İmmortal(Ölümsüz):Final bölümü sayfa 106'da!!Okuyan herkese teşekkürler!!!!

ahahaha bu arada sen istedin diye liselilere başladım ilk bölümü attım cnm

ciyyaaaaaakkkkkkk die ciyaklicam cddi msn <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

evet

Clodya_Alas demiş ki:hoyttt sen bana nası srtk drsn

yok canım sana demedim pandoraya dedim
sen kırmadık ceviz bırakma kabuklar ortaya çıktımı da ağla sızla olacak işmi yani

ya liseliler yb istiyommmmmm kesmedi bi yb

kız 2 hikayeyede yb attım azcık dur hem bak şimdi berk yb atçaz onu okursun bende okucam zaten

yaaaa sölicem ona atmasn yb

olur mu öyle şey hem ben çok merak ediyorum onun bölümünü zaten bitirmek üzereymiş

bu arada finale yaklaşıyoruz 5-6 bölüm sonra final

yannış! 15-16 bölüm sonra final ...

çok güzel olmuş canım.ellerine sağlık.ybybyybyb

tatlım ne zamandır internete giremiyordum süpersin şimcik lise ile ilgili olana da bakcam

teşekkür ederim canım

Lestat'ın Anlatımı

Rose kendini toparlamıştı.Artık ağlamıyordu.Kan ona iyi gelmişti.Dracula bir konuda haklıydı.Kan gerçektn hayattı.
"İyi misin Rose?"dedim.Onun için endişeleniyordum.
"İyiyim.Korkma."Aslında merak ettiğim tek şey bu değildi.Luke odaya gelmiş ve Jack'i de yanına alarak dışarı çıkartmıştı.Bir sorun olduğu çok belliydi ama bize birşey söylememişlerdi.
"Kutsal kan kimse bulunuyordu Rose?"diye sordum merakla.Bilmek istiyordum.
"Bilmiyorum.Ama bildiğim bir tek şey var o da başkanın çok güvendiği kişiler kutsal kanı korurlar."
"Sence Max'te var mı?"Gözleri bana çevirip dikkatle baktı.
"Başkan Max'e çok güvenir ama o sıradan bir savaşçı.Kutsal kanın onda olduğunu sanmıyorum."
"Anladım."dedim.Nedense onu potansiyal bir hain olarak görüyordum.Belki de bize ihanet ettiği içindir.
Birden kapı sesi duyuıldu ve Rudolpho içeri girdi.
"Başkan sizi çağırıyor."Rose tamam der gibi başını salladı ve ayağa kalkmak için hareket etti.Obu kolundan yakaladım ve ona destek oldum.Birlikte Rudolpho'yu takip ederek başkanın odasına girdik.
Oda çok kalabalıktı.Konseyde çalışan herkes buradaydı.Bazı temsilciler de buradaydı.Bazı vampir klanlarının temsilcileri.Rose beni çekiştirdiğinde onlara bakmayı bıraktım.Luke ve Jack'in yanına gelmiştik.
Başkan konuşmaya başladı.
"Sizi burada toplamamın sebebi hainin bulunduğunu duyurmak istememdir.Hain Pandora'dır.Size onu gördüğünüz yerde bize haber vermenizi emrediyorum.Ölüm cezasına çarptırılmıştır."
Başkan sustuğunda herkes sessizliğe gömülmüştü.Rose'a baktım.Çok şaşkındı.
"Önemli biri miydi?"diye fısıldadım.
"Çok önemli biriydi."dedi Rose.Güçlükle konuşuyordu.
Pandora'ı sadece bir kez görmüştüm.Kesinlikle çok güzeldi.Kutsal kanı verebilecek bir hırsız gibi görünmüyordu.Buna inanmayı reddediyordum.
"Felix'in tarafında."dedim güçlükle.Rose başını onaylar gibi salladı.
Salonda fısıltılar yükselmeye başlamıştı.Herkes bunun olamayacağını söylüyordu.Kimse buna imkan vermiyordu.Başkanın sesiyle herkes sustu.
"Şimdi hepiniz gidebilirsiniz.Luke ve ailesi kalsın lütfen."Herkes dağılırken Rose etrafa bakmaya başlamıştı.Ne olduğunu anlamadığım için elini sıktım.Merakla bana baktı.
"Kime bakıyorsun?"
"Max'e."Onun adını duymak beni sinir etmişti.
"Neden?"Rose bana anlamsızca baktığında oda boşalmıştı ama Max'i gören yoktu.Bana cevap vermedi.
"Buyrun başkanım."dedi Luke herkes gittiğinde.
