İTİRAF
Arzu kapıyı açtığında merakla bana bakıyordu.Yavaşça içerigidip kendimi koltuğun birinebıraktım.Ayaklarım beni taşıyamaya bilirdi.Artık bi şeyler demem gerekiyordu ama boğazıma bi yumruoturmuştu.
“Merhaba “dedim zorlukla.
“Neyin var meriç?”diyerek yanıma oturdu.Konuşupanlatmalıydım her şeyi.
“Senle konuşmam gerek şimdi.”
“Zaten konuşmanı bekliyorum”dedi.
“Hiç de kolay şeyler değil söyleyeceklerim.İlk baştamantıksız gelecek ama hepsi gerçek”
“Korkutma beni sanamı bişey oldu?”
“Bana değil ama sana her an olabilir.Şimdi ben konuşmamıbitirene kadar bekle”dedim .Sustum ne cevap verecek diye ama sadece başınısalladı.
“Lauran normaldeğil.Söyle açıklayayım.Hani ben 8. Sınıfdayken bi film izlemiştik de ben orda ki kahramanı çok beğenmiştim deöyle bi sevgilim olsun iştemiştim.Hatırladın mı?”
“Antonio banderas’ın oynadığı film mi?Vampirlerle görüşmeydigaliba ismi ne olmuş?”
“Evet”dedim derin bi nefes aldım “Fazla uzatmaya gerek yoklauran ve kardeşleri bi vampir.”
“Benle dalgamı geçiyorsun vampir diye bi şey yok”
“Maalesef var”
“Varsa sen nerden biliyorsun ispatla o zaman”.Gözlerindenyaşlar süzülmeye başlamıştı.Yavaşça ayağa kalktım.Tüm dikkatimi toplayıp en nefret ettiğim kişiyeodaklandim.Gözlerimin önüne alvina’nın yüzü geldi.Aslındafarklı birini bekliyordum.
_________ARZU__________
Meriç aklını kaybetmişti galiba zaten son 3 aydır çok kötüydü.Ona bi şey olmasındankorkuyordum.Aslında dışarıdan bakıldığında normal bi genç kızdı.Ergenlikçağında ufak sorunlar olacakdı ama bu bambaşkaydı.Gereğinden fazla iyiydi ilkbaşlarda intihar etmesinden bile korkmuştum.Kan kussa da kızılcık şerbeti içtim derdi.İyiydi ama mutludeğildi.Gözlerinde ki o neşe dolu ışık sönmüştü.Tekrar meriç’e baktım bedenideğişiyordu.Teni bem beyaz oldu.
“İyi misin?”dedim ama beni duymuyordu.Ellerine dokundum buzgibiydi.Yavaşça gözleri aralandı.Göz göze geldiğimizde korkup geri kaçtım.Gözlerinin rengideğişmişti kan kırmızısıydı.
“Beden korkmana gerek yok sadece göstermek istedim.Benvampir değilim ama kanını taşıyorum”dedi.
“Kim yaptı bunu sana “diye bağırdım .
“Kimse yapmadı ben buyum doğduğumdan beri.Buraya benim içingeldiler.Ama size zarar vermelerine izin veremem.Bunu yapamam sana söyleyecektiama evlendikten sonra.Eğer bi insan bu sırrı öğrendi mi ya dönüşecek ya da ölecek .Sana bunlarıanlattığımı kimse bilmiyor.Eğer onla evlenmek istemezsen bunu öğrendiğini kimse bilmez. Ve sana zarar veremeyecekler anlıyor musun?”dedi.
Neydi yani şimdi bu lauranla yaşadığım her şey bi sırüzerine mi kuruluydu.”Böyle bi şey olsa neden benden saklasın ki”dedim gülürek.
“Çünkü sana seçim sansı bırakmayacak.Şu anda onu terkedebilirsin bi şansın var ama o zaman bu olmayak”dedi ama sesi gittikçeboğuklaşmıştı.Tamam onda gariplikler hissetmiştim ama bu çok…
Şimdi meriçle ilgilenmeliydim.Ona inanmaktan başka çaremyoktu.Nereye kadar inkaredebilirdim.İnkar etsem öyle bir şey yok desem de vardı gerçekleğinihissedebiliyordum.Ama tüm bunları diğer yarımda saçma buluyordu.
