1.BÖLÜM
Gece...
Ve de karanlık...
Üzgünüm anne kendime kıyacağım için...
Ve de üzgünüm kardeşim seni ablasız bırakacağım için...
Ve üzgünüm baba , annemle seni üzeceğim için...
Hepinizden özür dilerim beni tanıdığınız için...
Şimdi önümde bir uçurum.
Uyku hapı daha kolay ama bu daha dramatik...
Zaten sevdiğim de bu değil mi ?
Dram...
Biraz da komedi...
Ama hayatım komediden nasibini almamış.
Dramda ise fena değil.
Şu film şeridi olayı için çabalıyorum ama...
...Ama şu an hatırlanmaya değer hiçbir şey hatırlayamıyorum.
Belki de olmadığındandır değil mi ?
Bu iş gittikçe saçmalaşıyor.
"Ya atla ya da git." diyorum kendi kendime.
Atlamaya bile cesaretim yok mu ?
Pis hayat...
Acımasız hayat...
Çözümlenemeyen hayat...
Ardımda hiçbir şey bırakmıyorum.
En çok da buna üzülüyorum.
Ölürken güzel görünmek istedim.
Siyah bir elbise giymiştim üzerime.
Ve de siyah göz makyajı
...Ve kırmızı ruj.
Harika !
İşte istediğim bu...
Belki de bir mektup da yazmalıydım.
"Hayır ," diye düşündüm.
Böylesi daha gizemli.
Kimse nedenini bilemeyecekti.
Ah , Tanrım !
İntiharımda bile insanların düşüncelerini düşünüyordum.
Gözlerimi kapattım.
Zaman gelmişti.
Sol omzumdan serin bir rüzgar esti.
Ve gök gürledi.
Gözlerimi açtım.
Birazdan yağmur yağardı herhalde.
Adaşım ve tek dostum...
Ama o yağdığı zaman bunu umursamayacağım bir yerde olacaktım.
Umarım...
Yine şu dini konulara girmeyecektim.
Derin bir nefes alıp gözlerimi tekrar kapattım.
Sol ayağım boşluktaydı.
Ve şimdi de sağ ayağım...
Ve...
...
...
"Bazen başlangıçlar karşına son kılığında çıkar...
Sen bitmesini istemiştin.
Oysaki yeni başlıyor.
Dünya üzerindeki cehenneme hoşgeldin Rain Reynolds...
Gerçeğine gitmeden önce burada öğreneceğin çok şey var."
...
...
En son mavi_keßeLeck tarafından Çarş. Tem. 28, 2010 4:41 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi