<<<<<ASİ KIZ>>>>>Yb Geldi!!!Sayfa 108!!!İyi okumalar!!!

Karakterler
Ece(Kız seni baş karakter yaptım)
Hikayenin baş kahramanı.17 yaşında.Rock müzik dinler.Avrıl'ın hayranıdır.Göz kalemi çekmeye bayılır.Özellikle okulda yasak olmasına rağmen bunu yapar.Çok duygusal bir kızdır.Ama bunu belli etmez.Her türlü kavgaya hazırdır.Laf dalaşına anında girer.Bu davranışlarından dolayı arkadaşları ona asi kız der.Aslında arkadaşlarıyla da grupturlar.
http://www.resimhayattir.com/data/media/516/1218329244gnpd142.jpg
Murat
Ece'nin eski çıktığı çocuk.18 yaşında.Bir sene kalmış.Okulun zenginlerinden.Havalı mı havalı.Ece den sonra kim bilir kaç kızla çıktı.Ama Ece'yi unutamadı.Onu takıntı haline getirdi.Bu yüzden bazen psikopatlaşabiliyor.Sinirlendiğinde her türlü şeyi yapabilir.Grubu var ve bu grup Ece'nin grubuyla hiç anlaşamıyor.
http://farm1.static.flickr.com/40/110654351_a5d6912bb6_o.jpg
Pınar
Murat'ın grubundan bir kız.17 yaşında.Murata aşık.Ama Murat'ın ona yüz vermeyeceğini biliyor.Buna rağmen çocuğun peşini bırakmıyor.Eceyle Murat çıkarken kıskançlık krizleri geçirmişti.Murat'ın Ece'yi unutamadığının farkında.Bu yüzden Ece'ye ciddi anlamda gıcık oluyor.
https://2img.net/r/ihimizer/img40/5308/guzelkadinresimleriyola.jpg
Berkant
Okula yeni gelmiş çocuk.17 yaşında.Çenesi iyi çalışıyor.Bir haftada kendisine çevre yapmayı başarmış.Ece'yle aynı sınıftalar.Hatta arka arkaya oturuyorlar.Tatlı çocuk...O da rock dinliyor.Rock forever!
http://albanianmtv.net/files/articles/6ea9ab1baa0efb9L.gif
Koray:Ece'nin en iyi arkadaşı.
Ece'nin grubu:Koray,Aslı,Özgür,Batuhan.
Murat'ın grubu:Pınar,Ahmet,Asena,Ali,Özkan.
Tanıtım:
Hiç baskı altındayken tüm hayatınızı değiştirecek bir karar verdiniz mi?Hem de bu karar sadece sizin hayatınızı etkilemekle kalmayacaksa?Birinin hayatını kurtarmak için bu kararı almak zorundaysanız?Başınıza geldi mi hiç böyle bir olay?Benim geldi.
İşte şu anda o karaı vermem gerekiyordu.Aslında iki seçeneğim var gibi gözükse de tek bir seçeneğim vardı.Bunu seçmeye mahkumdum.Bana hiç uymayan bir şeyi yapacaktım.Verileni başımı eğip kabul edecektim.Sorgusuz sualsiz...Baş kaldırmadan...Uysal...
Şu anda başına tabanca dayanmış ve gözlerime usanmadan bakan bir adam duruyordu karşımda.Onun için vermeliydim bu kararı.Buna değer miydi?
Tabancayı tutan eller hazır bekliyordu.Gözleriyse bana acımasız bir şekilde gülüyordu.
"Evet.Cevabını bekliyorum."

Arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.Hikayeye devam edeyim mi?

Et kız et la kim kimin basına dayıyo silahı

merak ettim devam et

bide soruyor ya et tabi hadi yb

tamam ama yazdığım şeyi ilerleyen bölümlerde okuyacaksınız başından alalım bakalım

