Kalbinin Sesini Dinle. Final.

Tamam

canım ya süpersin emre neden böyle davranıyo hiç anlamıyorum ama sinirime dokunmaya başladı yb sabırsızlık içinde bekliyorum

Bütün Emreler böyle sanırım Ybb

Hohoho
Benim tanıdığım bütün emreler böyle emrelere sinir olduğum için bunu böyle yaptım bir nevi sinirimi çıkartıyorum

Ayy bence emre şevketi bıçaklayacak selin de çok üzülecek birkac özlü güzel sözz ve mutsuz son olacak degil mii???

yo daha final yapmıyorum

29.Bölüm

(Selin)

Selim beni kollarımdan tutup dışarıya doğru çekiştirdi. Abim Şevkete koştu. Şevket onun bıçaklı olan elini tuttu. En son gördüğüm buydu. Selim beni dışarıya çıkarttı. Ve kapıyı kapattı.
‘Hayır, Selim onları orada bırakamayız!’ diye bağırdım.
‘Şevket halleder Selin. Sakin ol bir şey olmayacak’ dedi.
‘Hayır!’ dedim. Ayaklarım uyuşmuştu. Kendimi yere bıraktım. Ve ağlamaya başladım. Selim gelip sarıldı.
‘Tamam, bir şey olmayacak şimdi çıkacaklar’ dedi.
Nasıl bu kadar soğukkanlı olabilirdi. Birbirlerine zarar vereceklerdi. Şevkete bir şey olmasına izin veremezdim.
Yerden kalktım. Kapıya doğru koşup kapıyı yumruklamaya başladım.
‘Emre! Çıkın dışarı. Şevket!’ diye bağırdım. Kapıyı yumruklamaya devam ettim.
Selim gelip beni çekti. Selimin kollarında çırpındım. Ama yapacağım bir şey yoktu. Eğer bir şey olursa Şevket’i kaybedebilirdim. Hayır. Hayır.
‘Selim onları bırakamayız’ dedim.
‘Selin şimdi çıkacaklarım canım lütfen sakin ol!’ dedi.
Kollarında tekrar çırpındım. Artık bir işe yaramıyordu. Çırpınmaktan vazgeçip yere oturdum.
Birkaç dakika sonra kapı açıldı. Şevket çıktı. Koşarak ona sarıldım. Üzerine baktım. Hiçbir şeyi yoktu.
‘Ah şükürler olsun’ dedim.
Ve tekrar sarıldım. Omzunun üzerinden içeriye baktım. Emre yerde yatıyordu. Bıçak yoktu görünürlerde.
‘Ona ne oldu’ dedim Şevket’e.
‘Bir şeyi yok. Sadece üzgün. Yanına gitme. Gel beraber bir yerlere gidelim’ dedi.
‘Pekâlâ’ dedim.
Emre’ye son kez bakıp kapıyı kapattım.
Selim bizi Mert’lerin yanına götüreceğini söyledi.
‘Sana halleder demiştim. Kendini paraladın boşuna’ dedi Selim.
Ayağına bir tekme attım.
‘Boşuna değil. Ben onun için her şeyi yaparım’ dedim.
‘Ah. Evet tabi. Benim için küçük prenses. Benim için her şeyi yapacak kimse yok. Ben yalnız bir adamım. Yalnız öleceğim. Bundan sonra bana lonely man diyin’ dedi Selim ağlama taklidi yaptı.
‘Şebek. Saçmalama sana da buluruz birini değil mi aşkım’ dedim.
‘Tabi helalin den bir kız aranıyor diye twite yazı cam’ dedi Şevket.
‘He helal süt emmiş’ dedi Selim.
‘Delisiniz oğlum siz’ dedim.
‘Ben sana deliyim güzelim’ dedi Şevket. Elini omzuma attı.
‘Ah ben kimlere deli olsam’ dedi Selim.
‘Kompleks yapma biz varız’ dedim.
‘Harika artık hiç yalnız değilim’ dedi Selim alaylı.
Gülerek Mert ve Başak’ın oturduğu kaffeye girdik.
Gidip yanlarına oturduk.
‘Selin. Bir şey var mı?’ dedi Mert.
‘Hayır. Her şey yolunda’ dedim.
Selim tam ağzını açacakken ayağına bir tekme savurdum.
‘Ah’ diye bağırdı.
‘Noldu len’ dedi Mert.
‘Hı yok bir şey ayağım… ıı… Küçük bir yaratık’ diye bir şeyler geveledi.
‘Bu çocukta bir işler var ama’ dedi Mert.
Kendi kendine söylenmeye başladı. Sonra Başakla konuşmaya başladı.
‘Ne yapıyorsun sen?’ dedim Selime.
‘Kahve içiyorum’ dedi.
‘Onlara söylemeyeceğiz’ dedim.
‘Anladık. Ama acıdı dizim’ dedi.
‘İyi oldu’ dedim.
Şevket hiçbir şey demiyordu. Dönüp ona baktım. Masaya gözlerini dikmiş boş, boş bakıyordu.
‘Şevket’ dedim.
Cevap yok. Koluna dokundum.
‘Şevket?’ dedim tekrar.
Kafasını çevirip baktı.
‘Efendim?’ dedi.
‘İyi misin’ dedim.
‘Ha şey evet’ dedi.
Fazla kurcalamamaya karar verdim.
Önüme dönüp akşama kadar Selimle uğraştım. Onunla konuşmak çok eğlenceliydi. Keşke benim abim olarak doğsaydı. Şevket tek kelime etmedi. Hatta kalkma vaktimiz geldiğin de bile Selimle, Şevketin önüne geçip şaklabanlık yapınca fark etti. Yaptığımız hareketlere gülmedi bile.
Herkesi tek, tek evine bıraktıktan sonra Şevketle benim evimin önüne geldik. Kapıyı açana kadar bekledi.
‘İyi geceler’ dedi eğilip yanağımdan öptü.
‘Gelmiyor musun?’ dedim.
‘Gelme mi istiyor musun?’ dedi.
‘Elbette içeri geç’ dedim.
İçeri geçip odama doğru yürüdü. Abim ortalıkta yoktu. Sabahtan kalma izler de yoktu. Odaya girince geçip yatağa uzandı. Bende dolabımdan pijamalarımı alıp üzerimi değiştirmeye başladım. Üzerimi değiştirirken hala suratıma bakıyordu.
Nesi vardı böyle?
Üzerimi giyinip yanına yattım. Başımı göğsüne koyup gözlerimi kapattım. Ellerini belime sardı.
‘Neyin var?’ dedim.
‘Hiçbir şey’ dedi.
‘Bir şey olduğunu biliyorum. Ben bilmeden seni üzecek yada sinirlendirecek bir şey mi yaptım?’ dedim.
‘Hayır seninle ilgili değil ailevi bir şey’ dedi.
‘Ama kaffeye gidinceye kadar hiçbir şeyin yoktu!’ dedim.
‘Aklıma geldi’ dedi.
‘Anlatmak ister misin?’ dedim.
‘Hayır. Uyu aşkım. Yoruldun. Bugün çok şey yaşadın’ dedi.
Kırılmıştım. Ama önemsemedim. Gözlerimi tekrar kapatıp uyumaya başladım.
…


