<<<<<ASİ KIZ>>>>>Yb Geldi!!!Sayfa 108!!!İyi okumalar!!!

Tmm bebeğim konu halloldu ayrılmıyor

çok güzel olmuş cnm.ellerine sağlık.ybybybyb...

handan demiş ki:ark. kendimi nasıl banlatcam ?

handan senden de böyle bişey duymayalım bidaha.niye banlatcan kendini.sensiz olur mu hiç?

Aynısını bende söledim hatta eğer ayrılırsa ardından benimde ayrılıcağımı söledim ve kalmayı kabul etti

iyi yapmışsın cnm.bu kızın aklı uçmuş zaten bugün.

hikayeni daha yeni okumaya başladım ve bitirdim tek kelimeyle müthiş bayıldım yb ne zaman

Yb verin banaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

İşler daha da sarpa sarıyordu.Murat utancından ya da yaptıklarından dolayı karşıma çıkmıyordu ama tabiki bu Murat'ın grubunu daha da endişelendiriyordu.Koray bunun altında neler olduğunu tahmin ediyor gibiydi ve eğer beni biraz sıkıştırırsa...
Çantamı yerine koyarken ihtimalleri düşünmemeye çalıştım.Tekrar bahçeye çıktım.Grup toplanmıştı.Ben gelince sustular.Durum değerlendirmesi falan mı vardı?
Gözlerimi bahçenin diğer tarafına diktim ve Can'ı Pınar'ın yanında gördüm.Pınar'ın morali feci bozuktu.Ve Can beni tamamen şok edecek bir hareket yaptı.Pınar'ın elini tutp dudaklarına götürdü ve küçük bir öpücük kondurdu.Elini daha sonra da bırakmadı.Pınar'sa buna karşılık gülümsemekle yetindi.
"Pınar'la Can çıkıyor mu?"Ağzım açık kalmış onları izliyordum.Soruma Aslı yanıt verdi.
"Evet.Ne süpriz değil mi?Pınar'ın Can'la oyun oynadığını sanıyorduk."
Demek Can Pınar'ı tuzağına düşürmüştü.Şimdi yapması gereken tek şey onu kendine bağlamaktı.Daha sonra Pınar'ın Can'a en çok ihtiyacı olduğu anda Can onu bırakacaktı.Böylece Can Murat'tan intikamını almış olacaktı.
"Ortada bir oyun olduğu doğru.Ama bu bizi ilgilendirmiyor."Aslı'ya gülümseyerek baktım.Oysa bana yabancı gözlerle bakıyordu.
"Haklısın."Küçük bir sessizlik oldu.
"Sanırım sınıfa gideceğim."
Ayağa kalktım ve ilerlemeye başladım.O sırada birini kovalayan tanımadığım 9. sınıfa giden bir çocuk sertçe bana çarptı.O anda acıdan kıvrandım.
O kadar canım yandı ki ağzımı açıp tek bir kelime bile söyleyemedim.Bacağıam sanki birşeyler batıyordu.
"Özür dilerim.İyi misin?"Koray çocuğu tek hareketle benden uzaklaştırdı ve hemen yanıma çöktü.
"Neler oluyor Ece?Canın çok mu yanıyor?Hocayı çağıralım mı?"
"Gerek yok.İyiyim."Nefes nefese kalmama rağmen konuşabilmiştim.Acaba dikişler açılmış mıydı?Ortada kan gözükmüyordu ama yine de kontrol etmem lazımdı.
"Ben onu götürürüm."Berkant bir anda ortaya çıkmıştı ve Koray'ı ikna etmek için hazır görünüyordu.Koray gözlerini kıstı.
"Birşey gerekliyse ben yaparım.Sana ihtiyacımız yok."Burada araya girmeliydim.
"Berkant bu konuda ders almış.O anlar.Eğer yardım alamam gerekiyorsa-ki bunu hiç sanmıyorum-bunu hallederiz."
