Karanlık

1.BÖLÜM-BAŞLANGIÇ

-tiffany roberts hadi kalk! okula geç kalıcaksın.
annemin sesiyle yerimden sıçramasamda o derece ürktüm diyebilirim.onun evde olduğuna inanamıyorum o geç kalmıştı öylemi ? inanılması güç bir durumdu.kalktım ve hemen hazırlandım.başka bir deyişle en büyük kabusuma uyanmıştım.

okulun bahçesine girdiğimde kızların bana doğru koşturduğunu farkettim.kesinlikle okulda büyük bir olay olmuştu(büyük dediysem okulda bilinen bir çocuk ezik bir kızla çıkıyormuş)gibi bir şeyde onlar için büyük bir olay sayılırdı.kızlar yanıma gelir gelmez:
-tiffany taylor taylor

-evet kızlar taylor ?
katie soluk soluğaydı.onun bu halini görünce gerçekten merak etmiştim.taylor okulda popüler çocuklardandı ve benim bu okuldaki ilk çıktığım çocuktu(tabiki artık çıkmıyoruz). katie'nin sözünü erica tamamladı:

-okuldan gidiyormuş

şaşırmıştım doğrusu ama neden olabilirdiki?Özel Brooks Lisesi şehrin en iyi okuluydu.katie devam etti:

-dahası var tiffany.taylor okula birkaç gündür gelmiyordu zaten ve okuldan kaydını almak içinde ailesi gelmiş taylorın bi tür bulaşıcı hastalığa kapıldığını ve doktor iyileşene kadar kimseye yaklaşmaması gerektiğini sölediğini söylemişler.

katienin olayları bukadar büyütmesinden sıkılmıştım

-bunda ne var gayet normal bişey.okulun en popüler çocuklarıda hasta olabiliyor katie!tıpkı en popüler kızlarının da(yani bizim) olduğu gibi.

-ama bukadar değil anne ve babası okulda müdürle konuştuğu sıralarda dustin ve riley onu nehrin yakınlarındaki parkta görmüş.çok kötü görünüyormuş dustin yanına gidip iyimisin diye sormuş ama taylorın tek söylediği şey şu olmus:yeni hayat.herşey bitti. ve yürümeye başlamış dustin peşinden gitmiş ama bi anda gözden kaybolmuş.

Tanrım okula sadece 1 gün gelmemiştim ve nelere olmuştu.Bikaç saniye düşündüm bu gerçekten anormal bir durumdu acaba dustin ve rileynin hayal güçleri fazlamı çalışıyordu?yada sadece çekemediklerinden ve taylor okuldan gittiği için yalanmı söylüyorlardı?kızlar bi cevap bekliyorlardı

-bu gerçekten tuhaf ama ihtimaller fazla yani riley ve dustin yalan sölemediğini nerden biliyoruzki?

erica hemen atıldı:
-ama dustinle riley de okula gelmemişti onlarla okuldan sonra cafede buluştuk ve olanları anlattılar yani taylorın gittiğinden bile haberleri yoktu.biz anlattıktan sonra ikiside nerdeyse şok geçirdi.

-bilemiyorum belkide biryerden duymuşlardır.belkide gerçektir.

kafam çok karışmıştı tam düşünclere dalmak üzereydimki beni kurtaran zil oldu ve ilk derse girmek için sınıfa koşturdum.
ders herzmanki gibi sıkıcı geçmişti tenefüste sınıftan dışarı adım ataratmaz alec (çıktığım aynı zamanda okulun en yakışıklı çocuğudur kendisi) yanımda belirdi ve yanağımdan öptü

-günaydın

-günaydın

-yarın yeni bir maçımız varmış bizde daha yeni öğrendik.Şeyy ben diyecektimki sende gelirsen sonrasında bişeyler yaparız yani yenersek ki yenicez kutlama yaparız yada sen ne istersen ne dersin ?

benimse kafam hala taylordaydı.onu dinlemediğimi farketmiş olmasının yakın olduğunu düşünmüştümki

-tiffany sen iyimisin?

