Kalbinin Sesini Dinle. Final.

Bütün gün evde değildim
Yeni gördüm yorumları
Hikayeye bir önceki bölümü bitirince başlamıştım. Yani yarısı hazır
Yarın gelir bölüm ama akşam mı sabah mı bilmiyorum
Büyük ihtimalle akşam
Neysem Selim savaşı başlamıştı evet Ama Ebru dediğin gibi yaparsam çok klişe bir hikaye olur ben farklılık istiyorum
Ece mi Cem mi bilmiyorum Neyse gelince görürsünüz
0rtalık karışabilir haberiniz olsun gelecek bölümler için planlarım var

Bence Cem gelsin bunlar otururken şevket gelip bunları yanlış anlasın kavga çıksınnn

Anamm annesi çıkıp gelmez dimi xD Xd
İğrenç bi düşünce olur boşver
Arka sıradakiler gbi olmasında sorn deil
(Diziyi seviyorum yanlş anlamayın ama abarttılar :/ )

Arka Sıradakileri izlemem
Noluyor ki orda

bende izlemem ama tecavüz eden edilene

Yalnız tecavüzle alakası yok
Bu hikayeyi nasıl bitiriceğimi bilmiyorum
Selimi zombi yapıp hepsini yediririm herlde

ben var demedim yanlş anlama sorryy
Selimide everelim artık birine kalmasın yalnızzz

Dedim ya yalnız ölücek o
Bir kaç bölüme belki final yaparım bilmiyorum açıkcası nasıl bitiriceğimi

Evet
Daha Cemle ilgili de planlarım var
Neyse ben yinede Selimi zombi yaparım heralde

27.Bölüm
(Selin)

