<<<<<Seçilmiş>>>>devam etmeyeceğim konuyu kilitlerseniz sevinirim...

O kadını kim?Neden? öldürmüştü.

Eve girdiğimde kimse yoktu ortalarda.Bende usulca odama çıktım.Kendimi yatağımın üzerine bıraktım.Tek yaptığım tavanı izlemekti.Bir süre sonrada uyumuş kalmışım zaten.Uyandığımda saat gece 3’e geliyordu.Yatağımdan kalkıp yürümeye başladım.İlk önce evi dolaştım.Azru gene gelmemişti.Hoş gelse şaşardım şimdi sevgilisinin kollarında uyuyordur mışıl mışıl.Üs kata çıktığımda ayaklarım beni annemin odasına gotürmüştü.Aylardır ilk kez geliyordum ama içerde hala annemin kokusu vardı.Oysa 3 senedir kim bilir kaç defa temizledi esma burayı.Annem hep sağ tarafda yatardı bende sol tarafa uzandım.”Korkuyorum anne karanlıktan korkuyorum ama bu senin bildiğin karanlıklardan değil”diye mırıldandım geceye gözyaşlarımı tutamadan.

Bugün lena’nın anlattıklarını düşünüyordum evirip çevirip kafamda.ama işler arap şaçına dönünce düşünmeyi bıraktım.Biri odamın kapısına doğru yaklaştı.Büyük ihtimalle esma’ydı.Dicle olsa ortalığı yıkardı.İki saniye sonra kapıyı tıklattı esma.
“Gel esma”.
“Uyumadığına sevindim.markete gidilçekte sen mi gidersin ben mi?diye sorucaktım.”Saate baktım 6’ya geliyordu.
“Hava kararmış ben giderim arabayla sen listeyi ver yeter canım”
“Tamam sen bi saate gelirsin bende yavaştan sofrayı kurmaya başlarım”dedi gülümseyerek.
“Ben hazırlanıp hemen inerim aşağı.”

Bu gün hiç dışarı çıkmamıştım.Hemen hazırlanıp aşağı koştum içimde garip bir kıpırtı vardı.Portmantodan montumla listeyi alıp asansöre koştum.Arabama binip markete doğru yol aldım.Fazla bir şey yoktu listede ama ben gene de tüm marketi dolaştım.En son durağım kitap bölümüydü.Uzun zamndır kitap okumuyordum.Okumayada vaktim olduğuda söylenemez diye neyse.
Bir sürü kitap vardı ama çoğunu okumuştum. “Güzel kitaptır”dedi biri kulağımın yanında bende korkudan yerimden zıpladım.
Kafamı çevirdiğimde daniel’ı gördüm.
“Ne var ?”dedim sinirle oysa o gülüyordu.
“Hiç markete gelmiştim bir şeyler almak için.”
“Sizin insan gıdaları tükettiğinizi bilmiyodum.Yani siz direk insanları yiyorsunuz diye biliyordum.”
“Biz insan öldürmüyoruz”dedi sinirle.Şimdi gülme sırası bendeydi.
Bende elimde ki kitabı sepete atıp omuz silktip kasaya doğru yürüdüm.Allahtan sıra yoktu da hemen arabama gittim.
Ama garaja girdiğimde beni bekliyordu.
“Ne istiyorsun?”
“Konuşmak”
“seninle konuşacak bir şeyim yok”
“Meriç lütfen!”dedi.
Duymamış gibi asansöre yürüdüm.
“Meriç bilyorum seninle oynadığımı düşünüyorsun ama öyle bişey yok seninle tanıştıktan sonra her şey değişti.Onu sevmiyordum zaten .”
Sinirle baktım gözlerini gerçekleri söylüyor gibi gözüküyordü ama yalandı.
“Ayyyy bi de seymiyormuş.Demek ki o seviyor ki ta amerikadan kalkıp buraya gelmiş.Onunla sadece takılıyordun belki .Bende inanırsam sana o yokken ben ,ben yokken o olucak .Ne güzel demi ama ben bunlara kanmam başka-“
Ben daha sözlerimi bitiremeden öpmeye başladı gene.Bu sefer karşı koymadım ama başım dönüyor midemde kelebekler uçuyordu.Bunlar benim yabancı olduğum duyğulardı.Bedenimi iyice kendine yaklaştırdı.Şehvetle tutkuyla öpüyordu.Kim bilir kaç kızı kandırdı böyle.“Meriç”.