Sana Değer

yaa of bitiyor mu? kim sıkılıyormuş bu hikayede neyse yeni hikayeni bende çok merak ediyorum off benimde canım sıkıldı

Bitmesiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin devam et lütfeeen Ağlarım bak

Cnm yeni hikayeme başladım ASİ KIZ hem bu hikayeyle ilgili aklıma çok bişiy gelmiyo nese atıyom son bölümü

off tamam at

Arkadaşlar pc de sorun çıktı yazdıklarım silindi şu an yenisini yazamıyorum belki gece geç saatlerde atarım üzgünüm

SON BÖLÜM GELDİ UYARIYIM SONU ÇOK DUYGUSAL
Elif'in anlatımı
Gözlerimi yavaşça açtım.NEREDEYDİM BEN?Bir hastane...Ne işim vardı benim burada?Evet hatırlıyordum!Anıl'ın yanına gitmek için karşıya geçiyordum.Adım atmamla birlikte arabayla burun buruna gelmem bir olmuştu.Kaçacak ya da çığlık atacak vaktim olmamıştı.En son hissettiğim şey soğuk metaldi.O anı hatırlayınca titredim.Kendime şöyle bir baktım.
Kollarımdan biri alçıya alınmıştı.Diğerinden garip borular çıkıyordu.Ağzımda rahat nefes almam için bir alet vardı.Artık nefes alabildiğime göre bunu çıkardım.Başımda bant vardı.Çok büyük sayılmazdı.En kötüsü üstümdeki garip hastane elbisesi.Vücudumun sadece yarısını kapatan birşeydi.Ah tanrım!
Kapı birden açıldı ve içeri doktorla Anıl girdi.İlk dikkatimi çeken şey Anıl daki değişiklikti.Göz altları çökmüş ve morarmıştı.Yüzü de saramıştı.Gözleri kıpkırmızıydı.Gözleri şu anda çok mutlu baksada eski canlılığında değildi.
"Merhaba Elif."
"Merhaba."Bu ses benim miydi?Bu kadar kısık ve hastalıklı ses?
"Uyadın.İnanamıyorum."Anıl'ın sesini duymak iyi gelmişti.
"Evet."
"Tabiki uyanacak.Onu ben ameliyat ettim."
"Ameliyat mı?"
"Evet.Kazadan sonra ağır yaralanmıştın.Biz de seni ameliyata aldık.Sonra da yoğun bakıma.Şu anda yoğun bakımdasın.Uyandın evet ama seni hemen yoğun bakımdan çıkaramayız.İzlenmen gerekiyor.Bu yüzden bir süre daha aileni göremeyeceksin."
"Anladım.Peki sesim neden böyle?"
"Uzun zamandır kullanılmadığından bir de oksijen veridiği için."
"Anladım."
"Ben çıkıyorum.Hadi Anıl."
"Hocam ben biraz daha kalsam."
"Sadece biraz."Kapıyı yavaşça kapattı ve bizi baş başa bıraktı.
"Kendine iyi bakmamışsın."Aslında konuşmaya çok halim yotu ama konuşmaya çalışıyordum.
"Ben senin uyuduğun sürede hep seni düşündüm."
"Ama bu yanlış."Benimle tartışmaya girmemek için gülümsedi.
"Biliyor musun?Sen uyurken sana iki şiir yazdım.Okumak ister misin?"
"Tabi."Bana ilk şiiri uzattı.Şiirin teması ölümdü.Aslında kelimelerle çok oynanmamış olmasına rağmen beni çok etkilemişti.
"Bu çok güzel."
"TIPÇIYA DA ŞİİR YAZDIRDIN YA...DİĞERİNE BAK."Diğerini okuduktan sonra bedenim buz kesti.Buz gibi ellerimi onun ellerine koydum.Bu şiirde şeyden bahsediyordu...eğer ölürsem...yanıma gelmekten...
"Bu şiiri yazarken ciddi miydin?"Şiiri ona gösteriyordum.
"Evet."
"Sakın...bunu yapma sakın.Asla.Senin hayatın benimle sınırlı değil.Söz ver."Sustu ben de eklini sıktım.Zorlukla gülümsedi.
"Söz veriyorum."İçim biraz olsun rahatlamıştı.
"Seni seviyorum."İlk kez ağzımdan çıkan kelimelerin doğruluğu altında ezilmemiştim.
Beş yıl sonra
Elif hastaneden kurtulmuştur ve son derece sağlıklıdır.Geçen sürede Anıl'la aşkları alevlenmiştir.Elif üniversite ikinci sınıftayken evlenmişlerdir.Beş yılın sonundaysa Anıl doktor Elifse çok ünlü bür şirketin genel müdürüdür.
Elif'in Anlatımı
O kadar çok heyecanlıyım ki miğdeme kıramplar giriyor.Geçen zamanın farkına bile varamıyorum.Çok önemli bir iş adamı topluluğunun önünde konuşma yapacaktım ve bu yüzden İzmir'e gelmiştik.Gelmiştik diyorum çünkü bu heyecanlı günüm de Anıl beni yalnız bırakmak istememişti.
Ve evet!İşte o saat gelmişti.İsmim mikrofondan okunduğunda Anıl bab cesaret verircesine gülümsedi.Elimden ne geliyorsa yapacaktım.Nokta.
Çıktım ve heyecanımın sesime yansımasını engellemeye çalışarak konuşmama başladım.Kendi tezlerimi savundum.Konuşmamı bitirdiğimde bütün salon alkışlıyordu beni.Alnımın akıyla Anıl'ın yanına gittim.Son konuşmacı ben olduğum için kutlamalara geçilmişti.
"Harikaydın sevgilim."
"Senin sayende."Bana bitmeyen aşkıyla baktı.
"Hoşgeldiniz."Yeni sesin sahibini görmek için döndüm.Aman tanrım!Bu o...yıllardır görüşmediğim mazide kaldı dediğim adam...ama asla mazide kalmayan...
"Hoşbulduk."Onu nasıl unutabilirdim ki?Yıllar geçse bile.Hiç değişmemişti.Sadece yüzünün çocuksu yuvarlaklığı gitmişti ve daha erkesi bir havası vardı.Ve yanında da karısı.Ah Tanrım!Emre ve Gülşah!İçim cız etti.
"Yıllar sonra görüşmek çok güzel."Emre Anıl'la tokalaşırken konuşuyordu.Anılsa onu gördüğüne çok memnun olmamıştı.
"Evet.Gülşah.Merhaba."Onunla da tokalaştım.Yıllar önce konumlarımız öyle farklıydı ki.
"Buranın ev sahibi misiniz?"Anıl merakla Emre'ye bu soruyu sordu.Ki cevap evetse bu onun hiç hoşuna gitmeyecekti.
"Evet.Bu arada tezini çok iyi savundun.Sana katılıyorum."
"Saol."
"Biz diğer konuklara da merhaba diyelim."Gülşah Emre'yi çekip aldı yanımızdan.İçim bir kez daha cız etti.Anıl hiç konuşmadan içkisini yudumlamaya devam ediyordu.Bir tane daha bir tane daha....Sayamadım artık.
Gece boyunca Emreyle göz göze gelip durduk.Genellikle gözlerini kaçıran taraf ben oluyordum.Gecenin ilerleyen saatlerinde dayanamayıp dışarı çıktım.Sanki boğuluyordum.
Beş dakika sonra kapıda bir ayak sesi duydum.Gelenin Emre olduğunu biliyordum.Yanıma geldi.Bir süre hiç konuşmadık.
"Hiç değişmemişsin.Hala eskisi kadar güzelsin."
"Teşekkür ederim."Yine bir sessizlik.
"Anıl ve sen."
"Gülşah ve sen."
"Böyle mi olmalıydı?"
"Olması gerekiyormuş."
"Seni çok özledim."Bu itiraf can alıcı noktama isabet etmişti.Ona doğru döndüm.
"YAPMA BUNU NE OLUR."
"Neden yalan mı?En çok beni sevmedin mi?"
"Emre..."
"Bu olanlar haksızlık değil mi?"
"Sus lütfen."Gitmeki çin yanından geçerken beni durdurdu.Çok yakındık.Dudaklarımız birbirine çok yakındı.Ne yapacağını anlamıştım.Vücudum taş kesildi.Zorlukla konuştum.
"Kocama ihanet edemem."Geri çekilmedi.Sadece alnımdan öptü.
"Tamam.Sana söz veriyorum.Beni bir daha görmeyeceksin."Bir anda beni bıraktı.Dengemi yitirmeyeyim diye korkuluklara tutunmak zorunda kaldım.Gülşah'ı kolundan tuttuğunu ve onu zorla götürdüğünü gördüm.Bütün bunları film izler gibi izliyordum.Dışarıdan yabancı gibi.Aslında hiçbir zaman benim olmayan bu adama son kez baktım.Biliyordum bir daha sla karşılaşmayacaktık.Ne ben onu ne de o beni unutacaktı.Hatta bu hikayeyi torunlarımıza anlatacaktık.Hiç unutmayacaktık.Sonsuza kadar....