Uyandığımda odamın gri tavanı bana günaydın diyordu.İlk gördüğüm şey o olduğu için...Size kendimden biraz bahsedeyim.Annem ve babam ayrı.Ben annemle yaşıyorum.Ekonomik açıdan çok zengin olmasakta kendi yağımızda kavruluyorduk.OKULUMSA AYRI BİR KEYİFLİYDİ.Her hafta ayrı bir olay oluyordu.Eh bende arada bir o olayların içinde oluyordum.Boşuna asi kız demiyorlardı.
"Günaydın!"KORAY BUGÜN YİNE ÇOK NEŞELİYDİ.
"Günaydın arki."Bütün grupla selamlaştım.Gözüm karşı tarafa kaydı.Murat ve grubu bize bakıyordu yine.
"Beden dersine hazır mısın?"
"Evet."Hoca gelince sıraya geçtik.Önce ısınma hareketleri sonra koşu...en sonunda valeybol maçı yapmamıza izin verdi.Maça müzik öğretmeni de katıldı.Karşı grupta bedenci bizim grupta müzikçi...
Muratların dersi boştu heralde.Çünkü tüm takım toplanmış bizi izliyorlardı.İzlesinler bakalım!
"Hocam müziksiz olmaz ama."Koray adamına göre muhammele yapıyordu.Evet!
"Tamam ama sesini çok açmayın."Koray koşup teybi getirdi.Avrıl girlfriend çalıyordu.Budur!
"BAŞLAYALIM."Müzik bedenimi saraken kendim gibi oynadım.Rahat ve sıradan.Aynı zamnda asi
Maçta bizim grup yenerken kopmuştuk.Say olunca dans etmeye başladık.Gruptan bir kız beni dürtükledi.Murat'ı gösteriyordu.
"Sana bakıyor."Omuz silktim.Banane!
Maç sonunda 26-18 yenmiştik.
"Mükemmel oynadın."Bu seste eriyordum.Yeni çocuk Berkant.
"Teşekkür ederim."
"Bencede mükemmeldin."MURAT'IN SESİ HERŞEYİ BOZDU.Pınar gözlerini kısarak baktı.
"Saol."Bu arada Koray da ona onu dövecekmiş gibi bakıyordu.
"Hadi Koray."Koray'I adeta itekleyerek içeri soktum.Daha geçen hafta kavga etmişlerdi...

süper

ama kısa olmuş yb ne zaman

ya pc biraz sorun çıkardı bu akşam o yüzden kısa oldu umarım yarın uzun atrım yine sorun çıkarmazsa tabi

çokk gzll çokk bğndmm ellerine sğlkkkk

"Bu çocuk kavgaya doymuyor.Güzel bir dayak istiyor yine."
"Koray Murat'ı unut tamam mı?"
"Bence de mükemmelsin."Murat'ı taklit etmişti.
"Sakin ol lütfen."
"Bu çocukla ilgili neden böyle bir sorun var?"Nasıl anlatabilirdin ki Berkant'a?Biz çıkarken bütün ipler koptu ve gruplar birbirine düşman oldu diye.
"Uzun hikaye."
"Vaktim var."Onun bu ısrarcı tavrı beni yoruyordu.Neyse ki sınıftan bir kız yardımımıma yetişti.
"Erkekler çıkında giyinelim artık."Berkant masum masum dışarı çıktı.Ben de gruptan kızların yanına sokuldum.
"Kızlar bu çocuk çok tatlı."
"Evettttt!"Hepsi birlikte söyleyince gürültü çıkmıştı ve herkes şimdi bize bakıyordu.
"Şşşşit..."
"Ne oluyo orda?"Sınıftan kızlar cevap bekliyordu.
"Bişey yok canım.Siz de amma meraklısınız."Bu sözlerimden sonra kaldılar öyle.hahahaha!
Giyindikten sonra sınıfı erkeklere devrettik.Okulda soyunma odası olmadığı için böyle kullanıyorduk sınıfı.
Onlarda giyinince sınıfa girdik.
"Ece yarın okula ders çalışmaya gelelim mi?"Tabiki Berkant seve seve...
"Tamam.Kaçta?"Buluşçağımız zamanı ayarladık.Ayyy!Başbaşa olacaktık.
Yarın...
Matemetik çalışmıştık.Yorulduk ve mola verdik.
"Eeee anlat bana şu uzun hikayeyi."
"Aslında bunu konuşmak istemiyorum."
"Tamam.Sen konuşma ben tahminde bulunayım.BU ÇOCUK SENİN ESKİ ÇIKTIĞIN VE SANA TAKIK."Başımı evet der gibi salladım.
"Sana davranışları yüzünden iki grup birbirine düşman."Yine başımı salladım.
"Durumu çözmüşsün."
"Evet."
"Şu an ondan ayrıyım"
"Başka bir erkekle çıkmayı düşünmez misin?"Midemde kelebekler uçuşmaya başlamıştı.Ama kapıyı Murat açınca bu an bozuldu.
"OOOOO kimleri görüyorum!Ece ve Berkant!"Gözlerimi devirdim.Salak şey!
"Ders çalışıyoruz."
"Hiç öyle gözükmüyor."
"Şu soruyu öğretmene soracağım."Aslında ortada soru falan yoktu.Sadece buradan kurtulmak için bir yalan uydurmuştum.Tam kapıdan çıkarken Murat beni durdurdu.
"Seninle konuşmam gerek."
"İşim var."Yanından geçip gittim.Çıkarken kapıyı kapatmamıştım.Ama iki saniye sonra bir kapı ve ayak sesi duydum.Hiç pes etmeyecekti....

