//>>yeni doğan<<// (bnden bir vampir hikayesi :D) Kardeş siteden :D

(_ALiCe_CuLLeN_) demiş ki:

spiders1995 demiş ki:

(_ALiCe_CuLLeN_) demiş ki:

spiders1995 demiş ki:Gözlerimi açtığımda etraf hala karanlıktı. Blythe’nin omuzlarından aşağı kaymıştım. Ses çıkartmamaya dikkat ederek ayağa kalktım ve üstümü silkeledim. Yeterince dinlenmiştim. Hatta kendimi çok iyi hissediyordum. İçimdeki enerji tavan yapmıştı sanki. Gülümsedim ve mağaranın ağzına çıktım. Kayaya gidip oturdum ve olabildiğince açık gökyüzünü, yıldızları izledim. Sanki hepsi özel olarak serpiştirilmişti. İçlerinden yüzlerce şekil çıkıyordu. Sanırım şuradaki Libra, yani terazi burcunun takımyıldızı. Zaten en iyi bu ay görünüyor.

Biraz daha inceledim. Gözlerim çok keskindi, bütün ayrıntılarını rahatlıkla görebiliyordum. Tam önüme baktığımda arka tarafı işaret eden oku gördüm. Biraz tuhaftı ama tam arkamı gösteriyordu. Aklıma korku filmleri geldi nedense. Dramatik olarak arkaya döndüm ve bir yerden yaratık çıkmasını bekledim ama hiçbir şey olmadı. Kendime güldükten sonra içeri girdim ve kapıya yöneldim. Şu ‘’elementlerle açılan’’ kapıya. Bu ne saçmalıktı kardeşim. Elementmiş! Benim gibi ismi olan bi kişi neden açamasın? Benim adımın konduğu hastalık var be! Kaşlarımı çattım ve sinirle kapının tokmaklarını çevirmeye başladım. Yani denedim. Çok tuhaf yerleri vardı. Hepside delikti ve kapının içine gidiyordu. Geri çekildim ve kapıyı incelemeye başladım. Dört tane delik ve tam ortalarında bir çukur vardı. Yumruğumun sığacağı büyüklükteydi. Yumruğumu sıktım ve kapıya var gücümle vardım. Ses çıktıktan sonra aklıma Blythe geldi! Hemen ona döndüm. Biraz kıpırdadıktan sonra dudaklarını büzdü ve uyumaya devam etti. Rahat bi nefes aldıktan sonra kapıya döndüm ama orada yoktu! Yani ordaydı ama geriye kadar açılmıştı! Yutkunduktan sonra kafamı içeri uzattım. Artık güvende değiliz! Sessizce içeri girdim ve kenardaki kolonun arkasına gizlendim. Ben neden kapıyı açmıştım ve en önemlisi neden düşmanımla dolu bi şatoya saklanmıştım ki? Geri dönmek için kapıya baktım ama kapanmıştı! Kapıya gittim ama duvarla bitişmiş görünüyordu. Pütürlü yüzeyine dokunduğum anda beyaz harflerle yazılar çıktı. Hayır, bunlar anadilimin ne harfleri ne de yazısıydı, çok farklı bir dile aitti. Ama okuyabildiğimi fark ettim.

‘’Beth! gerçek ırk bul!’’


‘’Beth bana bir yerden tanıdık geliyor ama…’’ sesli düşündüğümü fark edince hemen ağzımı kapadım ve seslere kulak kabarttım. Ayak ve sürünme sesleri geliyordu. Sürünme? Hemen eski gizlenme yerime geçtim ve karanlıkla bütün olmayı diledim, beni görmemelerini! Önce siyah cübbeli biri geçti. Cübbesinin altında ne var bilmiyorum ama bana insan gibi gelmişti. Sürünerek gelenler iki taneydi. Derilerinin bazı yerleri çatlamıştı ve çok kuru görünüyorlardı. Biri dudaklarını koca diliyle yaladı. Yaladığı yerdeki yaralar anında iyileşti! Gerçekten inanılmazdı. İyileştirici tükürük ha!

