Sana Değer

siz okurken ben de diğer bölümü yazacağım...

öhhhhhhhhhh bunu üç kere yzdığımı bilmiyodum

Biraz sessizlikten sonra Kerem-nihayet-konuşmaya başladı.
"Biz seninle harika şeyler yaşadık Elif.Sen gerçekten muhteşem bir kızsın ama..."
"Ama..."Devam etmesi için bastırıyordum.Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
"Herşey istediğimiz gibi olmuyor."
"Bu da ne demek şimdi?"Gözlerime aramıza duvar ören gözlerle baktı.
"Ayrılmak istiyorum."Bu söz kalbime yediğim bir hançer gibiydi.Yüzüne baktım.Kendinden emin görünüyordu.
"Nasıl?"Cevap vermedi.
"Daha bana dün akşam beni sevdiğini söylemedin mi?"Küçük bir sessizlik oldu.Bu sessizliklerden bıkmıştım artık.
"Senin duyguların bir günde değişiyor mu Kerem?"Nerdeyse bağırmıştım.
"Evet seni sevdiğimi söyledim ve gerçek bu.Ama duyguları hemen değişen ben değilim sensin."
Şoka uğramıştım.Nasıl?Ne?Neden?
"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"Sesim kısık ıkmıştı.Önceki halimden eser yoktu.
"Lanet olsun ki ne düşündüğümü bile bilmiyorum."
"Bir şans daha versen?Herşey düzelicek gerçekten.İşleri zorlaştırma.Sana ihtiyacım var."Sesim onu kaybetme düşüncesinden dolayı yalvarır gibi çıkmıştı.Bu olasılık karşımda duruyorken bana söylediği sözü bile yutabilirdim.
"Bitti Elif."Herşeyi alıp götüren sesi kulaklarımda yankılandı.
"Bana bir söz verebilir misin?"Meraklı gözlerle bana baktı.
"Her ne olursa olsun ihtiyacım olduğunda yanımda olacak mısın?"
"Her zaman."Tereddüt bile etmemişti.
"Sanırım gitme vaktim geldi."Ona son kez sarıldım.Sarılırken severken ayrılmak çok kötü diye düşündüm.İçimden bir acı dalgası yükseliyordu.
Uzaklaşırken bir rüzgar esti.Bir yaprak düştü yere.Umutlarım söndü,içim aleb alev yanarken yalnız başıma kaldım bu yeşillikte...

süpr süpr ybbbb

çokkkk güzel yeni bölümmmmmmmmm

off çok güzeldi bi kaç tanesini kaçırmıştım ama cidden süperdii

ooofff müthişti yaa.çok güzel.ellerine sağlık.

