"Seni" Cümle İçinde Kullandım...

Dün yine aldım kağıdı kalemi, cümle içinde kullandım seni... Önce önüne bir kaç sevimli sıfat ekledim sonra aramıza girdi diye beğenmedim sildim. Ardına ilgi eki ilave ettim şımarırsın diye bağlaca çevirdim. Sonra bir tane tekil kişi zamiri seçtim, benim yerime, önüne onu yerleştirdim. Önce sadece sen'i koydum baktım belirsiz kaldın sonra belirtili nesne olarak değiştirdim. Sonra biraz tereddütle de olsa sevgiden bahsettim, eylemsi olarak ekledim, çünkü ikimizi yine bir cümleye sığdıramadım, benim özne olduğumu yan cümlecik yaptım. Temel cümleciğin öznesi sen oldun, ama seni içine sakladım gizli özne yaptım, bu seferde belirtili nesne ben oluverdim. Sonra aşkı andım ama bu sefer sana olanı değil... En sonunda biraz da duygu kattım önce biraz tutku, azıcık özlem, biraz da sitem. O da olmadı biraz da soru kattım içine ki cevabını sen bulursun belki. Nihayet sıra dolaylı tümlece geldi, senden sonra hayatıma bu ikisi girdi, beni kendine aşık etti... Anlayacağın dün yine oynadım kelimelerle, tıpkı oynadığımız kısa ama kalın aşk oyunu gibi... Ortaya birbirine bağlı iki cümle çıkıverdi :

" Ben seni seviyor muydum ki, beni kaleme kağıda aşık ettin."

Fark ettiysen sonuna da üç değil tek nokta koydum. Artık bitti nasılsa diye... Araya bir de virgül attım, belki dönüm noktası o sorudur diye... Sonra da tırnak içine aldım, bize ait geriye kalan tek şey bu "cümle" diye... (kendi kalemimden)

Müthiş olmuş yüreğine sağlık!

bencde

çok güzel olmuş...