-a şey evet ben iyiyim sadece bişey düşünüyodum yani ailevi bişey.

tam bir aptal gibi gördüğüme emindim ama ona taylorı düşündüğümü söyleyemezdim.beni yanlış anlama olsılığı %99'du %1 lik olasılık ise o gün dalgın veya bişeyle ilgilenme olasılığıydı ve hiçte öyle görünmüyordu.

-yani ben diyorumki yarınki maçıma gelicekmisin?

-tabiki.neden olmasın

gülümsüyordu ve itiraf ediyorum gerçekten gülümsediğinde beni etkilemeyi başarıyordu.

-tamam ozaman yarın görüşürüz dedi. zaten zil çalmak üzereydi

-görüşürüz dedim ve 2. dersime girdim.

Zaman okadar yavaş ilerliyorduki okul beni fazla yormuştu.tüm tenefüslerde kızlarla taylorı konuşmuştuk ama yinede anlam vermeiyorduk hatta dustin ve riley i tekrar tekrar ayrıntısıyla dinledik ama yine sonuç yoktu.okulu nihayet sona ermişti ve buna en çok sevinen kişi ben olmuştum heralde. Eve gitmeden önce uğramam gereken bir kitapçı vardı.kitapçı parkın biraz aşşağısındaydı.arabama bindim ve gitmeye basladım çevremi çok dikkatli inceleyerek ve yavaş gidiyorum belki taylorı görürüm ve herseyin uydurma olduğunu sölemesi ümidiyle ama görünürde kimse yoktu.kitapçıda biraz fazla oyalanmıştım.tamam itiraf ediyorum fazla oyalanmıştım.Hava kararmak üzereydi.Kahretsinki arabamı en tenha bölgeye parketmiştim ve aptallığımın farkına yeni varabilmiştim.ararbaya doğru yürüyordum tam kapısını açacaktımki

-tiffany !

bu taylorın sesiydi gerçekten çok kötü çıkıyordu sanki acı çekiyormuş gibi.Tanrım o anda aklımdan öyle şeyler geçtiki adeta olduğum yerde donakalmıştım.

-korkma,lütfen yardım et yardımına ihtiyacım var

ne yapacağımı bilmiyordum sesi tüylerimin diken diken olmasına yetiyordu.

Hikayenin ilk yorumu!!!
Güzel bir hikayeye benziyor.

çok hoş olmuş yb gelir mi?

Yorumlar için teşekkürler Yeni bölümü bugün gelicek

2.BÖLÜM-GİZEM

Korkuyordum ama cevap vermeliydim.Arkamı döndüm ve sadece 3-4 adım ilerimdeydi yüzüne baktığımda o kadar şaşırmıştımki nefes alamıyordum.O Güzel yüzü öyle bir hale gelmiştiki çirkinlik anlamında değil ama o haylaz muzip çocuk gitmiş yerine olgun acı çeken bir adam gelmişti.gözleri kıpkırmızıydı ve bana kenetlenmişti.En iyisi ona hiçbişeyden haberim yokmuş yada söylentileri takmıyormuş gibi cevap vermekti.

-Ta Taylor merhaba

-merhaba tiff.

-hastalık seni çok bitkin düşürmüş.Sanırım dinlenmen gerek.Seni eve bırakabilirim.

-Ne hastalığı sen neyden bahsediyorsun?

Aman Allahım olanlar gerçekti birkere daha anladım niye bendim şimdi napacaktım.Olabildiğince sakin konuşmaya çalışarak

-Annen ve baban müdüre hasta olduğunu söylemişler.

bikaç saniye sustu.Sonrada

-Aptallar!

diye haykırdı.

bağırmasıyla okadar korkmuştumki.Ama yüzüne bakınca bir an bütün korkum gitti sadece ona yardım etmek istiyordum çünkü bağırmasıyla birlikte gözyaşlarına boğulmuştu.İstemeden ona sarılmıştım.