"Luke seni severim bilirsin.Felix'le olan yakınlığınızdan dolayı sizi daha da çok korumak istiyorum.Ama kutsal kan içeni çok güçlü yapar.Bu yüzden savaşta herşey olabilir."
"Biliyoruz efendim ama korkmuyoruz.Biz savaşmaya hazırız."
"Buna eminim Luke.Ama şunu söylemeliyim.Herşeye hazırlıklı olmalısın.Ölmeye de öldürmeye de."Küçük bir sessizlik oldu.Luke tek tek yüzlerimize baktı ve yutkundu.Rose'un yüzü bembeyaz olmuştu.
"Hazırız efendim."
"Böyle bir ihaneti beklemiyordum.Pandora.Nasıl yapar bunu?Rose.Bana doğruyu söyle.Biliyor muydun?"Rose bir adım öne çıktı ve titrek sesiyle konuştu.
"Yemin ederim bilmiyordum.Bilseydim size söylerdim.Herşeyi göze alarak."Rose daha çok şey söyleyecek gibiydi ama konuşamıyordu.Tekrar yanıma geldiğinde dişlerini sıktı.
"Sana inanmıyorum Rose.Ama sende hazır olmalısın.Sevdiklerini kaybedebilirsin."Rose yavaşça nefesini verdi.
"Beni orduya almanız gibi bir ihtimal hiç mi yok efendim?"Baikan bir baba gibi gülümsedi.
"Seni bile bile ölüme yollayamam."
Birden kapı çalındı ve konuşmamız bölündü.İçeriye iki asker ellerinde birini buraya geirdiler.Bu bir insandı.Merakla kimi getirdiklerine baktığımda şaşkınlıktan ailim tutuldu.
Bu adam benim eskiden üyesi olduğum birliğin başkanıydı.Ben eskiden ona hizmet ediyordum.Babam gibi sevdiğim Alex.
Alex'in gözleri tek tek odayı dolaşırken benimle buluştu ve kesinlikle ağzı açık kaldı.Vampir olduğumu anlamıştı.Bu yüzden bu kadar şaşkındı.Bir anda gözleri nefretle doldu ve başını konsey başkanına doğru çevirdi.
"Yakaladık efendim."dedi askerlerden biri."Bu onların lideriymiş."
"Kaynaklar ne oldu?"dedi başkan.
"Hepsi yakıldı.Yok edildi.Şimdi varlığımızı bilenlerin peşindeyiz."
"Başkanım izninizi isteyerek soruyorum.Varlığımızı bilen insanlar mı var?"Jack bu soruyu sorarken Rose'la göz göze geldim.Anlamıştı.
"Evet."dedi başkan."Birlik kurmuşlar.Seninde haberin vardır.O birlik yok edilmişti ama tekrar kurulmuş.Tüm kaynakların kopyası yapılmış ve başka bir yere nakledilmiş.Bu birlik bugüne kadar sürmüş ama artık sürmeyecek."
"Başkanım izninizle."dedi Rose ve tekrar bir adım öne çıktı."Onlar masum insanlar.Sadece varlığımızdan haberdarlar diye onları öldürmek haksızlık değil mi?Sizin insan yaşamına önem verdiğinizi sanıyordum."Başkan Rose'a tekrar babacan bir tavırla gülümsedi.
"Ben insan hayatına saygılıyım Rose.Ama bu farklı.İnsanlar birlişp bizi öldürmeye çalışıyorlar.Kendi ırkımı düşünmek zorundayım."
Başkanın açıklaması çok gerçekçi olduğu için Rose susmak zorunda kaldı.Yapacağı hiçbir şey yoktu.Benimde öyle.
"Öldürün!"diye talimat verdi başkan.Başımı başka yöne çevirdim.
Kısa bir süre sonra kırılma sesi duydum.Ve biri Alex'in kalbine bıçak sapladı.Taze kanın kokusu burnuma dolduğunda gözyaşlarımı tutamadım.Rose elimi sıktı ama ona bakamıyordum.
Onu odadan sürüklerlerken cesaretimi toplayıp baktım.Bedeni iki parçaya ayrılmıştı ve yere hiç kan dökülmemişti.Savaşçılar dışarı çıktığında başkan bize döndü.
"Size şimdiden başarılar dilerim.Tanrı bizim yanımızda olsun ve bizi kutsasın.Gidebilirsiniz."

alaaam kanli piçakli tam benlik

evet tam senlik bi bölüm cadı

Wow süperdi ybbb ybbbb!

yb güzel olurdu aslında

çok güzel olmuş canım.ellerine sağlık.gerçektende bir yb süper olurdu.ybybybyb

bak taaa bodrumdan bana katılan var hadi bi yb at ?

