Bölüm 20 = Kurtarılma
Tam o sırada garip bir gürültü daha koptu.Ağaçlıkların arasından 2 kadın 4 erkek çıktı.Biride babamdı.Hepsinin çevresi birçok elementle doluydu.Dönüp duruyorlardı ve hepsi gücünü Adrian'a iletmişti.Adrian ortak güce karşı koyamadı ve kayboldu.Dumanlarıyla beraber gitti ve ben yerçekimine yenilerek hızla aşağı düştüm.Tam zemine düşecekken bir çift el tüm kuvveti ve çevikliğiyle beni yakaladı.Hayatımı kurtaran kişiye dikkatle baktım.Bu koşarken çarptığım adamdı.Yüzü çok karizmatikti.Unutmak mümkün değildi.Bakan tekrar bakıyor olmalıydı ona.Onunda gözleri garip bir ışıltıyla parlıyordu ama endişe kaçınılmazdı.Babam koşarak yanıma geldi.Başımdaki yaraya baktı ve hemen revire götürülmemi rica etti kurtarıcımdan.Kurtarıcım beni kurtarmaya devam ederek beni revire doğru götürmeye başladı.Revir okulun diğer tarafındaydı.Ama adam hızlı hareket ediyordu.Öyle ya vampirdi.1 dakika içinde revirde olduk.Beni hemşirelere teslim edip gitmeye çalıştı ama tam gidecekken elinden yakaladım ve zorluklada olsa gitme diye fısıldayabildim.O da gitmeyip elimi tutmayı sürdürerek beni içeri kadar götürdü.Doktor hemen geldi ve alnıma 4dikiş attı.Dikişler cidden acıyordu ama elim hala kurtarıcımdaydı.Bu yüzden elimi acıdan her sıkışımda o da geçicek tepkileri veriyordu.En sonunda dikişlerim atıldı.Dinlenme odalarından birine götürüldüğümde kendimi çok daha iyi hissediyordum.En azından konuşabilecek durumdaydım.Kurtarıcım bir an olsun elimi bırakmıyordu.Gözlerimi yarım anlamda açmışken ona baktım.Gerçekten çok yakışıklıydı.Siyah saçları,bronz ama pürüzsüz teni,yeşil gözleri vardı.Elleri pürüzsüzdü.Zar zorda olsa onunla konuşmaya çalıştım;
-Elimi tuttuğunuz ve gitmediğiniz için teşekkürler.
-Önemli değil Bayan Greene.
-Bana Ashlee deyin lütfen.
-O zman önemli değil Ashlee.
-Ve sizin adınızda...?
-Bay Mason.Binicilik dersi öğretmeniyim.(tamam seçmelide kesinlikle biniciliği seçiyorum!)
-Evet...Adınız nedir peki?
-Daniel.Daniel Mason.
-Kaç yaşındasınız?! Öğretim işindesiniz ve gençsiniz de.Bu biraz kafa karıştırıcı.
-Evet.Ama vampir olmaya çalışarak 24 yaşıma kadar geldim.Sonra vampir olduğumdan yaşım dondu.Ailemin ölümlerini tek tek izledim kısaca.
-Çok üzücü olmalı.Aynı şeyleri yaşayacağımı bilmek cidden korkunç.Bir tek babam kalacak geriye.
-Evet.Bu arada sen kaç yaşındasın Ashlee?(bunları söylerken eli hala elimdeydi)
-17.Ama 18 yaşıma girmeme az kaldı.Yaklaşık 1 aya yakın bir süre var.Geldiğinde anlarsın zaten telaşımdan.Ya senin?
-Benim doğumgünüm 12Nisan'daydı.
-Keşke önceden tanışsaydık.Hediye alırdım size.
-Benim sana almamda sakınca bulur muydun?
-İsterseniz hayır bulmazdım.
-O zaman size hediye alacağım.
-Teşekkür ederim.
-Önemli değil Ashlee.Senin gibi bir vampir kızına yakışacak birşey bulmak zor olacak.Çünkü alınacak hediyelerin parlaklığı senin yanında sönük kalacak gibi görünüyor.
-Teşekkürler Daniel.Sana Daniel dememde sakınca var mı?
-Derslerde demediğin sürece yok.Tabii seçmelide biniciliğe girmek istersen.Vücudun uygun.Güçlüsün.
-Evet.Biniciliği seçmiştim.
-Tamam.O zman seni daha sık görebileceğim.
-Sende garip bir koku alıyor musun Daniel?
-Senin yanında nefesimi tutuyorum.Çok kanlısın.
-Doğru ya.Ama erimiş yapışkan gibi kokuyo.Mide bulandırıcı.(Cidden iğrenmiştim.)Iykk.