-sakin ol taylor.Sana yardım edeceğim.

gözyaşlarını sildi gözlerime bakıyordu.Fazla yakınlaşmıştık hem normal olarak hemde onun bitür değişik halleri olarak uygun değildi ayrıca havada kararmıştı hemen eve gitmem gerekti.Tam ondan uzaklaşacakken

-Tiffany

Tanrım sevinsem mi üzülsemmi anlayamamıştım.Bu Alec'ti beni burdan götürebilirdi ama TaylorLa çok yakın olduğumuzdan yanlışta anlayabilirdi.

-merhaba Alec.

hemen taylordan uzaklaştım ama Alec bize öyle bir bakıyorduki napıcağımı şaşırdım.Taylor ise hiçbişey yapmıyordu oda Alec'e bakıyordu.

-Merhaba TayLor senin hasta olduğunu duymuştum

Alec'inde şaşırdığına emindim ama o duygularını saklayabilen bir çocuktu soğukkanlılıkla karşılamıştı.

-Evet hastayım.

Sadece bunları söylemişti.Alec'in sinirden delirdiğine yemin edebilirim.

-İyi ozaman geçmiş olsun.Hadi Tiff gidiyoruz.

ne diyeceğimi bilmiyordum

-ama..
Alec sözümü kesti

-Duydun Tiff Taylor hasta.Çok yakınlaşmamak gerek sanada bulaşabilir!

İğneliyici laflar konusunda Alec'in üstüne yoktur.Bu laf karşısında itiraz etmek gibi bir şansımda yoktu.

-Görüşürüz Taylor.

Sadece bunu diyebilmiştim.Arabaya Bindiğimizde Taylorın arkamızdan bişeler söylediğini görebiliyordum keşke ağız okuma gibi bir özelliğim olsaydı.Ben hala Taylora bakarken

-Tiffany hemen şu lanet arabayı çalıştır!

Cevap vermeden arabayı çalıştırdım.Şimdi kavga zamanıydı Alec'in bunla yetinmeyeceğini biliyordum.

-Taylorla orada ne işin vardı!

-Alec bilmem farkındamısın ama çok büyütüyorsun.Sadece kitap almaya gitmiştim ve arabama bineckken TayLorı gördüm geçmiş olsun dedim hepsi bu.

Yalan söylemiştim ama olanları ona anlatamazdım.

-Hepsi bukadar mı yani ?

Bu sefer ben sinirlenmiştim:

-Ne BekLiYordun Alec ?TayLorla aramda hiçbirşey yok!Nası böyle düşünürsün

Tek yol buyudu ona bıraksam 1saatlik bi kavgadan sonra en fazla 1haftalık bir ayrılık olcaktıve ben bunu istemiyordum.

-Bak ben sadece 2nizi öyle görünce zaten sinirliydim yani ben özür dilerim

İşte benim sevgilim 2 dakka önce sinirden deliye dönmüştü ama şimdi küçük bir köpek yavrusu kadar masumdu.yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.

-seni seviyorum.lütfen bana güven

-bende seni aşkım

Alec'i evinin önünde indirdim ve kendi ve evime doğru ilerledim.Geç kalmıştım annem ve babam evde olabilirlerdi ve benim şuanki endişem kadar aptalca geçmişti günüm.Annemin tek soracığı şey neredeydin Tiff? benim cevabım kitapçıdan sonra Alecle buluştum anne.tamam bidaha geç kalma. sadece bu kadar kendileri işlerinden fazla düşünmezler beni.

evet eve geldim herşey düşündüğüm gibi oldu.Yemekten sonra odama çıktım gerçekten yorucu birgündü yatağıma uzandım ve olanları düşünüyordumki telefonum çaldı gizli numaraydı.Bugünün beni daha nekadar yoracağını merak ediyordum.Telefon ısrarla çalıyordu derin bir nefes aldım

-Alo

güzel olmuş ta yarıda kesilmiş gibi sankiiiii
Neyse... Ellerine sağlık

Vay canına güzel bir hikaye buldum!
Güzelmiş beğendim
Forever
Yeni bölüm ne zaman gelir!

sende en heycanlı yerinde kesmişsin kız! çok güzel olmuş...yb merakla bekliyorum ama bir sorun var gibi 'arkamı döndüm 3-4 adım ilerimdeydi?'