"Seni bu halde bırakamam."
"Ben onu kontrol ederken sen de dışarıda beklersin."Berkant Koray'ı ikna etmek için elinden geleni yapıyordu.
"Neden dışarıda beklemem gerekiyor?"
"Bu şekilde daha rahat eder.Merka etme.Ona zarar verecek birşey yapmayacağımı biliyorsun."
"Tamam.Ben dışarıda olacağım.Hadi onu götürelim."
Bizim okulda bazı kavgalar olduğu için hafif yaralanmalarda ilk müdahae yapılabiliyordu.Hatta bunun için bir ilk yardım odası ayarlanmıştı.İşte Berkant'ta beni o odaya götürdü.Kapıyı Koray'ın yüzüne kapattı.
"Dikişler açıldı mı?"
"Bilmiyorum.Kontrol etmeliyim."
"Tamam."
"Arkanı dönmeyecek misin?"
"Doğru.Evet.Üzgünüm."Havalar ısındığı için yarım çorap giyiyorduk.Bu yüzden eteğimi biraz kaldırdım.Murat'ın bıçağı sapladığı yer dizimin yaklaşık 6-7 parmak üstündeydi.
Bandajı açtığımda dikişlerin durduğunu gördüm.Sadece biraz kan akmıştı.Eteğime bulaşmaması iyiydi.Ama pansuman gerekiyordu.
"Pansuman gerekiyor.Sanırım hastaneye gitmeliyim."O önünü dönünce eteğimi kapatmıştım.Gülümsedi.
"Hastaneye gitmene gerek yok.Ben nasıl yapıldığını biliyorum.Hemşire bana yaparken dikkatle izlemiştim.Hem burada pansuman için eşyalar da var."
"Bana sen mi pansuman yapacaksın?"
"Evet.Neden olmasın?Yoksa utandın mı?"Kızardığımı hissediyordum.
"Yoo.Ne var ki bunda?Alt tarafı pansuman."
"Bencede."Berkant eşyaları çıkarırken nasıl oalcağını düşündüm.Bana dokunacaktı.Ne hissedeceğimi düşünmemeye çalıştım.Kalbim deli gibi atıyordu.
Hazırlanmayı bitirdiğinde eteğimi yaranın olduğu yere kadar açtım.Bu çok utanç vericiydi.
Berkant önce yarayı temizledi.Bunu yaparken çok acı duymuştum.Dişlerimi birbirine kenetledim.Ama buna rağmen kalbim çok hızlıydı.Tabiki bunun sebebi bana olan dokunuşlarıydı.
O kadar yumuşak dokunuşları vardı ki sanki canımı acıtmaktan korkar gibi.Dokunuşlarında onu hissederken konsantre olamamı sağlayan tek şey acıydı.
Berkant yarayı temizlemeyi bitirince bacağıma jelimsi birşey döktü.Bunu bacapıma ovarak yaydı.Sonra bir pamuğu şişeye batırıp onu da derime yayarak sürdü.Tam yaranın olduğu yere bastırınca nefesimi tuttum.Çok canım yanıyordu.
"Biraz sabret.Bitmek üzere."
Pamuğu derimden çektiğinde derimde kahverengi izler oluşmuştu.Berkat vakit kaybetmeden yaranın üzerini sıkıca kapattı ve pansuman işi de bitmiş oldu.Ama nefes nefese kalmıştım.Yüzüme üzgün yüz ifadesiyle baktı.
"Üzgünüm.Çok canını yaktım değil mi?"Gülümsedim ve alnımdan akan terleri elimin tersiyle sildim.
"Önemli değil.Sayende daha iyiyim."O eşyaları yerine yerleştitrirken Berkant'ı izledim.Ve ne kadar mükemmel olduğunu düşündüm.Ben onu hak ediyor muyum acaba?

vay anasn!
süper 0lmuş saol yb yb

Bişey değil tatlım

süper olmuş cnm.ellerine sağlık.ybybybbyb..

