İstiyorum o halde varım ~|| Final ||~ Syf.19

Sen bilirsin ama senin kaybın.Şu anda okuldaki bütün kızlar senin yerin yerinde olmak için her şeyini verirdi.Beni reddetmekle hayatının hatasını yapıyorsun.Ben gidiyorum."
"Canın cehenneme ! " diye bağırdım.
"Beni reddedemezsin ! " diye bağırdı ve beni zorla öptü.

burası mı?
reddediliyor.sonra ben gidiyorum diyo.kız öyle deyincede beni reddedemezsin diyor.

dansı sevmem diyo sonra dans aslında hoş diyo.oolabilir mi

Kafamı toparlamam lazımdı.
Bu yüzden parktaki göletin oraya gittim.
Yoktu.
Sonra da kumsala gittim.

kafasını toplamaya gidiyor ama orda yoktu diyo.sanki onu aramak için gitmiş gibi.

yaa tutsun artıııııkkkkkk

Barmen bana bir tekila."
Arkası dönük olan Matt "Sana kim tekila içiriyor bebeğim ? "
"Yanlış anlaşılmalar.Müzik sesi.Aşk. Ve tabi ki bir de sen..."
Arkasını döndü.
"Aa...Merhaba sen bizim okuldandın değil mi ? Burada karşılaşmamız ne tesadüf."
"Ya sorma...Tekiladan vazgeçtim bana Jack Daniels ver."
"Hemen geliyor." dedi.
Bir yudum aldım.
matte tekiladan vazgeçtin diyor ama içkiden bir yudum alıyor.ayrıca mattin ona tekila verdiğini söylemiyorsun

off ne o zmn kız

İrooooo hatayı boşver sen bize yeni bölüm koy hemen

9.BÖLÜM

Uyandım.
Tek hatırladığım mide bulantısıydı.
İki kişilik bir yatakta tek başıma yatıyordum.Bu odayı tanımıyordum.
Birden dün olanların hepsi kafama dank etti.
Ah Tanrım! Kahretsin !
Peki şimdi kimin evindeydim ?
Tim ? Matt ? Blake ? Natalie ? Leo ?
Birden yine kusma ihtiyacı duydum.
Jack Daniels'a lanet olsun !
Matt Daniels'a da iki katı lanet olsun !
Lavaboyu aradım.
Oturma odası olduğunu düşündüğüm odadan bir ses geldi.
"Lavabo koridorun sonunda ! " diye seslendi uykulu bir ses.
Lavaboya doğru koştum ve gidip yarım saat boyunca kustum.
Sonra bana seslenenin kim olduğunu öğrenmek için oturma odasına gittim.
Tim bir kanepede yatıyordu.
Yanına gittim.
"Tim ?"
Gözlerini kırpıştırdı.
"Julia.Günaydın." dedi.
"Tim sen çok iyisin.Dün söylediklerimi duydun ve yine de beni evine getirdin ve kanepede yattın."
"Zaten ailem şehirdışında.Önemli değil Julia.Ben seni seviyorum."
"Ama ben seni sevemiyorum Tim."
"Bu önemli değil.Bana aşık olman gerekmez.Seni mutlu etmem yeterli.Söyle bana seni mutlu ediyor muyum ?"
"Evet."
"Gözüme pek mutlu görünmüyorsun ama ben şimdi ne yapmam gerektiğini biliyorum."
Kaşlarımdan birini kaldırdım.
Sonra beni gıdıklamaya başladı.
"Tim !!! Tim !!! Hayır yapma !! Sen gidi pislik !!! Tim !!!!! Bırak !! Yapma !"
"Tamam" diye fısıldadı ve beni bırakıp gözlerime baktı.
Birkaç saniye öyle kaldık.Ona gülümsedim.
Sonra birdenbire aklıma Matt geldi.
Dün söylediklerime rağmen beni umursamamıştı.
Gözlerim doldu.
"Şey...ben gitsem iyi olacak." dedim.
"Peki.Seni arabamla bırakayım mı ? " diye sordu.
"Hayır ben kendim giderim." dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum.
Evin kapısından çıktım.
Sonra gözlerim yaşlı bir şekilde eve doğru yol aldım.

Çok güzel olmuş 10.Bölüm ne zaman

çabuk yaz o zaman

bencede hemen yazmalısın.yoksa meraktan çatliycam.ybybyb...

yb yb yb tatlım bir an önce yb at yoksa meraktan çatlıycam

10.BÖLÜM

Yolda yürüyordum.
Matt'i düşünüyordum.
Beni nasıl umursamadığını...
Belli ki beni artık aşmıştı.
Belki ben de onu aşmalıydım.
Onun için çabucak unutulabilecek kadar değersizdim demek ki.
Hep benim incinmemden çok korktuğunu düşünmüştüm.
Gerçi o kadar narin değildim ama...
Ama aslında beni hemen unutabiliyormuş.
Daha fazla düşünmek istemedim.
Bir peçeteyle gözlerimin altını sildim.
Yağmur yağmaya başladı.
Durdum.
Orada yağmur altında öylece dikilmeye başladım.
Bitene kadar burada dikilecektim.
Yağmur bitene kadar...
Bu acı bitene kadar...
İsterse günler sürsün...
Tekrar ağlamaya başladım.
Hıçkıra hıçkıra hem de...
Suratımı gökyüzüne döndüm.
Yağmur yaklaşık 4 saat sonra bitti.
Ama acı bitmedi.
Bir banka oturdum.
Bu bank...
O banktı.
Ben ağlarken yanıma geldiği...
O gün başka biri için ağlarken beni gelip o neşelendirmişti.
Şimdi onun için ağlıyordum.Peki şimdi beni kim neşelendirecekti ?
"Belki Tim..." diye fısıldadım kendi kendime.
"Belki ben ne ?" diye sordu yanımda oturan Tim.Ne ara gelmişti hiç bilmiyorum.
"Tim ?!"
"Evet o benim."
Ona sarıldım ve ağlamaya başladım.Hiç konuşmadı.Sadece saçlarımı okşadı.
"Onu özlüyorum Tim.Beni anlıyorsun değil mi ?"
"Anlıyorum Julia.Önemli değil.İstersen benden ayrılabilirsin.Ama ben arkadaşın olarak hep yanında olacağım."
"Sen çok iyisin." dedim.
"Bunu daha önce söylemiştin." dedi."Ama sanırım sen kötü çocukları seviyorsun." dedi.
"Sanırım öyle." dedim."Aslında o kadar da kötü değildi."
"Ya evet.Eminem de gay zaten." dedi.
"Belki öyledir ve savunma psikolojisinden gaylere o kadar laf ediyordur."
"Hadi yapma ama adamın kızı var."
"Benimki de sadece bir teoriydi.Ama saçmaydı kabul ediyorum."
"Evet biraz öyleydi." dedi.
"Yine de eve yalnız gitmek istiyorum." dedim.
Yolda yürümeye devam ettim.
Eğer Matt beni görmezden gelebiliyorsa , ben de onu görmezden gelebilirdim.
Evet , onu unutacaktım.
Gözlerimi kapatıp tekrarladım.
"Onu unut...Onu unut...Onu unut...Başka bir şey düşün...Kuşlar , kelebekler , küresel ısınma..." diye fısıldadım yürürken.
Sonra birine çarptım.
"Önüne bakmaz mısın g*t deliği (pislik) ?" diye bağırdım.
Sonra gözlerimi açtım.
"Matt ?!! "

A-haaaaaaaa D:D:D
Ya unutmasıınn ! Lütfeeennnnn ybbbb !

süperdi ikiz hemen yb istiyorum