Yorumlar için teşekkürler yeni bölümü bu gün göndermezsem yarın kesin gönderirim.
fasion_queen: orada bir yanlışlık yok canım ama biraz karışmış sende haklısın arabanın kapısını açmak için yöneldi yani arabaya bakıyordu taylor ise arkasındaydı arkasını döndüğünde de 3-4 adım ilerisinde olduğunu söylüyor.

bak şimdi oldu işte

Evet yeni bölüm meraktan ölüceğim yoksa

3.BÖLÜM-YARDIM

-Tiffany

Bu Taylorın sesiydi ne söyleyeceğini merak ediyordum aceleci bir şekilde

-Efendim taylor?

-Tiffany bak sana anlatmam gerek tek güvendiğim kişi sensin lütfen bana yardım et.

O kadar hızlı ve saçma konuşuyorduki söyleyecekleri benide huzursuz edecek gibi bir hisse kapılmıştım.

-Taylor neyi anlatman gerek?Yardım edebileceğim bişeyse tabiki ederim.

-Bana çok kötü şeyler oluyor yani bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ben çok kötüyüm annem ve babam bunu anladı ama beni anlamıyorlar lütfen yardım et lütfen.

Bana yalvarıyordu.Şimdi ne yapmalıydım ? Yardım edersem Alec nolcaktı?Tahmin ettiğim gibi konu benide huzursuz etti hemde daha nolduğunu bilmeden.Olabildiğince sakin ve sessiz konuşmaya çalışarak:

-Taylor şimdi sakin ol ve bana neler olduğunu anlat anlatırsan sana yardım edebilirim.

susmuştu sanırım cümleleri toparlamaya çalışıyordu.

-Bedenim ve ru-ruhum bir tür değişim geçiriyor.Sanırım ben şey oluyorum va-vampir

Kafamdan aşşağı kaynar sular inmişti sanki, son kelime beni şoka uğratmıştı.Sesi titriyordu ve benim en küçük bağırmam yada onu terslememde ağlıyacak gibiydi.Buna inanmak istemesemde gerçek olabilirdi.Kitaplarda okuduğuma göre ki bu birtür efsane uzun zaman önce buralarda vampirler olduğu ve şimdiki şehrin en büyük şatosunun benim prenses şatosu diye adlandırdığım(gerçek adını bilmiyorum küçüklüğümden beri prenses şatosu derim)o büyük şatonun eskiden onlar için bir okul olduğunu okumuştum ama tarihler o kadar eski ki büyükbabamın büyükbabasının büyükbabası belki görmüştür.Şimdi ise o şatoyla ilgili sadece tarihi eser deniliyor ve bunların sadece uydurma bir efsane olduğu söyleniyor (açıkcası 11 yaşımdan sonra bende öyle düşünüyordum taki bu zamana kadar.)

-Tiffany

-E-evet burdayım.

-Yardım edecekmisin?

-Ben nasıl yadım edebilirim ki?

-Benim kalcak bir yerim yok ama senden kalcak yer istemiyorum sadece yanımda olmanı istiyorum bu değişimi atlatana kadar.Sana asla zarar vermem zaten insan içindeyim ve kimseye hiçbir zarar vermedim.

-Bilemiyorum.Yani ben..

Ne yapmam gerekiyordu zihnim bunun doğru olmadığını kalbim ise ona yardım etmem gerektiğini söylür.Ya Alec nolcaktı o bizi yanyana görmeye bile tahammül edemiyordu.
Birdenbire kelimeler ağzımda dökülüverdi

-Nerdesin söyle geliyim hem yüzyüze konuşuruz.