çok güzel olmuş.ellerine sağlık.sonu gerçekten süperdi.

yürü qit lann bumu duyqusal koptummm yaa bu benim duyqusal alanıma qirmedi ama süperdi yani 5yıl sonra diince çüşş dei verdimmm nese süperdi lan ama bitirmemeliydin

çoook güzel olmuşşş ayy yazık ya kavuşamadılar

en azından biri ölmemiş

evet

hikayeni daha yeni ukudum ve çok beeqendm canım harika yazmısın
ayrıca şiirlerinde süperdi
hem süper bir yazar hemde süper bir şairsn

çok teşekkür ederim beğendiğinize sevindim bu arada çok saol gözdecim

İşte budur anılımla mutlu olucağını biliyodum çok güzel bi sondu tatlım eline sağlık

saol bebeğim senden de mutlu son bekliyorum ona göre

ben yeni okumaya başladım ve çok begendim çok güzel olmuş hatta şiirlerinde güzel hem yazar hemde şair

çok saol cnm teşekkür ederim bu arada siteye yeni katıldın heralde hoşgeldin umarım iyi vakit geçirirsin

saol canım
evet yeni katıldım
hikayeler çok güzel

yha bu hikaye bittimi
çok güzeldi ama bU arada asi kız hikayeside güzel ellerine sağlık