Midnight Witches (Gece Yarısı Cadıları) 23.Bölüm geldi!! Okuyuverin gari.

cnm çok güzwl olmuş.okuyamamıtım ne zamandır.ellerine sağlık.yb bekliyorum

...

evet süper...ama devamını çok ama çok merak ediyorum...

Bölee yorum yazan herkesin yanaklarından şapur şupur öpüp YB atıyorum.

13.ALKOL VE AŞK
-Cecilia Wood-
Dragon’ı aramak beni yormuştu. Bir banka oturdum.
“İyi misin Cecile?” Hayret! Beni umursarmış.
“Evet,” diye kestirip attım. Yanıma oturdu ve yüzüme bakmaya başladı. Yoksa yüzümde bir şey mi vardı? Aman Tanrım.
“Melek gibisin.” dedi kendisiyle konuşurcasına.
“O zaman melekleri sevmiyorsun.” dedim. Anlamsız bir ifadeyle bana baktı. Açıkladım, “Beni reddettiğine göre melekleri sevmiyorsun.”
İç çekti, “Biz birlikte olamayız.”
“Neden?” Bir neden istiyordum.
“Olamayız çünkü…” Bir şey bulamıyordu. Nedeni yoktu. Beni beğenmiyordu ve sevmiyordu.
“Olamayız çünkü sen bir hiçin tekisin!” dedim. Yüzüne bir tokat savurdum. Sanki kalbimi kırmaktan zevk alıyordu. “Ben okula dönüyorum.” diye bağırdım.
Zaten ruhum daralıyordu birde bunu çekemeyecektim. Beklememi söylemedi. Söylemeyecekti…

-Alexandra Denvers-
Buranın görünüşüne bakılırsa buranın sahibi pek normal birine benzemiyordu. İçeri girdim. Hint müziğine benzettiğim ses içerine yankılanıyordu.
“Hoş geldin kızım.” dedi yaşlı kadın. “Ne içersin?”
“Aslında ben,” dedim. “Sadece bir arkadaşa bakacaktım.”
“Buradan bir şey içmeden çıkamazsın.” Çattık!
“Ama içmek istemiyorum.” Kadın bir anda elimi tutup avucuma baktı, “O zaman geleceğine bakacağım Cadı!” Bazı normallerin böyle garip güçleri olurdu onlarda bizim gibi anormalleri saklamak zorundaydı. “Elli yıldır geleceği görüyorum.” Normallere bu güçler garip kazalardan önce veya sonra gelirdi. “Bana çarpacak arabayı beş saniye önce gördüğümden beri böyleyim.” Minik bir masaya oturduk. Tekrar avucuma baktı,
“Alexandra.” dedi. Ürperdim. “Uyuşturucu içmemelisin.”
“Artık içmem!” dedim küstehça.
“Sen iyi bir kızsın fakat nankörsün. Seni sevenleri bırakıp gidiyorsun. Sana yapılan iyilikleri önemsemiyorsun.”
“Yanlış!”
“Doğru,” dedi. “Dragon seni seviyor.”
“Yanlış!” dedim artık.
“Seni seviyor!” Sonra gözleri şaşkınlıkla büyüdü ve “Güçlerin yok!”
“Ne zaman onlara erişeceğim?”
“Yakında.” Korkuyla yüzüme baktı ve eli yanmışçasına bağırdı, “Cehennem! Su cehennemi!” Çığlık attım. “Güçlerin seni öldürecek! Boğacaklar!” Beni hızlıca yere ittirdi.
“Git buradan!” diye haykırdı. Resmen uçarak dışarı çıktım. Gözğmden yaşlar süzülüyordu. Sonra onu hissettim. Karşıdaki binadaydı ve karşı bina lanet olsun!

****************************************

Birkaç foto atayım bari.


Cecile okul bahçesinin gizli bir köşesinde uzanmış kitap okurken...


Alexa okul bahçesindeki ağaçların birinde


Alice'in çocukluk fotolarından biri...


Okulun deniz tarafı.


Serena ve Alice bir zamanlar koparken...

Yorumları bekliyore... Mesela fotolardan hangisi size hoş gözektü ve neden? Cevaplıyore...

çok güzel olmuş cnm.ellerine sağlık.devammm

Yb geldi.