“Bana anlatacakların bu kadar mı?”diye sordum odadakisessizliği bozarak.
“Ne bilmek istiyorsun”dedi buz gibi ses tonuyla.
Şöyle bi düşündüm ne bilmek istiyordum.Lanet olsun ki nebilmek istediğimi bilmiyordum.”Şimdi sende mi onlardan biri olacaksın?”diyeçıktı ağzımdan bi anda.
“hayır !“
“Neden?”
“Onlardan biri olmak istemiyorum hepsi bu”diye kaçamak bi cevap verdi.”Bengidiyorum sende düşün taşın ne yapacam diye”dedi hızla ofisden çıktı.Bende tekbaşıma bi de beynimi kemiren düşüncelerimle baş başa kaldım.
_______MERİÇ_______
Arzu’nun yanından ayrıldıktansonra bi müddet merdivenlerde oturup bekledim.Ne yapacağımı nere gideceğimi bilmiyordum.Sonra telefonumçalmaya başladı kim olduğuna bakmadan açtım.
“Evet”dedim.
“Hey selam nenaber?”dedi Furkan.
“İyi senden ne naber?”dedim.Ama bu durumda ne kadar iyiolabilirim ki diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım.
“Çok iyiyim arkadaşlarla toplandık bara gidiyoruz sendegelsene diyecektim”.Biraz düşündüm aslında iyi olurdu biraz kafamı dağıtmayaihtiyacım vardı.
“Tamam 1 saat sonra ordayım”dedim telefonu kapattım.
Eve gidip üstümü değiştirdim.O elbiselerle oraya gidersememinim alay konusu olurdum.Ama fazla da abartmadım.Üzeri pullarla işlenmiş olan badymi giydim.Evdekiler benim varlığımıbile fark etmemişti.Dicle uyumuştu.Esma ise odasında kitap okuyordu.
Bara varmama azkalmıştı gözüm ibreye takıldı.Yüz otuzla mı gidiyordum.Daha yeni fark etmiştimo kadar hızlı olduğumu.Bara yaklaştığımda yavaşladım.Deniz kenarında üstü açıkolan bi mekandı .Dizaynı gayet güzeldi.Buraya ikinci gelişimdi daha önce demezuniyette gelmiştim.Ama sadece meyve kokteyili içmiştim.Bu gece ise şişenindibine vurmaya karalıydım.Yavaşça kapıdan içeri girdim.Girer girmez furkan’ınve arkadaşlarının oturduğu masayı gördüm.Gündüz takıldığımız gruptu ama onlarlauğraşacak halim yoktu.
“Hoş geldin fıstık neiçersin?”dedi hemen.
“Votka sek”dedim herkes yüzüme baktı.Önemsemedim.
“Biraz yavaş ol çarpmasın seni”diyerek kahkaha attı Harun.
“Bana bi şey olmaz”dedim hemen sonra da votkamda geldi.
Geldiğimden beri Kadeh kadeh votka içtim ama lanetolsun ki sarhoş olamıyordum.Daha sonra barmenden en sert olan içkiyiistedim.Başımı biraz döndürdü ama beni sarhoş etmeye yetmedi.Etrafımdakilerleaval aval bana bakıyordu.Bir anda ortalık karıştı.Yumruklar tekmeler havadauçusuyordu.Bense hala orda oturmuş sarhoş olmaya çalışıyordum.Etrafa bi kokuyayılmaya başladı.Sıcaktı.Kokusu beninerdeyse sarhoş etmişti.Onu istiyordum.Her şeyden daha çok…Oturduğum yerdenkalkıp yürümeye başladım.Nere gittiğimi bilmiyordum ama beni mest eden kokuyadoğru yürüyordum.
“Meriç gitme o tarafa”diye arkamdan sesleniyor amadinlemedim.Köşeyi döndüğümde beni benden alan kokunun ne olduğunu anladım. Kankokusuydu…Ama istiyordum onu.Gözlerimi kıstım,ilerlemeye devam ettim.