-Pas dumana benziyo mu?
-Kesinlikle evet.
-Adrian.
-Adrian.Ama nerde?
-Yakında,seni bırakmayacak.Ben burdayken yanına asla gelemez." dedi Daniel.Daniel bunu der demez bir ses duyduk;
-Yakında benim olacaksın Ashlee! İstemesende! Ve Daniel seni geberteceğim.Hele bir yanlız kal.Ashlee'nin elini bırakmalısın!" dedi ürkütücü Adrian'ın sesi.Daniel elimi bırakır sandım ama ani bir hareketle ayağa kalktı ama elimi bırakması gerekirken diğer elimide tuttu.Ve bağırdı;
-Bekliyor olacağım Adrian!
-Ne yaptığının farkında mısın sen! Tanrım! Alkmene! Öldürecek seni! Öldürecek! " dedim hüngür hüngür ağlamaya başladım.Daniel elimi bıraktı.Ellerini yüzüme koydu.
-Bana hiçbir şey yapamaz.Onun kadar güçlüyüm.Dumanlarıyla baş edemem ama diğerleri kokuyu alıp mutlaka beni kurtarmaya gelirler.
-Seni kaybetmek istemiyorum" dedim.Çok salağım.Böyle denir mi!?!?
-Bende seni kaybetmek istemiyorum Ashlee.Seni ne kadar beklediğimi söylememi ister misin? Tam 201yıl.Senin gibi birinin gelmesini bekledim.Profesörlerden beklemiştim ben seni ama sen öğrenci olarak geldin.İşim çok zorlaşıyor.Öğrenci hemde aynı anda Adrian'ında istediği,arzuladığı bir öğrenci.
-Beni istiyor musun.." dedim hafif hafif ağlarken.
-Hemde çok.Ama.." dedi Daniel ve eliyle gözlerimdeki yaşları sildi.
-Ama öğrencinim.Ama sana uygun değilim.Ama peşimde Adrian var.Ama yaşım küçük.Ama..." devam edecekken Daniel beni öptü.Bende öpüşüne karşılık verdim.Öyle öpüşüyorduk ki Adrian gelse bize neydi! En sonunda ikimizde nefessiz kaldık.
-Bunu neden yaptın?" dedi Daniel.
-Ben ne yaptım ki?
-Ah Ashlee.Beni kendine bağladın.
-Ben bağlanmadım mı sanıyorsun sen? Ama Daniel beraber olamayız.
-Biliyorum.
-Bildiğinden başka sebeplerde var.
-Başka neler var?
-Hani..Size çarptığımda yanında..
-Wesley vardı. Evet.
-Son zamanlarda suskun muydu?
-Evet.Bir insana aşık olduğunu ama ona ihanet ettiğini söyledi durdu.Ama o insan kimse onu seviyor hala.
-O insan benim.
-Ciddi misin?!
-Hemde nasıl.Ben hala onu seviyorum.Ama senide seviyorum.Adrian beni seviyor.Kimse beni anlamıyor.
-Ona ihanet etmişsin.Bu vampirlerin en sinirli reaksiyon anlarındandır.Sana hiçbir şey yapmamış.Senin yüzünü parçalayabilirdi.
-Bunu daha önce insanken hissettim.!(Bölüm 5te)
-Bunu sonra araştırmak zorundayım.İnsan için hiç normal değil.Belki yarı vampir olduğundandır.Evet evet bu yüzden olmalı.
-Sanırım.Ama Wesley beni Adrian'la öpüşürken gördü.
-Wesley cidden.Cidden aptalca davranmış.Adrian'a karşı gelememeni bilmeliydi.Helede insan halinde.Hem bu sebepten seni bırakması.Alkmene!Oysa ben sana sahip olmayı o kadar isterdim ki.
-Bilmiyorum.Ama ikimiz olamaz.Birçok sebep var.Sana olan sevgimin hiçbir şey değiştirmemesi çok yazık.
-Evet Ashlee.Biz olamayız." dedi ve gitmeden bana öyle bir bakış attı ki yeşil gözleriyle.İçim parçalandı.Acıyla bakıyordu.Gözleri hafif kıskançlık,hafif ihtirasla ve en önemlisi yaşlarla doluydu.Kendini zor tutuyordu.Ayağa kalkabilsem giderdim.Ama mümkün değildi.Son olarak elini açtı ve yanıma birşey bıraktı.Yolda kopardığım kolyemi.Bunu nerden aldığını sonra öğrenecektim.Biz beraber olamazdık.
the Twilight saga: Eclipse [06.30.2010]..