***Ölüm ve Yaşam Arasındaki İnce Çizgi***FİNAL BÖLÜMÜ GELDİ......*******

ana bu bayılma hayra alamet degil bize yegen geliyo galiba

ya bende arda diye çok sevinmiştim ama değilmiş.çıka çıka murat çıktı.arda da evlenmiştir 1,5 ay oldu.off off.işler sarpa sardı.ybybybbybyb....

walla belli olmazzz bir bakarsınızz tuana anne D: yorumlarınızz için hepinize çooooooooooooooooook teşekkürlerr yok daha evlenmedi biraz uzama olduu

iyi iyi evlenmesin.

29.BÖLÜM:part 1:
Gözlerimi yavaş yavaş açtım.Murat elimi tutuyordu.Hızla elimi çektim.Gözlerinin içi gülüyordu.
‘’Nerdeyim ben!’’
‘’Hastanedeyiz’’
‘’NE oldu bana?’’
‘’Odana sana bakmaya geldiğimde bayılmıştın.Hemen buraya getirdim.’’dedi.
‘’Neyim varmış.’’dedim ve gülümsemesi yüzüne daha bir yayıldı.
‘’Anne oluyorsun’’dedi.
‘’Şaka yap-‘’dedim ve sustum.Çünkü çok ciddiydi.
‘’Hayır’’dedim. Ve elim karnıma gitti.Murat ta elimi tuttu.Gülümsüyordu.Ben ne yapmıştım böyle.Hayır…hayır…
‘’İstemiyorum’’dedim ve ayağa kalktım.Yüzü birden ciddileşti.
‘’Ne demek istemiyorum?’’dedi cevap vermiyordum.Onu bu dünyaya getiremezdim olmazdı.
‘’İstemiyorum’’
‘’Sen ne dediğinin farkında mısın?’’
‘’Hiç olmadığım kadar’’
‘’Aldırmıyorsun bu çocuğu.’’
‘’Seni il-‘’dedim ve sözümü kesti.
‘’Onun babası benim.’’dedi
Bağırmaya başladım.
’’Zaten sorunda burada senin çocuğun!’’
‘’Kes sesini !’’diye bağırdı.
‘’benimle bağırarak konuşamazsın!’’
‘’O zaman sende kendine gel!’’dedi hızla odadan çıktım.Peşimden geliyordu.Kolumdan tuttu ve ‘’Nereye gidiyorsun?’’
‘’Cehennemin dibine gelmek ister misin?’’
‘’Tuana.Yürü eve gidiyoruz.’’
‘’Ben hiçbir yere gelmiyorum seninle’’dedim bağırarak’’
‘’Tuana ‘’dedi ve kolumu sıkmaya başladı.
‘’Bırak kolumu.’’
‘’Eve.Gidiyoruz.Dedim.Sana’’dedi kelimeleri tane tane söyleyerek.Bana cevap verme fırsatı bırakmadan peşinden sürükleyerek arabaya bindirdi.Yol boyunca konuşmadık.Kendimden nefret ediyordum…Eve geldik ve ben arabadan indim.Odama çıktım ve o da peşimden geldi.
‘’Kimliğini ver!’’
‘’NE?’’
‘’Kmliğini ver’’
‘’Nedenmiş o’’
‘’Nikah iş-‘’
‘’Seninle evleneceğimi düşünmüyorsun değil mi?’’
‘’Bu çocuk bizim çocuğumuz ve annesi babası ayrı büyümeyecek.’’,
‘’Böyle bir çocuk dünyaya gelmeyecek’’dedim ve kapımı çekerken anahtaıda aldı.Ben daha ne olduğunu anlamadan kapının kilitlenme sesini duydum
‘’Ne yaptığını sanıyorsun sen’’
‘’Kendine gelene kadar buradan çıkmayacaksın!’’Acilen bir şey düşünmeliydim.hemde hemen.Emre doğruyu söylemişti.Keşke o gün onunla gitseydim.Lanet olsun.Telefonuma sarıldım ve Ermeyi aradım

