Derin bir nefes aldım. Karanlıktı , sadece o kadar...
Aman Tanrım , ne kadar da çok terlemiştim.
"Umarım çığlık atmamışımdır." diye düşündüm. Umarım çığlık atmamışımdır. İki aydan beri ilk defa hissizlik dışında bir şeyler hissediyordum.
Kabus mu görmüştüm?
Hiç hatırlayamıyordum.
Başım zonkluyordu. Tavana değebilen ranzamın merdivenlerinden adımlarımı hissetmeden inmeye başladım. Başım dönüyordu. Ve indiğimde lavaboya gittim. Aynaya baktım. Ah, aman Tanrım ! O da neydi öyle? Gözlerim olağanüstü bir şekilde kanlanmıştı. Beyaz olması gereken her yer pembeydi hatta gözlerimde. Bu halde ne yapacaktım? Gözlerimi kapattım ve parmaklarımı şakaklarıma dayadım. Derin derin nefes alıp vermeye başladım ve konsantre olmaya çalıştım.
Rüyamda ne görmüştüm ki ?
Düşünürsem bulabileceğimi biliyordum.
Tam belki de hatırlamamamın daha iyi olacağını düşünüyordum ki hatırladım.
Anthony...
Geri gelmişti...
Benim için geri gelmişti...
Dizlerimin üstüne çöktüm ve hıçkırmaya başladım. O öldüğünden beri gözümden yaş akmıyordu. Kollarımda ölümünün lanet olası her saniyesini hatırlıyordum. Hıçkırıklarımdan nefes alamıyordum. İlk iki hafta hep ağlamıştım. Sonrasında ise iki aydır bir ölü gibi yaşıyordum. Hıçkırıklarımı düzene soktum ve nefes almaya başladım.
"Saçmalık" diye düşündüm. Ölüler geri gelmezdi ve bu sadece bir rüyaydı. "Beni rahat bırak." diye fısıldadım kendi kendime. "Biliyorum benim suçumdu.Ama beni lütfen rahat bırak. Zaten artık yaşamıyorum bile." Sonra yine hıçkırmaya başladım. "Lütfen." dedim. "Lütfen."
Birden banyonun kapısı açıldı.
"Elizabeth?"
Bu sesi bir daha asla duyamayacağımı sanmıştım.
1.Bölüm - 1.Sayfa
2.Bölüm - 1.Sayfa
3.Bölüm - 1.Sayfa
En son mavi_keßeLeck tarafından Çarş. Haz. 30, 2010 12:18 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 5 kere değiştirildi