Sabah kalktığım da Şevket çoktan gitmişti okula. Kalkıp elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim. Kendime bir şeyler hazırlayıp karnımı doyurdum. Tekrar üst kata çıkarak
Şort ve askılı bir bluz giydim. Kısa saç beni her gün daha da delirtiyordu. Telefonumu ve cüzdanımı bir çantaya katıp hastaneye gittim.
Doktor her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Her şeyi halletti. Ve ek yaptırmama izin verdi. Oradan hemen kuaföre gidip saçlarıma ek yaptırdım. Tamam saatlerce oturdum ama değmişti. Saçlarım kalçama kadar geliyordu. Ve hiçbir şey değişmemişti. Eski bendim artık. Saçlarımla.
Kuaförden çıkınca Şevkete mesaj attım.
—Aşkım. Saçlarıma kavuştum.
Diye yazdım. Hemen cevap verdi.
—Çok sevindim aşkım. Bizim okuldan sonra biraz işlerimiz var. Belki yarım görüşürüz. Seni seviyorum.
Yazmıştı. Suratımı astım. En azından dünkü gibi değildi.
Nereye gittiğimi bilmeden yürüdüm. Sonra nereye geldiğimi fark edince şaşırdım. Aslında gelmek istediğim yerde burasıydı. Cemle buluştuğum sahil. Gidip banklardan birine oturdum. Denizi izlemeye başladım.
Uzun süre oturduktan sonra sıkılıp kalktım. Sahil yolunda yürümeye başladım. Sonra biri adımı söyledi.
‘Selin!’
Öyle coşkuyla söylenmişti ki korktum. Yerimde sıçrayıp bana seslenene baktım. Cemdi.
‘Cem’ dedim. Banklardan birinde oturuyordu. Yanıma geldi. Beni kolumdan tutup oturduğu banka sürükledi resmen yanına oturttu.
‘Nasılsın?’ dedi.
‘İyiyim. Tamam harikayım. Sen nasılsın’ dedim.
‘İyiyim bende. Saçların uzamış’ dedi.
‘Ah boş ver uzun hikâye’ dedim.
‘Ne zamandır buradasın?’ diye ekledim.
‘Aslında bir saatten beri buradayım’ dedi saatine bakarak.
‘Sende mi okula gitmiyorsun’ dedim.
‘Son hafta zaten sen?’ dedi
‘Ben izinliyim. Karnemi bile Şevket alacak’ dedim.
Şevket’in ismini duyunca gerildi. Hiçbir şey demedim. Sonuçta o benim sevgilimdi.
‘Geçen gün Ece geldi’ dedim.
Şok olmuş bir ifadeyle bana baktı.
‘Ne dedi?’ dedi.
‘Senden uzak durmamı nereden biliyor Cem?’ dedim.
‘Şey… Bilmiyorum’ dedi.
‘Bana masal okuma’ dedim.
‘Hayır cidden bilmiyorum’ dedi.