‘Merhaba’ dedi.
Evet. Kapıda ki tek düşmanım Ece’ydi.
İçeri girmek için kapıya doğru geldi.
Kapıyı kapatmak için ittirdim. Ayağını kapıya koydu.
Şaşkınlıkla ona bakakaldım.
‘Hangi yüzle buraya gelirsin’ dedim.
‘Ah. Selin. Sen böyle drama kraliçesi değildin. Ne oldu sana böyle. Hadi içeri girmeme izin ver. Konuşalım’ dedi.
‘Belki öyle evet drama kraliçesi olabilirim. Ama sen de bir fahişesin. Hangisi daha iyi karar veremedim’ dedim umursamaz ve küstahça.
‘Hah. Çekil de konuşalım’ dedi.
Uzun süre yüzüne baktım. Sonra girmesine karar verdim.
‘Pekâlâ. Gir bakalım’ dedim.
Ne diyeceğini merak ediyordum yoksa hayatta açmazdım. İçeriye geçti. Tam anlamıyla kıvırtarak yürüyordu.
Bu haliyle eskisinden ne kadar farklı olduğu gözüküyordu. Çok, çok değişmişti.
Üzerinde mini kot bir etek ve askılı kırmızı bir bluz vardı. Saçları dümdüzdü ve beline kadar geliyordu. Ayağında gene kırmızı topuklu ayakkabı vardı.
Bu haliyle 16 değil 18 gösteriyordu. Ve evet kabul ediyorum. Çok seksiydi. Zayıflamıştı. Vücudu çok fitti.
‘İçeri geç’ dedim. Kapıyı kapatarak arkasından gittim.
Koltuğa oturdu. Bacak, bacak üzerine attı. Elinde ki çantadan bir telefon çıkarttı. Sonra tekrar koydu. Anlaşılmaz hareketler yapıyordu.
‘Evet. Konuş. Sana ayıracak zamanım yok’ dedim.
‘Ben… İlk olarak geçmiş olsun demek istiyorum’ dedi.
‘Nereden biliyorsun’ dedim.
‘Hm. Şey… Ben ve sevgilim hastanedeydik. Sonra Şevket ve Başak’ı gördüm. Onlarla konuşamayacağımı düşünüp kendi doktoruma sordum. Oda öğrendi. Ve bize anlattı. Ah Selin nasıl üzüldüm bilemezsin’ dedi.
Öyle bir rol oynuyordu ki. Pekâlâ tamam. Suratında üzgün bir ifade vardı. Ama hareketleri çok yapmacıktı.
‘Sen ve sevgilin?’ dedim.
‘Ah ben ve Cem’ dedi.
‘Hm’ dedim.
‘Uzun zamandır birlikteyiz yani ben okuldan ayrılıp oraya gittiğim de bir an olsun peşimden ayrılmadı. Çok seviyor beni’ dedi.
Ah bana ne yapıyordu. Nispet mi? Cem gerçekten bu kızı seviyor olamazdı. Bu kız tam bir manyaktı.
‘İyi de bundan bana ne’ dedim sonra.
‘İlgilendirir bunu biliyorum Selin bana bilmiyorum ayakları yapma’ dedi.
Şok olmuştum. Ne ima ediyordu. Yoksa Cem’i mi?
‘Ne ima ediyorsun açık konuş’ dedim.
‘Sen biliyorsun’ dedi.
Hala zırvalamaya devam ediyordu.
‘Bak kızım buraya geldin. Benimle konuşmak istedin. Hoş ben sana meraklı değilim. Ben olduğum sürece benim kurallarıma göre oynayacağız. Şimdi doğru düzgün konuşacaksan konuş yoksa git’ dedim. Elimle kapıyı göstererek
Yüzünü buruşturdu.
‘Tamam. Cemle konuştuğunu biliyorum’ dedi.
‘Eee’ dedim umursamadan.
‘Ondan uzak dur’ dedi.
‘Hah. Sanki çok umurumdaydı. Al Cemini ne yaparsanız yapın. Umurumda değilsiniz. Nokta’ dedim.
‘Of. Pekâlâ, şöyle anlatayım’ dedi.
‘Evet’ dedim.
‘Cem. O sana karşı bir şeyler hissediyor gibi geliyor. Hayatımdaki tüm erkekleri elimden aldın. Ve Cemide almana izin vermeyeceğim. Biz onunla her şeyi paylaşırız bunu bil. Aklına gelebilecek her şeyi. Birbirimizi bile. Ayağını denk al’ dedi.
Ayağa kalktı. Salondan fırladı.
Hemen arkasından koştum. Kapıyı açmıştı. Gidip kapıyı kapattım. Kapının önünde durdum. Oda karşıma geçip durdu.
‘Birincisi ben senin hayatında ki erkekleri çalmıyorum. Erkekler senin ne mal olduğunu anlayınca senden kaçıyorlar. İkincisi Cem de sen de umurumda değilsin. Üçüncüsü beni tehdit edemezsin sen ayağını denk al’ dedim.
‘Sende beni tehdit edemezsin’ dedi.
‘Ediyorum. Ve şimdi evimden defol bu benim evime son girişin olacak’ dedim.
Ve kapıyı açtım. Yüzüme baktı. Çıkıp gitti. Kapıyı kapatıp kendimi koltuğa attım.
10 dakika olmuştu ki tekrar kapı çaldı.
‘Tanrım. Bu kapı bugün susucak mı?’ diye söylenerek kapıyı açtım. Başak gelmişti.
‘Ah bende seni arayacaktım. Geç çabuk’ dedim. İçeri doğru geçip oturdu. Üzgün gibiydi.
