Anasayfa
Bölüm 4-
Uyandığımda hastanedeydim.
"Ah..."dedim ve şakaklarımı ovuşturdum.
Etrafa baktım.Wes yan yatakta uyuyordu.Caroline ise yoktu...
"Bay ErdemliKıç!?"diye seslendim...O yoktu...Kafam fena halde karışmıştı.
Bu sırada Wes uyandı..."Will!Çok garip bir rüya gördüm..."dedi kafasını iki yana sallayarak...Kolu sarılıydı...
"O rüya değildi." dedim.
"Ah..." dedi
Biraz daha hatırladım.
Caroline... ölmüştü.
Benim suçum !!
Her ne kadar mızmızın biri olsa da o iyi bir kızdı.
"Kaçın !! Buradan kaçın !!" dedi Bay ErdemliKıç.
"Nereye ?" diye fısıldadım.
"Herhangi bir yere.Buradan uzaklaşın.Herkesi bırakın.O peşinizde..." dedi.
"O kim?!"diye sordum yerimden kalkmaya çalışırken.
"Soru sorma William!Hemen kaç.O çok yakında. " dedi Bay Erdemli Kıç. Hiç olmadığı kadar hızlı ve endişeli konuşuyordu.
Hemen kapıya yöneldik."Orası olmaz!O oradan geliyor. Pencere! Oraya koşun!"diye bağırdı.
Wes'in kolu sarılı olduğu için o buradan atlayamazdı.Önce ben inmeliydim.Ama ya o sırada gelirse?!
Wes i kucağıma aldım ve koltuk altlarından tutup pencereden aşağıya bıraktım.
"Hızlı William hızlı!"diye bağırdı Bay ErdemliKıç.
Bu sırada biri kapıyı kurcalamaya başlamıştı.Ben de hemen aşağıya atladım
Wes yerde oturmuş bacağını ovalıyordu.Onu kaldırdım.
O kıç gösteren hastane önlükleriyle hastane otoparkına indik.
Arabam sapasağlam orada duruyordu.
Anahtar da üstündeydi.
Sinir bozucu da olsa Bay ErdemilKıç iyi biriydi.
Biri ya da bir şey...
Her neyse.
Arabaya binip uzaklaştık.
Bir süre şehrin trafiğinin içinde kaybolduk.Nereye gideceğim hakkında her hangi bir fikrim yoktu.Kafama göre sağa sola sapıyordum.
Birden kendimi tenha bir yolda buldum.Yol dümdüz ilerliyordu.Kenarlarında birçok ağaç vardı.Bizden başka hiçbir araba yoktu.
Hava yağmurluydu.
Wes de yolu ürkekçe izliyordu.
"Nereye gitmeliyim?"diye sordum Bay ErdemliKıç'a.
Ses yoktu. Yine gitmişti lanet olasıca.
"Bu gidişle kaybolacağız!"dedi Wes.
"Zaten bir yere gittiğimiz yok." dedim. "Bırak kaybolalım küçük kardeş." ve saçlarını karıştırdım.
"Sen tam bir psikopatsın." dedi
"İltifatlar seni bir yere götürmez küçük Wesley."
Uyandığımda hastanedeydim.
"Ah..."dedim ve şakaklarımı ovuşturdum.
Etrafa baktım.Wes yan yatakta uyuyordu.Caroline ise yoktu...
"Bay ErdemliKıç!?"diye seslendim...O yoktu...Kafam fena halde karışmıştı.
Bu sırada Wes uyandı..."Will!Çok garip bir rüya gördüm..."dedi kafasını iki yana sallayarak...Kolu sarılıydı...
"O rüya değildi." dedim.
"Ah..." dedi
Biraz daha hatırladım.
Caroline... ölmüştü.
Benim suçum !!
Her ne kadar mızmızın biri olsa da o iyi bir kızdı.
"Kaçın !! Buradan kaçın !!" dedi Bay ErdemliKıç.
"Nereye ?" diye fısıldadım.
"Herhangi bir yere.Buradan uzaklaşın.Herkesi bırakın.O peşinizde..." dedi.
"O kim?!"diye sordum yerimden kalkmaya çalışırken.
"Soru sorma William!Hemen kaç.O çok yakında. " dedi Bay Erdemli Kıç. Hiç olmadığı kadar hızlı ve endişeli konuşuyordu.
Hemen kapıya yöneldik."Orası olmaz!O oradan geliyor. Pencere! Oraya koşun!"diye bağırdı.
Wes'in kolu sarılı olduğu için o buradan atlayamazdı.Önce ben inmeliydim.Ama ya o sırada gelirse?!
Wes i kucağıma aldım ve koltuk altlarından tutup pencereden aşağıya bıraktım.
"Hızlı William hızlı!"diye bağırdı Bay ErdemliKıç.
Bu sırada biri kapıyı kurcalamaya başlamıştı.Ben de hemen aşağıya atladım
Wes yerde oturmuş bacağını ovalıyordu.Onu kaldırdım.
O kıç gösteren hastane önlükleriyle hastane otoparkına indik.
Arabam sapasağlam orada duruyordu.
Anahtar da üstündeydi.
Sinir bozucu da olsa Bay ErdemilKıç iyi biriydi.
Biri ya da bir şey...
Her neyse.
Arabaya binip uzaklaştık.
Bir süre şehrin trafiğinin içinde kaybolduk.Nereye gideceğim hakkında her hangi bir fikrim yoktu.Kafama göre sağa sola sapıyordum.
Birden kendimi tenha bir yolda buldum.Yol dümdüz ilerliyordu.Kenarlarında birçok ağaç vardı.Bizden başka hiçbir araba yoktu.
Hava yağmurluydu.
Wes de yolu ürkekçe izliyordu.
"Nereye gitmeliyim?"diye sordum Bay ErdemliKıç'a.
Ses yoktu. Yine gitmişti lanet olasıca.
"Bu gidişle kaybolacağız!"dedi Wes.
"Zaten bir yere gittiğimiz yok." dedim. "Bırak kaybolalım küçük kardeş." ve saçlarını karıştırdım.
"Sen tam bir psikopatsın." dedi
"İltifatlar seni bir yere götürmez küçük Wesley."
En son ...Maniaq... tarafından Cuma Ağus. 27, 2010 11:26 am tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi
Anladık 
