Anasayfa
[60%] 
8.BÖLÜM DEVAMI
Rehan:
_Şunu söylemek istiyorum..
Kareena:
_Hayır Rehan.Hiçbir şey için söz vermedin ve bende bununla ilgili birşey sormayacağım.Her zaman hayatımda ki en değerli şeye aşık olmak istedim..Ve sana bunun için teşekkür ederim.
Kareena elini Rehan'ın yanağına koydu.Rehan ise onu izliyordu.
Kareena:
_Yanıldın Rehan!Fırtınan da mahvolmadım.Daha da olgunlaştım.Kareena bunu söyledikten sonra Rehan'ın yüzünün her karesini eliyle gezdi. Yüzüne son dokunuşu yapıyordu.
Kareena:
_Ve yüzün,daima aklımda kalacak.
Tam yürümek için ilerliyordu ki bir anda durdu ve gülümsedi.
Kareena:
_Bu şekilde gidemem..Şalımdan ayağını kaldırana kadar.
Rehan ayağına baktı ve gerçekten şala basıyordu. Hemen ayağını çekti ve şalı kaldırıp Kareena'nın omuzlarına götürdü.Kareena birden ağlamaklı oldu sanırım Rehandan ayrılmak zor gelmişti ama gitmek zorundaydı.Son cümlesini söyledi.
Kareena:
_Hoşçakal Rehan,mutlu ol.
Kareena çantasından yürüme çubuğunu çıkardı ve yürümeye başladı. Ama yüreği çok kötü olmuştu. İçi kan ağlıyordu ve bu yüzüne de yansıdı istasyonda hem yürüyor hem de ağlıyordu. Aşkından vazgeçmek ne kadar kötüymüş meğer. Kareena hçkıra hıçkıra ağlıyordu gözünün yaşı durmuyordu.Rehan ise arkasından bakıyordu. Sanki dilini yutmuştu hiçbir şey söyleyememişti yüzüne karşı. Ayakları tutmuyordu Kareena'nın peşinden koşup onu durdursun.Fatty gelmişti Kareena'yı kolundan tuttu ve şaşırdı. Kareena'yı bu şekilde beklemiyordu.
Fatty:
_Kareena! dedi ve gözlerini Rehan'a çevirdi.Hemen Kareena'yı aldı ve trene bindiler.Rehan en kötü gününü yaşıyordu. Aşkından,sevdiği kadından ve onun olan kadından mahrum kalıyordu. Kareena'nın arkasından sadece bakakaldı.Saat tam 10:25'de tren hareket etmeye başladı.Tren gözlerinin önünde gidiyordu ama o kıpırdayamıyordu bile.
Kareena ve Fatty tren de ağlıyorlardı.Kareena ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu.
Fatty:
_Böyle olacağını sana söylemiş miydim?Kareena göz yaşları içinde kafasını sallayarak cevap verdi.
Kareena:
_Hayır.
Fatty Kareena'ya sıkıca sarıldı ve onu teselli etmeye çalıştı.
Fatty:
_Söyleyemedim.Asla söyleyemezdim.Kareena Fatty'in omzunda hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu.
_"Belki de nefesin kalbimde yer bulabilir.
Belki de nefesin kalbimde yer bulabilir.
Aşkınla mahvolmuş hayatımda,
Bu kalp seni nasıl unutabilir."
Kareena:
_Rehan! Rehan!dedi ve koşarak Rehan'a sımsıkı sarıldı. Rehan tren hareket ederken atladı vagona ve aşkının yanına gitti. Onsuz olamayacağını anladı.Şimdi ikisi de çok mutluydu.
Rehan:
_Fatty!Benim için değil ama en azından Kareena için yap bunu.dedi ve gözleriyle kapıyı işaret ederek onları yalnız bırakmasını istedi.Fatty de Kareena kadar sevinmişti Rehan'ın gelmesine mutlu bir şekilde cevap verdi.
Fatty:
_Memnuniyetle.
Bir anda tren durdu herkes şaşkındı. Kareena'nın arkadaşları ve hocası vagondan çıkmış onlara bakıyordu.
Bayan Kajol:
_Neler oluyor? Ne işi var bu rehberin burada?
Bobo:
_Cesur yürek gelini kaçırıyor.
Rehan Kareena ve bavulunu alıp trenden indi. Kareena kucağında idi ve dönüp trene baktılar.İkisi de gülüyordu çünkü ikisi de mutluydu.
