ŞANS'A BAK 23-24-25-26 bölüm 12. sayfa

6. bölüm


En son hatırladığım mustafaya arabamın anahtarını verdiğimdi.
Şimdi ise gözlerimi açmaya korkuyorum.
Yanımda biri uyuyor ve ben onun nefesini duyuyordum.
Umarım umarım kortuğum şey olmamıştır diye düşündüm.
yaptığım şeyin affedilir bir tarfı yoktu
verdiğim sözleri bozmuş geceyi sorhoş olarak ve bir erkekle geçirmiştim.
Şu an tek hissettiğim miğdemdeki kasılma ve başımdaki o korkunç ağrıydı.
Yavaş yavaş gözlerimi açtım .
Bu odayı tanımıyordum.
Kesinlikle benim evim değildi ve louranınkide değildi.
Korkarak başımı yanımda nefes alanın kim olduğunu görmek için çevirdim.
O an içimi hem rahatlama hemde panik duygusu sardı.
Rahatlamıştım çünkü yanımdaki mustafamdı,
paniklemiştim çünkü dün geceyi hayal meyal hatırlıyordum .
Bütün geceyi mustafanın kollarında dans edip sarılarak geçirmiştim
ve ona her seni seviyorum deyişimde bende seni deyip tutku ve aşkla beni öpmüştü.
sonrada araba anahtarımı eline tutuşturup
hadi gidelim dediğimi hatırlıyorum sonrası yok .
Olamaz diye inledim.
Yavaşça yataktan kalktım.
Neyseki giysilerim hala üzerimdeydi
ama bu yaptığım sorumsuzca davranışı değiştirmezdi.
parmaklarımın ucuna basa basa yürüyüp banyoyu bulum.
Aynada kendime bakınca ooof olamaz
makyajımın akmış göz altlarımın şişmiş olduğunu gördüm.
kağıt mendilli ıslatıp yüzümü temizlemeye çalıştım
saçlarımı lastikle topladım.
Dışarısı hala karanlıktı ve ben bu halde sokağa çıkamazdım
mustafanın sweatshirt lerinden birini giydim.
Mustafa gibi hııııımmm tatlı vanilya kokuyordu.
Çalışma masasında bulduğum bir kağıda
"dün geceyi yaşanmadı say ve beni unut SALY". yazdım
p.s: "sweatshirt ünü ödünç alıyorum" Yazıp masanın üzerine bıraktım
ve anahtarımı alıp gözyaşlarımı özgür bırakıp sessizce sevdiğim adamın evinden kaçtım .
Yolda giderken telefonum çalmaya başladı
kim olduğuna bakmadan "alo" dedim
sesimin normal çıkmasına çalışarak

7. bölüm
arayan mustafaydı
"yanımda değilsin"dedi sitemle
"biliyorum" dedim
sanırım notumu hala görmemişti
"ban geri dönecekmisin"diye sordu ümitle
"bilmiyorum" dedim burnumu çekerek
" ağlıyormusun "dedi endişeyle
"sadece yanlız kalmak istiyorum " dedim
sonra"seni bir daha göre bilecekmiyim " dedi
"bilmiyorum" dedim
"benden kaçmanı istemiyorum konuş benimle" diye yalvardı
sesi o kadar hüzünlüydü ki içim daha bir sızladı
"yapamam" dedim
"seni tekrar görmeye dayanamam"
" neden" diyordu "neden aramıza engeller koyuyorsun "
hıçkırıklarımı bastırıp
"o engeller hep vardı" dedim
"beni yok say ve hayatına devam et"dedim telefonu kapatırken
daha fazla tutamadım hıçkırıklarımı yolun kenarında durdurdum arabamı
başımı direksiyona yaslayıp zaman kavramını unutuncaya kadar
doya doya ağladım yitirdiğim sevdama


ne zaman sonra kendime geldiğimde
tekrar evime gitmek için yola çıktım
eve gelince kapımda beni bekliyordu

8. bölüm

ona koşup sarılırken daha şimdiden çok özlediğimi ve artık ondan ayrılamayacağımı biliyordum

“bir an seni kaybettim sandım” dedi. çok endişelenmişti ve sesi titriyordu.