Beni fark etmeden ilerlediler. Geldikleri yöne yürüdüm, ah tabiî ki de gizlenerek yürüdüm. Koridor baya bi metre sonra ki kapının önünde sona eriyordu. Ve gizlenecek hiçbir şey de yoktu! Sağ ve sol taraflara odalar serpiştirilmişti. Sağ tarafa beş sol tarafa dört. Hepsinin kırmızı tahta kapıları vardı. Ama koridor sonundaki kapı demirdendi hem de baya ağır demirden. Vampire dönüşmeye karar verdim, nasıl olsa Hades o zaman çok hızlı oluyordu. Vampirliğimi düşündüm ve sıcaklığın tüm vücuduma yayılmasını bekledim. Gözlerimi açtığımda tekrar vampirdim. Kaslarımı gevşettikten sonra kapıya baktım ve enerjinin bacaklarıma akmasını sağlayarak koşmaya başladım. Bir saniye geçmemişti ki kapının önündeydim. Birden aklıma geldi duvarda yazan Beth bizim!Annabeth’i


İşte Yb Nasıl olmuş??

Annabeth kim ?

Bu bölümle birlikte 5 bölüm geri git. Karakter analizi var bölüm başında. Calanthe nin ve Annabeth'in

hadesten hoşlanmasın yaaaaaa hades benimmmmm

Kapıya yaslandığımı fark ettim anda kapı açıldı ve içeri düştüm. Tanrıya şükür çok ses çıkartmamıştım. Etrafıma baktım. Kimse beni öldürecek gibi bakmıyordu, aslında kimse yoktu. Parmaklıklardan sarkan paslı zincirlere baktım. Zindan bölümünde olmalıydım. Burasının koridoru sonsuza gidiyor gibiydi. Pencerelerin olduğu yerlerde ay ışığı görülüyordu. Ve orda da zincirler ve çeşitli işkence aletleri vardı. Bu yaratıklar gerçekten iğrençtiler.





Gizlenerek içeri doğru yürümeye başladım. Neden bilmiyorum ama beni içeri çeken bir şey vardı. ‘’Ahhhh!’’ çığlıkla kanım dondu. ‘’Ahhh!’’ yine! Aslında çığlıklar ortaya yaklaştıkça artıyordu. Bir sürü insan ya da vampir artık her neyse çığlık atıyordu. Bir sürü homurtu sesi de eşlik ediyordu. ‘’Yalvarırım bırakın beni!!!’’ bir erkek sesi. ‘’Yapma artık!’’ işte bir kadın sesi. Ve ıslak bir ses daha, ayrıca yoğun kan kokusu da vardı, koku dişlerimi yalamamı sağladı. Kendimden iğrendim ama insan formuma dönmedim. Eğer dönersem beni daha çabuk bulacaklarını biliyordum, kokum onlara çok çekici gelirdi. Kimin ki gelmez ki?


Sürtünme sesiyle birlikte daha önce gördüğüm siyah cübbelilerden birisi geçti. Tam saklandığım yerin önünden geçerken durdu ve etrafı koklamaya başladı. Sanki başımdan aşağı kaynar su dökmüşler gibi terliyordum. Midem altüst olmuştu. Yutkundum ve gözlerimi yumup yok olduğumu düşündüm. Altına saklandığım gölgenin yapısına karıştığımı ve onun parçası olduğumu düşündüm. Vücudumdan soğuk bir ürperti geçti. Gözlerimi açtım ve cüppeliye baktım. Etrafına bakındıktan sonra doğruldu ve yürümeye devam etti. Rahat bir nefes almıştım ki boğazı yırtarcasına çıkan çığlık sesi beni yerime çiviledi. Aptal! Neden buradaydım ki? İnsan pat diye bilmediği bi yere girer ki? İşte ben!