Bir Hafta Sonra

Lanet olsun.Tüm eğitimler tamamlanmıştı.Savaşın nerede olacağı belliydi.Saati de biliniyordu.Bu Luke ve Jack'le geçirdiğim son dakikalardı.Gitmelerini istemiyordum.Beklemek daha kötüydü.Geri gelip gelmeyeceklerini bilmemek...
Onlar bu dünyada sahip olduğum tek şeydi.Onlar benim ailemdi.
Başkan eğer kabul etseydi onlarla gidebilirdim.Bende eğitim alıp savaşçı olabilirdim ama başkan buna bile bile ölüme gitmek diyor.Aslına bakarsanız umrumda bile değil.
Tek sorun bu da değil.Max bir hafta boyunca buralardaydı.Başkanın her söylediğini yaptı ama hala içimde bir kuşku vardı.Salon hınca hınç doluken gözlerim onu aradı ama bulamadı.
Başkan gür sesiyle konuşmaya başladı.
"Hepiniz onurlu bir görev için ölüme gidiyorsunuz."dedi başkan askerlere."Siz konseyin onuru için savaşacaksınız.Bu sefer karşımızdaki düşman çok güçlü.Ve bize ihanet edenler onun yanında ama biz de güçlüyüz ve onları yeneceğiz.Tanrının bize yardım etsin ve hepinizi korusun."
Başkan kadeh kaldırdığında askerlede elindeki kadehi kaldırdılar ve başkanla birlikte içtiler.Benim de elimde kadeh vardı ve içi kan doluydu.İçimden hiç içmek gelmese de bardağı sonuna kadar içtim.Kendimi çok güçsüz hissediyordum.
"Rose kendini bırakma."dedi Lestat.Ona delici bakışlarımla baktım.
"Max hiçbir yerde yok."Sözlerimin ne kadar doğru olduğunu ve bunun nasıl bir sonuç doğuracağını onun gözlerindeki şaşkınlığı gördüğümde anlamıştım.
"Şimdi hepiniz sevdiklerinizle vakit geçirin.1 saat sonra bahçede savaşa hazır olun."dedi başkan ve son kez elindeki kadehi havaya kaldırarak töreni bitirdi.
Askerler yavaş yavaş sevdiklerinin yanına giderken Luke ve Jack'te bizim yanımıza geliyorlardı.Koşup onlara sarıldım.Sanki onları bir daha hiç göremeyecekmişim gibi hissediyordum.Bu ihtimal bile gözlerimden yaş akmasına sebep olabilirdi ama bugün güçlü olacaktım.
"Hey!Savaşı kazanıp geri geleceğiz ve sana abilik yapmaya devam edeceğim."dedi jack yüüzndeki buruk gülümsemeyle."Benden bu kadar kolay kurtulamazsın."
O da her ne kadar ölüm riskinin çok yüksek olacağını bilsede endişelenmemem için böyle söylüyordu.
"Jack..."
"Evet?"Ağzımdan çıkacak sözcükler ne kadar duygusal olacaktı?Düşündüklerimi söylemekten vazgeçmiştim.
"Tanrı sizi korusun."Bana gülümseyerek baktı.
"Savaşı biz kazanacağız Rose.Endişelenme."Luke'a baktığımda Lestat'la sessizce birşeyler konuştuklarını gördüm.Onlara baktığımı hemen fark ettiler ve Luke hemen bana bakıp gülümsedi.
"Ne konuşuyorsunuz siz?"
"Birkaç nasihat işte."dedi Luke ve o da gülümseyerek bana baktı.
Hiçbiri bu anı trajediye dönüştürmek istemiyordu ve bizde bunu tiyatro oyunuymuş gibi oynuyorduk.İçim ne kadar kan ağlasa da gülümsüyordum.
Biz sıradan şeylerden bahsetmeye çalışırken kalabalıktan bir kadın hıçkırarak dışarı çıktı.Arkasından da savaşa gidecek bir asker koşarak gitti.İşte buna dayanamıyordum.Biz hala rol yapıyorduk.
Luke'la kısa bir an bakıştım ve buna dayanamayacağımı anladım.
"Ben birazdan geliyorum."