Uzun süre suratına baktım sonra kafamı çevirdim. Cem beni kandırıyor olabilir miydi?
Ben zaten başkalarına çok güvenirdim.
Beni kandırıyor olabilirdi.
O… Ben onu farklı sanmıştım.
O diğerleri gibi değildi.
Bir nevi Şevket gibiydi. Tabi ki çok farklıydılar.
Ama Cemde çok farklıydı.
Değişik bir çekim gücü vardı.

‘Ben sana bir şey söylemeliyim Selin?’ dedi.
‘Evet söyle’ dedim.
Söyleyeceği şeyin ne olduğunu biliyordum. Genelde hislerim beni yanıltmazdı.
Lütfen bu sefer yanlıyım.
‘Sana dediğim şeyi hatırlıyor musun? İnsanları kandırdığımı kimseye âşık olmadığımı söylemiştim’ dedi.
‘Evet. Ama o zaman buluştuğumuz da bunun 3 hafta önce değiştiğini söylemiştin. Bana Eceye olan aşkını anlatacaksan ben gidiyorum’ dedim.
‘Hayır aşık olduğum kişi Ece değil’ dedi.
‘Ee siz çıkmıyor musunuz?’ dedim.
‘Evet ama peşimden çok dolaştı sadece üzülmesin diye’ dedi.
‘Her neyse ne diyeceksen de fazla vaktim yok’ dedim.
‘Şey… Selin…’ dedi.
‘Ah Cem hadi’ dedim.
Gözlerini gözlerime dikti. Bana doğru döndü.
‘Gözlerine bakınca anlıyorum dünyadaki güzellikleri. Senden uzak kaldıkça anlıyorum neler hissettiğimi Selin. Gelip geçici bir şey olsa bilirdim. Ben sana aşık oldum Selin. Eğer başka bir şansım olsa gene seni seçerdim. Seni seviyorum’ dedi.
Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ne yapmalıydım.
Öylece kalkıp gidebilirdim.
Ya da hayır diyebilirdim. Sonunda.
‘Ne deme mi bekliyorsun?’ dedim.
‘Şey… Hiçbir şey’ dedi.
‘İyi’ dedim.
Yerimden kalkarak hızla yürümeye başladım. Arkamdan gelip kolumdan tuttu. Beni kendine çevirdi. Ve dudaklarıma yapıştı…

saolasın canım ciğerim dalağım böbreğim
Öbür bölüm feci yalnız
süper kötü bir bölüm yazdım
acayip
neyse yarın akşam yayınlarım hatta şu an yayınlamamak için kendimi zor tutuyorm

0lmaz salmam

sayfa 40 olmadan koymayacağım gençlik

0lur

neysem
arkadaş bekliyor bi içip geliyorum ben

anam trip mi atiyin

istersen 40 yapabiliriz hemen sen yeterki koy
daha önce yapmştım xD xD

Berra Yeni bölümm

He yeni bölüm deyince gelio sanki
neysem emine ne dedin anlayamadım