YILDIZLAR 46. bölüm

45.bölüm

Karşısında tanımadığı aslında televizyonda sürekli gördüğü
dokuz kişiyle birlikte oturuyordu sevda
önünde ki programa bakmadı bile bu tür yemeklerde önce
dernek yöneticisi konuşur herkese katkılarından dolayı teşekkür ederdi.
Sonrasında gecenin sunucusu kesin komik biri olur
ve yanında da bir mankenle bütün gece konuklarla ilgilenir gece boyunca espriler yaparlardı.

Yemek sevda için oldukça eğlenceli geçiyordu en son ne zaman
bu kadar güldüğünü hatırlamıyordu , mutluluk o kadar uzaktı ki ona …

ilgisini tekrar masadaki neşeli sohbete verdi,
karşısında oturan dizi oyuncusu olduğunu bildiği toprak vardı
fıkaraları ve esprileri karşısında kendini kahkahalar atmamak için zor tutuyor,
sadce gülümsüyordu sevda
bir ara kemali merak etti başını sağa sola çevirip gözleri ile onu aradı
ve sonunda da buldu.
İki masa ötede sosyetik bir güzelle samimi bir şekilde konuştuğunu gördünce içi rahatladı onun hilelerine kanmadığı için kendini şanslı saydı. Sonrada bütün ilgisini oradaki en neşeli insanlarla oturduğu kendi masasına kaydırdı.
Gecenin ilerleyen anlarında gecenin sunucusu
elinde mikrofonu konuklar arasında dolaştı
kimine şarkı söyletti, kimine ekonominin değişen hallerini sordu,
oradaki herkesin keyfi yerindeydi,
kenanın sesini duyunca içtiği şarabında etkisiyle sevda gözlerinin dolduğunu hissetti.
Ama yanağını ısırarak tuttu kendini, bunu yapamazdı,
herkesin içinde olmazdı, helede kenanın görüp bilmesini istemezdi.
aradan uzun zaman geçmiş her şey geçmişte kalmıştı.

“sevgilinizden bayağı uzağa oturtmuşlar sizi” derken sunucunun neşeli sesi kalbine battı sevdanın
başını ister istemez çok uzağındaki bir masada
kendine uzatılmış mikrofona cevap vermeye hazırlanan kenana çevirdi.
göz göze geldiler o an, sonra sunucuya bakıp
“hangisine?” diye sordu kenan,
salonda patlayan kahkahalarla birlikte gülüyordu da
Bakışlarını kaçırdı sevda bütün gece masayı neşeye boğan
toprağa takıldı gözleri oldukça yakışıklı olan bu adam ona göz kırpıyordu.

Uyanık sunucu “bakim kaçı burda” esprisine kenan
“ magazin de yazılanlara bakılırsa hepsi” dedi yine gülerek
oysa içindeki sızıyla sadece sevdayı geçirdi aklından ve
salondaki kahkahalara eşlik etti bir süre ,
sunucu ise çoktan başka konuklarla konuşmaya başlamıştı
sevda daha fazla orada duramayacağını farketti
kemalin keyfi yerindeydi kenana ise artık bakmaya cesareti yoktu.
Masasındakilere “ iyi akşamlar” dileyerek oradan çıkmak için toparlandı
toprakın “size eşlik edebilirmiyim?” sorusuna
“hayır teşekkürler” diye cevap verdi.
Çantasını alıp oradan uzaklaşmak için acele ettiği her halinden belliydi.
Kapıdaki görevliye taksi çağırmasını işaret ederken
üzerine doğru gelen magazincileri gördü.
Kısa mesafede üstüne doğru hızlı hareket ettiklerini farkettiğinde
korkup bir iki adım geri çekildi ama
bu arkasında bulunan kişiye çarpıp dengesini kaybetmesine neden oldu
işte o anda arkasındaki adam tarafından belinden yakalandı
ve duymak istediği tek ses
“sakin ol, korkacak bir şey yok” diyordu.
Başını çevirirken patlayan flaş ışıklarından gözleri kamaştı sevdanın
hala kurtarıcısını görememişti ama sesi hala kulağındaydı.
“ Sevda ile tekrar birliktemisiniz” diyordu bir gazeteci
arkadaki adamsa “beyler sadece tesadüf” derken
bir kol tarafından sarmalanmıştı ve sola doğru yürüyorlardı.
Zihni inanmak istemesede
duyduğu sesin başkasına ait olması fikri hoşuna gitmediği için
kurtarıcısının yüzüne bakamıyordu sevda .

Kenan sevdayı en yakındaki taksiye bindirirken
sessizce “seni gördüğüme sevindim, evine ulaşınca ara beni,
iyi olduğuna emin olmalıyım” dedi.
Cesaretini toplaplayamadı sevda cevap veremedi ona
dahası artık gözlerinde hazır bekleyen inci tanelerini sevdayı dinlemiyor
yanaklarından aşağıya süzülüyorlardı.
Taksinin hareketiyle kenanda gazetecilerin sorularını cevaplamaya başlamıştı bile...


