ßuz vé Até$ . \' ~ (Sezon Finaliii geldi ! 1.sezon bitti. )

Bölüm 7= Not Sahibi

"Ashlee!! Ahh! Çok ileri gitmiş olmalyım.Seni incittim.Kendimden nefret ediyorum.Ben,ah ben..Keşke,keşke senin gibi olabilseydim.Sana zarar vermezdim insan olsaydım." dedi Wesley.Zar zor da olsa "Wesley lütfen bu problem değil,ben iyiyim sadece başm dönüyor.Sanırım biraz dinlensem geçer.Ve tabii birşeyler yemem gerek." dedim.Wesley yine şaşırmıştı."Sana verdiğim zararlar bununla kalmayacak,İkimizde öleceğiz.Ah!! Neden sevdim seni!!Neden çıktın karşıma sen!! Kaderim bunu mu gördü bana.Vampir olmam yetmiyor gibi insan görünüşlü bir meleğe aşık ettin beni Alkmene!!!..Wesley durdu.Sanki benim birşeyler dememi bekliyordu."Wesley sana sorularım var.Beni evime götürür müsün lütfen? Arabayı kullanamayacak kadar yorgunum.Annem işte.Odamda ben dinlenirken biraz konuşuruz.Ama şunu unutma.Ben sensiz olamam Wesley." dedim ve Wesley'i öptüm.Daha sonra Wesley beni kucağına alıp ( çok güzel bir histi.Ağır olup olmadığımı merak etmiştim ama Wesley durumdan memnun gibi duruyordu) arabaya oturttu ve sürücü koltuğuna geçip arabayı sürmeye başladı.Eve gelene kadar fazla birşey konuşmadık.Yanlızca Wesley arada bir evi bulabilmek için sorular soruyordu bende ona kısa sessiz ama belirli cevaplar veriyordum.Sonunda eve ulaştık.Tahmin ettiğim üzere annem evde değildi.Wesley beni içeri götürdü,koltuğa koydu.Wesley çok suskundu.Benim için üzüldüğü belliydi ama ben ona üzülürken onunda bana üzülmesi çok ironikti gerçekten.Biz birbirimizi tamamlıyorduk, en azından ben buna inanıyordum.En son Kristen ile olanlara şahit olunca içim burkuldu ve Wesley'e doğru gidip ona sarılmak isterken bir anda göğsüme inen bir darbeyle yere yıkıldım.Yerde acıdan kıvranıyordum.Ne olduğunu anlamadan Wesley yanıma gelip beni sıkı sıkı sardı.İşte o an karşımızda bir karaltı olduğunu fark ettim.Biraz daha bakınca, aman tnrım!! Bu adam.! Ah!! Çok yakışıklıydı!! Kaslı yapısı,karizmatik bir yüzü vardı.Gözleri kahverengi kadar yumuşak ama siyah kadr sert bakıyordu.Gözlerini bana dikmişti ve pişman görünüyordu.Niye bu kadar pişman görünüyordu?Anlayamamıştım doğrusu! BAna tekrar bakTı ve cidden buz gibi bir sesle (Bu ses Miami'de olsada sizi dondururdu.) "Değerlim,notlarımı okumuşsun ve bana aitsin bunuda bildiğine göre artık uzat elini banada kapıl sen olduğunda eşsiz olacak dünyama!" dedi.Normalde bu sese karşı gelemezdim.Ama yanımda sinirden kudurmak üzere(ki bu görüntüsüyle gerçekten çooooKK çekiciyDi...!) olan Wesley duruyordu.Zorlukla ve çekinmenin verdiği sıkıntıyla da olsa kısık bir sesle sordum;
-Sen kimsin?diye.
-Sana kendimi tanıştırmadığım için özür dilerim." dedi . Sesi gerçekten pürüzsüzdü.
-Ben Adrian.Vampirlerin Prensi.Seni prensesim yapmaya geldim" dedi.
-"Bunu istemezsem ne olur?? Dediysemde sesimin aslında gitmek istememi ele vermesinden korkuyordum.
-İşte o zamn hiç iyi şeyler olmaz!" dedi hırçın ve asi bir sesle Adrian.
-"Ben Wesley'i seviyorum ve ondan ayrılamam.Senle olamam!" dediğim an Wesley beni arkasına aldı.
-Adrian sen asla bir prens olamadın.Seni seven Alkmene'ye ihanet ettin! Onu kandırıp kendi milletini kurdun.Alkmene Ashlee'yi almana asla izin vermeyecektir!" dedi ve eliyle boynundaki siyah ay işaretini gösterdi.Her tarafım ince kesiklerle doluydu ve üstüm neredeyse parçalanmıştı.Eteğim fena halde fırfırlarını istemez biçimde yırtılmıştı.Saçlarım dağılmıştı ve farlarım gözüme asılan yük gibi gözlerimi yoruyorlardı.Rujumdan eser yoktu ve sonbaharın esintisinden üşümüştüm.Yanaklarımın yandığını hissediyordum.Al allardı ki bunu hissediyordum.:Başım fena ağrıyordu.Ayakta durmakta zorlanıyordum.Bunu derken gördüğüm son görüntü Wesley'in ve Adrian'ın birbirlerine yaklaşmış olmalarıydı.Wesley öne doğru gidince elim onunkinden kaydı ve tek başıma dünya üzerinde kalmışım gibi hissederek bayıldım.