Napmıştım ben onu ümitlendirmek istemiyordum off tam bir aptaldım.Bir kahkaha attı ve bütün bunların şaka olduğunu duymayı bekliyordumki titreyen bir sesle:

-Yardım edeceğini biliyordum.Ne diyeceğimi bilmiyorum gerçekten çok teşekkürler.

tek söyleyebildiğim şu oldu:

-önemli değil.

Ama önemliydi işte nasıl bir işe bulaştığımı düşünmek bile istemiyordum ve değişimin ne kadar sürdüğünüde ama arkadaşlarına zor durumlarında yardım etmeyen sözlerini tutmayan biri olmakta istemiyordum.

-Ben herzamanki parktayım ve rahat ol burada kimse yok.

Alecten bahsettiğinin farkındaydım tamam görüşürüz dedim ve telefonu kapattım hızlı birşekilde üstümü giyindim şimdi aşşağıdakilere bişeyler uydurmalıydım.Genelde gece dışarı çıkacağım zaman onlara önceden haber verirdim.Saat 11:30 du gidene kadar 12 olurdu gece yarısında bir vampirin yanında olmak doğru bişeymiydi?Saçmaladığımın farkına vardım ve hemen aşşağı indim.

-Anne ben Ericalara gidiyorum.Bir ödev vardı ve onu tamamen unutmuşuz.1 saat içinde dönerim.

-Tamam tatlım.

-E şey beni merak edersen telefonum yanımda olacak.

Bunu neden söylemiştimki.Kendimi toparlamam gerekti bu aptallıkları Taylorın yanında da yapmak istemiyordu.Annem şaşkın bir biçimde suratıma baksada hiç aldırmadan görüşürüz dedim ve arabama bindim.
Parka gelmiştim etrafta kitapçinın ve 1 tane loş sokak lambasının haricinde ışık yoktu ve bu beni çok rahatsız etmişti.

-Merhaba Tiffany

-Merhaba.

Bir banka oturduk suratını pek fazla göremiyordum bu benim için daha iyiydi.

-Taylor burada kalamazsın neden eve gitmiyorsun?

-O iki aptal beni anlamıyorlar bana sanki bir yaratığa dönüşüyormuşum gibi bakıyorlar ve yanıma bile yaklaşmıyorlar.Onlara daha fazla tahammül edemedim.

-Peki bu nezaman oldu ve vampire dönüştüğünü nerden anladın yani belkide bir hastalık falandır.

Bir Dedektif gibi sorularımla onu bunaltmak istemiyordum ama bunları bilmeliydim ve bu işten ikimizinde kurtulacağı bir nokta bulmalıydık.

-Herşey 2 gün önce başladı.O gece okul futbol takımıyla birlikte kırık ok'u yenmemizi kutluyorduk herkez çok fazla içmişti ve sonra hepberaber şu pavyon tarzı biryere gittik.Orda ne yapılacağını biliyorsundur.Okadar sarhoştumki yatağa yığılıp sızmışım sadece biara çok fazla canım yandı ve uyandım kız yanımda değildi boynumda bir ısırık izi vardı hemen bir peçete bastırdım ama ayakta durmakta ve olanları hatırlamakta zorluk çekiyordum.Yine sızmışım sabah kalktığımda ısırık izi kurumuştu ama bişeylerin ters gittiğinin farkındaydım.Sonra vampirlerle ilgili araştırma yaptım yazan herşeyi yaşıyordum.Annem de araştırmaları ve boynumu görünce olanlar oldu.

Taylorın yaşadıklarınamı yoksa sevgilimin beni 1 gecede olsa aldattığına mı üzülsem anlayamamıştım.Alec takım kaptanıydı ve %90 oradaydı.Belki zamanı değildi ama sormak zordundaydım.

-Taylor belki konuyla ilgili değil ama sormak zorundayım.Alec te o gece oraya geldimi?