Kaşlarımı çattım ve geri dönmek için ayağa kalktım. Nasıl olsa etrafta kimse yoktu. ‘’Seni hissediyorum...’’ Söz direk bana mıydı? Sonra birisinin söylediği kafama dank edince hemen yere çöktüm. Aptal aptal aptal! ‘’Beni… Bul…’’ nefes nefese konuşuyordu, canı yanıyormuş gibi… Tamam, da bana nerden sesleniyordu? Nerdeydi? Etrafıma bakındım, görünürde kimse yoktu. Fısıldadım ‘’Nerdesin?’’ bi kaç saniye bekledim ama cevap gelmedi. ‘’Nerdesin lanet olası!’’ dedim içimden sinirle. ‘’Ben… Ben… Zindanlardan birindeyim… Benim kim olduğumu… Biliyorlar… Lütfen çabuk ol!’’ ses birden kesildi. Artık kararımı vermiştim; deliriyordum!

‘’Zindanda tek başıma değilim, yanımda istediğin biri var…’’ Ne yani şimdi de ses benimle pazarlık mı yapıyordu? ‘’Prensesi istiyorsun, yerini biliyorum. Çabuk ol beni bul!’’ dedi. ‘’Tam olarak nerdesin?’’ dedim. İlerilere doğru sürünmeye başlamıştım. Pislik kokusu ve insan çığlıkları daha belirgindi.


işte yb! Nasıl olmuş (biliyorum kötü oldu ama şimdilik böyle )

spiders1995 demiş ki:Kapıya yaslandığımı fark ettim anda kapı açıldı ve içeri düştüm. Tanrıya şükür çok ses çıkartmamıştım. Etrafıma baktım. Kimse beni öldürecek gibi bakmıyordu, aslında kimse yoktu. Parmaklıklardan sarkan paslı zincirlere baktım. Zindan bölümünde olmalıydım. Burasının koridoru sonsuza gidiyor gibiydi. Pencerelerin olduğu yerlerde ay ışığı görülüyordu. Ve orda da zincirler ve çeşitli işkence aletleri vardı. Bu yaratıklar gerçekten iğrençtiler.





Gizlenerek içeri doğru yürümeye başladım. Neden bilmiyorum ama beni içeri çeken bir şey vardı. ‘’Ahhhh!’’ çığlıkla kanım dondu. ‘’Ahhh!’’ yine! Aslında çığlıklar ortaya yaklaştıkça artıyordu. Bir sürü insan ya da vampir artık her neyse çığlık atıyordu. Bir sürü homurtu sesi de eşlik ediyordu. ‘’Yalvarırım bırakın beni!!!’’ bir erkek sesi. ‘’Yapma artık!’’ işte bir kadın sesi. Ve ıslak bir ses daha, ayrıca yoğun kan kokusu da vardı, koku dişlerimi yalamamı sağladı. Kendimden iğrendim ama insan formuma dönmedim. Eğer dönersem beni daha çabuk bulacaklarını biliyordum, kokum onlara çok çekici gelirdi. Kimin ki gelmez ki?


Sürtünme sesiyle birlikte daha önce gördüğüm siyah cübbelilerden birisi geçti. Tam saklandığım yerin önünden geçerken durdu ve etrafı koklamaya başladı. Sanki başımdan aşağı kaynar su dökmüşler gibi terliyordum. Midem altüst olmuştu. Yutkundum ve gözlerimi yumup yok olduğumu düşündüm. Altına saklandığım gölgenin yapısına karıştığımı ve onun parçası olduğumu düşündüm. Vücudumdan soğuk bir ürperti geçti. Gözlerimi açtım ve cüppeliye baktım. Etrafına bakındıktan sonra doğruldu ve yürümeye devam etti. Rahat bir nefes almıştım ki boğazı yırtarcasına çıkan çığlık sesi beni yerime çiviledi. Aptal! Neden buradaydım ki? İnsan pat diye bilmediği bi yere girer ki? İşte ben!