tanrım neler oluyor öle daha benim kızım hamile olduğunu öğrenmedi

aaaaaaaaaaaaaaa
emreeeeeeeee
yetiiiiiiiiiiiişşşşşşşşşşşşşşş
kurtaaarrr kızıııııı
aney aney aneyyyyyyyyyyyyyy
ayy bayılcam vallaahaaaa
hamile çıktı kızz
pskopat çıktı muratt
emree yetiiiiiiiiiiişşşşşşşşşş vallahaa bayılcam ha birazdan
anaaaaaaaaaaaaaammmmmmmmmmmmmm

ayy kusra bakmaynn bi an şok etksi
oldu bendeee
ama emree yetiiişşşşş
emreye hçç bu kadarrr muhtaç olmaştk heraldee

Laa yb la yb noccak lan boşwern emreyi qelmesn o Tuana tek başınada başa çıkabilebilir Lan en ssonunda Muratla evleniyomuş bide xP Arda da öle sap qibi kalır



WoooohhoooooooooWWWW


Nihahahahahahahaha

hah sen laf dinleme de emreyi ara sonra.emre gelmese yeridir.ama gelir ya kızı seviyo. gelirken ardayı da alsın gelsin.çok güzel olmuş cnm.ellerine sağlık.ybybbyb...

heee Ardayıda arasın 2 si qeldiklerinde 3 kişi olurlar 3de Tuana için kavgaya qirer :Dhahahah

29.BÖLÜM PART:2:


3.KİŞİ:

