Anasayfa
Yaratığım gelmeden önce bir karar verdim.Onu ben öldürücektim!Ve bu dünyaya geldiği an gittiği an olucaktı.Ve 'baba'sının istediği bir yaratığa dönüşmeyecekti.Evet bu hem onun için hem de benim için iyi bir karardı.İkimiz için de en uygunu buydu.Bunu bende biliyordum o da.Onun bir yanı en başından beri bir yaratık olmayı istemiyordu bunu biliyordum.Ama bir yanıda acı duymayı çok istiyordu.Ama biliyor muyduki yaşayacağı hayat boyunca acı çekmeyip te çektireceğini?'Baba'sı onu kandırıyordu.Tabii minik yaratığımda bunlara kanıyordu.Zaten o daha hiçbir şey bilmiyordu ki..
Şimdi harekete geçme vakti gelmişti.Pis sapığım doğum için bana yaklaştığında onu tüm gücümle ittim.Duvara çarpıp bayıldı.Kafası kanamaya başlamıştı.Onunda biraz kan kaybetmesi başından beri gerekiyordu zaten.Elimi çabuk tutmam gerekiyordu.Daha önce hiç çocuk doğurtmamıştım.Bu benim için ilk ve son olucaktı.Elime neşteri alıp karnımı kestim..
İşte minik yaratığım orada duruyordu.Çok kan kaybediyordum ama umurumda değildi.Minik yaratığımı elime aldım ne kadarda küçüktü.Ah,tamda 'baba'sının istediği gibi bir erkekti o.Ama yaşamayacaktı buna izin vermeyecektim.Ağlamaya başladı neşteri alıp boğazına doğru götürdüm ve ağzımdan şu kelimeler döküldü:
-Seni seviyorum minik yaratığım.Ama yaşamana izin veremem.
Ona bu kadar bağlanıcağım aklımdan bile geçmezdi.Belkide 'baba'sı gibi olmayacağı için onu sevmiştim.Ya da bu dünyadan yok olup gideceği için.Onun yüzüne baktım ve neşteri boğazına sapladım.Hiç ağlamadı çünkü acı ona tatlı geliyordu.'Baba'sının öğrettikleri işe yaramıştı sanırım.
Sessiz bir ölüm..
O öldüğünde bende öleceğimi biliyordum.Ve işte sapığım gözlerini açtı ve bize baktı yani benle minik yaratığıma ona gülümsedim ve şunları söyledim:
-Ne kadarda güzel duruyoruz değil mi?
Ve neşteri kafama sapladım...
******
1 YIL SONRA
Gözlerim etrafı tarıyordu.Yeni bir yüz...
Sonunda bulmuştum.Bana yine kafa tutabilecek,benden tiksinicek ama yinede sevebileceğim birini..Gözleri bana bunun olabileceğini söylüyordu.Onunla olanları hayal edince adrenalin arttı.Gerilimi hissediyordum.Sadece bana bir bakışı yeterdi.Hep böyle olmuştu.Bana bir bakış ve oyunum başlar.
İşte şimdi yine başlıyordu....
Şimdi harekete geçme vakti gelmişti.Pis sapığım doğum için bana yaklaştığında onu tüm gücümle ittim.Duvara çarpıp bayıldı.Kafası kanamaya başlamıştı.Onunda biraz kan kaybetmesi başından beri gerekiyordu zaten.Elimi çabuk tutmam gerekiyordu.Daha önce hiç çocuk doğurtmamıştım.Bu benim için ilk ve son olucaktı.Elime neşteri alıp karnımı kestim..
İşte minik yaratığım orada duruyordu.Çok kan kaybediyordum ama umurumda değildi.Minik yaratığımı elime aldım ne kadarda küçüktü.Ah,tamda 'baba'sının istediği gibi bir erkekti o.Ama yaşamayacaktı buna izin vermeyecektim.Ağlamaya başladı neşteri alıp boğazına doğru götürdüm ve ağzımdan şu kelimeler döküldü:
-Seni seviyorum minik yaratığım.Ama yaşamana izin veremem.
Ona bu kadar bağlanıcağım aklımdan bile geçmezdi.Belkide 'baba'sı gibi olmayacağı için onu sevmiştim.Ya da bu dünyadan yok olup gideceği için.Onun yüzüne baktım ve neşteri boğazına sapladım.Hiç ağlamadı çünkü acı ona tatlı geliyordu.'Baba'sının öğrettikleri işe yaramıştı sanırım.
Sessiz bir ölüm..
O öldüğünde bende öleceğimi biliyordum.Ve işte sapığım gözlerini açtı ve bize baktı yani benle minik yaratığıma ona gülümsedim ve şunları söyledim:
-Ne kadarda güzel duruyoruz değil mi?
Ve neşteri kafama sapladım...
******
1 YIL SONRA
Gözlerim etrafı tarıyordu.Yeni bir yüz...
Sonunda bulmuştum.Bana yine kafa tutabilecek,benden tiksinicek ama yinede sevebileceğim birini..Gözleri bana bunun olabileceğini söylüyordu.Onunla olanları hayal edince adrenalin arttı.Gerilimi hissediyordum.Sadece bana bir bakışı yeterdi.Hep böyle olmuştu.Bana bir bakış ve oyunum başlar.
İşte şimdi yine başlıyordu....
bencede dvm et sen bitirme 