‘Şevketin biraz işi vardı. Bende yalnız konuşmak istediğim için geldim’ dedi.
‘Ah. Tabi ki. Bir şey ister misin acıkmış olmalısın’ dedim.
‘Olabilir. Birlikte yaparız ama sonra ilk önce konuşalım’ dedi.
‘Tamam. Ama önce ben sana bir şey sorucam’ dedim.
‘Evet sor?’ dedi. Çok ciddi görünüyordu.
‘Siz abımla ayrıldınız mı?’ dedim.
‘Şey… Evet aslında ben de seninle bunu konuşucaktım’ dedi.
‘O zaman sen konuş. Ve Başak kendini bu kadar kasma biz seninle kardeşiz. Benden bir şey saklamana yada bir şeyleri anlatırken çekinmene gerek yok’ dedim.
‘Biliyorum. Ve teşekkür ederim’ dedi.
‘O zaman rahatla ve başla’ dedim.
‘Hayır ilk önce eski günlerde ki gibi yemek yapalım’ dedi.
‘Tamam’ dedim. Neşeyle kahkaha attık. Ve mutfağa gittik.
Patates kızarttık ama hepsini yaktık. Sonra tekrar yaptık. Kendimize pizza yapmaya karar verdik sonra internetten tarif araştırdık. Ama yapmamaya karar verdik. Sonunda yoruldum demeseydim bana her şeyi yapalım diyecekti. En sonunda dışardan pizza söyledik. Pizzalar gelince salona yayılıp yemeye başladık. Pizza bitince içimi kemiren merakı gidermek için sordum.
‘Artık anlat’ dedim.
Hemen yüzü asıldı.
‘Biz ayrıldık’ dedi.
‘Evet?’ dedim.
‘bak biliyorsun biz uzun zamandır birlikteyiz. Yani o ilk başlarda çok iyiydi. Evet onu seviyorum. Kolay unutamam. Ama artık bir şeyler o gece beni yalnız bırakıp gidince bitmişti zaten’ dedi.
Bana bakmıyordu. Kendi kendine konuşuyor gibiydi.
‘O gece?’ dedim.
Bana bakıp güldü.
‘Ah doğru sana anlatmadım. Doğrusu kimseye anlatmadım. Yani Mert dışında’ dedi.
‘Mert mi?’ dedim.
‘Sen bilmiyorsun yani pek dikkat etmedin yada biz sizin önünüzde öyle değiliz ama seninle Selim nasılsa oda benim için öyle gibi’ dedi.
‘Anladım’ dedim.
‘Ona güveniyorum. Emreden daha çok o beni yüzüstü bırakmadı hiç. Ama Emre defalarca’ dedi.
‘Anlat. O geceyi?’ dedim. Çekinerek sormuştum.
‘Biz okul açılmadan bir gün önce o bize geldi. Şey… İşte biz birlikte olduk’ dedi.
‘Oha!’ diye bağırdım.
Başka ne diyebilirdim ki. Ben böyle bir şeyi ondan beklemezdim. Tamam onu seviyordu. Ama ne diyordum ben ya bende bir ara Şevketten bunu istemiştim.
Şevket Emre’den daha sorumluluk sahibi gözüküyordu şu durumda.
‘Bana sakın o gözle bakma. Ben onu seviyordum. Her şeyimi onunla yaşamak istedim. Ama hata ettim’ dedi.
‘Bir dakika. Yoksa zorladı mı?’ dedim.
‘Hayır. Aslında birlikte istedik. İkinci yılımızda bunu yapmak istedik. Ama sonra o sabah kalktığımda yanımda değildi. Ben üzüldüm. En azından yanımda olmasını bekledim. Sonra onu okulda gördüğüm de yanıma gelmedi. Yani uzakta durdu. Sonra… O gün o olay oldu. Hata üzerine hata. Bir insan bu kadar sorumsuz olamaz. Bize hiç sahip çıkmadı Selin’ dedi.
‘Üzülme’ dedim.
‘Bende seninki gibi bir ilişki istiyorum. Çok şey değil. Bende biraz şefkat istedim. Sadece başkalarına olan nefretini kullanan birini istemedim’ dedi.
‘Anlıyorum. Lütfen. Lütfen. Onun seni üzmesini izin verme’ dedim.
‘Artık yaptıklarını konuştukça ne kadar doğru bir karar verdiğimi düşünüyorum. Yaptıkları bununla kalsa bana istemediğim şeyler yaptı. Ben anlatamam’ dedi.
‘Ney? Ney yaptı. Anlat Başak’ dedim.
‘Ben o ikinci defa yapmak istedi. Geçen hafta ama ben… Ben istemedim. O… o bana vurdu’ dedi. Ve gözyaşlarına boğuldu.
İnanamıyordum. Bunu benim abim mi yapmıştı?
Başak’ın yanına gidip ona sarıldım.
‘Tamam. Tamam geçti. Ondan kurtuldun artık. Sana böyle şeyler yapamaz’ dedim.
‘Biliyorum’ dedi. Sonunda ağlamayı kesti.
‘Ben artık gidiyim’ dedi.
‘İstersen bu gece biz de kal. Annenlere söylersen anlarlar’ dedim.
‘Bunun iyi bir fikir olacağını sanmıyorum Selin’ dedi.
‘Tamam’ dedim.
Kapıya doğru yürüdük. Durup ona sarıldım. Sonra kapıyı açtım. Abim eve doğru geliyordu. İşte o an bir şeylerin olacağını anladım