Alın yb.! x)

Ohaa dewammm

Bkle dewam! x) Bak sırf senn için atıorm dğerleri glnce ballı oluolar ama poF olsun.! xD

Bölüm 8= Yeni Biri

Uyandığımda yatağımdaydım ve üstüme rahat pjamalarım giydirilmişti.Wesley yandaki koltuğumda uyuyordu.Ah!!O kadar tatlıydı ki! Onu uyandırmaya kıyamıyordum.Uyandırmamalıyım diye geçirdm aklımdan ve yatağa tekrar uzanırken Wesley gözlerini araladı.Bende ona baktım.Aşağıdan TV sesleri geliyordu.Wesley bana yaklaştı ve yatağımın ucuna oturdu.Ben daha sormadan "Onu daha sonra gelmesi için ikna ettim." dedi."Ben , şey o o vampir mydi?" dedim zar zor."Evet Ashlee bu vampir kelimesini nasıl bu kadar basit kullandığını anlamıyorum!" dedi.Cevap veremedim,haklıydı."Bak Ashlee boynumdaki ayın anlamını artık anlamış olmalısın." dedi."Bu ay Alkmene'nin simgesi"."Çoğu insan onun vampir olmadığını sanar ama o vampirlerin kraliçesi yani Adrian'dan üstün.Ama Adrian kral olamadan Alkmene onun gerçek yüzünü gördü.Bu yüzden o Alkmene'den kaçtı ve kendine kötülüklerden oluşan bir ordu hazırladı.Ordu genelde siyah dumanlar halinde rüyalara bile girebilirler.dünyada gezerler." dedi.Ben şoka girmiştim.Siyah dumanlar,rüyalarım,notlar,evlilik,Adrian !! En önemlisi Wesley!!Ahh Tanrım!! Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum! Tamam,Adrian ile asla gitmeyecektim.Wesley'le kalmak istiyordum.Ama bu hikayelerin aslını öğrenmeliydim,hemde hemen.Ama önce alakasız bir soru sormak istedim(kafamı düzeltmeye ve eski Ashlee olmak içndi):"Beni kim giydirdi." dedim ve ayağa kalktım.Üstümde en sevdiğim pjamam vardı.Bu pjama kaşmirden yapılmıştı ve geçen hafta Disney'den almıştık.Üstünde minnie mouse ve mickey'nin arabada gittikleri,Love or Love yazan baskı vardı.Gerçekten çok tatlı görünüyor olmalıydım.Hemen aynaya baktım.Gerçekten sevimliydim ama gözlerim çekici ve kararsız duruyordu.Kararsız değilde ne yapacağını bilen ama nasıl yapılacağını bilmeyen gözlerim vardı.Ahh !! Çok harika !!! Bugünlerde ne kadar "Ah Tanrım,Aman Tanrım!" dedim böyle.Wesley çoktan kapıya dayanmış bekliyordu.
-Hala cevap vermedin??" dedim.
-"Aşağı inelim görürsün Ashlee.
-"Şey,tamam o zaman hemen inelim!" dedim ve küçük bir çocuk gibi merdivenlere doğru koştum.Tam merdivenden aşağı inerken, pjamamın uzun olmasından ayağımı pjama ucuma basınca olan oldu.Kendimi yerde bulacağımı sanarken bir çift el beni yakaladı."Çok dikkatli olmalısın" dedi güzel bir ses.Bu da kimdi böyle?Gözleri Wesley'inki gibi griydi ama uçuk bir griydi.Saçları uzun ve hafif düzdü.Dudakları çok sevimli bir şekilde gülümsüyordu.Saçları benimki gibi değil parlak siyahtı.Wesley yanıma gelmiş gülümsüyordu."Bu benim güzel ve güçlü kız kardeşim Vanessa." dedi.
....