Rehan:
_Şunu söylemek istiyorum..
Kareena:
_Hayır Rehan.Hiçbir şey için söz vermedin ve bende bununla ilgili birşey sormayacağım.Her zaman hayatımda ki en değerli şeye aşık olmak istedim..Ve sana bunun için teşekkür ederim.
Kareena elini Rehan'ın yanağına koydu.Rehan ise onu izliyordu.
Kareena:
_Yanıldın Rehan!Fırtınan da mahvolmadım.Daha da olgunlaştım.Kareena bunu söyledikten sonra Rehan'ın yüzünün her karesini eliyle gezdi. Yüzüne son dokunuşu yapıyordu.
Kareena:
_Ve yüzün,daima aklımda kalacak.
Tam yürümek için ilerliyordu ki bir anda durdu ve gülümsedi.
Kareena:
_Bu şekilde gidemem..Şalımdan ayağını kaldırana kadar.
Rehan ayağına baktı ve gerçekten şala basıyordu. Hemen ayağını çekti ve şalı kaldırıp Kareena'nın omuzlarına götürdü.Kareena birden ağlamaklı oldu sanırım Rehandan ayrılmak zor gelmişti ama gitmek zorundaydı.Son cümlesini söyledi.
Kareena:
_Hoşçakal Rehan,mutlu ol.
Kareena çantasından yürüme çubuğunu çıkardı ve yürümeye başladı. Ama yüreği çok kötü olmuştu. İçi kan ağlıyordu ve bu yüzüne de yansıdı istasyonda hem yürüyor hem de ağlıyordu. Aşkından vazgeçmek ne kadar kötüymüş meğer. Kareena hçkıra hıçkıra ağlıyordu gözünün yaşı durmuyordu.Rehan ise arkasından bakıyordu. Sanki dilini yutmuştu hiçbir şey söyleyememişti yüzüne karşı. Ayakları tutmuyordu Kareena'nın peşinden koşup onu durdursun.Fatty gelmişti Kareena'yı kolundan tuttu ve şaşırdı. Kareena'yı bu şekilde beklemiyordu.
Fatty:
_Kareena! dedi ve gözlerini Rehan'a çevirdi.Hemen Kareena'yı aldı ve trene bindiler.Rehan en kötü gününü yaşıyordu. Aşkından,sevdiği kadından ve onun olan kadından mahrum kalıyordu. Kareena'nın arkasından sadece bakakaldı.Saat tam 10:25'de tren hareket etmeye başladı.Tren gözlerinin önünde gidiyordu ama o kıpırdayamıyordu bile.
Kareena ve Fatty tren de ağlıyorlardı.Kareena ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu.
Fatty:
_Böyle olacağını sana söylemiş miydim?Kareena göz yaşları içinde kafasını sallayarak cevap verdi.
Kareena:
_Hayır.
Fatty Kareena'ya sıkıca sarıldı ve onu teselli etmeye çalıştı.
Fatty:
_Söyleyemedim.Asla söyleyemezdim.Kareena Fatty'in omzunda hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu.
_"Belki de nefesin kalbimde yer bulabilir.
Belki de nefesin kalbimde yer bulabilir.
Aşkınla mahvolmuş hayatımda,
Bu kalp seni nasıl unutabilir."
Kareena:
_Rehan! Rehan!dedi ve koşarak Rehan'a sımsıkı sarıldı. Rehan tren hareket ederken atladı vagona ve aşkının yanına gitti. Onsuz olamayacağını anladı.Şimdi ikisi de çok mutluydu.
Rehan:
_Fatty!Benim için değil ama en azından Kareena için yap bunu.dedi ve gözleriyle kapıyı işaret ederek onları yalnız bırakmasını istedi.Fatty de Kareena kadar sevinmişti Rehan'ın gelmesine mutlu bir şekilde cevap verdi.
Fatty:
_Memnuniyetle.
Bir anda tren durdu herkes şaşkındı. Kareena'nın arkadaşları ve hocası vagondan çıkmış onlara bakıyordu.
Bayan Kajol:
_Neler oluyor? Ne işi var bu rehberin burada?
Bobo:
_Cesur yürek gelini kaçırıyor.
Rehan Kareena ve bavulunu alıp trenden indi. Kareena kucağında idi ve dönüp trene baktılar.İkisi de gülüyordu çünkü ikisi de mutluydu.
yarını iple çekiyorum kuzum ona göre
Hayat ne acımaszzz