14.KİMİ ARADIĞINI UNUTMA
Sanki Dragon'ın kim olduğunu ve onu nerelerde aradığımı unutmuş gibi barda olduğunu hissedince irkilmiştim. Derin bir nefes aldım. İçimde bir şeyler parçalanmış, kırılmıştı. Burası diğer barlardan farklıydı. Korkutucuydu. Dragon'ı bu tür yerlere asla yakıştırmazdım. İçimdeki küçük kız odama koşup, yatağıma atlayıp, hıçkıra hıçkıra ağlamam için yalvarıyordu. Ne umut etmiştim ki? Dragon’ı sahildeki banklardan birinde düşüncelere dalmış bir şekilde bulmak mı? Sokağın ortasında durmuş o lanet bara girmek için kendimle savaşıyordum. Ona ne diyecektim? Onunla karşılaştığımda ne yapacaktım. Aklımdaki sorularla kapıya yaklaştım. Kapıya uzandım. Hala geri dönmek için zaman vardı. İç çektim ve kapıyı ittirdim. İçerisi sigara dumanından geçilmiyordu. Biraz ilerledim. Köşedeki adam beni görünce yanıma yaklaştı,
“Hey kız! Brada ne arıyorsun?” Cevap vermedim. Etrafıma bakınmaya devam ettim. Neredesin Dragon? “Sana söyledim!” Adam kolumu çekip beni geriye fırlattı.
Kavga etme.
“Birisini arıyorum.” dedim sinirle. “Dragon Rock.”
“Burada öyle birisi yok.” dedi. “Hadi git buradan.” Tekrar kolumu tutmaya yeltenince elini tutup çevirdim. Kemiklerin kırıldığını belirten sesi duyduğumda adama gülümsedim. O acıyla inlerken etrafıma bakındım.
“Patronun nerede?”
“Sol-soldaki ma-masada.” dedi kekeleyerek. Oraya yöneldim. Oraya nefret dolu bir yüz ifadesiyle yaklaştığımı gören bir adam beni engellemeye çalıştı ama onu diğer masanın üstüne fırlattım. Patron beni alkışlamaya başladı. Kesilen müzik herkesi bana bakmaya yönlendirmişti.
“Bravo!” diye bağırdı patron.
“Birisini arıyorum.” dedim. Uzatmaya lüzum yoktu.
“Söyle.”
“Dragon Rock.”
“Ah şu çocuk!” Sonra gülmeye başladı. “Çocuğu ne hale getirmişsin.”
“Nerede?” dedim sadece.
“Şu koridorun sonundaki oda.” dedi. “Sabahtan beri içiyor.”
Ben koridora Yönelirken müzik tekrar başladı. Derin bir nefes aldım. Ne haldeydi acaba? Ondan nefret etmem gerekirdi. Odanın önüne gelince duraksadım. Ne yapacağımı ne söyleyeceğimi planlamak istiyordum ama zaman yoktu. Gözlerimi kapadım ve kapıyı yavaşça açtım. Sonra... Ah Dragon! Masanın üstünde onlarca içki şişesi vardı. Koltukta uyuyakalmıştı. Yarım kalan bir içki şişesini aldım ve Dragon'a yaklaştım. İçkiyi suratına döktüm. Anında yaşadığı şokla oturur pozisyona geçti.
"Alex!" dedi şaşkınlıkla.
"Yürü." dedim. "Gidiyoruz." Ayağa kalktı. Hızlıca beni kendine çekti,
"Buraya neden geldi?" Güldüm,
"Acizlere yardım etmeyi severim."
"Hayır. Buraya geldin çünkü beni aramak istedin. Beni aramak istedin çünkü beni önemsiyorsun. Ve önemsemek sevmek demek!" Sakince,
"Dragon, seni sevmiyorum."
"O zaman neden geldin?" Acı çekiyor gibiydi.
"Çünkü diğerleri senin için endişelendi." dedim. Ah ne saçmalıyorum ben!
"Diğerleri?" dedi alayla. "Onları göremiyorum."
"Gidiyoruz." dedim tekrar.
"Beni seviyorsun." dedi ısrarla. "İnkar etme."
"Seni mi?" diye haykırdım. "Evet birini seviyorum, haklısın. Ama o, sen değilsin." Gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Aklıma ilk gelen ismi söyledim. "O, Beck Price."
"Tamam." dedi sakince. "Hadi gidelim."

Yorumlarınızı eksik etmeyin.

Öncelikle....

Çooookkk Çooookkk Çoookkk Özürr Dilerimmm
Biliorumm.. Hikayeni Okumayalı ve Yorum atmayalı Çok Oldu.. Daha Doğrusu Hikayeni Oku'ya'mayalı ve Yorum at'a'mayalı çokk Oldu.. Ne Kadr çok Bölüm Kaçırmışım Bee.. xD

Sen herzamanki Gibi Çok harika Yazıosun =( Tekrar Özür yaa.. Ama baq tamamen Mecburiyetten.. Okul Dönemi Biliosun.. Çok yoğundum bu Dönem . .Aslında Gelecek Dönem daha yoğun olcam ama nese.. Bak Özür olarak.. Kocaman kocaman Kocaman Bi yorum yazdım..Bölümler bi harika.. xD Öpüorum Tamamıı??

olum çok güzel Yb yb yb

dragon şoka ugradı

Yorumlar için teşekkürler şekerlerim.