Murat onu tuzağına düşürmüştü ve Tuana da inanmıştı.Emrenin dediği gibi Murat takıntılı bir psikopattı.Tuana o yana bu yana dönüyordu.Emreyi aradı.Telefon çalıyordu ama açan yoktu.Tam kapatırken
‘’Alo’’
‘’Emre’’
‘’Tuana’’
‘’Sana ihtiyacım var’’dedi telaşlı bir şekilde.
‘’Ne oldu’’
‘’Ben…Ben…Ben hamileyim’’dedi.Kısa bir sessizlik oldu.Emre şaşırmıştı.
‘’Nasıl?’’( )
‘’Uzun hikaye ama yardımına ihtiyacım var.Lütfen.Bu çocuğu istemiyorum’’
‘’Tamam sakin ol.Ben hemen yola çıkıyorum’’dedi ve telefonu kapadı.’’
Emre biliyordu.Murat’ın elinden kurtulmak zordu.Bir plan yapmalıydı.Aklına Arda geldi.Telefonunu kaydetmişti bir yere aradı ve en sonunda buldu…
Arda damatlığını giydi ve gelini almak için yola çıktı.Telefonu çalıyordu.Duymazlıktan geldi.Gelinin evinin önünde durdu ve telefon hala daha çalıyordu.Telefona baktı tanımadığı bir numara.
‘’Alo’’
’’Arda ben Emre’’Ada telaşlandı tuanaya bir şey mi?olmuştu acaba?’’
‘’Ne oldu’’dedi soğukça
‘’Yardımına ihtiyacım var’’
‘’Senin’’dedi ve alaycı bir kahkaha attı.
‘’Gülmeyi kes!Tuananın başı büyük belada.Yardımımıza ihtiyacı var’’Arda bir birden buz kesti.
‘’Ne’’
‘’Tuana hamileymiş’’dedi ve Ardanın gözünden bir damla yaş aktı.O sırada Elif kapıdan çıkmış Ardaya bakıyordu.Arda ikisinin arasında bir seçim yapmak zorundaydı’’
‘’Arda’’
‘’Efendim’’
‘’Bu adam Tuanaya zarar verecek’’dedi.
Elif bitin olayları duymuştu.Zaten Arda önceden Tuanadan bahsetmişti.Gülümseyerek Ardanın yanına gitti ve’’Git.Tuanayı kurtar’’dedi.Arda şaşırarak Elife baktı.
‘’Davetliler’’dedi.
‘’Onları ben hallederim.Git…Tuananın sana ihtiyacı var’’dediArda hızla arabasına atladı.Elif gülümsüyordu.Aarda gözden kaybolunca göz yaşlarını daha fazla tutmadı.Fısıltı şeklinde ‘’Aşk sevdiğinin mutlu olduğunu görmek demekmiş.’’dedi.
Arda;Emreyle buluştu ve hava alanına doğru yola koyuldular.
‘’Nasıl böyle bir şey yapar’’
‘’Bilmiyorum.Ama bildiğim tek şey işler karışacak hem de çok fena’’dedi ve telefonuna sarıldı.İzmir de ki birkaç arkadaşını aradı.Saatler geçiyordu.Tuana çıldırmak üzereydi.’’
‘’Beni burada tutamazsın’’diye bağırıyordu..Ama bilmiyordu ki Onun hatası yüzünden kaç kişinin canı yanacaktı.
Arda kendine yediremiordu.O çocuk Ardanın olmalıydı başkasının dedğil sinirle yumruğunu arabaya savurdu.Emre sessizdi.Biliyordu Ardanın içinde kopan fırtınayı.Çünkü o fırtına onun içinde de kopuyordu.
Murat ise Tuanayı kandırmanın zeckiyle gülüyordu.Tuana ağlaya ağlaya uyudu.Emreler ise uçağa binmişlerdi.Zaman geçmek bilmiyordu.En sonunda uçak havalandı ve İzmir’e indi.Emre önde Arda arkada uçaktan indiler ve Emre hepsini selamladı.İçlerinden genç bir adam.
‘’Bütün hazırlıklar tamam’’dedi ve 2 tane silah çıkardı.Arda bir silaha bakıyor bir Ermeye
‘’Bunlarsız gideceğimizi düşünmüyorsun değil mi?’’
‘’Aslında…’’
‘’Eğer oraya bunlarsız gidersek…’’dedi ve sustu.Arda anlamıştı ne demek istediğini.Ölürlerdi.Silahı aldı.JEeplerden birine bindiler ve Tuanayı almak için yola koyuldular.Emre silahına mermileri yerleştirdi.Arda da aynısını yaptı.Arda dışarı baktı ve arkalarından gelen Araba ordusunu gördü.Bu gerçekten bir savaştı…Saatler sonra kocaman duvarlı villanın önünde durdular.Koruma Emreyi gördüğünde kpıyı açmakla açmamak arsında kaldı.Ama Emreyi kardeşi gibi görürdü.Kapıyı açtı.Araba ordusuyla bahçeye girdiler.Murat’ın korumaları önlerinde durdu.Murat dışarı çıktı ve kahkaha attı.
‘’Hoş geldin…’’dedi Ermeye bakarak.Emre muratla konuşurken Arda içeri dalmıştı bile.Arda evden içeri girer girmez 2 grupta silahlarını çekti.Arda evin içinde Tuanaya sesleniyordu.Tuana gürültüyle uyandı.Ardanın sesini duyar duymaz yataktan fırladı ve oda seslendi.En sonunda odayı buldu.Emre MUrata silahını doğrultmuştu.
‘’Onu götüreceğini mi sanıyorsun?’’
‘’Sanmıyorum.Götürüyoum.’’dedi.Murat dalga geçer gibi kahkaha attı.Muratta biliyordu ki silahlar konuşmaya başlarse Emreler kalabalıktı ve öleceklerdi.Kapının orda Tuana ve Arda belirdi.Arda’nın bir elinde silah diğer elinde Tuananın valizi.Kapıdan çıkarken Murat Tuananın kolunu tuttu ve Arda anında silahı kafasına dayadı.Murat çaresiz bıraktı.Tuanayı arabaya bindirdiler ve 2 grup karşılıklı duruyordu.
‘’Gidin…Ama unutmayın ki benden bu kadar kurtulamayacaksınız’’dedi ve oradan ayırdılar.Tuana o anın şokuyla titriyordu.Arda onun yanında oturmuştu.Emre ise ön koltuğa.oturdu.Tuananın titremesi daha arttı ve bayıldı.Hemen hastane götürdüler.Orada gerçeği öğrendiler.Bu da Muratın iğrenç bir oyunuydu…