efvetttt çokk gzll olmşş ellrinee kllrnaa sğlkkkk

bencede haketmiyo onu siz en iyisi ezgiye verin berkantı

çok güzel olmuş yb lütfen

Yok ya bırakalım bakalım neler olucak ama murat hala ortalıkta yoksa bu biraz kötüye işaret dönüşü muhteşem ve tehlikeli olucak bence ama eceye yaptığından daha tehlikeli olamaz herhalde yb istiyorum bebeğimmmmmm

yine çok güzel olmuş yb yb yb

ybb istiyorummm

"İşiniz bitmedi mi hala?"Koray dışarıdan sesleniyordu.Hemen ayağa kalktım.Berkant koluma girerek beni dışarı çıkardı ve birlikte Koray'ın yanına gittik.
"Endişelenmeye başlıyordum.Çok uzun sürdü.Ne olmuş bacağına?"Aklıma gelen ilk yalanı söyledim.
"Birşey değil.Sadece biraz şişti.Berkant hemen buz koydu.Onu bekledik."
"Şu an birşeyin yok gibi görünüyor."
"Yok zaten.İyiyim."
"Güzel."Koray Berkant'ın koluma girmesine kaşlarını çatarak tepki gösterdi.Bir süre hiçbir şey söylemedi ama sonunda patladı.
"Sanırım yürümene ben yardım edebilirim."Koray diğer koluma girince Berkant elini çekti.Umutsuzca gözlerime baktı.Onun için gitme zamanı gelmişti.
"Sınıfa gidiyorum."
"Çok teşekkür ederim."
"Önemli değil.Biliyorsun.Ne zaman istersen yanında olacağım."
"Biliyorum."Koray homurdandı.Biz tekrar bahçeye çıktık.
"Bu çocuğun sana yaklaşımını anlamıyorum.Daha Muratla yeni ayrıldınız.Neden bu kadar yakın davranıyor ki?Okulda dedikodu çıkacak."
"Biliyorsun Berkant'la dans grubunda eşiz.İyi anlaşıyoruz ve eski sevgiliyiz.Sence bunlar yetmez mi?"Amaçsızca Berkant'ı savunmaya çalışıyordum ama bu Koray'ın gözlerini kısmasına sebep olmuştu.
"Ona karşı içinde hala birşeyler var mı?"Doğru kelimeleri bulmak için biraz zaman geçmesi gerekiyordu.
"Hiçbir şey yok diyemme.Ama var da diyemem.Bu çok farklı.Açıklayamıyorum."Gruba yaklaşınca sustuk.Aslı ve Özgür bana dikkatle baktılar ama ağızlarından tek bir sözcük bile çıkmadı.
2 Gün Sonra
Murat hala ortalarda yoktu.Okula gelmiyordu.Ali ona ulaşamıyordu.Grup neredeyse çıldırmak üzereydi ve hesap soracakları tek kişi bendim.Okula girmak için adımımı attığımda Ali önüme çıktı.
"Muratla hiç konuştun mu?"Son derece sinirli gözüküyordu.
"Hayır."
"Ece bir yolunu bulup onunla konuşmalısın.Murat'ı bulup ortaya çıkması için onu ikna etmelisin."
"Bunu neden yapayım ki?Hem Murat neden benim sözümle ortaya çıksın?"
"Çünkü seni seviyor.Aranızda ne geçerse geçsin bu değişmeyecek."
"Yanılıyorsun."
"O halde sen çözüm bul!"
"Evine gitseniz diyorum.Ailesi mutlaka nerede olduğunu biliyordur."
"Gitmediğimizi mi sanıyorsun?Evde kimse yok."
"O halde benim yapabileceğim birşey yok."
Okula adımımı attığımda sinirli sesinin yankısıyla durdum.
"Neden ayrılmanıza sebep olan şeyi anlatmıyorsun?"Arkamı döndüm.Şaşırdım.
"Ali?"
"Ne?Bu bir sır mı?"
"Eğer anlatırsam herşey birbirine girer."
"Anlat.Ne olursa olsun ama anlat."Ali o kadar tehtitkar konuşuyordu ki bir an herşeyi öğrenmek için neler yapabileceğini düşündüm.İrkildim.
"Anlatamam."