Ayyy çok tatlııı

x)

Bu arada oylamada sana oy verdim x)

Şimdi başladım okumaya ama çok hoşuma gitti

Ho$uNa giTmésiNé séVinDiM! =)

Sağol canım ama ne yazıkki seçilemedim
Boşver,genede teşekkür ederimm..

çok güzeldii

ÖnmSz..! x)

Bölüm 9=Vanessa

Azıcık çekingenlikle;
-Tanıştığıma memnun oldum Vanessa.Ben Ashlee.
-Bende memnun oldum Ashlee" dedi Vanessa.İkisindende ufak bir ricada bulundum.
-Odama çıkabilirmiyiz lütfen, bura insanlar için çok soğuk." xD
-Hmm.Doğru ya insanlar için." dedi Vanessa.
-Vanessa,buna alışman zor olacak dedim ve derken odamdaki yatağıma uzanıverdim.
-Ashlee.Bak bu bir oyun değil ve birşey olursa çok zorluk çekeriz.Helede sen ölürsün." iste o an ciddi olmam gerektiğini anladım.
-Evet.Ama ölmek umrumda olan şey değil.Tek umrumda olan Wesley.
-Senin yüzünden o da ölebilir." dedi Vanessa.Wesley araya girdi;
-Vanessa sen buraya niçin geldin yardıma mı yoksa kalp krizinden Ashlee'yi öldürmeye mi?
-Onu öldürmek istesem başka bir yol kullanırdım Wesley" dedi Vanessa.Wesley hiç konuşmadı.Bende.Vanessa da.Kimse tek laf etmiyordu ki sessizliği ben bozdum;
-Zaten hata yaparsam başıma gelecekleri biliyorum.Benim hata yapmamı sağlayacak tek şey Wesley.Aynı zamanda beni hayatta tutabilecek kişi de Wesley.Yanlış anlama Vanessa bu söylediğim bedenen geçerli ama ruhen geçerliliği daha çok canımı yakar,emin ol.

Uwww

süper bölüm olmuş ben daha yeni okudum hikayeyi

vee yb yb yb diyorum

ayyyy ben buu hikayeyee bayılıorrmmm yaa süpersiinnn

eet yhaa süper yazıyor

EveT...! Hatta olanlar kmler?

Bölüm 10=Beklemek istemeyip beklenilen
Vanessa ile iyi bir başlangıç yapamamıştık.Ama sonrasında beraber alışverişe çıktık.Beraber dedikodu yaptık.Wesley'den bahsettik.Vanessa Ashley'den sonraki en yakın arkadaşım oldu.Unutmadan söyleyeyim Vanessa da bizim okula gelenlerden.Yani Vanessa,Wesley ve ben sürekli beraberiz.Ashley bu durumdan pek memnun değildi, onunla ilgilendmediğimi söyleyip duruyordu ama daha sonraları o da alıştı ve bazen yanımızda gezmeye başladı.Ama onun Chris'i olduğundan bizimle çok vakit geçiremiyor yinede o benim normal yaşantımdaki sırlarımı paylaştığım kişiydi.Anormalinde (ki bu vampirlerle geçeni) sırlarım çoğunlukla Vanessa'ya aitti.Adrian'dan ses yoktu.Ne not,ne duman ne de kendisi.Sanırım bizden vazgeçmişti.En azından öyle umuyordum.Keşke ummadan düşünseymişim.Çünkü tuvalete giderken bile not olur diye korkuyorum.Yine korkuyla tuvalete gittim ve saçlarımı düzleştirdikten sonra elim titreye titreye çekmeceden kreme uzandım.Ve evet beklediğim not (daha doğrusu beklemek istemeyip beklediğim not) oradaydı.Aynen şöyle yazıyordu;

Ateşi yakmalısın artık Ashlee
Hem içindekini hem benim ateşimi ki
Dumanları çıksın ve
Buluşsun yüreklerimiz
Dumanlar üstünde.

Pooff..Cidden sıkıldım artık.Bağırmalıyım.Bağırmalıyım ve bağırıyorum.









[img][/img]


тєαм נαкє∂ωαя∂...

devamm )
Çok güzl gerçktN

Thanx.! =)





İdil Lautner Cullen тєαм נαкє∂ωαя∂...