-Evet.

Tam tipik ergen haraket ve bunalımlarına girmek üzereydimki şimdi sırası olmadığını hatırladım ve Alec'i bu nekadar zor olsada kafamdan atmaya çalıştım.

Ben çok eski yıllarda vampirlerle ilgili bir okul olduğunu okumuştum belki şimdide vardır.Bunu hiç araştırdınmı?

-hayır. Efsaneyi bende okumuştum ama şimdi olcağını sanmıyorum olsa bile bu çok gizlidir.Çok acı çekiyorum Tiffany her dakika sanki bedenime bir bıçak saplanıyor gün ışığıysa o bıçakları arttırıyor gibi neyapacağımı bilmiyorum.

-Peki o kadını bulsak onu hatırlıyor musun?

-Biraz hatırlıyorum.Beyaz prüzsüz teni ve siyah uzun saçları vardı.

-bu tarifle bulmamız çok zor oraya gidelim belki orada görürüz.

Herzaman kendime sorduğum gibi ''ne yapıyordum ben'' gece yarısı bir pavyona gitme fikrini nerden çıkarmıştım sanki.

-Tamam hadi gidelim.

Arabaya bindik çok uzak değildi saate baktım 12:30 du.O iğrenç yere girmek istemiyordum.
Taylor bunu farketmişti kolunu omzuma attı ve içeriye girdik.İkimizde etrafı süzüyorduk farkedenler bize bakıyordu.Bir görevli yanımıza gelip:

-Hoşgeldiniz efendim oturucakmısınız yoksa size bir oda ayarlıyalımmı?

Ağzım açık kalmıştı ikimiz bir ağızdan:

-Hayır!
Taylor hemen toparladı:

-Sadece bir arkadaşa bakıyoruzda.

Görevli bize sinirli bir şekilde baktı ve peki dedikten sonra yanımızdan ayrıldı.
İkimzide hala çevreyi süzüyordukki Taylor bağırdı:

-Buldum işte orda !

Çoook güzel
ybybybybybybybybybybybybybybybybybybyb

Ölüm!
Nihahaha
Süperdi
Yeni bölüm ne zaman meraktan öleceğim

yb yarın gelicek =)

Tamam

ya ne ara gittilerr pavyona Neyse yb gelicek mi

Çok Güzeldii ! Heyecanlı Olmaya başladı.. Acaba O okul Gerçekten Varmı ?.. Nese Öğrencez.. Bana Varmış gibi Gelio.. Teşekkürler Bu Bölüm için.. =)) Yarınki Bölümü Merakla Bekliorum !!

4.BÖLÜM-KARANLIĞIN BAŞLANGICI

Gösterdiği kadın anlattığıyla aynıydı kadının bize arkası dönük olsada arkadan uzun siyah sçlarını ve bembeyaz tenini görebiliyoduk.Taylor kadına doğru koştu bende arkasından tabi.Taylor kadını kolundan tuttuğu gibi sert bir şekilde bize doğru çevirdi.

-Buldum seni pislik!

Kadın bir çığlık koyuverdi. Taylor:

-Ö-özür dilerim ben sizi birisiyle karıştırdımda.

Kadın bağırdı:

-Güvenlik falan yok mu burda derhal çıkarın şunları!

2tane kaba saba adamın bizi dışarı atması olaya son noktayı koymuştu.

-Ona çok benziyordu ama..

Taylor kendi kendine bişeyler söylüyordu ama ben hala kapıdan içeri bakıp kadını aramakla meşguldüm.Böyle insanların pardon vampirlerin çok ortalıkta dolanmıyacağını düşündüm.Hertarafı iyice incelemiştim yoktu!Zaten etrafta çok fazla kadın vardı burdan onu görmem zordu.İçeri girmeliydi ama nasıl ?Ben bunları düşnürken birtane kadının içeriye gireceğini gördüm ve onu durdurdum:

-Afedersiniz acilen içeri girmem lazım ama izin vermiyorlar.Kardeşim içerde ona bişey söylemem gerek.Lütfen yardım edebilirmisiniz?

