Yeraltı Krallığı [4. sayfada= 5.Bölüm]

Tanıtım:
Herkes kapıdan çıktıktan sonra dikkatimi yapacağım işe yoğunlarşıtdım.İlk defa birini dönüştürecektim.
Eğer ölürse... Hayır! Bunu düşünme!
Ona aşıktım ve o da bana. Vampir olması için krallığıma ihanet etmiştim ve şimdi ölme ihtimali için bundan vazgeçemezdim.
“Hazır mısın?”
“Herzamankinden daha fazla” yüzüne sahte bir gülücük yerleştirdi. Evet, o da korkuyordu.
Dişlerimi boynuna geçirdim. 0 Rh+ kanının tadını aldım.
Fakat onun iktidar meraklısı kana susamış bir vampir olacağını tahmin edememiştim.
Ve şimdi, herkes tehlikedeydi...

2.Bölüm=1. Sayfada
3. Bölüm=2. Sayfada
4. Bölüm=3. Sayfada
5. Bölüm = 4. Sayfa


Kraliyet ailesinden olmak herzaman kolay değildi. En sıkıntılı günüm ise bugün olmalıydı. Tabutumun kapağını açtığım an Vanessa gülümsedi. “Günaydın efendim,babanız sizi kahvaltıya beklediğini söylemem için gönderdi.”
“Tamam hemen geliyorum.” Ahh. Aşağıya indiğim an yine bana bugün neler yapmam gerektiğini sayacaktı. Bugün tüm krallıklar için önemli bir gündü;avlanma alanları belirlenecekti. Her yıl başka bir krallıkta toplanırlar, geçen seneden farklı olarak bir avlanma alanı seçerlerdi. Bu sayede insan ırkı tekrar üreme şansı bulabilirdi.
Üstümü değiştirip yemek salonuna indim. Babam ve erkek kardeşim Josh beni bekliyorlardı.
“Hadi Diana gel,otur.” Kadehime kan doldurup bir yudum aldım. Babam yine insan ırkını bizden üstün tutmuş ve yaşlı insanlarları avlatmıştı.
“Bugün krallığımız için çok önemli bir gün. Bu toplantıda üstünlüğümüzü gösterebilirsek,diğerleri bizi önemsemek zorunda kalacaklardır. Diana sen kraliçelerin rahatlığı için herşeyi ayarla ve misafir odalarını hazırlat.” Kadehinden bir yudum aldı ve devam etti. “Josh sen benimle toplantıya katılacaksın. Düşüncelerini söylemekten sakın çekinme , hayal gücün sayesinde çok güzel çözümler üretiyorsun.”
Josh gülümsedi. Kan bağımız olmamasına rağmen onu eski yaşamımdaki kardeşlerimden daha çok seviyordum.
Onlar çiğ etlerini yerken ben kan içip kalktım. İğrenç birşey.. insan eti yemek. Önceki yaşamımda da vejeteryandım zaten.
Kraliçe ve kralların odalarını hazırlarken aklımda tek bir kişi vardı; David. 1 yıldır onu görmüyordum. Krallıkları kötü bir dönemden geçiyordu. Ama birkaç saat sonra ona kavuşacaktım. Bunu düşünmek bile beni heyecanlandırıyordu.

