Kalbinin Sesini Dinle. Final.

Evet. Haklısın. Ama masallarda yaşamıyoruz bunu da biliyoruz
Bu aralar moralim çok bozuk az önce bitirdim. Ve iğrenç oldu . Kusura bakmayın artık

Fark etmez sen yb verde

bence iğrenç ama neysem
saolasın
Öbür bölümde büyük süpriz

Hııı

yani illa ayıracan xD xd xD

kötü biteck didi yaa

Evet daha var

ay çok güzel olmuş
selin <3 şevket
selim <3
yb istiorum

süpersin ccanım ya
şevket le selin nin barışmasına çok sevindim dualarım kabul oldu yb içinde dua etmeye başladım

Yazdım ama koyasım yok

ama niye koymuyorsun canım ya bizi fazla bekletme lütfen

Tamam

Az daha yorum gelsin

Karakterler değişti lütfen birinci sayfadan yenilerine bakın

32.Bölüm

Beni öptükten sonra ona sarıldım. Sıkıca sanki bir ayın acısını çıkarırcasına
‘Bize buna yapanlar cezasını çekecek’ dedi Şevket.
‘Artık olay yok Şevket. Biz yaptıklarımızın cezasını çektik. Ve bitti. Artık birbirimizden başka kaybedecek bir şeyimiz yok’ dedim.
‘Haklısın!’ dedi.
Öylece kaldık. Sonra kapı tıkladı.
‘Evet?’ dedim.
Selim kapıda çekingen bir tavırla bakıyordu. Arkasından Başak ve Mert kafasını çıkartmıştı.
‘Şey… Gelelim mi yoksa daha konuşuyor musunuz?’ dedi Selim.
‘Gelin’ dedi Şevket.
‘Barıştınız mı?’ dedi.
‘Evet’ dedim.
‘Oh’ dedi Selim. Dönüp Mertle Başak’ın yanına gitti. Kapının arkasından çığlık geldi. Gülerek içeri geldiler.
‘Oturalım film izleyelim bir şeyler yapalım’ dedi Selim.
‘Tamam’ dedim.
Mert koltukları birleştirdi. Başak Mert’in dizine yattı. Selim de benim dizime yattı. Şevkete sarılarak filmimizi izledik. Artık Şevket’te aramızdaydı.
Yani bu süper ötesi bir duyguydu. Hissettiğim bir duygu vardı. Yeni bir duyguydu bu. Bu yeniliğin duygusuydu. Sanki o bir ay hiç yaşanmamış gibi yok saymak imkânsızdı. Ama şu an yanımdaydı. Ondan ötesi olamazdı. Ben onsuz yaşayamayacağımı biliyordum.
Onun kollarında uyuyakaldım.

…

Sabah ilk ben kalktım. Şevket’i uyandırmadan kalkmaya çalışarak kollarından sıyrıldım. Herkes öylece uyuya kalmıştı. Üst kata çıkarak duşa girdim. Sonra üzerime düzgün bir şeyler giyindim. Dışarıya çıkarak simit aldım. Eve geldiğim de hala uyuyorlardı. Ben uyuyamayacak kadar heyecanlıydım. Yani mutluydum. Mutfağa giderek Şevket’in en sevdiği şeyi yaptım. Tabi ki sucuk o tam bir et oburdu.
Kahvaltıyı hazırlarken şarkı mırıldanıyordum. Sonra arkamda ayak sesleri duydum. Arkamı döndüğüm de Selim gözlerini ovuşturarak geliyordu.
‘Günaydın’ dedi.
‘Günaydın canım’ dedim. Dolaba doğru gitmeden önce yanına gidip yanağından öptüm.
‘Böyle mutlu olman çok güzel’ dedi.
‘Evet. Seni de mutlu olacaksın biliyorum. Sen mutlu olmayı hak eden birisin’ dedim.
‘Evet. Of neyse ha ne şey ya evet hı tamam e ne yapıyorsun?’ diyip duruyordu.
Kafam karışık şekilde ona baktım.
‘Hiç mantıklı konuşmuyorsun istersen tekrar yat’ dedim.
‘Artık yorgun hissetmiyorum. Biliyor musun?’ dedi ve esnedi.
‘Neyi?’ dedim.
‘Bütün gece konuştun’ dedi.
‘Ben konuşmam’ dedim.
‘Ha evet. Konuştun. Hatta seni susturmak için uyandırmaya çalıştık ama uyanmadın’ dedi.
‘Ne konuştum?’ dedim.
‘Şey… Sadece bir şey söylüyordun. Seni seviyorum. Seni seviyorum’ dedi.
‘Ha. Neyse tamam’ dedim. Kızararak arkamı döndüm.
‘Hadi uykucuları uyandıralım’ dedim.
İkimiz beraber koşarak yattığımız koltuğa atladık. İkimizde koltukta zıplamaya başladık.
‘Of sakin olun’ dedi Başak.
‘Uyanın!’ diye bağırdık. Zıplamaya devam ettik. Sonra iki el beni belimden tuttu. Şevketti.
‘Günaydın’ dedim. Dudaklarına öpücük kondurup elinden çekip mutfağa götürdüm.
Her beraber güzel bir kahvaltı ettik.
Sonra hep beraber sahile gittik. Bir banka oturup temiz havayı içimize çektik. Sonra bir alışveriş merkezine gittik.

