A Crack, a Normal & a Gay:8.Bölüm

Roppy sinsice sırıtarak elindeki zarfı Vellet'ın çantasına attı.Sonra hızla kahvaltı masasına oturdu.Az sonra Ryan ile Vellet tartışarak yanına gelmişti.

"Hadi senin odanı anladım, benimkinde niye pizza kutusu var?"dedi Ryan.

"Bak dostum, aynı evde yaşıyoruz, paylaşımcı olmaya çalışıyorum."dedi vellet sandalyesini çekerek.

"Çöplerini mi paylaşıyorsun?"

"Sonra teşekkür edersin."dedi Vellet peynirini keserken.Ryan gözlerini devirip masaya oturdu.Roppy onları sırıtarak izliyordu.Olacakları bir bilseler?

Roppy kantinde oturmuş örgü dergisi okurken hızla yanındaki sandalye çekildi.Vellet çantasını masanın üstüne atıp melül gözlerle oturdu.Kollarını çantanın üstüne, çenesini de kollarına dayadı.Roppy kaşlarını çattı.Demek ki hala zarfı görmemişti.Görseydi şu an sinirden köpürmüş olurdu.Ama o çok mutlu hatta mutluluk sarhoşu görünüyordu.

"Hey, Vel ne oldu da bu kadar mutlusun?"dedi roppy.Vellet ona bakmadan elindeki zarfı Roppy'e attı.Roppy kaşlarını çattı ve zarfı açıp okudu.

"Sevgili vellet,
Biliyorum aramız pek iyi değil ama bunların hepsi saçmalık.
Herkesin dediği gibi, en büyük aşklar nefretle başlar.
Ve ben...ben sana aşık oldum.
Nasıl oldu diye sorma bu aynı pizzadaki kaşar ile salamın hikayesi gibi.
Biz birken güzeliz.Ayrıyken aynı tadı vermeyiz.
Ve bu yüzden daima birlikte olmalıyız.
Eğer sende benim gibi hissediyorsan bir işaret ver.
Seni seviyorum.

Ryan."

Olamaz!Bu roppy'nin yazdığı mektuptu.Vellet böyle sırıttığına göre...hayır olamaz!Vellet Ryan'a aşıktı!Ve Roppy her şeyin içine etmişti.Aptal bir nisan!

"Vellet hemen git kız bağır çağır.Bu ne utanç verici bir şey."dedi ve gözleri mektuba kaydı."Ama itiraf etmeliyim çok romantik.Hele salam-kaşar meselesi.Hey!Bir dakika burda sana kaşar derken..."

"Her neyse roppy.Benimde duygularımı açıklama vaktim geldi."dedi Vellet masadan kalkarak.

"Hayır!Vellet sakın yapma."dedi Roppy telaşla.Vellet ona anlayışla baktı.

"Bir gün bir kaşar olarak sende salamına kavuşacaksın Roppy."dedi ve gitti.Roppy kafasını masaya vurdu.

Roppy eve geldiğinde Vellet'ı ağlarken buldu.Hızla yanına gidip oturdu.Vellet gayet sesli bir şekilde sümkürdüğü mendili Roppy'e verince roppy yüzünü buruşturdu ve mendili yere attı.Zaten yerde bayağı bir yığın vardı.

"Ne oldu Vell?"dedi roppy.

"Hayallerim yıkıldı."

"Neden?"

"Ryan beni reddettiii."dedi Vellet ve daha şiddetli ağlamaya başladı."Benimle dalga geçti ve sevgilisinin kollarına koştu."

"Yaa."dedi Roppy huzursuzca kanepede kıpırdanarak.

"Oysa ben her şeyi planlamıştım.Mor panjurlu evimiz, gotik desenli ahşap evimiz ve zombi makyajlı ryan jr.lar ve vellet jr.lar olacaktı."dedi tekrar sümkürerek.Roppy kafasını yastığa bastırdı.

"Boşver onu."dedi.

