Benden Yeni Bir Şey ( Tanıtım ve 1 Kısım Toplayacıları ekledim )

harika ötesi
len ben ordaymışım gibi hissettim
hakkını vermişsin

evet Film gibi gözümün önünde canLAndıLar =)

Çok güzel hakkını vermişsin keşke benim hikayemde böyle olsa..
Devam devammm..

:S vayyy teşekkür ederim ben o kadar beyenmedim ama siz beyenmişsiniz devam ederim !

pis diğerini bırak buna geç off yok öyle yağma

onur çok güzel olmuş dewam et "action" heheh bnm çok hoşuma gitti

sağolun biraz bekliyceniz yeni bölümü düşünmem lazım xD

randevu listene de baksana
koy len yb ver

ben Sana konu Veriyim ben hep Bilim kurgu filmLeri takıLırım fikir çokkk =)

aklımda bir kaç bi şey var ama yazmaya fırsat bulamıyorum konu tükenince yardım ederim yazmaya başlayınca illaki bi şeyler buluyorum

Hadi yb gelsin

Bnceedee

Aklımdan binlerce şeyin tasviri dönerken dışarısını unutmuştum.Helikopterin sesi git gide yaklaşarak yüksek çatının tam üstünde durdu dev kıskaçlarla tavanı çekti şimdi kabak ortadaydık ve daha da önemlisi açık hedeftik. Berk seri davranarak koltuğun kenarına girdi ve hedef olmaktan kurtuldu. Gizem kapının önünde boş gözlerle bakan Tuana’yı alıp içeri kaçtı. Tuğcan ortalarda yoktu ablam ve ben hala ortadaydık. Adam gülümseyip ağı bana doğru fırlattı ama ablam üstüme doğru atladı ve benim yerime helikoptere çekilmeye başladı. Adamın fark etmediği bir şey vardı ağın kancası bacağıma girmişti ve topuğumun kemiğine kadar fazla çekmekten yarılmıştı acıdan bayılmak üzereydim. Helikopterin üstünün açık olmasından faydalanarak hafif sağa doğru döndüm ve canım fazlasıyla yanarken silahı aldım. Adamın alnına nişan aldım ama kurşun sıyırdu ve pervaneden sekti. Tekrar hedifime girdiğinde gözlerim kapanıyordu son şansımıda körü körüne yok etmeye niyetim yoktu tekrar tetiğe bastım ve tam isabet o sırada ablam botunun içindeki çakıyı çıkardı ve kalın düğümleri kesmeye başladı. “Dayan Toprak şimdi kurtulucaz.” Bu sözleri içimi güvenle doldurdu. Son duyduğum şey ise helikopter-ciğin patlama sesi oldu demek kurtulmuştuk huzur içinde bayılabilirdim.
“Anne çabuk toparlananın birazdan buraya doluşmaya başlarlar yakalanmadan basıp gidelim.” Derin bir sesizliğin ardından. “ Hazırız değil mi?” herkesten homurtular yükselmişti en azından ben öyle algılamıştım. Bu sırada Gizem’in başımda terlerimi sildiğini fark ettim ve ağlamaktan kan çanağı olmuş gözleriyle göz göze geldim. “Toprak uyandı.” Herkesten sevinç sesleri yükselmilti. Bu kadar sevildiğini bilmek güzel bir şey fakat Gizem’in aşırı ilgisi şaşırtıcıydı. Malum didişmelerimiz meşur hale gelmişken. “Gizem Tuana’ya montunu giydir. Dışarısı rüzgarlı.” Bu sırada Tuana’nın kollarımın arasında uyuduğunu fark ettim. Çok sevimliydi, gülümsemeye çalıştım ama nafile canım çok fazla yanıyordu. Tuana kıpırdanışlarıma dayanamayıp küçük gözlerin açtı ve beni ayık görünce sevinçle öptü. Aramızda tarif edilmez bir bağ vardı kardeşim gibiydi ama komşumun kızı ve daha fazlası Gizem’in kardeşiydi ama her ailenin bir huysuzu, sivri dillisi birde sevimli, yumurcak bir küçüğü vardır. ( Tek çocuklara sözüm yok.) Berke ve Tuğcan beni hazırladıkları