Kaşlarımı çattım ve geri dönmek için ayağa kalktım. Nasıl olsa etrafta kimse yoktu. ‘’Seni hissediyorum...’’ Söz direk bana mıydı? Sonra birisinin söylediği kafama dank edince hemen yere çöktüm. Aptal aptal aptal! ‘’Beni… Bul…’’ nefes nefese konuşuyordu, canı yanıyormuş gibi… Tamam, da bana nerden sesleniyordu? Nerdeydi? Etrafıma bakındım, görünürde kimse yoktu. Fısıldadım ‘’Nerdesin?’’ bi kaç saniye bekledim ama cevap gelmedi. ‘’Nerdesin lanet olası!’’ dedim içimden sinirle. ‘’Ben… Ben… Zindanlardan birindeyim… Benim kim olduğumu… Biliyorlar… Lütfen çabuk ol!’’ ses birden kesildi. Artık kararımı vermiştim; deliriyordum!

‘’Zindanda tek başıma değilim, yanımda istediğin biri var…’’ Ne yani şimdi de ses benimle pazarlık mı yapıyordu? ‘’Prensesi istiyorsun, yerini biliyorum. Çabuk ol beni bul!’’ dedi. ‘’Tam olarak nerdesin?’’ dedim. İlerilere doğru sürünmeye başlamıştım. Pislik kokusu ve insan çığlıkları daha belirgindi.


işte yb! Nasıl olmuş (biliyorum kötü oldu ama şimdilik böyle )

çok kısa yaaaaaa

hyr kızım saçmalama çok güzel olmuşşşşşşş

ama dediği gibi kısa

yeni bölüm istiyorummmmmm

(_ALiCe_CuLLeN_) demiş ki:

spiders1995 demiş ki:Kapıya yaslandığımı fark ettim anda kapı açıldı ve içeri düştüm. Tanrıya şükür çok ses çıkartmamıştım. Etrafıma baktım. Kimse beni öldürecek gibi bakmıyordu, aslında kimse yoktu. Parmaklıklardan sarkan paslı zincirlere baktım. Zindan bölümünde olmalıydım. Burasının koridoru sonsuza gidiyor gibiydi. Pencerelerin olduğu yerlerde ay ışığı görülüyordu. Ve orda da zincirler ve çeşitli işkence aletleri vardı. Bu yaratıklar gerçekten iğrençtiler.





Gizlenerek içeri doğru yürümeye başladım. Neden bilmiyorum ama beni içeri çeken bir şey vardı. ‘’Ahhhh!’’ çığlıkla kanım dondu. ‘’Ahhh!’’ yine! Aslında çığlıklar ortaya yaklaştıkça artıyordu. Bir sürü insan ya da vampir artık her neyse çığlık atıyordu. Bir sürü homurtu sesi de eşlik ediyordu. ‘’Yalvarırım bırakın beni!!!’’ bir erkek sesi. ‘’Yapma artık!’’ işte bir kadın sesi. Ve ıslak bir ses daha, ayrıca yoğun kan kokusu da vardı, koku dişlerimi yalamamı sağladı. Kendimden iğrendim ama insan formuma dönmedim. Eğer dönersem beni daha çabuk bulacaklarını biliyordum, kokum onlara çok çekici gelirdi. Kimin ki gelmez ki?


Sürtünme sesiyle birlikte daha önce gördüğüm siyah cübbelilerden birisi geçti. Tam saklandığım yerin önünden geçerken durdu ve etrafı koklamaya başladı. Sanki başımdan aşağı kaynar su dökmüşler gibi terliyordum. Midem altüst olmuştu. Yutkundum ve gözlerimi yumup yok olduğumu düşündüm. Altına saklandığım gölgenin yapısına karıştığımı ve onun parçası olduğumu düşündüm. Vücudumdan soğuk bir ürperti geçti. Gözlerimi açtım ve cüppeliye baktım. Etrafına bakındıktan sonra doğruldu ve yürümeye devam etti. Rahat bir nefes almıştım ki boğazı yırtarcasına çıkan çığlık sesi beni yerime çiviledi. Aptal! Neden buradaydım ki? İnsan pat diye bilmediği bi yere girer ki? İşte ben!