(Selim)

Alışveriş merkezinde herkes bir yere dağıldı. Başak ve Selin kıyafet almaya gitti. Mert ben ve Şevket gezinmeye başladık. Sonra sıkıldım. Ve lavaboya gitmek için onlardan ayrıldım.
Lavabodan çıkıp onları aramaya başladım. Cebimden telefonumu çıkartıp mesaj çekmeye başladım.
Tam kafamı kaldırmıştım ki. Birine çarptım. Karşımda ki düşüyor gibi sendeledi. Hemen belinden tuttum. Ona çarpınca telefonum yere düşüp parçalara ayrıldı. Ama ben umursamadım.
Masmavi gözlerinin içinde kayboldum. Masmavi dediysem masmaviydi. Gözleri çok güzeldi. Sonunda
‘Ah çok özür dilerim’ dedi. Sesi melodi gibiydi. Kulağa çok hoş geliyordu.
Hemen eğilip telefonumun parçalarını toplamaya başladı. Eğilip bende yardım ettim. Toparlayıp kalktım.
‘Çok özür dilerim. Önüme bakmıyordum’ dedi.
‘Asıl ben özür dilerim. Ben de önüme bakmıyordum’ dedim.
Sonra onu süzdüm. Sapsarı saçları vardı. Ve fiziği çok güzeldi. Aslında gözleri benim için yeterdi. Üzerinde mavi bir elbise vardı. Gözleri daha da ortaya çıkmıştı.
Sonra elimi kaldırıp
‘Ben Selim’ dedim.
Hemen elimi sıktı.
‘Ov şey ben de Ebru’ dedi.
Elim öylece kala kaldım. Sonra boğazını temizler gibi bir hareket yaptı. Hemen elimi çektim.
‘Benim gitmem gerek iyi günler. Tekrar özür dilerim’ dedi.
Hemen yürüdü. Kafasını çevirip bana son bir kez bakıp gözden kayboldu.
Ben çok farklı şeyler hissetmiştim. Tamam, böyle şeyler filmlerde olurdu. Birine çarparsın âşık olursun filan. Hadi ama.
Ama öyle olmuştum. Gözleri. O çok güzeldi. Hemen bunu onlara anlatmalıydım. Bataryamı takıp Selini aradım.
‘Nerdesiniz?’ dedim.
‘Sen nerdesin. Biz üst katta kahve içiyoruz bir sen yoksun hadi gel’ dedi.
Telefonu kapatıp üst kata çıktım. Gözlerim onu arıyordu. Sonra hepsi aynı anda el sallıyordu bana. Onları sonradan fark edip yanlarına gittim.
‘Bir şey içcen mi?’ dedi Selin.
‘Yok, seninkinden içerim’ dedim.
‘Tamam’ dedi.
Daha önce ne konuşuyorlarsa gene aynı şeyi konuşmaya devam ettiler. Ben onu düşünüyordum. Acaba onu nasıl bulabilirdim. Bu Eceden çok farklıydı. Onun gibi bir kızı sevdiğimi düşünemiyorum bile. Ama sevmiştim. Ama Ebru farklıydı. Kalbimin çarpmasını sağlamıştı.
Biri beni sarstı.
‘Oğlum kaç saattir sana sesleniyoruz. Âşık mısın lan?’ dedi güldü Mert.
‘Evet’ dedim.
‘Ha?’ dedi Selin.
‘Dur sen az önce Mert âşık mısın deyince evet mi dedin?’ dedi Şevket.
‘Evet’ dedim.
‘Ney’ diye ayağa fırladı Selin.
‘Oley be!’ diye bağırdı. Herkes bize baktı. Ama umursamadı. Hemen Mert, Şevket ve Başak’a çak yaptı. Kahkaha atıp duruyorlardı.
‘Kendinize gelin’ dedim.
‘Bu süper bir şey tamam mı? Bunu kutlayalım. Ben kendime bir şeyler alı cam isteyen’ dedi herkes bir şeyler istedi.