ellerine sağlık çok beğendim

bendeee çokk bğndmm yb ybbb (bilyrmm brzz dymszmm )

huhuhhhh kızımmm beqendimm lann hadiiiiiiiii ybbbbbbb

yb

çok güzel olmuş yb

süpersin!en kısa zamanda yb isterim!

atıyorum hemen

"Ece konuşmamız gerek."Murat arkamdan bağımıştı.
"Konuşacak bişiy yok."Bir anda kolumdan çekti.Beni kendine doğru çevirdi.Ben de kolunu savurdum.
"Bak bu asilik olayı canımı sıkmaya başladı."
"Sence bu umrumda mı?"
"Umrunda olmalı.Hem neydi o yakınlaşmanız Berkentla?Çocuğun ağzına düşecektin."
"Yuuuhhhh!Bu kadar abartılırdı yani.Hem öyle bile olsa sanane!Sen benim abim misin yoksa kardeşim misin?"Biraz durdu.
"Eskiden sevgilndim."
"Eskiden...eskiye mazi derler."Yürümeye devam ettim.Heralde bu laftan sonra konuşmaya cesaret edemezdi.
"Öyle birşey yaparım ki bana kendin yalvarırsın.Bunu yaparım Ece."Sinirli sesi beni durdurmuştu.Korkmuştum evet.Çünkü sinirlendiğinde herşeyi yapabilen bir çocuktu.Korktuğumu sesime yansıtmamaya çalıştım.
"Hiçbir şey yapamzsın."Hızla merdivenlerden indim.Kendimi kızlar tuvaletine attım.Çok hızlı nefes alıyordum.Aynadaki yansımamam baktım.Bu ben miyim?
Kendimi toparlayınca dışarı çıktım.Tekrar çalıştığımız sınıfa gittim.Sadece Berkant vardı.En azından gitmişti.
"Özür dilerim."
"Sorun değil."
"Kaç dakika kaldı?"
"Yarım saat."
"Harika.Daha fazla ders çalışabilirdik.Gerçekten üzgünüm."
"Sorun değil.Gerçekten.Aslında ben sana bişey soracaktım."
"Evet?"
"Canını sıktı mı yine?Sana ne söyledi?"
"Saçmaladı yine.Boşver."Gülümsedim.Beni merak etmesi hoşuma gitmişti.
"Sen çok güzel bir kızsın."Pekala bu iltifatı beklemiyordum.
"Teşekkür ederim."
"Sevilmeye değersin."
"Peki sen seviyor musun?"Ağzımdan çıkan cümleye inanamıyordum.Ama kalp atışlarım hızlanmıştı.
"Evet."Duyduklarıma inanamıyordum.
"Peki bu ne demek oluyor?"Kendimi çok saf hissediyordum.
"Benimle çıkar mısın Ece?"Duyduklarım doğru muydu?İnanamıyordum.Yine miğdemde kelebekler uçuşmaya başlamıştı.
"Evet."Elini yanağıma koydu ve bana can alıcı bir gülümsemeyle gülümsedi.Bu arada aklıma Murat'ın tehtidi geldi.Bunu yaparım!
Titredim...

harika olmuşş

Kesinlikle katılıyorum Handan'cım

saol melodi cim yb ne zaman ? daha ynei koydun ama bana yetmiyor bunlar

cnm bilmiyorum sana değerin son bölümünü atıyım da of benim pc sorun çıkarıyo bu yüzden birz geç kalabilir yani geç dediğim en fazla yarın

çok güzel.süper olmuş.

