Siyah Melek 8.Bölüm

tarafından bescheuertt C.tesi Kas. 06, 2010 12:59 pm

bescheuertt: Marked; Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 26

Post n°1

Siyah Melek 8.Bölüm

tarafından bescheuertt C.tesi Kas. 06, 2010 12:59 pm

0. Acı
Üstümdekileri çıkarttım. Üstümde bir tek sutyenim kalmıştı fakat umurum da değildi çünkü sağ omzum çok acıyordu. Bütün kolum ve vücudum kan olmuştu. Çığlık atmamak için dişlerimi sıkıyordum. Hayatımda hiç bu kadar çok acı çektiğimi hatırlamıyordum (Fiziksel olarak). Mert oturmuş beni izliyordu. Sinirlendim ve ona bağırmaya başladım. ''Yardım etmeyi düşünmüyor musun?'' dedim. Canım çok yanıyordu. Hayatımın dönüm noktasındaydım. Sıkıcı bir hayattan bu duruma gelmekse oldukça ilginçti. Aslında her şey 3 gün önce ananemin vefat etmesiyle başlamıştı. Şu anda düştüğüm durum kadar kötü olmasa da, kötüydü işte.

1. Üç Gün Önce
İnanın bana bir insanın hayatı bu kadar kötü geçemezdi. Kötü geçeceğini bildiğin halde tuhaf bir durum olup umduğundan da berbat geçmesi. Sanki her kes bana inat yapıyordu. Yatağıma uzanmış karanlıkta öylece boş tavanı izliyordum. Gece körlüğümün olmamasına şükrediyordum çünkü her zaman karanlıkta takılırdım. Evet, biraz gothic'ce ama ben zaten gothic 'im o yüzden tuhaf bir durum yok. Geçimsiz bir aile manyakça siyah hastalığı sıkıcı ve yalnız bir yaşam daha ne olabilirdi ki. Üstelik 4 saat önce anlaştığım tek kişi büyük annem ölmüştü, yani büyük ananem. Tuhaf olan ise ölmeden önce bana ''Siyah Meleğim'' demesiydi. Asıl en kötü olanı ne biliyor musunuz ertesi gün bir grup züppeyle dolu bir okula başlayacak olmam. Ailem hayatımı cehenneme çevire bilmek için bu kadar çok uğraşamazdı herhalde. En son ne zaman güldüğümü bile hatırlamıyordum ki. Yada hatırlıyordum ananemin ölmeden sapasağlam olduğu 3 gün önce. Sadece onun yanında gülerdim çünkü karanlık bir dünyaydı benimki. Hani şu saçma sapan söylentiler vardır ya örneğin gothic'lerin banyo yapmayı sevmediği saçmalığı. Tam aksine özellikle ben banyo yapmaya bayılırdım. Saçlarımı boyatmıştım, doğal rengi siyahtı, bense siyah-mavi'ye boyatmıştım. Işığa çıkınca siyahın araların maviler gözüküyordu ve buda benim çok hoşuma gidiyordu(En azından bana yakışıyordu). Gözlerim ise ela. Evet, biraz zıt bir durumdu, Gözlerime siyah lens takmayı düşünmüştüm fakat ela renkli gözlerim saçlarıma çok yakışıyorlardı ve bana ananemin gözlerini hatırlatıyordu.(Onunkilerde ela rengindeydiler) Annemin o çığırtmak iğrenç sesini duyana kadar her an uykuya dalabilirdim ''Gökçe Su yemek hazır'' diye bağırıyordu aşağıdan. Evet, evimiz iki katlıydı, evet biz zengindik. (Ve evet adım Gökçe Su) Fakat asla o kendini beğenmiş züppe kızlardan olmamıştım. Ve inanın bana onlardan daha fazla şımartıldığımdan emindim. Ailemin hatasıydı. Bence hiçbir aile çocuğunu şımartmamalı. Beni de şımarttılar ama ben kontrolü elime aldım ve o züppe kızlardan olmadım. Her şeyi yapabileceğini sanan o kızlardan. Ve size ilginç bir şey söyleyeceğim annem bazen öyle davranabiliyordu.(Tanrım ne utanç verici) Dün annemle birlikte gidip çanta aldık illaki tutturdu en pahalısını alalım daha kaliteli diye, Ama sonra ikna edip kendi istediğimi aldım. Yattığım yerden kalktım. Evde bir hizmetçi vardı ve yemeği o hazırlardı, arada bir bende yardım ederdim ama onunla asla konuşmazdım. Çekiniyordum beni hor görmesinden işte. Evet, biraz saçma bir durum biliyorum. Aşağıya inip yemek odasına gittim. Annem ve babam yerlerini almış beni bekliyorlardı. Biliyorum biraz filmlerdeki gibi bir yaşamım var fakat hayat işte ne yapacağı belli olmuyor, örneğin şimdi bir deprem olup evimiz yıkılabilir. Ben her şeyi sanki her an elimden kaybolacakmış gibi yaşarım fakat annem ve babam benim tam zıtımdır. ''Sonunda gelebildin tatlım hadi yerine otur da yemeğimizi yiyelim'' dedi annem benim yerimi göstererek. Evin tek çocuğuydum yani evde 3 kişiydik fakat masamız o kadar uzun diki 6 kişi olsak yinede boş yer kalırdı. Boşuna masraf işte annemin her zaman yaptı şey. Masadaki yerimi aldım. Biftek, pilav, patates kızartması vardı. Birde annemin kendi yaptığı bir tür çorba fakat ben o çorbadan hoşlanmıyorum, çünkü annem içine dolapta ne varsa onu doldurmuş bu yüzden annem o çorbayı her yaptığında (Kendi çorbasını her zaman kendi yapar) çorba içmem. Yemeğimi biran önce yiyip odama çıktım. Yemekte kimse konuşmamıştı, ananemin ölümü üzerine konuşmamaları gerekirdi zaten. Doğum günüme 5 gün kala ananem ölmüştü. Ah ne üzücü demeyi çok isterdim ama oldum olası doğum günü partilerinden nefret etmişimdir. Hele annemin olur olamadık hediyeleri yok mu beni çıldırtırdı. 17 yaşına basacaktım ve annem hala minik bir çocukmuşum gibi davranıyor, çok utanç verici. Yatağıma oturup televizyonu açtım. Söylesenize kaç genç kızın odasında plazma vardır ki. Benim var fakat ailem dışında kimse bilmiyor çünkü hava atmaktan nefret ederim.(Hava atanlardan da) Allahtan okul kıyafetleri tarzıma uygundu. Yani sadece eteği.(Kareli lacivert ve siyah renklerde)……….. Saat 11 olmuştu ne kadar televizyon izlediğimi çok merak etmiştim doğrusu. Aslında benim için 11 çok erken bir saat fakat bu günkü olaylardan sonra saat geçenin 3'üymüş gibi hissediyorum. Üstüme pijamalarımı giydim, televizyonu kapatıp yattım. Çok geçmeden uykuya dalmıştım bile...

KAPAK