“bana bunu sakın, sakın yapma sensizliğe dayanamam”dedi sıkıca sarılarak

bense o böyle konuştukça ıslak gözyaşlarıma hıçkırıklarımı eklemiş kollarında sarsılarak ağlıyordum

sadece bir süre sonra “eeeeee" dedi
en tatlı gülümsemesiyle

“daha önce hiç evine gelmemiştim beni içeri alacakmısın yoksa hep kapıda mı oturacağız” dedi

çarpık gülümsemesi ve başımı döndüren o muhteşem kokusuna dayanmak çok zor geliyordu

sanki benim için angaryaydı ondan ayrılmak

sanki dünya tersine dönüyordu bakışlarımı ayırınca .

Kapıyı açmak mustafa yerine başka şeyle ilgilenmek

bana dünyadaki en zor işmiş gibi geliyordu

neyseki zor da olsa kapıyı açıp içeri girebilmiştik

kapıyı kapar kapamaz beni kendine çevirip dudaklarımı tutkuyala öperken

bir elini saçlarıma dolayıp diğeriylede göz yaşlarımı siliyordu .
Sonra “yapma “ dedi

“ sakın ağlama bu gözyaşlarının bedelini ödeyemem”

konuşmam bir şeyler söylemem gerekiyordu ama yapamıyordum
işte tam o sıra cep telefonu çalmaya başladı

telefonuna bakıp “efendim anne" dedi
"evet her şey yolunda, şimdi yanındayım"

" tamam anne tamam"

" birazdan öğrenecek "

" onunda selamı var "

"hoşçakal anne" deyip kapattı

sesimi bir yerlerde bulup sordum "neler oluyor" diye

"ailen beni, bizi biliyor mu?" Dedim .

**Gossde_Nur** demiş ki:way canına çok ilqinç
süpersin helin ya sabah sabah hiç üşenmeden koymussun ...=) )
yb'ler çok qüzeldi kalemine saqlık .D.D.D

teşk canumm hazır yazılmış bölümler işte üşenmem tabiii

kübish demiş ki:muhteşem olmuş bayıldım yha ayh ben akşama kadar nasıl beklerimşimdi ooooffff şimdiden sabırsızlanmaya başladım

teşk canum akşama kadar beklemene gerek kalmadıı

**Gossde_Nur** demiş ki:bak heyecandan yerinde duramıyo kübra =))
cnaım ama yarın qelcek sanırım akşama diil yani

yolluyorum şimdiii

sesimi bir yerlerde bulup sordum "neler oluyor" diye

"ailen beni, bizi biliyor mu?" Dedim .

9. bölüm

Gülümsedi önce
sonra bende bir kaç gün önce sana herşeyi anlatmaya karar vermiştim
ama önce beni gerçekten sevip sevmediğinden emin olmak istedim
iyice meraklanmaya başlamıştım
dudaklarına küçücük bir öpücük kondururken" anlatacakmısın" dedim.
başını evet anlamında sallayıp "birazdan sende her şeyi öğreneceksin ama önce sen" dedi.
"Yaaaa" deyip somurttum
bu sefer mustafa beni öperken söylediklerine itiraz edemeyecğime emindim
"ne bilmek istiyorsun diye sordum".
"Neden benden kaçtığını mesela
neden aşık olmaya korktuğunu, bilmek istiyorum" deyip ellerimi tutu
ve gözlerimin içine bakıp
"seni seviyor ve önemsiyorum seni üzen her neyese o hüzünleri birlikte aşalım istiyorum"dedi içtenlikle
ona sıkıca sarılıp "nasıl başlayacağımı bilmiyorum" dedim
derin bir nefes alıp "seni çok çook ama çook seviyorum" dedim sonrada sustum