Kaşlarımı çattım ve geri dönmek için ayağa kalktım. Nasıl olsa etrafta kimse yoktu. ‘’Seni hissediyorum...’’ Söz direk bana mıydı? Sonra birisinin söylediği kafama dank edince hemen yere çöktüm. Aptal aptal aptal! ‘’Beni… Bul…’’ nefes nefese konuşuyordu, canı yanıyormuş gibi… Tamam, da bana nerden sesleniyordu? Nerdeydi? Etrafıma bakındım, görünürde kimse yoktu. Fısıldadım ‘’Nerdesin?’’ bi kaç saniye bekledim ama cevap gelmedi. ‘’Nerdesin lanet olası!’’ dedim içimden sinirle. ‘’Ben… Ben… Zindanlardan birindeyim… Benim kim olduğumu… Biliyorlar… Lütfen çabuk ol!’’ ses birden kesildi. Artık kararımı vermiştim; deliriyordum!

‘’Zindanda tek başıma değilim, yanımda istediğin biri var…’’ Ne yani şimdi de ses benimle pazarlık mı yapıyordu? ‘’Prensesi istiyorsun, yerini biliyorum. Çabuk ol beni bul!’’ dedi. ‘’Tam olarak nerdesin?’’ dedim. İlerilere doğru sürünmeye başlamıştım. Pislik kokusu ve insan çığlıkları daha belirgindi.


işte yb! Nasıl olmuş (biliyorum kötü oldu ama şimdilik böyle )

çok kısa yaaaaaa

bayıldımm bu hikayeye ve katılıorum çook kısa va yine yb istiorum

İdare eder devamını en kısa zamanda at ama blm uzun olsaymış gerçekten süpermiş

tşk Ama anca pazar günü yb alırsınız oda belki Yarın erkenden Tekirdağ'a gidiyorum da...

ii yolculuklar cnm

''Tam olarak nerdesin?!'' sinirlenmeye başlamıştım. MAdem benimle konuşuyordu yerini söylemeliydi! ''Ana koridora çıkmalısın.'' dedi. Şöyle bir etrafıma bakındım. Burası oldukça genişti. Birde buranın ana koridoru mu vardı? ''Nerden gidebilirim?''

''Bulunduğun koridor yolunun ortasından ilerle. Yer yer mazgallar bukunuyor. Bir tanesinin içine gir.'' mazgalın içine mi giricem?! Ama sesimi çıkartmadan dediklerini uyguladım. Bir tane mazgal buldum yaklaşık 3 metre ilerimde yolun tam ortasındaydı. ‘’Ya birisi beni görürse?’’ dedim ve cevabını bekledim. Güldü. ‘’Saklanırsın bu senin doğanda var.’’ Sinirlenmeli miydim, yine? Hayır, bunları iğneleyici bir ses tonuyla söylememişti. Sanki 40 yıllık arkadaşlar gibiydik ve ben 40 yaşında değilim!