15.CEZA
-Alexandra Denvers-
Odadan çıktık. Sırıtıyordu. Ona başka birinden hoşlandığımı söylediğim halde sırıtıyordu. Masada oturan patron bana göz kırptı fakat onu önemsemedim. Dragon, ben insanların arasından geçerken elimi tuttu. Bir an eski günleri özlediğimi farkettim. İlk elele tutuşumuzu, ilk sarılmamızı, ilk öpücüğümüzü... Onunla bir yaz günü okulun balkonlarının birinde öpüşmüştük. Sadece dudaklarımızı değdirmiştik fakat o zamanlar bu benim için inanılmaz bir şeydi. Elimi bıraktı. Düşüncelerimden sıyrılıp gerçek hayata döndüm. Kapıya uzandım.
Dışarı çıktığımız anda Bayan Bloo'yla burun buruna geldik.
*****************************
-Serena Rosser-
"Yani inanamıyorum!" diye bağırdı Bloo. Yemekhanenin loş ışıkları eşliğinde Bloo'nun bize vereceği cezayı bekliyorduk. "Derek ve Alicia'yı oyun salonunda, Dragon ve Alex'i barda. Serena ve Zach'i öpüşürken!" Tüm gözler üzerimize dönünce gülümsedim.
"Öpüşmüyorduk,"diye düzeltti Zach. "Öpüşme aşamasındaydık."
"Aman ne değişti! Ya siz? Sizin barda ne işiniz vardı?"
"Bunu Dragon'a sorun!" diyerek suçu atan Alex bana sırıttı.
"Ben orada çalışıyorum efendim!" Hep birlikte "Ne!"ledik.
"Orada bir daha çalışmayacaksın. Zaten istediğinizde okul size para veriyor. Çalışmayın! Eğer illaki çalışmak isterseniz derslerinize çalışın." Hıhı...
"Cezamız ne?" dedi James.
"2 gün sonraki baloya gelmek yasak." Tekrar "Ne!".
"Bu haksızlık," dedim. "Herkes eğlenirken-"
"O gün dışarı çıkabilirsiniz. Kendi kendinize eğlenmek serbest fakat balo yasak." Ayağa kalktı, "İyi geceler çocuklar. Yada günaydın mı demeliyim?"
Lanet olsun.
********************************
"Yani o gece sen ve ben..." diye uzattı Zach. Odanın önündeydik ve ben uyumak istiyordum.
"Evet bir şeyler yaparız." Durdu. Aman Tanrım, iyi geceler öpücüğü mü? Yaşasın.
"O zaman iyi geceler." Öpücüğü?
"Tamam."
"Ne oldu?" İyi geceler öpücüğü yok mu? Zach'in bakışından bunu sesli dile getirdiğimi anladım. Sırıttım ve kapıyı suratına kapattım.
*******************************
-Alicia Collins-
Gelen mesaj sesiyle yerimden sıçradım. Güneş daha goğmamıştı. Cecilia'da kalkmıştı,
"Cecile şunu okur musun?" Telefonu ona uzattım.
"Kızlar buraya gelmelisiniz. Alex bayıldı." diye okudu. Lanet... Cecile'in arkadından odaya koşturdum.
Alex.
Yerde öylece yatıyor, Serena onu kaldırmaya çalışıyordu,
"Nasıl oldu?" dedim.
"Su almaya gidiyordu, bir anda bayıldı." diye açıkladı S.
"Bayan Bloo'ya haber vermeliyiz." dedi Cecile.
"Sadece bayıldı!" diye diretti Serena.
"Bayılmanın sadecesi olmaz. Cecile haklı."
"Beni dinleyin!" diye bağırdı. "Bloo bunu bilmeyecek." Sustum ama keşke susmasaydım. Hep birlikte Alex'i kaldırdık ve yatağına yatırdık.
Olacakları bilemezdim ki...

Nasıl olmuş şekerler Yorum istiyorum sizden

mallar. kop gel şevvalll

Yorumlar için muck atiyorum size. Ayrıca Aslı'mm koparım sen iste.