Taylor okadar şaşkın bakıyorduki dirseğimle karnına vurmasaydım kadın herşeyi anlayabilirdi.Pek inanmamış görünen kadın kulağıma eğilip:

-Tamam ama bir şartla yanındaki şu delikanlıyla beni tanıştır.

-Ah tabiki oda bunu çok isteyecektir.

Taylorın başını belaya sokabilridim ama bunu onun iyiliği için yapıyordum.

-Taylor bak bu benim arkadaşım...

kahretsin kadının adını bilmiyordum!

-Emily

kadın hemen tamamladı.

-Tanıştığıma memnun oldum.

-Bende

Taylor hala zorluk çekiyordu kadın 35 yaşında vardı ve bir süreliğine onunla flört etmek zorunda kalacaktı tam kadın beni içeriye sokacakken taylorın kulağına:

-Taylor onu idare et ben kadını bulmaya çalışacağım.

-Tabiki Tiffany seni beklerim ama çok geç kalma

dedi ve göz kırptı.İçeri girmiştim bir görevlinin yanıma gelip iğrenç sorular sormaması için insan içine karıştım.Kıyafetlerim onların içinde tuhaf kaçsada hiç göze çarpmamaya çalışarak atrafı süzüyordum.En köşede koyu uzun saçlı bir kadın dikkatimi çekti ona yaklaşmıştım net görbiliyordum bu o olabiliridi ama emin olmam lazımdı.Gördüklerim karşısında onun o kadın olduğunu anlamıştım tırnaklarını masya vuruyordu ve masanın üstündede bir peçete vardı kadının tırnağından bir kan damladı ve barmen arkasını döndüğünde hemen peçeteyi çöpe attı ama tırnağı kanamıyordu peki bu kan nerden gelmişti ? Sorunun cevabı açıktı.Kadının yanına gitmeye korkuyordum ama bunu arkadaşım için yapmam lazımdı.Yanına gittim ve

-Afedersiniz.Sizinle birşey konuşmam gerek

Konuya nasılda atlamıştım hemen kendimden nefret ediyordum.Kadının bakışları beni ürpertmişti gücünü,görkemini yansıtıyordu.

-Evet konuşabilirsin.

Sesi gayet soğuk ve ciddiydi.

-Burada değil dışarıda,lütfen

-Peki

Birlikte dışarı çıktık.Taylor hala kadınla konuşuyordu ona bir göz işareti yaptım ve Emiliyi içeriye postaladı.Kadın Taylorı görünce gözleri kıpkırmızı olmuştu gerildiğini görüyordum açıkcası benide çok germişti Taylor kıpkırmızı oldu ve kadının üzerine saldırdı:

-Seni sürtük sendin beni bu iğrenç yaratığa dönüştüren sendin!

Taylorı tutmaya çalışıyordum ama gücü benim 10 katım falan olduğundan başarılı olamadım.
Kadın çok sinirleniş görünüyordu onun istediğinde burada Taylorı öldürebiliceğini biliyordum yani hissediyodum gücünün ve öfkesinin farkındaydım.

-Ben olması gerkeni yaptım!

Kadın bağırmıştı ama bu Taylorı daha fazla sinirlendirmişti:

-Benim hayatımı mahfetmek olması gereken bumuydu ! Elimden olan herşeyimi almak bumuyduu!

Sesi titriyordu sinirden yumruklarını sıkıyordu onu rahatlatmaya çalışıyordum ama bu mümkün değildi.

-Neye dönüştüğünü biliyormusun?

-Evet Biliyorum ucube aptal bir yaratığa bir vampire !

-Bağırma!

Kadın busefer iyice sinirlemiş ve bizi bir köşeye çekmişti

-Bunu hiçbir insanoğlunun bilmemesi gerek!