Selin ve Şevket el ele gittiler.
‘Ee kim bu biz neden şimdi öğrendik’ dedi Mert.
‘Çünkü az önce oldu!’ dedim.
‘Nasıl ya adı ne? Süper ilk görüşte aşk ha?’ dedi Başak.
‘Evet’ dedim. Sonra elleri tepsilerle dolu Şevket ve Selin geldi.
Selin hamburgerinden bir ısırık alarak bana baktı. Gözlerini dikkatle açarak bana baktı.
‘Ayrıntıları istiyorum. Nasıl biri? Hey bir dakika bu şeyden neden şimdi haberimiz oluyor bizim. Evde söyleseydin dans ederdik. Toplum içinde mal durumuna düştüm oğlum’ dedi.
‘Aşkım haklı. Oğlum neden şimdi öğreniyoruz. Dur güzel mi?’ dedi Şevket.
‘Güzel olsa ne yapacaksın?’ dedi Selin kızarak.
‘Aşkım lafın gelişi ya’ filan yaptı. Öptü. Selin hemen kızardı. Affetmişti.
‘Anlatsana’ dedi Mert.
‘Şimdi ben lavabodan çıktım. Tam size mesaj atıyordum. Ona çarptım’ dedim.
‘Yuh’ dedi Şevket.
‘Pes valla’ dedi Başak.
‘Bu nedir ya’ dedi Mert.
Selin hiçbir şey demeden bana bakıyordu. Bu hareketi biliyordum. Düşüncelerimi anlamaya çalışıyordu. Hareketlerimi tartıyordu. Bunu yaptığında nedense ne düşündüğümü anlardı. Sezgileri çok güçlüydü.
‘Sonra… Tam düşüyordu. Onu tuttum. Sonra gözlerine baktım. Masmaviydi. Böyle… İçinde kaybolur gibi oldum. Sonra özür diledik. Sonra ve sonra adını söyledi. Ebru’ dedim. Havada Ebru yazdım.
‘Bu abayı yakmış’ dedi Başak.
‘Sana katılıyorum’ dedi Mert.
‘Bu mudur?’ dedi Şevket.
‘Daha ne bekliyorsun mal gibi yolda gördüğüm bir kıza âşık oldum’ dedim.
‘Saçmalama. En azından âşık oldun. Sen kötü bir şey yapmadın ve onu bulu caz’ dedi Selin.
‘Teşekkür ederim’ dedim. Yerimden kalkıp ona sarıldım. Sonra yerime oturdum.
‘Şimdi. Bana onu anlat’ dedi Selin.
‘Gözleri masmaviydi. Saçları sapsarıydı. Ve fiziği çok güzeldi. Ayrıca boyu benden kısaydı’ dedim.
Selin etrafına bakındı. Sonra gözleri ışıldadı.
‘O mu?’ dedi.
‘Nerde hani?’ dedim.
‘Bak şey… Elimle gösteremiyorum da şu merdivenin yanındaki ııı 1, 2, 3… 5. masadaki kız’ dedi.
Hemen masaları saydım. Baktım.
‘O değil’ dedim.
‘Aslında o da güzelmiş’ dedi. Sonra yüzünü buruşturarak bana baktı. Dönüp baktığım da kız birisiyle öpüşüyordu.
Tekrar etrafına bakındı. Sonra gözleri ışıldadı.
‘Selin koskoca alışveriş merkezinde onu arayamayız’ dedim.
‘Ararız. O mu?’ dedi.
‘Ha nerde?’ dedim.
‘Şey işte şuralarda baktığım yere bak mavi bir şey var üstünde hey buraya bakıyor’ dedi.
Hemen baktım. Oydu.

İhhhh!inme indi Vallahi! Lann! Selim'i benden başka kimse hak edemez!Hayırrr!Hayır Selimm benimsin ya benimsin ya kara toprağın.Noktaa!.. SÜperdi ağzım açık okudum resmen hele Selim'in bölümü beni beş dakika hikayeye sok o kızı gebertip yerine ben geçim