Onu sadece onu istiyordum…
Arzu kapıyı açtığında merakla bana bakıyordu.Yavaşça içerigidip kendimi koltuğun birinebıraktım.Ayaklarım beni taşıyamaya bilirdi.Artık bi şeyler demem gerekiyordu ama boğazıma bi yumruoturmuştu.
“Merhaba “dedim zorlukla.
“Neyin var meriç?”diyerek yanıma oturdu.Konuşupanlatmalıydım her şeyi.
“Senle konuşmam gerek şimdi.”
“Zaten konuşmanı bekliyorum”dedi.
“Hiç de kolay şeyler değil söyleyeceklerim.İlk baştamantıksız gelecek ama hepsi gerçek”
“Korkutma beni sanamı bişey oldu?”
“Bana değil ama sana her an olabilir.Şimdi ben konuşmamıbitirene kadar bekle”dedim .Sustum ne cevap verecek diye ama sadece başınısalladı.
“Lauran normaldeğil.Söyle açıklayayım.Hani ben 8. Sınıfdayken bi film izlemiştik de ben orda ki kahramanı çok beğenmiştim deöyle bi sevgilim olsun iştemiştim.Hatırladın mı?”
“Antonio banderas’ın oynadığı film mi?Vampirlerle görüşmeydigaliba ismi ne olmuş?”
“Evet”dedim derin bi nefes aldım “Fazla uzatmaya gerek yoklauran ve kardeşleri bi vampir.”
“Benle dalgamı geçiyorsun vampir diye bi şey yok”
“Maalesef var”
“Varsa sen nerden biliyorsun ispatla o zaman”.Gözlerindenyaşlar süzülmeye başlamıştı.Yavaşça ayağa kalktım.Tüm dikkatimi toplayıp en nefret ettiğim kişiyeodaklandim.Gözlerimin önüne alvina’nın yüzü geldi.Aslındafarklı birini bekliyordum.
_________ARZU__________
Meriç aklını kaybetmişti galiba zaten son 3 aydır çok kötüydü.Ona bi şey olmasındankorkuyordum.Aslında dışarıdan bakıldığında normal bi genç kızdı.Ergenlikçağında ufak sorunlar olacakdı ama bu bambaşkaydı.Gereğinden fazla iyiydi ilkbaşlarda intihar etmesinden bile korkmuştum.Kan kussa da kızılcık şerbeti içtim derdi.İyiydi ama mutludeğildi.Gözlerinde ki o neşe dolu ışık sönmüştü.Tekrar meriç’e baktım bedenideğişiyordu.Teni bem beyaz oldu.
“İyi misin?”dedim ama beni duymuyordu.Ellerine dokundum buzgibiydi.Yavaşça gözleri aralandı.Göz göze geldiğimizde korkup geri kaçtım.Gözlerinin rengideğişmişti kan kırmızısıydı.
“Beden korkmana gerek yok sadece göstermek istedim.Benvampir değilim ama kanını taşıyorum”dedi.
“Kim yaptı bunu sana “diye bağırdım .
“Kimse yapmadı ben buyum doğduğumdan beri.Buraya benim içingeldiler.Ama size zarar vermelerine izin veremem.Bunu yapamam sana söyleyecektiama evlendikten sonra.Eğer bi insan bu sırrı öğrendi mi ya dönüşecek ya da ölecek .Sana bunlarıanlattığımı kimse bilmiyor.Eğer onla evlenmek istemezsen bunu öğrendiğini kimse bilmez. Ve sana zarar veremeyecekler anlıyor musun?”dedi.
Neydi yani şimdi bu lauranla yaşadığım her şey bi sırüzerine mi kuruluydu.”Böyle bi şey olsa neden benden saklasın ki”dedim gülürek.
“Çünkü sana seçim sansı bırakmayacak.Şu anda onu terkedebilirsin bi şansın var ama o zaman bu olmayak”dedi ama sesi gittikçeboğuklaşmıştı.Tamam onda gariplikler hissetmiştim ama bu çok…
Şimdi meriçle ilgilenmeliydim.Ona inanmaktan başka çaremyoktu.Nereye kadar inkaredebilirdim.İnkar etsem öyle bir şey yok desem de vardı gerçekleğinihissedebiliyordum.Ama tüm bunları diğer yarımda saçma buluyordu.