çakma sedyeye taşıdılar ama yürüyebileceğimi tahmin ederek doğruldum alt tarafı bir kesikti yürüyebilirdim. Fakat doğrulmamla yere kapaklanmam bir oldu bacağımda tarif edilmez bir sızı başladı ama belli etmeden yeniden doğrulmama yardım etmelerine izin verdim. Canım yanıyordu ve ben kaçmalarına yardım edemiyordum üstüne birde gereksiz bir yüktüm. Ablam aklımdan geçenleri anlamış gibi: “ Sakın yük olduğunu düşünme bizi yine sen kurtardın.” Beni yine karmaşadan alıp güvenimi geri getirmişti. Önceleri hiç iyi anlaşamazdık hatta bir birimizden nefret ederdik ama kaybetme korkusu bizi bağladı ve aklımızı başımıza getirdi. Korkunun her zaman asil bir duygu olduğunu düşünmüştüm fakat bu duyguyu bu kadar çok yaşayacağım aklıma gelmezdi ve bundan üç sene önce başıma bunların geleceğini biri anlatsa gülmekten yerlere yıkılırdım.
Apartmandan ayrılıp, alış-veriş merkezine doğru ilerlerken, Bakırköy’ün eski hali gözlerim,n önünden geçti gece gündüz insan dolu o hali… Gerçek hayata döndüğümde ise her şeyin hayal olduğunu bir kere daha anladım. Tuğcan’ın her zamanki mutlu halinden eser yoktu. “ İyi misin?”diye sordum. “ Sahilde üstüme biri atlıycak diye korkmadan yürümeyi özledim ve arkadaşlarımı.” Hepimiz normal bir yaşam istiyorduk ama elimizden hiçbir şey gelmiyordum. “ Anlıyorum.” Kafam tekrar ağırlaştı alış-veriş merkezine girerken çevreyi iyice gözledim. Kediler ve kargalardan başka hiçbir maluk yoktu. İnsanlar nerelerdeydi? Eğitimlerini tamamlayan Toplayacılar gözükmüyordu. İçeri girdiğimizde kör karanlık bizi bekliyordu. Tuana ablasından kendini koparıp gelip elimi tuttu avcunun içine küçük bir öpüçük kondurdum bundan herzaman hoşlanır ve gülümsemesine neden olurdu. Bana kocaman gözlerle baktı ve yanağımı uzun bir öpücük kondurdu. Elimi bırakmadan yolla devam ettik.
Her şey yolunda gözüküyordu. Yiyecek katına çıktık belki bir şeyler bulma umudu çok yüksekti. Kendimi daha iyi hissediyordum bacağıma baktığımda kesiğin derin olduğunu fark ettim ama umursamaz bir tavır takıldım doğruldum ve duvarlara tutuna tutuna elimde Tuana’yla KFC’ye doğru yürümeye başladım. Her zaman favori mekanım olmuştu. Bir şeyler en azından birkaç parça kanat bulma umuduyla ilerliyordum. Masaların üzerleri boştu kasaya doğru adım attım ve o ondan önüme bir kız çıktı ve elindeki silahı bana doğrultu çok fena hazırlıksız yakalanmıştım. Tuana’yı arkama alıp derin bir nefes aldım.


Yazım yalnışlarını düzeltmedim ya da anlam bozukluklarını umarım seversiniz.

onurcummm buu göçebeye benzemişşş stephanieninn ve ben onu çok severimmm lütfen dewam et ve ybbb ne zaman glirr esaslı konu

anammmmmmmmmmmm süperdi hacı-çok heycanlıydı hemn yb at süper olmuştu-bu arada kfc heheh bayıldım yha hani olur yha bi parça ekmek bulma umudu kfc de kanat bulmak heheh çok çok güzeldi ybbbbbb

beyendiğinize sevindim yb ne zaman gelir bilmem

şimdi gelsin işte gıcıklık yapma la

fizik ödevim var onla uğraşcam sanırsam :S

hehhe imza süper awararda öyle -fizik ödevinde başarılar

avatar süper ne o parmaklar öyle

selim sen anlamzsın hehhe

sen çok anlamışsın heralde

Kısa oldu ama idare edin işte


2.