Duvara sırtımı vererek mazgala doğru ilerledim. Etrafa yayılan pislik kokusunu fazla solumamaya dikkat ederek adımlarımı sıklaştırdım. ‘’Çök ve demirlerin üstüne otur.’’ Dediklerinden sonra yürümeyi kestim. ‘’Bunu neden yapacakmışım?’’ dedim çok saçmaydı üstelik kolay lokma olurdum. ‘’Sen benim dediklerimi yap. Prensesi istiyor musun?’’ mecburen dediklerini yapmaya karar verdim. Sırtımı duvardan ayırıp hızlıca mazgalın üstüne çöktüm ve popomu soğuk demirlere koydum. ‘’İyi, şimdi gözlerini yum ve—‘’ lafını kestim. ‘’Gözlerimi yummak mı? Hem de yolun ortasında k*çım pasları süpürürken?!’’
Sıkıntılı olduğunu hisseder gibi oldum. ‘’Dediğimi yapmazsan hiçbir sonuca ulaşamayız ki!’’ dedi. Homurdandım ve gözlerimi yumdum. Tam yoğunlaşmaya başlamıştım ki ayak sesleri duydum. Hafif topuk sesi ve Converse’nin yumuşak sesi. Converse mi? Adrenalin dolarak gözlerimi açtım. Yuvalarından fırlayacak gibilerdi. ‘’Sakin ol!’’ diye kükredi ses ama kalp atışlarımdan zor fark ettim. ‘’Gözlerini yum ve eridiğini hayal et, mazgallardan içeri süzüldüğünü!’’ istemeyerek gözlerimi yumdum ve hayal ettim. Bu seferki ürperme çok keskindi. Beni iliklerime kadar dondurmuştu. Gözlerimi açtım ve kafamı yukarı kaldırıp mazgalların arasından baktım. ‘’Sizde hissettiniz değil mi?’’ metalle parazitlenmiş ses havada yayılarak kulağıma ulaştı. Ses her kimden çıkıyorsa gerçekten parazitlenmişti. Normal sesi değildi. ‘’Ne fark eder, nasıl olsa onu buluruz, Hamalar’a haber verin.’’ Yetkinin onda olduğunu sezdiren ses konuştuğunda her şey bitmişti. Ayak sesleri sonlanana kadar bekledim.

‘’Şimdi sağa dön ve ilk mazgaldan yukarı çık.’’ Islak zeminde yürümüştüm ve yolumu kaybetmemiştim. Bu çocuk yolu bu kadar nerden biliyordu? Mazgalın demirlerini tutmuş eğiyordum ki ses ‘’Hayır!’’ dedi. ‘’Buharlaştığını düşün ve acele et!’’ dediğini uygulayıp gözlerimi yumdum ve açtığımda dışarıdaydım. Ses her kime aitse sanırım bir şeyi yapısal değişikliğe uğratabiliyordu.

‘’Şimdi bana bakabilirsin.’’ Ses yine içeriden gelmişti. Arkamı döndüm ve şoke oldum! O…!

Boğazımı temizledim. ‘’Sen… Senin burada ne işin var?’’ Boş gözlerle etrafa bakmaya devam etti. Sanki içinde bulunduğu tankın dışında kilerini göremiyordu. Ya da gerçekten kördü. Yutkundum onu göreli bi kaç gün oluyordu. ‘’Seni hissettim. Bizden olanları hep hissederim…’’ bizden olanları mı? Heral de okuldan bahsediyordu? ‘’Başkaları var mı? Sen gördün mü?’’ kafamı salladım ama boşunu olduğunu zaten biliyordum. Beni göremiyordu. ‘’Var tabii. Bir okul dolusu…’’ Dedim. Birden yüzünde güller açtı. Boş bakan gözleri sevinçle dolmuştu. ‘’Buna inanamıyorum!’’

İşte YB! İnş. Beğenirsiniz! Nasıl olmuş???

süper olmuş çok beendm

çok güzell

çok güzel olmuş.ellerine sağlık...

yb istemenn vakti geldi yb yb yb

Tşk

kuru kuru tşk le olmaz bunu bi yb le süslemen lazım

Yeni bi hikayeye başladım //>>Değişim>>// diye. BAkarsanız çooooooook mutlu olurum. Yorumlarınızı bekliyorum

ne demek hemen bakıyorum

ayyyyyyy süper olmuş yhaaaaa

bayıldım yeni hikayende çok güzel

ayrıca hani sınavın vartdı o nasılş geçti sormayı unuttum...

çooook güzel olmuş yb

süperr olmuş yaaa yb yb yb

çok güzel olmuş.yb...

yb yb yb yb yb yb yb yb ...

TŞk Ama yb yi anca cuma günü yazabilirim. Matematik yazılım var ona çalışıcam.

tamam canım kolay gelsin