Büyük salondan çıktığımda gözyaşlarımı serbest bıraktım.Geri gelmeyeceklerdi.
Birden ağlama seslerini duymaya başladım ve bir erkek sesi duyuldu.Buraya çok uzak sayılmazdı.Merakıma yenik düşerek sesi takip ettim ve yaklaşık 15 adım sonra ikisini de gördüm.
Kadın yere oturmuş gözyaşlarını silmeye çalışıyordu.Uzun sapsarı saçları yanağından akan gözyaşlarını gizleyemiyordu.Yanındaki askerde onu çok sevdiğini ve geri döneceğini söyleyerek onu avutmaya çalışıyordu.Saçlarını okşayarak onu daima seveceğini fısıldıyordu kulağına.İşte bu dayanılmazdı.
"Ne yapıyorsun sen burada?"Kulağımın dibindeki kısık sesi duyduğumda hemen arkamı döndüm.Max!
Beni kolumdan tutup oradan uzaklaştırdı ve onlardan uzakta bir köşeye getirdi.
"Nerdeydin?"diye sordum ona.
"Tören bitti mi?"Beni hiç takmıyordu öyle mi?
"Canın cehenneme Max."dedim sinirle ve yürümeye başladım.Birkaç adım attıktan sonra söylediklerimden pişman olmuştum.Tekrar arkaya döndüğümde..yoktu.
Daha fazla vakit kaybetmeden salona döndüm.Ailemle geçireceğim son saatleri boşa harcamak istemiyordum.Kendimi toplamıştım ve rol yapmaya devam ettim.O kadın ve askeri düşünmemeye çalışarak...
Sonunda hiç bitmemesini istediğim saat geçti ve tüm askerler aşağıdaki büyük baheçede toplandı.Başlarındaki komutan emir beklerken ben başkanın biraz gerisindeydim.Başkan büyük bir dikkatle balkondan olanları izliyordu.Elini kaldırdı ve emrini verdi.
Askerler komutanlarının liderliğinde ilelemeye başladılar.Hepsi aynı renk üniformanın içindeydiler.10.000 konsey savaşçısı.
Askerler gözden kaydolurken başkan arkasını döndüğünde göz göze geldik.Onun da endişeli olduğunu anlamıştım.Daha fazla bana bakmadan içeriye geçti.
Bende peşinden gittim.Lestat destek olur gibi beni kolumdan tutuyordu.Buna ihtiyacım varmış gibi görünüyor olabilirdim.
"Diğer askerler hazır mı?"dedi başkan yanındaki komutana.
"Evet efendim.Bir aksilik olması durumunda 5.000 asker burayı korumak için hazırlar."
"Gizli yolları son kez kontrol ettiniz mi?"
"Evet efendim.Düşman hiçbirini fark etmemiş.Geri çekilmemiz durumunda bu yolları kullanarak onlardan daha kısa sürede burada olacaklar."
"Güzel.Savaş başladığında bana haber ver."dedi başkan ve koltuğuna oturarak derin düşüncelere daldı.
Sadece yarım saat.Savaş en fazla yarım saat sürecekti.Bütün vampir dünyasını etkileyecek bu savaş bu kadar kısa sürede bitecekti işte.Nasıl mı?Sanırım size vampir olduğumuz gerçeğini hatırlatmam gerek.Hız ve güç biz demektir.
Ama elbette yenilen taraf ölüme mahkum edilecektir.Yalvarmak ve af dilemek yok.Bunu yapan onursuz sayılır ama yine de öldürülmekten kaçamaz.Şahsen ben öleceksem onurumla ölmeyi tercih ederim.
Ben bunları düşünürken komutanın başkana yaklaşarak birşeyler fısıldadığını güçlükle fark ettim ve o anda o sarışın kadınla göz göze geldim.Başkan güçlü sesiyle açıkladı.
"Savaş başladı."

off hadi rose felixi farkettirmeden öldürsün savaş bitsin

süper çözüm

hadi yaa savaş başladı en fazla yarım saate yb atiyorsun

o kadar kısa sürede yb atamam mi bi aksilik olmazsa yb yarın