Türkiye 'deki en güncel Gece Evi forum sitesine hoş geldiniz!
Sitemizdeki anketleri oylamak ve başlıklara cevap yazabilmeniz için üye olmanız gerekmektedir.
Eğer üyeliğinizi aktif edemiyorsanız Perşembe-Cuma günlerini bekleyin. Her Perşembe ya da Cuma günleri aktif edilmemiş üyelikler yönetim tarafından aktif edilecektir.
Sitemizde iyi vakit geçirmeniz dileğiyle...
Forum Admini: Erdem Fierce
Join the forum, it's quick and easy
Gece Evi Serisi
Türkiye 'deki en güncel Gece Evi forum sitesine hoş geldiniz!
Sitemizdeki anketleri oylamak ve başlıklara cevap yazabilmeniz için üye olmanız gerekmektedir.
Eğer üyeliğinizi aktif edemiyorsanız Perşembe-Cuma günlerini bekleyin. Her Perşembe ya da Cuma günleri aktif edilmemiş üyelikler yönetim tarafından aktif edilecektir.
Sitemizde iyi vakit geçirmeniz dileğiyle...
Forum Admini: Erdem Fierce
Gece Evi Serisi
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Gece Evi Serisi
Gece Evi Serisi Türkiye Fan Sitesi , Türkiye 'nin Gece Evi
1.bölüm o gün annemin 2. ölüm yılıydı.babamın ağzında tek bir cümle: “sana bir şey söylemem gerek!” , “kahretsin!sana bir şey söylemeliyim.” Ne olduğunu sormadım.aslını söylemeliyim ki; böyle bir günde sormak hiç içimden gelmedi.çok da önemli olduğunu sanmıyordum. Ertesi gün hiçbir şey değişmedi.biliyorum,babam bir şey söyleyecekti ama açıkçası umrumun u’sunda değildi.() zaten daha önemli işlerim vardı. Okuldaydım ve okulun en büyük ağacının altındaki-ayrıca bütün kızların odak noktası olduğu nokta- bizden biraz büyük olduğunu düşündüğüm çocuk bana bakıyordu.tuaf bir şey mi vardı ki gözlerini dikmişti.bunu ben de biliyorum;yaşıtlarıma göre büyük gösteriyorum.ama bu kadarı da fazla; ne o öyle öküzün trene baktığı gibi… Selen yine aynı patavatsızlığıyla: “karşıdaki yakışıklı sana bakıyo gördün mü?dibi düştü çocuğun.gidip sorucam ne istiyomuş.” Kolunu bile tutamadan ok gibi fırladı yanımdan.allahın deli seleni!ne yapmalıyım?deve kuşu olup kafamı toprağa mı gömiim?beni düşüncelerimden ayıran selenin canlı sesi oldu: “adı mertmiş millet!çömlerden birinin abisiymiş.bizden iki yaşÇIK büyük.bu arada adlarımızı sordu,ben de söyledim.haaa senin adını söylerken gözleri parladı.”zafer kazanmış gibi kıs kıs gülüyodu. “hayat hikayesini anlatsaymış bari.sen de soyağacını çıkarırdın.”dedim alayla.yüzümde ateş öfkem olmuştu. “ne var ki bunda?ufak bi araştırma.”dedi kıkırdayarak ve umursamadan.
Mert…ela gözlü,uzun boylu,sporcu-vücudundan belli-,salaş taranmış karizmatik saçları yüzüne tam oturan yakışıklı bir ABİ!benim için kelimenin tam anlamıyla bu. zaten başka nerede görücem ki onu? -----------------------mutlu son-------------------------------