Arkadaşlar 30.BÖlümde final yapıyorumm eğerr çooooooooookk yorum gelirseeee bugün eklerimm şok gelişmelerr olduu benden demesii D:

waaaw cok süperdi yb
yb hemen gönder

hahahahah harika Bu murata saydırıorm yemnle Tuana hamile deil demi kandırdı kızı it kopek nolcak:D Sıkıcaksn kafasına adam olamıcak çünkü ölmüş olcak :Dnihahahahahahhaa

nasıııllll
finaaaaaal???
yaa bu gzel hkyaeee biticekmii şmdiii???
yaaa çok üzldmm bari final
çooooooooooooooook
uzun olsnnnnnn

cnmm solun arkadaşlar ama uzatırsam saçmalarım diye korkuyorum ama hepinizin beğeneceği bir finnal hazırladım bi kaç yorum sonra göndericemm

sezon finali değilim?

süper olmuş.ellerine sağlık.ybybybyb....

saolun ama sezon finali değill finall ve briazdann geliyorr bir yorum sonraa

ooommmggggggg

FİNAL BÖLÜMÜ:
Avril LAVİGNE : Knocking On Heaven s Door

lütfen dinleyerek okuyun

ooh, ooh
yeah, yeah yeah
yeah, yeah yeah

Mama take this badge off me,
I cant use it any more,
Its getting dark, too dark to see,
Feel Im knocking on heavens door.

Anne bu rozeti benden al,
Onu daha fazla kullanamam,
Görmek için karanlık,daha karanlık
Cennetin kapısını çalar gibi hissediyorum.

Knock, knock knockin on heavens door.
Knock, knock knockin on heavens door.
Knock, knock knockin on heavens door.
Knock, knock knockin on heavens door.

Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor.

Mama put my guns in the ground,
I cant shoot them any more,
That long black cloud is coming down,
I Feel like Im knocking on heavens door.

Anne tabancalarımı yerin altına koy,
Onları daha fazla kullanamam
Şu uzun ve kara bulut alçalıyor
Cennetin kapısını çalar gibi hissediyorum

Knock, knock knockin on heavens door.
Knock, knock knockin on heavens door.
Knock, knock knockin on heavens door, yeah yeah.
Knock, knock knockin on heavens door.

Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor.
Cennetin kapısı çalınıyor

yeah, yeah yeah
yeah, yeah yeah
yeah, yeah yeah
yeah, yeah yeah

Sabah uyandığımda kolumda serum vardı ve baş ucumda da Arda.Onu izlemeye başaldım.Elimle yanağını okşadım.Ben nasıl böyle biri olmuştum.Ama Murat ta bunun bedelini ödeyecekti.Ardayı öyle izlerken uyandı.Gözlerimin içine baktı.Gözlerinde bana hem kızgınlık vardı hem de özlem.
‘’Ben’’dedim.
‘’Şşş.Bana bir şey açıklamak zo-‘’
‘’Sorundayım’’dedim ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladım.’’O gün çok içmiştim ve ne olduğunu bile hatırlamıyorum.’’dedim ve Ardanın yüzüne baktım ifadesizdi.’’Benden nefret ediyorsun değil mi?dedim.Sesi çıkmadı ve ağlamaya başladım.Yanıma geldi ve bana sarıldı.
‘’’Evet sana kızgınım,öfkeliyim.Ama seni seviyorum’’dedi.Ağlamam daha şiddetlendi.Ona sıkıca sarıldım.Emre içeri girdi ve bir birimizden ayrıldık.
‘’Şey pardon.Ben daha sonra gelirim.’’dedi ve kapıdan çıkarken.Arda konuşmaya başladı.
‘’Gel…Rahatsız etmiyorsun kardeşim’’dedi.Emre gülümseyerek Ardaya döndü ‘’Kardeşim’’dedi.Odadaki herkes gülüyordu.Emre toparlandı ve ‘’İyiysen hazırlan gidiyoruz’’dedi.
‘’Nereye’’dedim.Sözü Arda devraldı ve ‘’İstanbul’a dönüyoruz’’dedi.
‘’Hayır şimdi olmaz.Yarım kalan bir işim var’’
‘’Murat peşimizde’’
‘’Umrumda değil.Kardeşimi almadan hiçbir yere gitmiyorum’’dedi.Emre Ardaya baktı ve’’Tamam ama sadece 2 gün.2 gün sonunda İstanbula dönüyoruz.’’
‘’’’Tamam’’dedim ve hastaneden çıktık.