"Neden?"
"Anlatamam işte beni zorlama."
"Eğer anlatmazsan zorla anlattırırım."Beni tehtit eden adama baktım.Murat'ın kıskançılık krizleri tuttuğunda hep Ali'nin yanına giderdim.Benim o gruptaki gerçek dostumdu.Şimdi nasıl bana bu kadar düşman olmuştu?
"Neler oluyor burada?"Bir anda Koray önüme geçti ve beni arkasına çekti.Özgür de yanına geçmişti.
"Sadece konuşuyorduk"diye cevap verdi Ali.Bu sırada Pınar okuldan çıkmıştı.İki grubun kapının önünde neredeyse kavgaya tutuşacaklarını gördü ve hemen Ali'nin yanına geçti.Can'da onu takip etti.Pınar'ı korumak ister gibi onu biraz geride tutuyordu.Bu manzara karşısında sinirlenmemek elde değildi.Yalancı.
"Konuşma.Ece'ye bir adım bile yaklaşamazsınız."Koray'a cevap vermek için Pınar ağzını açtı.
"Biz sadece tek bir şeyin cevabını almak istiyoruz.Çünkü bu Muratla ilgili.Neden hiçbir şey açığa çıkmıyor?Murat neden ortada yok?"Pınar sabrı taşmış bir ifadeyle bana baktı.O saçlarından tutup...
"Bunu bilmesi gereken biz değiliz."Pınar'a cevap veren Özgür'dü.Ali'ye meydan okur gibi bakıyordu.
"Ne olursa olsun herşey ortaya çıkacak ve o zaman görüşeceğiz."Ai yine eski moda tehtitlerini havada savuruyordu.Ortam o kadar gergindi ki ağzımı açıp tek kelime edememiştim.Sanki herşey bir kelimemle değişecek gibi geliyordu.
"Evet.O gün görüşeceğiz."Pınar'lar uzaklaşınca biz de kimsenin olmadığı okulun köşesinde olan banklara oturduk.Diğerleri de bize katılmış ve neler olduğunu öğrenmişti.Koray homurdanırken Aslı yavaşça konuştu.
"Bu olay gerçekten çok büyüdü.Ece neden olanları açıklamıyorsun?"Harika.Şimdi de anlatmam için bana baskı mı yapacaklardı?
"Size nedenlerimi daha öncede söyledim."
"Ama bu yeterli değil."
"Bakın.İşler daha da karışık hale gelecek."
"Eğer işlerin iç yüzünü bilirsek seni onlara karşı daha iyi savunabiliriz."diyerek Özgür de görüşünü belirtmiş oldu.
"Buna hiç gerek yok.Ben kendimi savunabilirim."
"Bence Asli ve Özgür haklı.Herşeyi anlatma zamanın geldi.Nereye kadar saklayacaksın ki?"Koray da mı onlara katılmıştı?Harika.
"Bu sadece benimle ilgili değil."
"Bu umrumuzda değil.Bu iş gerçekten çok sıktı.Ne olacaksa olsun."Özgür zil çalarken görüşünü bildirmişti.Herkes içeri girerken biz banklarda oturmaya devam ediyorduk.
"Pekala.Anlatacağım.En başından itibaren.Ama sakın delice birşey yapmayın.Murat'a falan saldırmak gibi.Demek istediğimi anladınız mı?"Hepsi başını evet der gibi salladı.
"Anlat bakalım.Dinliyoruz."

derhal ybbb diyorummm qelmesser valla aqlarımm yeminlee aqlarımm :S

Hiiiiiii! Olay çıkmazsa iidir Allah'ım sen yardım et bize yarabbim Eline sağlık bebeğim çok güzel olmuş yine hastayım senin hikayene yaaaaa

anammmmmm kavgaa var desenizeeee koray kesin murata dalar - bence de dalsın cnmm blmm hrkaa olmşş ellerinee sğlkk

süpeeerr olmuş.ellerine sağlık.çok güzel.herşey ortaya çıksın artık.ybybybbybyb..

koray su muratın agzını burnunu kırsın artık yb cabuk gönder