“Babamı ikna etmem gerçekten zor oldu.” Josh bana güldü ve en önden yürümeye devam etti.
“Ah merak etmesin bir insan tarafından öldürülmem.”
Bir kahkaha attı. “Sen bir kızsın. O öyle düşüşnüyor.”
“Ve bir vampirim! Neyse,42 yıldır gökyüzünü görmedim biliyor musun? Gerçekten çok garip geliyor.”
“Yok artık! 42 yıl önce vampir oldun ve hiç dışarı çıkmadın mı? Burası havasız iğrenç biryer.”
“Hadi ama nefes almıyoruz bile.” Doğru der gibi başını salladı ve hiçbirşey demeden devam ettik.
Gözlerimde siyah lens vardı ve tam siyah olmasa da kırmızı gözlerim belli olmuyordu. Ağzım da küçük olduğu için sivri dişlerim çok sırıtmadıkça görünmüyordu.
Asansöre benzettiğim şeyin önünde durduk. Josh ince uzun bir yere bozuk para attı ve kapı açıldı. Ben, Josh ve 3 avlanma arkadaşı o küçücük asansöre sığdık ve yukarıya çıkmaya başladık.Harika! Dışarı çıkmak gerçekten çok basitmiş.Daha sonra asansör durdu ve dışarı çıktığımızda asansörün bir Pepsi makinesi olduğunu gördüm.
“A-a-ama bu.. bu..”
“Evet çok basit.”Cebinden yine bir bozuk para çıkardı, “Bunu buraya attığın anda kapı açılıyor ve aşarıya iniyorsun. Bunlar insanların kullandıkları herhangibir para değil. Sadece bende ve babamda duruyorlar. Eğer dışarı çıkmak istersen babama söylersin.” Gözkırptı ve devam ettik.
Tek katlı evin içinden dışarıya çıktık. Yüzüme serin bir hava çarptı ve onu içime çektim. Şuan insan olmayı okadar çok isterdim ki.. 21 yaşında iken vampir olmuştum. O sıralar tıp okuyordum ve bölüm birincisiydim. Okadar çalışmamın hepsi boşa gitmişti. Yeraltında çalışmalarıma devam ediyordum ama insanların değil,vampirlerin vücüdu üzerine çalışıyordum.
“Evet, Diana ilk kez avlanacak. Fred ve ben bir av bulucaz ve sizde uzaktan bir yer bulup diana’ya nasıl olacağını anlatırsınız.” Richard kafasını salladı ve adını bilmediğim diğer vampirle birlikte 2 yanıma geçtiler. Josh ve Fred’in 6-7 metre arkasından yürüdk ve onlar ara bir sokakta durunca biz de sokağa bakan bir banka oturduk.
Fred sokağın gerisinde gelen varmı diye kontrol ediyordu.Josh etrafına bakındı ve yanından geçen kadının kolunu tutup çekici sayılacak bir gülüşle birşeyler sordu. 2-3 dakika sonra sohbete daldıklarında kadın da ona fazlasıyla yakın hareketler sergiliyordu. Yazık, halbuki 2 dakika sonra ölücekti. Josh kadının kulağına birşey söylemek için eğildiğinde tüm dişlerini kadının boynuna geçirdi ve kocaman bir et parçasını ağzından attı. Kadından tiz ve zayıf bir çığlık duyuldu. Fred de yanına gelip sol bileğine yapıştı. Kadının tüm kanını emdikten sonra yanımıza geldiler. Josh’ın tüm çenesi kan içindeyken Fredin hiçbiryerinde kan damlası yoktu.
“iğrençsin Josh! Bir kendine bir de Fred’e bakar mısın?”
“Özür dilerim ama bu işler böyle evlatlık.”Evet ben ondan sonra dönüştürüldüğüm için bana böyle hitap etmekten büyük zevk duyuyordu. “Kadının çabuk ölmesi gerek. Ve dün geceden beri hiç kan içmedim.”
“Neden?”
“Taze kanı tattıktan sonra babamın avlattığı yaşlı insanların kanı gerçekten çok kötü geliyor.”
“Ah, tamam herneyse. Karnımı doyurup burdan gideceğim.”
“Richard sen de onunla git.”
Yanıma gelmesini bekledikten birlikte yürüdük.
“Sanırım o iğrenç dediğin işi ben yapsam iyi olacak.”
“Evet lütfen.”
Bana burada beklemem için eliyle işaret etti ve biraz ilerideki sokağa gitti. Geri dönerken yanında yarı çıplak sayılabilecek bir kadın vardı. Onu beklediğim ara sokağa kadınla birlikte geldi ve aynı Josh’ ın yaptığı gibi boynundan koca bir parça aldı. Çekinerek yanına gittim. Sanırım beni görmemişti ve kadının kanını sömürüyordu. Diğer tarafına geçir bileğini aldım ve dişlerimi geçirdim. Gerçekten içtiğim diğer kanlara benzemiyordu. Ilıktı ve lezzetliydi. Daha çok kan gelmesi için etini kopardım. Ve tekrar emmeye koyuldum. Harikaydı! Artık kan gelmediğini farkettiğimde geri çekildim ve Richard ın beni izlediğini gördüm. Bana bir mendil uzattı.
“şey..çenen.. ” dedi.
“Teşekkürler.” Daha fazla birşey söyleyemiyordum. “Sanırım ben daha fazla avlanmayacağım. Belki eskisi gibi bir bara giderim.Josh’a söylersin”
“Tamam.” Dönüp gidiyordum ki elime birşey tutuşturdu. Elime baktım; küçük bir şişede kan vardı ve şu Pepsi makinesi saçmalığı için bozuk para. “İçkinin içine kan koyarsan daha bir içilesi oluyor.”Gülümsedi. Sanırım bu da avlanırken kullandıkları bir numaraydı
“Tamam teşekkürler.” Onları cebime koydum ve eskiden hep gittiğim bara gittim. Kırmızı şarap istedim ve kanı içine dökmek için etrafımda kimse varmı diye baktım. Yoktu. Şişenin küçük kapağını çıkardım ve içine döktüm. Kadehimden bir yudum alcakken birisi konuşmaya başladı.
“Sadece şarap yetmiyor değil mi?”