evine girince sevda onu ne kadar çok özlediğini fark etti
kızdı kendine sonra 'ondan uzak dur, zarar vermekten başka bir şey yapmıyorsun' dedi kendi kendine
gecenin ilerleyen dakikalarını evinin terasında geçirdi sevda
yıldızlarla dolu bir geceydi ve sevda kendini bu kalabalığın içinde yapa yanlız hissetti
teslim oldu göz yaşlarına, haykırmak isterdi oysa
bütün yıldızlara bende sizin kadar yanlızım demek isterdi.
O kadar ağırdı ki içi ağlamak bile rahatlatmadı onu
en sonunda banyoya girmeye karar verdi
her zaman yaptığı gibi kenanın cd'lerinden birini dinlerken
kendini ılık suun cazibesine bıraktı.
Bir saat kadar suda kalmak iyi geldi sevdaya
kendini tazelenmiş hissederken kapı zilinin ısrarla çalınışını duyudu.
Üzerine bornozunu sarıp kapıya gitti.
' kesin kemal geldi' diye düşündü sevda
ve ondan habersiz eve döndüğü için sevdaya kızmaya hakkı olmadığını düşündü.
kapıya bakıp “ git burdan kemal bu gece seni görmek istemiyorum.” dedi
ama dışarıdan ses gelmemesi tuhafına gitti.
Kemalin bu kadar çabuk vaz geçmesi şaşırtıcıydı.
Ama içinden 'kapının önünde sızıp kalmamıştır umarım' diye geçirdi.
Yavaşça açtı kapıyı karanlıktı koridor hiç bir şey göremedi önce
sonra onu farketti duvara yaslanmış ve gözlerini sıkıca kapamış adamı.

46.bölüm


daha restorandan içeri girerken görmüştü sevdayı,
kanının damarlarında akışını hissettiğinde
sevdaya karşı daha ne kadar kayıtsız kalabileceğini merak etti,
bir ara gözleri karşılaştığında
sevdanın canını acıtmak istercesine yanıtlamıştı sunucunun sorusunu,
zaten sonrada sevdanın sessizce gidişine seyirci kalmıştı,
içindeki umut ateşi parlarken arkasından kenanda çıkmış,
gazetecileri görünce panikleyen sevdayı oradan kaçırırcasına bir taksiye bindirip evine yollamıştı.

oradaki gazetecilerin sorularına cevap vermek yerine
“ yapmayın beyler bizim bir geçmişimiz var, tabiki selamlaşacağız,
tabiiki konuşacağız, zor anlarında seyirci kalmamı beklemiyorsunuz değil mi?”
Deyip magazincileri yaptıştırdığını düşünerek restorana geri dönmüştü.

Ama hala ayrılırken sevdanın neden ağladığını anlayamamıştı,
gözlerinin önünden sevdanın yüzü gitmiyor,
üstelik eve gidince aramasını istemiş ama hala aramamıştı sevda.
Gözlerini etrafta dolaştırırken fark etti kemali,
zihni yıllar öncesine gidip geldi bir an, bir zamanlar canını çok sıkan bu adam
şimdi uzak masalardan birinde oturmuş yanındaki hanımla
oldukça yakın görünüyordu. Oysa ne zaman sevda ile ilgili bir haber okusa
yada duysa kemalle uzun süren arkadaşlığın ne zaman evlilikle sonuçlanacağını merak ederdi...

kaçıncı şarabını içtiğini artık saymayı bırakmıştı.
Gecenin ilerleyen zamanında kendini sevdayı yeniden görme fikrinden alı koyamadı.
Evine gitmek için yola çıktığında ise
kendini daha önce bir çok kez olduğu gibi sevdanın evinin önünde buldu.
Bunu nasıl yapabildiğinin kendide farkında değildi ama
istediği tek şey sevdayı görmekti.
Kapıyı çalarken yaptığı şeyin ne anlama geldiğini düşünmedi bile
taa ki sevdanın
“ git burdan kemal bu gece seni görmek istemiyorum.” dediğini duyana kadar
ayakta duramadığını hissetti bir an
duvara yaslandı. ruhundaki yaranın sızısı bütün bedenine yayılırkan
kapı aralandı ve sevdanın yüzünü gördü kenan
neden burada olduğu konusunda kendini ikna etmek düşünürken
sebebini bulmuştu artık .
kenan o gece aklında kalan bazı şeyleri yerine oturtamadığı için gitti oraya gitmişti.


`Ke ke Kenan` diyebildi sevda
gözlerini açıp ona doğru baktı kenan
ıslak saçları ve beyaz bornozuyla sevda karşısında duruyordu
ne diyeceğini yada ne yapması gerektiğini kestiremedi sevda
kenansa ona doğru bir adım atmıştı bile 'bu bir rüya' dedi sevda
gözlerinin içine bakıyordu kenan “girebilirmiyim” dedi
“ta ta tabi” diye kekeledi.
Kapıyı geçmesi için açarken kenanın kokusunu hissetmek sevdanın başını döndürdü.
Ona salona geçmesi için yol gösterirken “hemen dönerim” diyerek yatak odasına gitti
dolabından hızlıca kot pantolonunu ve bluzunu çıkarıp giyindi.
Saçlarını hızla havlu ile kurularken izlendiği hissine kapıldı ama kapısı kapalıydı.
Kenanın neden orada olduğunu merak ediyordu
odadan çıkıp salona geçti tekrar kenanı terastaki şezlonga uzanmış olduğunu görünce içi rahatladı …
yanına yaklaşıp "ne içersin" diye sordu ama cevap alamadı sevda
kenanın gözleri kapalıydı ve derin derin nefes alıyordu...