“Bana anlatacakların bu kadar mı?”diye sordum odadakisessizliği bozarak.
“Ne bilmek istiyorsun”dedi buz gibi ses tonuyla.
Şöyle bi düşündüm ne bilmek istiyordum.Lanet olsun ki nebilmek istediğimi bilmiyordum.”Şimdi sende mi onlardan biri olacaksın?”diyeçıktı ağzımdan bi anda.
“hayır !“
“Neden?”
“Onlardan biri olmak istemiyorum hepsi bu”diye kaçamak bi cevap verdi.”Bengidiyorum sende düşün taşın ne yapacam diye”dedi hızla ofisden çıktı.Bende tekbaşıma bi de beynimi kemiren düşüncelerimle baş başa kaldım.
_______MERİÇ_______
Arzu’nun yanından ayrıldıktansonra bi müddet merdivenlerde oturup bekledim.Ne yapacağımı nere gideceğimi bilmiyordum.Sonra telefonumçalmaya başladı kim olduğuna bakmadan açtım.
“Evet”dedim.
“Hey selam nenaber?”dedi Furkan.
“İyi senden ne naber?”dedim.Ama bu durumda ne kadar iyiolabilirim ki diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım.
“Çok iyiyim arkadaşlarla toplandık bara gidiyoruz sendegelsene diyecektim”.Biraz düşündüm aslında iyi olurdu biraz kafamı dağıtmayaihtiyacım vardı.
“Tamam 1 saat sonra ordayım”dedim telefonu kapattım.
Eve gidip üstümü değiştirdim.O elbiselerle oraya gidersememinim alay konusu olurdum.Ama fazla da abartmadım.Üzeri pullarla işlenmiş olan badymi giydim.Evdekiler benim varlığımıbile fark etmemişti.Dicle uyumuştu.Esma ise odasında kitap okuyordu.
Bara varmama azkalmıştı gözüm ibreye takıldı.Yüz otuzla mı gidiyordum.Daha yeni fark etmiştimo kadar hızlı olduğumu.Bara yaklaştığımda yavaşladım.Deniz kenarında üstü açıkolan bi mekandı .Dizaynı gayet güzeldi.Buraya ikinci gelişimdi daha önce demezuniyette gelmiştim.Ama sadece meyve kokteyili içmiştim.Bu gece ise şişenindibine vurmaya karalıydım.Yavaşça kapıdan içeri girdim.Girer girmez furkan’ınve arkadaşlarının oturduğu masayı gördüm.Gündüz takıldığımız gruptu ama onlarlauğraşacak halim yoktu.
“Hoş geldin fıstık neiçersin?”dedi hemen.
“Votka sek”dedim herkes yüzüme baktı.Önemsemedim.
“Biraz yavaş ol çarpmasın seni”diyerek kahkaha attı Harun.
“Bana bi şey olmaz”dedim hemen sonra da votkamda geldi.
Geldiğimden beri Kadeh kadeh votka içtim ama lanetolsun ki sarhoş olamıyordum.Daha sonra barmenden en sert olan içkiyiistedim.Başımı biraz döndürdü ama beni sarhoş etmeye yetmedi.Etrafımdakilerleaval aval bana bakıyordu.Bir anda ortalık karıştı.Yumruklar tekmeler havadauçusuyordu.Bense hala orda oturmuş sarhoş olmaya çalışıyordum.Etrafa bi kokuyayılmaya başladı.Sıcaktı.Kokusu beninerdeyse sarhoş etmişti.Onu istiyordum.Her şeyden daha çok…Oturduğum yerdenkalkıp yürümeye başladım.Nere gittiğimi bilmiyordum ama beni mest eden kokuyadoğru yürüyordum.
“Meriç gitme o tarafa”diye arkamdan sesleniyor amadinlemedim.Köşeyi döndüğümde beni benden alan kokunun ne olduğunu anladım. Kankokusuydu…Ama istiyordum onu.Gözlerimi kıstım,ilerlemeye devam ettim.
Onu sadece onu istiyordum…