"Hayır!O benim olacak!sarışın sevgilisinin saçlarını yolacağım.zaten o olmasa ryan kollarıma koşardı.biliyorum çünkü bu mektubu bana o yolladı."dedi roppy'nin mektubunu havaya kaldırarak.Roppy hızla mektubu kapıp parçaladı.

"Kes şunu Vellet!"dedi vicdan azabıyla.O sırada kapı açıldı ve sarmaş dolaş bir halde içeriye Emilie ile Ryan değil, Emel ile ryan girdi!

"Oha!"dedi Roppy.Vellet sinirle ayağa fırladı.

"Bırak onu."dedi Emel'e.Emel şaşkınlıkla ona baktı.Ryan ise kenara çekilmişti.

Dipnot:Asla iki kızın arasına girmeyin, zararlı siz çıkarsınız.

"Bırakmazsam ne olur?"dedi Emel.Vellet yandan ekmek bıçapını kapıp Ryan'ı esir aldı.

"Yaklaşma yoksa keserim!"

"Salak sende onu seviyorsun."dedi emel.Vellet bıçağı atıp Ryan'ı kendisine çevirdi.

"Yaklaşma yoksa öperim."dedi.

"Hayır!"diye haykırdı Emel.

"Sevenlerin arasına giren zebanilerin arasında kalır!"dedi Vellet.

"O ne be?"

"Atalarımızın sözü."

"Öyle bir söz yok k...dan sallama."dedi emel.

"Artık var."dedi Vellet.

"Bırak aşkımı."dedi emel.Vellet sinirle Emel'in üstüne atladı.Emel'de ona karşılık verdi.İki kız yerde yuvarlanmaya başladılar.

"Ryan bir şey yap birbirlerini gebertecekler."dedi Roppy.Ryan ise gülerek izliyordu.

"Boşver böyle daha zevkli."dedi Ryan.Roppy artık dayanamıyordu.

"Kesin!"diye haykırdı."Vellet o mektubu ben yazdım."dedi suçlu bir şekilde.Bir eliyle Emel'in saçını çeken, öbür eliylede emel'in kendi elini onun ağzına sokmaya çalışan Vellet durup ona baktı.

"Ne?"

"Ryan'ın ağzından o mektubu ben yazdım."dedi Roppy.Vellet ayağa fırladı.

"Neden?"diye fısıldadı.

"Lanet olası pizza kutularından takvimi mi göremiyorsun?Dostum!Bugün 1 Nisan."dedi roppy.Vellet'ın gözleri dolmuştu.

"Bunu bana yaptığına inanamıyorum Roppy.Seni asla affetmeyeceğim."dedi Vellet ve camın önüne gitti."

"Ama Vell-"

"Git roppy.Sen benim arkadaşım değilsin.Bir arkadaş böyle bir şey yapmaz."dedi Vellet.

Roppy boyun eğmiş gidiyordu.Tam açık kapının önünde durduğu sırada Emel, Ryan ve Vellet bir ağızdan bağırdı.

"Bir Nisan!"

Roppy şaşkınlıkla onlara baktı.Ne demek istiyorlardı?Tamam bugün bir nisandı bunun o da farkındaydı ama...

"Şaka yaptık Roppy."dedi Vellet gözlerini devirerek.

"Sizi adiler!"dedi roppy.Ardından sırıttı."Ne kadar vicdan azabı çektiğimden haberiniz var mı?Ya da Ryan'a ne kadar küfrettiğimden?"

"Hey!"

"Affet Tanrı'm yanlış alarmmış."dedi Roppy havaya bakarak.Vellet gelip kolunu roppy'nin boynuna doladı.

"Bundan sonra bana şaka yaparken iki kez düşün roppy."dedi Vell.

"Merak etme düşünürüm."dedi Roppy.Sonra gözleri Ryan'a kaydı.

"Sana i.ne dediğim için affet dostum."

"Demedin ki."dedi ryan.Roppy tavana baktı.

"Sen yinede boşver."

Not:Bu olay gerçek sayılır.Arkadaşın biri bana böyle bir şaka yapmaya kalkınca bende şakasını aynen böyle çevirmiştim