Ertesi Gün:

İntikamımı alma zamanı.Emre ben ve Arda Fermanın evine gittik.Kapıyı çaldık ve hizmetçi açtı.Önden ben girdim.Arkadan Arda ve Emre.Salona girdiğimde Ayça Ferman ve karısı.Beni gördüklerine şaşırdılar.Ferman birden ayağa kalktı ve ‘’Senin ne işin var burada’’diye kükredi.Onun yüzüne bakarak ‘’Ayça eşyalarını topla’’dedim.Ayça şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.Ona döndüm ve ‘’Çabuk!’’diye bağırdım.Ayça hızlıca odasına çıktı.Adam bana daha da yaklaştı.’’Bunu yaptı-‘’diye konuşurken suratına yumruğu indirdim.Adam 1-2 adım geriye gitti.
‘’Sakın!Sakın beni tehdit etme!’’diye bağırdım.

Kadın ağlamaya başladı.Belimdeki silahı çıkarttım ve Fermana doğrulttum.O sırada elinde valizle Ayça geldi.
‘’Abla sakın!’’dedi
‘’Sen sen katil olamazsın’’dedi.Silah hala daha ona doğru çevirmiştim.Araba sesleri geldi.Ferman sinsice gülümsedi.Ardayla Emre camlara gidip baktılar Emre ‘’Murat’ı çağırmış’’dedi ardından Ardada ‘’Lanet olsun buradan hemen çıkmalıyız’’dedi ve Arda beni kolumdan çekiştirirken Emrede Ayçayı çekiştiriyordu.Arabaya 2-3 adım kala silah sesi duydum ve arkamı dönmemle Ayçamın küçük cadımın yerde kanlar içinde yattığını görmem bir oldu.Emreyle Arda aynı anda silahlarını çektiler ve ateş ettiler.Ben donmuştum mermiler sağımdan solumdan geçiyordu.Cadımın kanlar içinde yatan bedenine bakıyordum.anımda birinin daha düştüğünü duydum.Kafamı çevirip baktım.Emre oda kanlar içindeydi ve oda kafasından vurulmuştu.EMreye kilitlenmiş bakarken silah seslerinin kesildiğini fark ettim.Arday baktım ve oda kanlar içinde yerde kıvranıyordu.Gözlerime bakıyordu ta derinliklerine.Karşımda duran adam baktım.Kahkaha atarak ‘’Benden bu kadar kolay kurtulamayacağını söylemiştim.’’dedi.Karşımda duran pislik doğru tahmin Murattı.Gülüyordu.Belimdeki silahı çektim ve ona doğrulturken bir silah sesi daha duydu.Bacağımda dayanılmaz bir acı vardı.:Yere çöktüm.Silah elimden çöktü Ardaya gözleri kaydı gözleri dolmuştu.Bacağımın acıyan yerine elimi götürdüm ve o bilindik sıvı ‘’KAN’’.Başımı kaldırdım ve Murat tepemde bana bakıyordu.
‘’Senden nefret ediyorum.Sen hastalıklı bir psikopatsın.Eğer aklın varsa beni öldürürsün.Yoksa iyileştiğim zaman kendi ellerimle can çekiştire çekiştire öldürücem seni’’dedim.Silahı kafama dayadı ve gözlerimi son bir kez daha ardayı görmek üzere ona çevirdim.Gözlerinden yaş akıyordu.Ona gülümsedim ve gözlerimi sıkı sıkı yumdum .Ağlamıyordum.Silah sesi geldi.Acım yoktu.Gözlerimi yavaş yavaş açtım.Arda yerde silahı tutuyordu.Kalkmaya çalıştım…Canım yanıyordu.Zorladım ve ayağa kalktım gözlerim Ardaya kaydı ve nefes almadığını gördüm.Ferman karşımda duruyordu.Ayçanın yanında diz çökmüş ağlıyordu.Peşinden karısı geldi.Karısına silahı doğrulttum ve silah ateş aldı.Ferman kafasını çevirdi ve daha hızlı ağlamaya başladı.Yaralı ayağım sürüye sürüye yanına gittim.
‘’Ne demiştim sana.Ailen gözünün önünde yok oldu.Nasıl bir acıymış anladın mı şimdi?’’dedim ve döndüm.Giderken ‘’Yalvarıyorum sana öldür beni kızımın acısına dayanamam ona yeni kavuşmuşken olmaz’’
Ona döndüm ve ‘’O senin kızın değil.O senin öldürdüğün ailenin kızı’’dedim
‘’Yanlış biliyorsun o benim kızım annen benden kaçırdı.Babanla onları bulduğumda sizin mutlu olmanıza dayanamadım ve öldürdüm.Çünkü ona çok benziyordun ve acı çekmeliydin.Annenin aynısıydın ve hala daha öylesin inatçı dediği dedik.
Dedenle babaanneni de ben öldürttüm acı çekmeliydin çünkü.Şimdi bunları duydun.Öldür beni!!’’diye yaralı ayağıma sarıldı.O sırada polis sirenleri geldi.
‘’Savaş bitti.Acımı çektim.Şimdi acı çekme sırası sende’’dedim ve silahı kafama tuttum.
‘’Her şey bitti.İntikamınızı aldım ve hayatta kalmak için bir sebebim yok artık.Yanınıza geliyorum.Özlem bitti.

