Anasayfa
2. BÖLÜM
Omurgamdan aşağıya bir titreme indi.Korkuyor olabilirdim ama asla pes etmeyecektim.Yaklaşan insan bedeninin sıcaklığını hissettim.
Kolumu arkaya doğru, 180 derece çevirerek adamı dirseğinden yakaladım ve dizinin en hassas notasına tekmeyi bastım.
Benden çok daha uzun boylu olmasına rağmen onu yere serdim.
İkinci adamın ise gecenin siyah karanlığında bile parlayan yoğun kahve rengi gözleri vardı.Bana yaklaşınca ona doğru bir hamle yaptım.
Kolumdan tuttuğu gibi duvara yapıştırdı beni.Duvarın sertliğini ve serinliği sırtımdaydı.Sıcak nefesini yüzümde hissettim.
Karanlıkta yüz hatlarını net seçemiyordum.
Sadece sokağın loş ışığında görebildiklerim vardı.Çünkü sokak lambası bile çok uzakta kalmıştı bizden.Bir tekme savurdum karnına doğru.
Acıyla inledi,ama beni bırakmadı.
Kollarıyla kollarıma bastırdı daha sert.Hareketsizdim.
"Kimsin sen?" dedim, fısıltıdan farksız bir sesle.
''Bunların cevabını birazdan öğreneceksin ama biraz daha uslu olmalısın.Şimdi bizimle gel.''
"Asla!" diye bağırdım.Yüzüne attığım yumrukla dudağı kan içinde kaldı.Bana yaklaşmasına izin vermeden bacağına -sert ve gerçekten çok acıtan- tekmelerimden birini attım.Arabama koştum ve gazı kökledim.
Ne kadar uzun süre araba kullandığımı kestiremiyordum.
Korkudan arabayı o kadar büyük bir hızla sürüyordumki 210 ile gittiğimi görünce çok oldum.Şehir ise çoktan arkamda kalmıştı.
Üstümde büyük oyunlar oynanıyordu,büyük ve tehlikeli.Kendimi hiçbir zaman güvende hissetmemiştim.
Daima diken üstünde gibi dikkatliydim.Ama sonunda korkularım patlak verdi.İşte büyük bela başıma sarılmıştı artık.Adamlar çok güçlü olmalıydılar.
Arabalardan çok iyi anlardım ve adamların kullandığı araba dünyada sadece başkanlar,uyuşturucu kaçakçıları ,vb. kişiler için üretilen 3 tonluk zırhlı çok özel arabalardan biri olduğu kolayca anlaşılıyordu.Bu drumda ne yapmalıydım?
Kredi kartları,kimlik hatta kendi ehliyetini bile kullanamazdı.Öyle bir çıkmaza girmişti ki adamların ellerinden kaçması hiçbir işe yaramayabilir,adamlar anında onu yakalayabilirdi.
5 parasız ve yalnızdı.Bu durumda gidecek tekbir yeri vardı.Arabayı ani bir manevrayla geldiği yönün tersine çevirdi.
Ona yardım edecek tek şeye doğru yol aldı...
Omurgamdan aşağıya bir titreme indi.Korkuyor olabilirdim ama asla pes etmeyecektim.Yaklaşan insan bedeninin sıcaklığını hissettim.
Kolumu arkaya doğru, 180 derece çevirerek adamı dirseğinden yakaladım ve dizinin en hassas notasına tekmeyi bastım.
Benden çok daha uzun boylu olmasına rağmen onu yere serdim.
İkinci adamın ise gecenin siyah karanlığında bile parlayan yoğun kahve rengi gözleri vardı.Bana yaklaşınca ona doğru bir hamle yaptım.
Kolumdan tuttuğu gibi duvara yapıştırdı beni.Duvarın sertliğini ve serinliği sırtımdaydı.Sıcak nefesini yüzümde hissettim.
Karanlıkta yüz hatlarını net seçemiyordum.
Sadece sokağın loş ışığında görebildiklerim vardı.Çünkü sokak lambası bile çok uzakta kalmıştı bizden.Bir tekme savurdum karnına doğru.
Acıyla inledi,ama beni bırakmadı.
Kollarıyla kollarıma bastırdı daha sert.Hareketsizdim.
"Kimsin sen?" dedim, fısıltıdan farksız bir sesle.
''Bunların cevabını birazdan öğreneceksin ama biraz daha uslu olmalısın.Şimdi bizimle gel.''
"Asla!" diye bağırdım.Yüzüne attığım yumrukla dudağı kan içinde kaldı.Bana yaklaşmasına izin vermeden bacağına -sert ve gerçekten çok acıtan- tekmelerimden birini attım.Arabama koştum ve gazı kökledim.
Ne kadar uzun süre araba kullandığımı kestiremiyordum.
Korkudan arabayı o kadar büyük bir hızla sürüyordumki 210 ile gittiğimi görünce çok oldum.Şehir ise çoktan arkamda kalmıştı.
Üstümde büyük oyunlar oynanıyordu,büyük ve tehlikeli.Kendimi hiçbir zaman güvende hissetmemiştim.
Daima diken üstünde gibi dikkatliydim.Ama sonunda korkularım patlak verdi.İşte büyük bela başıma sarılmıştı artık.Adamlar çok güçlü olmalıydılar.
Arabalardan çok iyi anlardım ve adamların kullandığı araba dünyada sadece başkanlar,uyuşturucu kaçakçıları ,vb. kişiler için üretilen 3 tonluk zırhlı çok özel arabalardan biri olduğu kolayca anlaşılıyordu.Bu drumda ne yapmalıydım?
Kredi kartları,kimlik hatta kendi ehliyetini bile kullanamazdı.Öyle bir çıkmaza girmişti ki adamların ellerinden kaçması hiçbir işe yaramayabilir,adamlar anında onu yakalayabilirdi.
5 parasız ve yalnızdı.Bu durumda gidecek tekbir yeri vardı.Arabayı ani bir manevrayla geldiği yönün tersine çevirdi.
Ona yardım edecek tek şeye doğru yol aldı...