"birazdan sana anlatacaklarım benim elimde olmadan olan şeyler
seçme hakkım yada reddetme şansım hiç olmadı" dedim
"nereden başlayacağımı bilemiyorum en iyisi en baştan başlamak
ailem geleneklere önem verir ve bu geleneklere göre yaşarlar
işte abim ve beni gelenekler çerçevesinde daha bir aylık bebekken beşik kertmesi yapmışlar" dedim üzgünce
" işte bu yüzden buradayım baskıya dayanamıyordum
kendime bu okulu ayarlayıp herkesten bir sürede olsa uzaklaşmak istedim


sonuç olaraksa ben can adında daha önce hiç görmediğim biriyle nişanlıyım "
dedim yüzümü buruşturarak mustafaya baktım bana gülümsüyormuydu
"ne dedim komik mi "

"yani hiç nişanlını görmedin mi "dedi
"şeyy" dedim
" bir resmini görmüştüm 10 yaşındaymış o zamanlar o da sayılmaz"
derken gülümsemesi büyüdü "gel buraya" deyip beni uzun uzun öptü
" benden neden kaçtığını ve neden aşık olmak istemediğini şimdi daha iyi anladım aşkım
ve sana söz veriyorum artık hiç bir şey için endişe etmene gerek kalmadı"
gerçekten endişe etmeyecekmiydim beni koruyacak mıydı peki
ya ailem ne olacaktı zihnimde bu sorular dönerken

"sıra sende" dedim "anlat bakalım neler oluyor"
" tamam" dedi beni kollarına alırken
"birazdan" deyip dudaklarımı buldu dudakları

10. bölümm




öpüşürken bir şeyi farkettim ki yok olmuştu endişelerim
hissettiğim huzur her şeyi hem de herşeyi unutturuyordu.
Mustafamın kokusu ılık nefesi alıp götürdü bütün endişelerimi
“korkma “dedi “her şey yolunda”
“nasıl her şey yolunda sana önümüzdeki yaz evlenmek zorundayım diyorum” dedim yanaklarım gözyaşlarımla ıslanırken

“ şşşişşşşştt” dedii ve bana sıkıca sarılıp saçlarımı okşarken
“inan bana her şey yolunda sakinleş bak sana ne anlatıcam” dedi.
bense daha hala ağlamaya devam ediyordum

“ şşşşştt geçti her şey, ben buradayım ve asla bırakmıcam seni” diyor
“ şimdi derin derin nefes al” diyerek sakinleşmemi istiyordu.
ona nasıl hayır diyebilirdim ki dediğini yaptım
biraz sonra “ daha iyimisin” dedi.
evet anlamında salladım başımı
“tamam o zaman anlatmaya başlıyorum” dedi derin bir nefes alıp
“yaşamlarımız çokta farklı değil , hatta çok benziyor da diyebiliriz
aslında benim de önümüzdeki yaz evlenmem gereken bir beşik kertmem var” dedi bana gülümseyerek bakarıyordu
o bunu der demez tekrar akmaya başladı göz yaşlarım
“biliyordum" dedim "hiç bir şey bu kadar yolunda gidemez di zaten”
deyip kollarında sarsılararak ağlamaya başlamışlatım
"tamam aşkım tamam şşşşşşşt ağlama artık"
ve beni kendinden uzaklaştırıp gözlerine bakmamı sağlarken
“ o sensin , o sensin” dedi bana sıkıca sarılıp “evleneceğim kişi sensin” diye tekrarladı
“yapma” dedim onu iterek
“beni sakinleştirmek için yalan söyleme daha da zorlaştırma her şeyi,
hayatım yeterince zor zaten” dedim başımı sağa sola sallayıp ayağa kalktım
ellerimden tutup “aşkım” dedi o'da ayağa kalmış gözlerimin içine bakmaya başlamıştı
“ o benim” dedi “ o benim evlenmek zorunda olduğun kişi benim” diye tekrarladı
“hayır” dedim sinirle “o'nun adı can, can çelikoğlu”
“tamam aşkım tamam” şimdi cevap ver bakalım gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu
“ benim adım ne” dedi
“mustafa” dedim saf saf
“hıııımm” pekala dedi düşünüyor muydu? burda bana nasıl sesleniyorlar
“ mc (emcey) dedim nereye varmaya çalıştığını anlamamıştım
böyle olmayacak en iyisi deyip cebinden pasaportunu çıkardı
bak bakalım ben kim mişim? dedi gülerek