güzel gidiyor betimlemeleri arttırmelısın bence

Eve kendimi zor atmıştım tek düşünebildiğim yolda ağlamamam gerektiğiydi.Eve ulaştığımdaysa annemin evde olmamasına sevinmiştim.Bir de ona herşeyi açıklamakla uğraşamazdım.Yatağa atladım ve tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım.Yarım saat kadar ağladıktan sonra samsung marka telefonum çalmaya başladı.Ekranda Mert'in adı yazıyordu.
"Alo."Sesim borudan konuşuyormuşum gibi çıkmıştı.
"Sesin çok kötü geliyor."
"Çünkü kötü hissediyorum."Konuşurken kalktım ve aynaya baktım.Gözlerim kıpkırmızı ve ağlamaktan şişmişti.Yüzümde pancar gibiydi.Saçlarım dardadağınıktı.Ciddi anlamda kötü görünüyordum.
"Yanına gelmeliyim."
"Hayır."Tamam rezil bir düşünceydi ama beni bu halde-salya sümük ağlarken-görmesini istemiyordum.
"Yanında olmak istiyorum."
"Lütfen Mert,ben de yalnız kalmak istiyorum."
"Pekala ama seni yine arayacağım."
"Tamam."Ve telefonu kapadım.Kendime gelmeye çalışıyordum ama ara ara ağlamalar,hıçkırıklar başlıyordu.Mert beni 2 kez daha armıştı ve tüm bunlar yetmezmiş gibi annem durumu fark etmişti.Ona bir arkadaşımla kavga ettiğimi ve anlatmak istemediğimi söyledim.Ve odama çekildim.
8 ay boyunca çıkmıştık ve tek bir hata yüzünden severken ayrılmıştık.Bir şans daha vermemişti.Defterimin arasında sakladığım fotoğrafımızı çıkardım.Lunaparkta çekinmiştik.Kerem siyah gömlek kot pantolon ve spor ayakkabı giymişti.Saçlarını da dikleştirmişti.Çok yakışıklı görünüyordu.Ben de kot pantolon ve beyaz bir tişört giymiştim.Saçlarım rüzgarda savruluyordu.Bana gondolda sarılmış ve yanağımdan öperken Mert bu fotoğrafı çekmişti.O gün o kadar güzeldi ki!Şimdi ne kadar çok şey değişmişti.Geri döndürülemez bir şekle girmişti yaşadıklarım.Ve tek kelimeyle kendi ellerimle mahvetmiştim.Beni tebrik edebilirsiniz!Yatarken yaşadıklarım bir kez daha gözümden geçti ve ben bir kez daha ağladım...

ilk yorumm bendenn! sprrrrr sprr sprrr harikaa bişii bu ybbbbb ltfnnnn ybbb alabilirmiykkk

Dört gün geçmişti ve ben yavaş yavaş kendime geliyordum.Yaşadığım boşluk hissi dışında eksik ya da mutsuz hissettiğim birşey yoktu.Okuduğum bir kitapta uzun yaşanan ilişkilerden sonra yaşanan boşluk hissinin 1 hafta kadar sürdüğünü yazıyordu.Bazen daha uzun olabiliyormuş.Her ne olursa olsun dayanmaya çalışıyordum.Yani ciddi olalım.Sevgilisinden ayrıldıktan sonra ömür boyu acı çekme olayı filmlerde olur.Aynı mutlu sonla bitmesi gibi.Ama dediğim gibi günden güne daha iyi oluyordum ve en büyük destekçim Mert'ti.O harika bir arkadaştı.Her ne kadar yalnış yaptığımı bilse de sonuna kadar arkamdaydı.
Ders çıkışında Mert bana olanları anlatıyordu.Ve gözlerim bir anda kapıda bekleyen davetsiz misafire kaydı.
Vay canına!Okul kıyafeti ona başka bir yakışmıştı.Gri pantolon ve larcivert lakos.Üstünde siyah bir mont vardı.Gülümsüyordu ve ışıl ışıl dişleri ortaya çıkıyordu.Saçları güneşte parlıyordu ve kulağındaki küpesi ona çok yakışmıştı.İçim eriyordu.
Mert benim gözlerimi takib etti ve bana soru dolu bakışlarla baktı.
"Tanıyor musun?"
"Evet."Daha fazla ne söyleyebilirdim ki?Nefesim kesilmişti.
Mert'in "Lanet olsun"dediğini duyar gibi oldum.Ama ben bir tek kişiye odaklanmıştım.O da bana gülümseyerek geliyordu zaten.

onee kim kim kim kim kimm??? ... öpüştüğü çocuk değil mii ahh ybb at lütfen oufffffff bu arada süperdi yaa

yb! yb!