İçimde tarif edilmez bir öfke yükselirken kız soru yağmuruna başlamıştı. “ Toplayıcı mısınız?” Aşağalıyıcı bir tavır takılıp. “Hangi toplayıcıyı bu kadar samimi gördün.” Tuana arkamdan olan biteni izliyordu. Korktuğu her alinden belli. “ Sululuğu kes diğerleri nerde?”
“ Bilmem yiyecek bulma umuduyla dağıldılar?” Bunları ona neden açıklıyorsam? O da ayrı bir düşünceydi. Kız silahını yavaş yavaş indirdi ve bizi daha net görebileceği bir yere geçti. Sonra koşarak sevgi seline boğdu. “ Uzun zamandır gördüğüm tek normal insanlarsınız. Çok uzun zamandır.” Bana kısaca sarıldı ama Tuana’yı öpücük manyağı yaptı. Gerçekten insana açtı. Tuana’da halinden memnun gözüküyordu. “ Adım Dünya.”
“ Ben Toprak bu da Tuana.”dedim ve Tuana’nın başını sallamasını izledim. “ Herkesle tanışmak istiyorum.”
“ Sakin! Zamanı gelince… Umarım aç kalmayızda bir şeyler bulmuşlardır.” Gözlerimin içine bakıp.
“ O kolay iş ben az önce bir şeylar bulmuştum hepimize yeter. ” Umut dolu gözlerle yüzüne baktım. Doğrulup Tuana’yı eline aldı ve kasalara dopru yöneldi. “İşte şurda şu dolaptalar.” İşaret ettiği yeri yöneldim. Buzdolabın kapağını açtığımda “ Haa! Lanet olsun hot chicken.” İki torba paketlenmiş küçük tavuk parçacıkları daha ne olabilir!
“ Sevinme tarzına aşık oldum.” Kahkahası çınladı.
“ Üzgünüm! Bende uzun zamandır güzel bir şey yemiyordum.” Anlayışlı gözlerle bana baktı. Tuana yanıma gelip dolabın didini kurcaladı ve mavi bir kap çıkardı. Doğranmış kıvırcık. Mayonez ve ketçap çıktı. Daha iyi bir şey olamazdı. Keçap ve moyenezleri alıp yere çömeldi ve küçük paketleri açıp tek tek ağzına sıkmaya başladı. Bizde onun o haline gülerken siz ne anlarsınız? Zevksizler bakışı attı. Bu arada Berk’ler arkadan geldi ve Dünya’nın boğazına yapıştılar. “ Berk yapma o bizden.”
“ Harika bir karşılama teşekkürler.” Kibir dolu ve nefret bakışı.
“ Çok özür dilerim sizi şey sandım.” Kısa bir sesizliğin ardından. “ Neyse Toprak’a yaptığım davranışa karşı borç olsun. Affedildin.” Tuana olan biteni anlamaya çalışan bakışlarıyla. “ Ben acıktım. Toprak Abi.” Ağzının kenarı ve t-shirtü ketçap olmuştu. Hepimiz sessiz bir kahkaha atık ve Berk’in Dünya’ya attığı bakışları fark ettim. Ondan fazlasıyla hoşlanmıştı. Böyle bir zamanda böyle duyguların olması bir umuttu o zaman benim içimdeki kıskançlık neydi. Umursamıyarak o duyguyumu geri ittim ve kendimi acıktıdığıma dair odakladım. Ocakları açıp tavukları kızartmak için yol istedim ve işimle uğraşırken kimseyeyi düşünmemeye dikkat ettim.

Yb yb yb yb yb
mMüthişsin hacıı