Bahçeye doğru el ele yürüdük.Bizim gruba doğru ilerliyorduk.Gruptan herkes şok içinde bize bakıyordu.Aslı aniden önüme çıktı ve bana sarıldı.
"Tebrik ederim."
"Teşekkürler canım."
"Bir haftada başardın.Bana da öğret şunu."Kulağıma fısıldamıştı bunu.Gülümsedim.
"Tamam."
"Vay be tebrik ederim ne ara yaaa?"Koray benim en yakın arkadaşım bize sarıldı.
"Herşey bir anda oldu.Bizde anlayamadık."Berkant Koray'a cevap vermişti.
"Evet anlıyoruz.Ders çalışıyordunuz."Özgür sevimli ve dalga geçen bir gülümsemeyle bize bakıyordu.
"Ne ders çalışmak ama."Batuhan da ona katıldı.
"Çocuklar."Gözlerimi kısarak baktım.Utanmıştım aslında ama belli etmiyordum.
"Heyyy arkadaşımın üstüne gitmeyin.Her an size bir şey fırlatabilir."Koray yine beni koruyordu.Biraz imalı olsa da...
Dikkatimi yine Murat çekmişti.Bizi el ele tutuşurken görmüştü.İçimi bir sıkıntı sarkı.Ya birşey yapmaya kalkarsa...
"Aşkım bir sorun mu var?"Berkant bendeki sorunu farketmişti.
"Bişiy yok aşkım."Gülümsemeye çalıştım.
Günün geri kalanında dışarı çıkmadım.Murat'I görmemek için...Siniri geçmiş olabilirdi ama tehtidi o kadar gerçekti ki!Bir an sordum kendime.Ne yapabilirdi?Yanıt yok...
Bir hafta sonra...
Berkent'la ilişkimiz çok güzel gidiyordu.Çok uyumluyduk.Beni çok seviyordu.Bunu her dokunuşunda her kelimesinde belli ediyordu.Ben de onu çok seviyordum.Ama bugün gelmemişti.Bu beni endişelendiriyordu.Hala o tehtidi unutmamıştım.Telefonunu çaldırıyordum ama açmıyordu.Neden korkuyordum biliyor musunuz?
Çünkü Murat bizi bir haftadır izliyordu.Sanki birşeyler kuruyordu kafasında.Hem Berkant bir sorun olsa bana söylemez miydi?Neden telefonunu açmasın ki?
Ben meraktan ölürken Murat'ı telefonla konuşurken gördüm.Aldığı haber onu mutlu etmişti.Bu daha da endişelenmeme neden oldu.Kuruntu mu yapıyorum acaba?
Derse girdiğimde defterimin arasında bir not vardı.
EĞER BERKANT'ıN NEDEN GELMEDİĞİNİ MERAK EDİYORSAN ÇIKIŞTA TERK EDİLMİŞ İNŞAATIN ORAYA GEL.MURAT.
Murat yazmıştı.Berkant'a birşey yapmıştı.Hemen bunu öğrenmeliydim.Tam kapıdan çıkacaktım ki öğretmenle karşılaştım.
"Nereye böyle.Zil çaldı.Geç otur yerine."Hiçbir şey diyemedim.Yerime geçmek zorunda kaldım.O dersin bitmesi ölüm gibi gelmişti bana.Tenefüste hemen Murat'ın yanına gittim.
"Bu ne demek oluyor?"
"Notta yazan çok açık."
"NE YAPTIN ONA?"
"Bunu öğrenmek istiyosan yazdığım yere gel."Yzadığı yeri biliyordum.Okula yakın çıkmaz sokakta bir inşaat.Kimsenin olmadığı bir yer.Lanet olsun!
"Açıklamma yapmayacak mısın?"
"Buna gerek yok."Yanımdan geçip gitti.Isara etmeyecektim çünkü söylemeyeceğini biliyordum.Ben ne yapacaktım?
Eğer grupla birlikte gidersem olay çıkardı.Bu sefer okul dışında olduğumuz için bıçaklar falan konuşurdu.Yanlız gidersem olay çıkmadan halledebilirdim.Halledebilir miydim?Umarım diye düşündüm.Arkadaşlarımın başı benim yüzümden belaya girmeyecekti.Evet.Kararımı vermiştim.