SÜPEERRR!!!!emre geldi dimi...o gelsinnn....

emremiiiiii oo.??? işn. odur inş... ybbb nerde kızz

bölümler çok güzeldiiiiiiii

Evet emre geldi ama biraz meşgulüm yeni bölümü 9 dan sonra yazabilirim biraz bekliyeceksiniz yeni süprizler var

güzel olmus.ama ben böyle birini severken diğerine asık olan hikayelerden hoslanmıyorum.
ne bileyim bana iki yüzlülük gibi geliyor bennce aşk bir kisiye özel olmalı.yasevdin mi tam seveceksin yada hıç sevmeyeceksin
ama güzelmis devam et

bencede yha emre o! yeni bölüm yeni bölümmm

Gerçekten gelmişti.Beni bulacağını söylemişti ve şimdi bana doğru geliyordu.Kendimden emin bir şekilde durmaya çalıştım.Derin bir nefes verdim.
"Merhaba."Önce o selam vermişti.Yaklaşınca ne kadar yakışıklı olduğunu tekrar hatırladım nasıl unutabilmiştim ki!
"Merhaba.Beni buldun."
"Evet sana partide de söylemiştim.Küçük sırlar."
"Merhaba.Ben Mert."Parti kelimesini duyunca Mert atağa geçmişti.
"Emre."Mert ona gözlerini kısarak baktı.
"Neymiş bu küçük sırlar?"
"Partide ortak arkadaşlarımız vardı.Seni bulmam zor olmadı."Kendimi çok salak hissetmiştim.
"Doğru ya."
"Aslına ben birşeyler yapabilir miyiz diye soracaktım.Boş vaktin var mı?"
"Evet.Ne yapsak acaba?"
"Buralara yakın bir park var çok uzaklaşmak istemezsen ya da cafeye götüreyim seni."
"Cafe olur."Mert o uğursuz günü yaşadığım yerden beni uzak tutmaya çalışıyordu.
"Hayır,parka gidelim."Mert bana soru dolu bakışlar atıyordu.Hiç bir zaman kaçmamıştım ve şimdid de kaçmayacaktım.Nokta.
"Tamam sen bilirsin."
"Sen de gelsene Mert.Çok eğlenceli olacak.é
"Hayır,sanmıyorum.Ben böyle iyiyim."Mert bana tavır mı yapıyordu?
"Pekala sen bilirsin.Hadi gidelim."Gitmek için hevesliydim.
"Aslında benim yürümekten daha iyi ve hızlı bir fikrim var."
"Nedir o?"Heyecanlanmıştım.
"Motorları sever misin?"Bu duyduğum doğru mudu?
"Şaka mı yapıyorsun."
"Şey eğer sevmiyorsan-"Beni yanlış anlamıştı.
"Hayır hayır bu harika bir fikir.Hız,özgürlük hissi...mükemmel."Gülümseyişiyle düzgün dişleri ortaya çıktı.
"Pekala.Ama şehir içinde hız yapamayız."Üzülmüş gibi yaptım.
"Peki napalım."
"Gidelim mi?"
"Tamam.Sonra görüşürüz Mert."
"Görüşürüz."Bizi çok dikkatli inceliyordu.Emre beni köşedeki siyah motorun yanına götürdü.Motor ışıl ışıldı.Yeni cilalanmış gibi parlaktı ve her iddasına girerim çok pahalıydı.Ben motoru incelerken Emre bana kaskı uzattı.
"Ah lütfen benden bunu takmamı isteme."
"Takmalısın.Hımmm... ama sen kuralları baştan ihlal ediyorsan-"
"Tamam tamam."Cümlesini bitirememişti.Motora binmeme yardım etti ve sonra da kendisi bindi.
"Hazır mısın?"Ona sıkıca sarıldım.Korkmuyordum.Yani sanırım...
"Evet."Hissettiğimden daha büyük bir özgüvenle söylemiştim.
"Tamam.Başlıyoruz."

Yorumlarınızı bekliyorum.

çok güzel olmuşş yeni bölüm nediyim söylicek kelime bulamıyorum tam gzzz devammmmmm

yb!


yorumum bu

ybbbb ybb ybb sprr motorr hee huhu bu çocuqu sevdim yha emreee bnmsinn o kdr