ilk yorum!!!
Çok güzeldi ama Başak ve Mert'in kanki olmasına şaşırdım doğrusu.Selin ece'ye de iyi yaptı. Ece tam bir s****k

canım süper bir bölüm olmuş
ece ye çok sinir oluyorum bu kız birşeyler karıştıracak
emre de çok sorunlu bir tip oldu yb sabırsızlıkla bekliyorum

Hahah
Beyenmenize sevindim
Ece yüzünden çok kötü şeyler olabilir
Daha neler var .D

ece tam bir sürt*k kesin şevket ile selin nin arasını açacak sinsi şey nolcak
yb sabırsızlıkla bekliyorum

Olabilir
Yb bölümü yarın koyucam
Belki bugün akşam da koyabilirim çünkü kısa yazdım

ya bu akşam koy nolurrrrrrrrrrrrrrrrrrrr merk ettim ne olucakk nolur nolur nolurr

28.Bölüm

Başak’ı içeri çekip kapıyı kapattım.
‘Noluyo Selin?’ dedi.
‘Abim geliyor Başak’ dedim.
‘Of. Bırak aç gelsin. Ben çıkarım bir şey olmaz’ dedi.
Sonra kapıyı birisi yumruklamaya başladı. Tabi ki abim.
‘Aç kapıyı Selin kötü olacak’ dedi.
‘Hiçbir şey yapamazsın. Defol!’ diye bağırdım.
‘Aç kapıyı’ dedi.
Cebimden telefonu çıkartıp Şevketi aradım.
‘Alo aşkım?’ dedi.
Kapıdan bir gürültü koptu. Abim kapıyı tekmeliyordu hala.
‘Şevket hemen buraya gel’ dedim.
‘Sorun ne geliyoruz’ dedi.
‘Abim’ dedim ve telefon elimden düştü. Çünkü abim içeri girmişti. Lanet olsun. Anahtarı vardı tabi ki.
‘Geçin şuraya’ dedi.
İçeriye geçtik. Başak ağlıyordu. Ben hiçbir şey yapmıyordum. Korkmuyordum. Ne yapabilirdi ki.
‘Selin çık dışarı’ dedi.
‘Neden!’ dedim.
‘Başakla konuşucaz’ dedi.
‘Ne konuşacaksan burada konuş Emre. Hiç sabrım kalmadı çünkü’ dedim.
‘Ne halin varsa gör ucube!’ dedi.
Abim neden böyle konuşuyordu. Ne olmuştu ona. Kendisi gibi değildi.
‘Başak. Beni neden bıraktın?’ dedi.
‘Sen bundan fazlasını hak ettin’ diye bağırdım.
‘Ne yapmışım ben Selin. Ben sadece onu sevdim’ dedi.
‘Hayır. Sen onu hırpalardın. Sen onu dövdün. Sen bencilsin!’ diye bağırdım.
Her suçlamam da bana doğru bir adım atıyordu. Gitmesini bekledim ama gitmedi. Yani en azından korkmasını ama yapmadı. Buna daha fazla dayanamazdım.
Bizi sıkıştırdığı köşeden ona doğru yürüdüm. Ayağımı kaldırıp sandalyeye tekme savurdum. Bir adım geri çekildi.
‘Bizden uzak dur. Çık dışarı’ dedim.
‘Sen kimi kimin evinden kovuyorsun’ dedi.
‘Sana yasal olarak bu evin be-nim olduğunu hatırlatmama gerek var mı? Annem senin ne mal olduğunu çok önce görmüş olmalı ki sana o kıçını silecek bir bez bile bırakmadan gitti’ dedim.
‘Annemi bu işe karıştırma Selin’ dedi.
‘Öyle bir karıştırırım ki. Bana bak. Ben o dünkü sümüklü çocuk değilim. Söylediklerin altında ezilmem ben. Sen artık benim abim değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin’ dedim.
‘Bunu nasıl söylersin ben sana ne yaptım Selin? Onun yüzünden mi?’ dedi. Eliyle Başak’ı göstererek Başak’a baktım. Hala ağlıyordu.
‘Onun yüzünden ya da değil. Ama hayır onun yüzünden değil. Ben başkaları için birilerini silecek basit kızlardan değilim. Bunu beni daha bir seneden beri tanıyan Şevket, Selim ve Mert bile biliyor. Sen benim ağabeyimsin. Ama sen annem öldüğünden beri kaç kere eve geldin’ dedim.
‘Bununla ne alakası var?’ dedi.
‘Evet, alakası yok. Ama benim içimdekileri dökmeye ihtiyacım var’ dedim.
‘Pekâlâ’ dedi.
‘Bana cevap ver. Neden annemden sonra beni de sildin’ dedim.
‘Ben seni silmedim. Ölen sadece senin annen değil Selin’ dedi.