16.GÖLDEKİ BEYAZ EL
-Alexandra Denvers-
Küçük bir gölün etrafında koşturuyordum. Babam beni kovalıyordu. Hayret, daha dün O.C'deydim. Şimdi nasıl buraya gelmiştim? Annem bembeyaz elbisesiyle, pembe bir örtünün üstüne oturmuş gülümsüyordu. Babam beni yakalayınca anneme götürmeye başladı. Hızlıca ellerinden kurtulup göle koşturdum. Hiç olmadığım kadar özgür...
Gölün kenarına gelince duraksadım. Annem,
"Göle girme Alex."dedi. Umursamazca omuz silktim ve gülümsedim. Annem ayağa kalkıp bana doğru gelmeye başladı,
"Sözümü dinle Alexa!" Göle biraz daha yaklaştım.
"Alex!" diye bağırdı babam. Neden göle girmemi istemiyorlar. Oysa su parlak ve güzel... Ayağımı suya soktum. Ilık, çok hoş...
"Alexandra!" diye çığlık attı annem. Gözleri korkuyla açılmıştı. Acı çekiyor gibiydi. Ona gitmek istedim fakat sudan çıkan bembeyaz el ayak bileğimi yakaladı.
"Anne!" diye bağırdım. Babam beni kurtarmak için bana doğru koşturmaya başladı. Beyaz el beni suya çekince çığlık attım. Babam hızla koşuyor fakat bana ulaşamıyordu. Annem çığlık atmaya devam ederken su, soğumaya ve kararmaya başladı. El, bir kere daha beni çekince yere düştüm. Toprağı tırmalıyor, tutunmaya çalışıyordum.
"Anne! Baba!"
Sonra karanlık suya gömüldüm...

Yorumları alalım bayanlar...

heyy çok güzel olmuş.son 2 bölümü okuyamamıştım.süper olmuşlar.ellerine sağlık canım

tabiki yeni bölümü bekliyorum

2 blümde süper almuş.okurken nasıl heyecanlandım anlatamam.alex in nasıl güçleri olucak çok merak ediyorum...

umarım devamınıda en kısa zamanda eklersin . devamını da okumak için sabırsızlıkla bekliyorum...

17.KÖTÜLÜKLER
-Alex,kendine gel. Alex uyan!" Çığlık çığlığa gözlerimi açtım,
"Anne!" Derin nefesler alıyordum. Tanrım! Suda değildim.
"Şişş! Sadece bir kabustu." dedi Serena bana sarılırken. Şükürler olsun. Ah, Tanrıça adına. Ya ailem? Onların iyi olduğuna emin olmalıydım. Serena'yı ittirip, kapıya koşturdum.
"Alex?" diye bağırdı Serena arkamdan. "Nereye?" Koşmaya devam ederek serin çimlere ulaştım. "A" bloğa yöneldim. Lütfen... İyi olsunlar.
"Alexandra!" Serena arkamdan koşuyordu. "A" bloğun kapısını gürültüyle açtım. Burada eğitmenlerin ofisi ve odaları bulunurdu.
"Anne!"diye bağırdım. Bu sefer Bloo'ya sesleniyordum. "Uyan!"
Serena'a bloğa girmişti,
"Alex,yapma!"
En üst kata Bloo'nun odasına koşturdum.
"Anne, uyan." Işıklar yanmaya, blok ayaklanmaya başlamıştı,
"Alex! Bağırma." diyordu Serena arkadan. Oysa o da bağırıyordu. Nefes nefese en üst kata ulaştım. Bloo'nun odasının kapısına abandım. Kapı açıldı ve ben ofisin ortasına düştüm.
"Alexa!" Bayan Bloo bağırarak yanıma geldi ve beni yerden kaldırdı.
"Annemi," dedim. "Annemi görmek istiyorum." Bunu sihirli aynaya söylemiştim. Evet,gülebilirsiniz. Gerçekten, sihirli ayna. Ama birisini görmek isterseniz tek yolunuz buydu. Ayna ışıldayınca, ben de bağırmayı kestim. Serena odaya girmiş, kapıyı kapatıyordu. Sonra aynada tanıdık simalar gözüktü. Şükürler olsun! Rahatça gülümsedim. Sonra Bloo ve Serena bağırarak bana doğru koşmaya başladı. Nedenini ayırmıştı. Sadece gülümsedim işte.
Ve sonra her şey karardı...

Yorumları alalım...

ben bu hikayeyi daha önce niye görmedim....Süper

çok güzel olmuş ama çok kısa.biraz daha uzun yazar mısın cnm.tadı damağımda kalıyor

Nedenini ayırmıştı. ne demek şevval
güzel tabiki devamm =)

çok kısa