordu.
"Ben de sizinle tanışmayı çok istedim.Bazı endişeleriniz olduğunu biliyorum.Bunları açıklığa kavuşturmak için geldim."
"Evet.Bazı sorularımız olduğu doğru.Mesela Rose bana senin de takip edildiğini söyledi."
"Evet.Ben de sizin gibi kaçağım."
"Biz vampir konseyinden kaçmıyoruz."Luke bunu iğneleyici bir dille söylemişti.İnanamayarak ona baktım.
"Konsey mi?"Jack'in bana attığı bakışları görmezden geldim.
"Evet.Konseyin bazı üyeleri de bu işin içinde."
"Bu iş derken.Hangi iş?"Daniel sanki rahatsız olmuş gibiydi ama bu sorunun cevabını bende merak ediyordum.
"Biliyorsunuz.Yüzyıllar önce vampir savaşları yapıldı.Ve konsey bu savaşı güçlükle bastırdı.Normalde bu kadar zorlanmaması gerekiyordu.Neden zorlandı sanıyorsunuz?İşin içinde hala konseyden üyeler var."
"Yani tekrar bir savaş mı çıkacağını söylüyorsun?"
"Olabilir.Çünkü fark ettiyseniz konsey iki taraflı oynuyor."
"Peki neden senin peşindeler?Özel bir gücün mü var?"
"Hayır.Ama savaş eğitimimi çok iyi aldım.Bu yüzden olabilir."
"Konsey sadece iyi savaşıyor diye birinin peşine düşmez.Çünkü onların zaten iyi savaşan adamları var.Başka bir neden olmadığına emin misin?"
"Benim bildiklerim bu."
"Pekala."Luke tatmin olmuş gibi görünmüyordu.İçeri gittim ve servis yapacağım tepisi elime aldım.Bardakları yerine yerleştirdim.Eski yıllardan kalma kırmızı şarabı kanla karıştırdım.Ve içeri gittim.Sessizlik çökmüştü.Herkesi servisi yaptım ve en son ben de bardağımı aldım.
"Bize açıkalyamadığınız çok şey var Daniel."Jack sinirle bardağına baktı.
"Size bildiklerimi söyledim.Rose'u koruyacağımdan şüpheniz olmasın.Felix'ten de korurum her türlü beladan da."
"Buna emin misin savaşçı?"
"Tabiki eminim."
"Kaçak olduğun için yeminin resmi sayılmıyor.Bunu biliyorsun değil mi?"Luke'a "Sustur şunu."bakışı atıyordum ama Luke hiçbirşey yapmıyordu.
"Resmi olup olmaması önemli deği.Ama neden beni bu kadar sorguladığınızı anlamadım."
"Çünkü sana güvenmiyoruz."
"Öyle birşey yok."Araya girmeye çalışıyordum ama beni dinleyen yoktu.Bu sırada Jack bardağındaki son damlayı da bitirdi.
"Sadece Rose'un bana güvenmesi yeterli.Güveniyorsun değil mi Rose?"Bir anda kafalar bana çevrildi.
"Evet."
"Hayır."Jack sanki çıldırmış gibi görünüyordu.Bardağını eliyle kırdı ve ayağa fırlayarak Daniel'a tısladı.
"Jack."Luke Jack'i sakinleştirmek için kolundan tuttu.Bana bakış atınca ne yapmam gerektiğini anladım.
"Daniel çıkmalıyız.Hadi."Onu kolundan tuttuğum gibi çıkarırken içimden lanetler okuyordum.

yeni bir okuyucu olarak hikayene bayıldım devamını sabırsızlıkla bekliyorum...

çok teşekkür ederim

ahh jack bu kadar ön yargılı olmak zorundamısınn kardaşım ybbb

tek kelimeyle mükemmel cnm.bak yb beklşiyorum ona göre

Yorumlar için teşekkür ederim Ben de bu ara sürekli teşekkür ediyorum

ybb kızz