3.KİŞİ:

Tuana son sözlerini söyledi ve silah ateş aldı.TuAna yere düştü.Ferman ise ağlıyordu Tuana kadar cesareti olmadığı için.Kendini öldürecek cesareti yoktu.Yaptığı hatalara ağlıyordu.
Polisler geldiler ve Ferman tutuklanıp hapse gönderildi.
Tuana,Ayça,Emre,Arda ise gözlerini sonsuzluğa yumdular.Üzülmeyin onlar orada da bir aradalar.
İntikam ateşi gencecik hayatlara neden oldu.İntikam küçücük çocukları ailesiz bıraktı.İntikam…
Aslında Tuana intikamını alırken kendi sonuyla beraber öbürlerinin sonunu da hazırladı.
Murat ise psikolojik tedavi görmekte.Hastaneye yatırıldığı günden beri ağlıyor.Oda yaptığı şeylere ağlıyor.Tuanaya ağlıyor.Herkese ağlıyor.Aslında ağladığı kendisi.Kendine ağlıyor.Aptallığına…

aa noldu ya öle anlamadm
gitti hepsi

Ohaaaaa :S:S :S:S mal qibi kaldm :S:S

Lan ben böle bi son beklemiodm azım açık kaldı Felaket yazmışsın ama sonu kötü bittiqi için üzüldüm ühüüü ben ardayla evlenceklerini düşünmüştüm sonra mini mini bebecikleri olcaktı Sonra Murat psikosuda hapisene gidicekti kurtulcaklardı Benm kafamda böleydi Layn böle beklemiodm ben üzüldm lan ağlıcaktm azdaha

valla aynıısını dşnmştm bendee
tuana evinin kadını
cocukların anası olucaktıı

yeter ama
eyes on fire dan beri ağlamamıştım böyle