Gecemin yıldızlarından koparılıp yine uyandırılıyordum.Sonuç ise koca bir hiç! Yine
gizli numara ve yine sessizlik.
Telefonum ısrarla çalmaya devam ediyor açmazsam hiç susmayacağını bildiğim için açıyorum.Ama
bu sefer bende oyuna katılıcam yani hiç ses vermiycem.Fakat bu sefer hiç olmayan değişiklikler
vardı.Daha önce sadece sessizlik hakimdi ama şimdi..kulağıma araba sesleri geliyordu.
Ses aynı zamanda bana hiç yabancı değildi.Çünkü aynı ses bizim evin önündeki caddeden de
geliyordu.Ve telefonumdanda.Yoksa..yoksa buraya mı gelmişti?Aman Allah'ım herkes benim
yüzümden tehlikeye girebilirdi!Dışarıda da görünürlerde kimse yok.Nasıl olur?Sapığımdan
hala aynı sesler geliyor ve telefonu kulağımdan çekince caddeden gelen seslerde aynı.
Telefonu hemen kapadım.Artık bu oyun gitgide tehlikeli bir hal almaya başladı.
Aylardır böyle.Gizli numara sabah,öğle,akşam hatta gece bile aramaya başladı.İlklerde
işletiliyorum diye düşünmüştüm ama bugün..gerçek tehlikenin farkına vardım.Son aylarda
takip edildiğimi bile hissetmeye başladım,ama arkamı dönüp bakınca kimseyi göremiyorum.
Ve şimdi..yani evimi biliyor muydu?Yoksa başka bir caddedeydi de sesler aynı mıydı?Hayır,
çok saçma.Her ses bu kadar aynı olamazdı.Uyumam gerek yoksa kafamı yiyeceğim!
'Karanlık,her yer karanlık..
Ve bir çığlık..'
Uyandığımda ter içinde kalmıştım.O sırada annemle babam paldır küldür içeri girdiler.
-Anne,baba ne oldu?
-Kızım asıl sana ne oldu?Neden çığlık attın?
Ne yani şimdi o çığlık benim miydi?