inanamıyordum
bunu daha önce farketmediğime inanamıyordum

pasaportunda mustafa can çelikoğlu yazıyordu

o an sıkıca sarıldım ona nasıl dedim nasıl olurda farketmedim bunu
“ şeyyyy” dedi "aslında bunu farketmemen birazda benim yüzünden" deyip güldü
nasıl dedim terar koltuğa oturduk ona sıkıca sarıldım
"anlatsana ne kaçırdım" bu sefer bende gülümsedim ona
dudaklarıma küçücük bir öpücük kondurup
anlatmaya başladı
"bende tanımadığım biriyle evlenmeyi hiç istemiyordum
sonra bir gün annem gelip senin okumak için buraya gelmek istediğini
ailenin ise bu konuda kararsız olduğunu söyledi
aslında bu okula gelme fikri çok hoşuma gitmişti aileler olmadan baskı olmadan etraftaki insanların yargılamaları olmadan seni tanıma fırsatım olacaktı
aileme ve dolayısı ile ailene seni koruyup kollayacağımı
eğer gerçekten beşik kertmemle evlenmemi istiyorlarsa bunu kabul etmeleri gerektiğini yoksa asla beni evlendiremeyecekleri konusunda biraz baskı yaptım" dedi alayla gülümseyerek

inanamıyordum bu duyduklarım öylesine şaşırtıcıydı ki
"veee" dedi "buraya geldiğimizde sana farkettirmeden yaşamak buraya alışmak
okula uyum sağlamak benim için pek kolay değildi ilk iki yıl bunlarla uğraşıp seni uzaktan tanımaya çalıştım
geçen sene ise seni daha yakından tanımaya karar verdim,
çünki sendeki bir şey beni çekiyordu ama sen derslerden başka bir şeyle ilgilenmiyordun
aynı çalışma grubunda geçip seni daha yakından tanımaya karar verdim
ve inan bana bunun için epeyce uğraşmam gerekti” dedi gülerek
" senden etkilenmiştim. mükemmelliyetçi biriydin, asla taviz vermiyordun
ve seninle konuşmak gerçekten zordu sadece
ders hakkında konuşuyordun sonrada kaçıyordun” dedi dudaklarımı tekrar öpüp
“bir keresin de sanırım geçen yıl okul kapanmadan hemen önceydi
james gelip senin imkansız biri olduğunu söylemişti.
çıkma teklif edecekmiş sana ama sen lafı boğazına tıkıp oradan uzaklaşmışsın".
Dedi kahkaha atarak sonrada çenemden tutup "senden hoşlanmış olması
ona büyük bir öfke duymama neden oldu seni başkalarından kıskanıyordum
ve kimsenin benden daha yakın olmasını istemiyordum.sana yakın olmak inanılmazdı
beni kendine öyle bir çekiyordun ki.... Yaz tatilinde ise yaşadığım husranı sana anlatamam
her karşılaşma fırsatını umursamıyor aile buluşmalarına katılmıyordun
kaç kere seninle karşılaşma fırsatımız oldu ama bir türlü”
“istemedim” dedim cümlesini tamamlayarak
“bilemezdim böyle olacağını bilemezdim” dedim ellerimle yüzüne dokunup dudaklarını aşkla öperken....