Şevket, Selim ve Mert içeriye geldi. Kapı açık kalmış olmalıydı. Şevket korku dolu gözlerle bize baktı. Nasıl göründüğü ortadaydı.
Başak yere oturmuş ağlıyordu. Yerde sandalye vardı. Abim karşım da sinirle bakıyordu. Ben ise elim havada üzerine yürüyordum.
Onları görünce abim koşarak mutfağa gitti.
‘Gel buraya!’ diye bağırdım. Arkasından yürüdüm. Şevket gelip elimi tuttu.
‘Sakin ol’ dedi.
Selim ve Mert başak’ı yerden kaldırıp koltuğa oturttu. Başak koltuğa oturur oturmaz hemen Mert’e sarılıp ağladı. Selim yanıma gelip sarıldı.
‘Hadi çıkalım buradan’ dedi Mert.
‘Nereye?’ dedi Abim. Mutfak kapısının orada bize bakıyordu.
‘Evet, hiçbir yere gitmiyoruz. Benim lafım daha bitmedi!’ dedim.
‘Evet, Selin konuş’ dedi.
Nerede kaldığımı hatırlayıp konuşmaya başladım. Asıl amacım onu oyalayıp Başak’ı buradan çıkartmaktı.
‘Evet, ölen sadece benim annem. Benim!’ diye bağırdım.
Ellerim titremeye başladı. Selim titreyen ellerimi tuttu.
‘Hayır. Gidiyoruz’ dedi Şevket. Beni belimden çekti.
Ellerimle onları ittirip konuşmaya devam ettim.
‘O benim annem benim. Sen benim abim değilsin. Sen yokken babam yokken benim yanımda buradaki herkes vardı. Sen yoktun!’ dedim. Her kelimeyi söylerken gözlerimden yaşlar akıyordu. Şevket gidip merdivenlere oturdu. Selim hala ayakta yanımda duruyordu. Abim merdivenlerin diğer tarafında bende diğer tarafındaydım.
‘Hayır, bende yanındaydım. Yanında olmak istedim’ dedi.
‘İstemedin’ dedim.
Kafasını ellerinin arasına alarak arkasını döndü. Bunu fırsat bilerek Mert’e baktım. Kafamla çıkın işareti yaptım. Hemen ayağa kalktılar. Gidip Emre’nin önünde durdum arkasını dönmemesi için. Onlar kapıdan koşarak çıktılar sonra önünden çekilerek Selimin yanında durdum. Şevket de yanıma gelip elimden tuttu.
Emre’nin hala arkası dönüktü.
‘Emre?’ dedi Selim.
‘Ne?’ dedi Emre. Bize doğru döndü.
‘Biz Selin için her şeyi yaparız’ dedi.
‘Eee bana ne!’ dedi.
‘Her şeyi’ dedi Selim.
‘Tamam, yap’ dedi.
‘Sadece o üzülür diye şu an seni gebertmemek için kendimi zor tutuyorum’ dedi Selim.
Şevket elimi sıktı. Şevkete biraz daha yaklaştım. Bu kavga bitmeliydi artık.
‘Böyle bir şey olamaz zaten’ dedi Emre. Meydan okurcasına.
‘Ha-ha-ha-ha Güldürme beni. Şu an altına işemek üzeresin’ dedi Selim.
‘O işeyen sen olma da’ dedi Emre.
‘Aa. Yeter susun. Bu iş bitti’ dedim.
‘Tamam, Selin’ dedi Selim. Geriye doğru çekildi.
‘Hayır bitmedi. Bana ettiğiniz laflar yanınıza kalmayacak’ dedi.
‘Ne yapacaksın’ dedi Şevket.
‘Yakında anlarsınız’ dedi Emre.
‘Cidden bizden birine zarar veremezsin sen’ dedi Şevket.
‘Evet. Verebilirim. Gözümü kırpmadan hepinizi öldürürüm. O kadar çok nefret ediyorum ki sizden!’ dedi.
‘Böyle bir şey olmayacak Emre. Sakin ol’ dedi Şevket.
‘Bana ne yapacağımı söyleme!’ diye bağırdı Emre.
Cebinden bir bıçak çıkarttı.
Her şey sanki ağır çekimde oluyormuş gibiydi.
Emre üzerimize doğru geldi. Şevket. Elimi bırakıp Selime baktı.
‘Onu çıkar’ dedi. Ve bana bakıp ağabeyime doğru koştu.

ges_emine demiş ki:ilk yorum!!!
Çok güzeldi ama Başak ve Mert'in kanki olmasına şaşırdım doğrusu.Selin ece'ye de iyi yaptı. Ece tam bir s****k

Bu işlerde öyle başlar zatn

Aman Tanrım!
Şok oldum
Tanrım neler olmuş!
Süperdiii
Yeni bölümm şok oldum
Yeni bölümmmm

0yh saolun ciğerlerim
Neysem yeni bölüme başladım biraz yazdım
YArın biraz işlerim var koymaya çalışacağım.