Ama ben biliyordum.Bunedemek oluyordu!Şimdi gerçekten korkmuştum kadının bakışları bana çevrilmişti.

-Bu demek oluyorki sadece 2 seçeneğin var ya ölürsün yada sende bize katılırsın!

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm.Sanki kadın aklımdan geçenleri okumuştu.Oradan hemen kaçmak istiyordum hemde hemen kadın bana doğru yaklaşıyordu.

-Sakın ona dokunmaa!

Taylor öyle bir bağırmıştıki kadının saplantılı bakışlarını üstümden çekilmişti.

-Üzgünüm ama bunu yapacağım

Gülüyordu ve ben çok korkuyordum asla bir vampir olamazdım olmamalıydım belki bir yalan beni kurtarabilirdi

-Ben başkalarınada söyledim ve eğer beni öldürür yada vampir yaparsan onların kim olduğunu asla öğrenemezsin.Bunların hepsini sen yaptın eminim sizin toplumunuzdada bir yargı tarafından bunlar yüzünden yargılanacaksın!

Sadece vampir kitaplarından okuduğum hikayelerden konuşuyordum.Vicudum titriyordu birdenbir heryer dönmeye başladı.Hayır olmaz bayılamazdım!Kendimi toparlamaya çalıştım ama zor ayakt duruyordum Taylora doğru yaklaştım ve ona tutundum.

-Bundan kurtulamazsın çok yakında sanada uğrıyacağım ve bir vampir yada ölü olarak yarım bıraktığım işimi bitireceğim.

Kadın gidiyordu arkasından bağırdım ben bağırmasam Taylor hala şok olmuş bir salak gibi arkasından bakacaktı.

-Dur!Taylora yardım etmen gerek.O çok acı çekiyor ve eminim bunun bir çözümü vardır.

Kadın durdu ve bize döndü:

-Neden size yardım edeyim?

-Çünkü yardım etmek zorundasın pis sürtük beni bu durumun içine sen soktun yardım etmezsen herkeze seni ve vampirleri anlatırım bununlada yetinmem güçlerimi sizi mahfetmek için kullanırım.Belki beni öldürüler ama umrumda değil zaten ben bu durumda hergün ölüyorum!

Gözünden yaşlar süzüldü.Elini tuttum:

-Sakin ol Taylor.

KAdın Taylorı çekti:

-Benimle gel

-Hey dur birdakika sana nasıl güveneceğim ya arkadaşımı öldürürsen?

-Ceptelefonu yanında onu ararsın ulaşamazsan herkeze neler olduğunu anlatabilirsin benide !

-olmaz bende geliyorum.

Ölüm için çok mu hevesliydim ne.Lafımı geri almak istdim ama yapamadım.

-Hayır! Bu bilgiler çok gizli yakında sende gelecksin merak etme.Ama eğer birine söylersen seni ve arkadaşını aileni yakınında kim varsa öldürürüm gözlerinin önünde anladınmı ayrıca öyle yada böyle söylediğin kişileride anlatacksın bundan hiç şüphen olmasın!

Titriyordum taylora sarıldım ve yanağından öptüm.Gözlerim dolmuştu

-Seni arayacağım Taylor.

-Sen çok çook iyi bir arkadaşsın tiffany sana bişey yapmamaları için elimden geleni yapacağım.

Korkutuğu belliydi kadınle bir arabaya bindiler ve hızla uzaklaştıklar.

Gecenin sessizliği herşeyi rahatça düşünmemi sağlıyordu yere çökmüştüm artık vicudumu taşıyamaz hala gelmiştim.Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Heryer karanlıktı.Bu bir karanlığın başlangıcıydı..

Güzel Yeni bölümm

vayyyyyy süperdiiiiii
ben taylora geri dönmesini terch ederdim ya ne gzel olurdu
Neyse ybb gönderrr

Arkadaşlar ana karakterleri payalaşıyorum.Tanıtımdada paylaşmıştım ama link olarak çıkmıstı burdada bi paylaşım dedim