- " Lanet olsun işte şimdi hapı yuttum "
7 buyukler ismindende anlaşılabilecegı gıbı 7 vampir klanının başları. Her vampir
klanını bır vampir buyugu temsil eder..Sorunları kokten hallederler..Onları baskanlar
gibi dusunebiliriz elbette cok daha acımasız olarak..Bir nevı bu benım sonumun
geldiğine işaretti.
- " Burada ne arıyorlar ? " diye sordum.
- " Bilmiyoruz ama Emily olayından mutlaka haberleri olur " dedi Damon.
- " Yani ? "
- " Korkmana gerek yok Emily ile senın bır baglantın oldugunu bilmeyecekler " dedi
guven verıcı bır ses tonuyla Melinda - " Degıl mı ? " dıye ekledı ve dıgerlerıne baktı.
Damon bırsey soylemedı ama kafasını salladı. Jessica - " Elbette " dedi ve guldu.
Bu kızdan basında ne kadar hoşlanmasamda şimdi gozume çok seker gelmişti.
- " Gercek ortaya cıkana kadar " dedı ve tek kasını kaldırdı Amy.
- " Neyse isteyen ıstedıgını soyleyebılır ben kendımden emınım " dedim kararlılıkla.
- " Elbette senden emınız " dedi Melinda elini omzuma koydu.
- " Şimdi bu 7 buyukler hakkında herseyı bılmek istıyorum " dedim.
- " Ahh anlıyorum ama şimdi bizim derse gıtmemız gerekıyor " dedı Melinda ve dıger
herkez ayaga kalktı.
- " Pekı " dedım sadece.
- " Siz gidin ben buradayım " dedı Damon herkez ona baktı özellikle Amy'nın bakışları
birsey soylemedı ama kalmasını istemedı apacık belliydı.
- " Hayır gıt " dedim.
- " Kalıyorum "
İşime gelirdi böyle bılmek istedıgım herseyı daha kısa bır sure içinde öğrenebilirdim.
- " Lütfen bırsey olursa benı arayın " dedı Melinda.
- " Elbette " dedi Damon.
Onlar herseyı öğrenırse benım kurtuluşum olmadıgını bılıyordum en azından ne kadar
tehlikeli olabileceklerını bılecek kadar akıllıydım.
- " Akşama görüşürüz sevgilim " dedi Amy ve Damonu öptü.
O an ölecek olmam umrumda degıldı.O an sadece kalbimde yanan atesın acısı vardı
aklımda sankı yıllardır sonmus bır atesın yenıden alevlenmeye baslaması gibi öfke birden
aklımı esir aldı beynımden gecen kötü düşüncelerı silmeye calışırken Damon'nun sesi
dikkatımı dagıttı.
- " Akşam Anna 'yı okula bırakacagım " dedi.
Amy öfkeli gözlerle benı suzdu.
- " Korunmaya ihtiyacım yok " dedım. Demek bu yuzden bana yuz vermıyordu baska
birine asıktı.Bir an Amy'nın yerınde oldugumu düsledim.Damon'nun benı sevdıgını
dusundum ve benım onu sevdıgımı ..
- " Size iyi dersler " dedi ve kapıya kadar onlarla yurudu.
Ben ise kendımı kanepeye bıraktım gozlerım nerdeyse dolacaktı hayır hayır onu
sevmıyordum ama neden boyle hissediyordum.Neden Amy onu öptüğünde öfkelenmıstım.
- " Kahve ister mısın ? "
- " Hayır torba patlatmak istiyorum "
- " Ne ? anlamadım " dedı ve kahka attı.
Onun kahkasıyla bende kendime geldim oturdugum yerden kalktım ve dolaptan bir
trba cıkardım tahmın ettıgım gıbı mutfagın yerlerı berbat oldu.Damon hala kahkalarla
gülüyordu.
- " Şimdi anladın mı ? " dedım ciddiyetle.
- " Neyın var ? " Tanrım bırde soruyordu.
- " Öldürülme ihtimalim var hemde sucsuz yere " mutfak masasına yaslandım.
- " Boyle bırsey olmasına izin vermem "
- " Ne yabılırsın kı " dedım yere bakıyordum.
- " Senın için mi ? herseyi "
Fazasıyla akıl oyunu oynuyordu.
- " Umrunda değildim "
- " Hala degılsın " dedı elimde olmadan guldum.
- " Bana 7 buyuklerden bahset herseyi bilmek istiyorum " dedım
A. Öldürülme ihtimalim vardı ( mutemelen acı içinde % 50ihtimal )
B. Katilin ortaya çıkma ihtimali vardı( % 10 ihtimal )
C.Damon asla benım olmayacaktı ( %20ihtimal )
D.Damon benımle olacatı (%20 ihtimal )
Bu tabloda kesın olan ölümümdü..