Midnight Witches (Gece Yarısı Cadıları) 23.Bölüm geldi!! Okuyuverin gari.

güzel bir bölümdü ama kısa degilmiydi ya.lütfen bize acı okadar bekliyoruz bari birazıcık daha uzun olsun lütfen...

yeni bölüm yokmu.

18.Yeni Gelen Biri
-Cecile Wood-

"Bu gece boyunca kaç kere bayıldı?" dedi Bloo. Siniri sesine yansıyordu ve bu beni korkutuyordu.
"2..." Emin değildim.
"Lanet olsun." Kesinlikle! Neden Alex bayılıp duruyordu ki? Cadılar kolay kolay hastalanmazdı ki! Serena pencereden dışarıya bakıyordu. Yanına gittim. Bu arada Bloo'nun telefonu çaldı.
"Alo?" dedi Bloo. Sesi bir anda yumuşamıştı.
"Benimle konuştu." dedi karşıdaki. Bu ses çok tanıdıktı.
"Biliyorum." dedi Bloo. "Benimlede. Söylememizi istiyor."
"Neden bir anda böyle oldu? Neden şimdi?"
Serena tek kaşını kaldırarak bana baktı. O da olan biteni anlamaya çalışıyordu.
"Çünkü bir anda bayılmaya başladı. Nedensiz yere."
"Anne! Ona zarar gelmeyeceğine söz vermiştin."
Anne mi? Aman Tanrım! Hexa...

-Alexandra Denvers-
"Alexandra?" Bu melodik ses kulağımda çınlarken,
"Lanet... Yine mi rüya? Tanrıça, neden düzgün bir hayat yaşayamıyorum.?"
"Çünkü düzgün biri değilsin Alexandra." Yine aynı melodik ses.Her şey yetmezmiş gibi birde Tanrıçayla mı konuşuyorum? Süper! "Alex, beni dinle."
İnledim, "Dinlememe gibi bir şansım var mı?"
"Kendine zarar verme." Güldüm. Neden kendime zarar vereyim ki?
"Zamanı gelince öğreneceksin." Bağırdım,
"Bunu içimden söylemiştim."
"Alex... Kendine zarar verme. Sana ihtiyacım olacak."

-Cecile Wood-
"Hexa?" diye sordum merakla.
Bloo telefonu kapattı ve,
"Evet. Buraya geliyor."
"Neden?" dedi Serena.
"Nedeninin bir önemi yok." dedi Bloo sertçe.
Alex inleyince hepimiz ona doğru döndük.
"Sonunda!" diye nağırdı Alice.
"İyi misin? dedim Alex'e
"Evet." diye mırıldandı. "Bayılalı kaç saat oldu?"
"Birkaç saat." dedi Serena iç çekerken. Tüm gecemizi Alex'le ilgilenerek geçirmiştik ve bitik durumdaydım. Alex ayağa kalktı.
"Hexa geliyor." dedi Alice.
"Neden?" dedi Alex. "Yoksa birini öldürdü ve suçu üstlenmemi istemek için mi geliyor?"
"Hexa'dan beklenir." Evet, Hexa'nın kesinlikle bir katil olduğuna emindim. Katil ama yakışıklı. Deli ama seksi. Korkunç ama kaslı...
Muhteşem düşüncelerimi Bloo'nun sert sesi böldü,
"Artık gidebilirsiniz." Yani bizi kovuyordu. Alex'in koluna girdim.
"Cecile," diye fısıldadı. "Tanrıçayla konuştum."




Yorumları alalım gızlar

Deadly demiş ki:Oha, taş! Süper süper süperrr <3 Yeni bölüm ne zaman

Çook yakın bir zamanda.

Bekliyorum

yeni bölüm.
merakla bekliyorum.

Evet şekerler istekler üzerine...



19.KİM İNTİKAMA SOĞUK DEMİŞ Kİ?

-Alexandra Denvers-

“Ben yordun değilim. Derse gireceğim.” Bloo başını salladı. Diğerleri çıkmıştı ve odada sadece biz vardık.
“Bana söylemek istediğiniz bir şey var mı?” dedim çıkarken.
Tereddütte kaldı fakat sonunda cevap verdi,
“Bir okul müdiresi olarak söylemek istediğim çok şey var. Mesela sınavlardan aldığın notlarla ilgili.” Gülümsedim,
“Sonra konuşalım.” Kapıyı açtım.
“Alex?” dedi Bloo. “Biliyorsun, baloya gitmek zorunlu değil. Siz zaten cezalısınız. Baloya gitmek istemeyenler bir numaralı parti odasında eğlenecekler.” Göz kırptı, “Eminim daha ateşli olacaktır.” Onu bu yüzden seviyordum. Kırk beş yaşında olabilirdi ama ruhu benden bile küçüktü. Kapıdan çıktım. Harika! Çamura bulanmış ayaklar ve gecelikle kesinlikle okulun kraliçesi olmaya adaydım. Acaba saçlarım ne haldeydi? Merdivenden inerken çığlık atma isteğimi bastırmaya çalışıyordum.
“Alex?” Sesi tanıdığım anda buharlaşmak ve havaya karışmak istedim.
“Efendim Mason?”
“Kötü bir şey mi oldu? Sen…” Beni süzdü. “Garip gözüküyorsun…
“Bu beni önemsediğin için sorduğun bir soru mu?” dedim hızlıca.
“Seni önemsiyorum.” Beni partide yerle ilişkiye girmiş halde bırakan birini bunu söylemesi içimi eritmeye yetmişti. Her geçen gün irademe biraz daha hayran kalıyorum.
“Ne oldu sana?” Yalan söylemek istemedim.
“Bir kâbus gördüm.” dedim. “Ve gece boyunca iki kere bayıldım.”
Koluma girdi,
“Ben sana odana kadar eşlik ederken sen de şu kâbusu anlat.”
Yürümeye başladık,
“Bir gölün etrafındaydık ve güneşli bir gündü.”
“Bu bir kabusun dekoru gibi gözükmüyor.” Beni neşelendirmeye çalışıyordu. Tekrar anlatmaya başladım. Korkmuşa benziyordu.
“Suya gömüldüm. Öldüm…” dedim son olarak. Aniden bana sarılınca irkildim.
“Hayır, yanımdasın. Güvendesin.” diye fısıldadı.
“Biliyorum..” Genizden gelen bir öksürük sesiyle birbirimizden uzaklaştık.
“Ne var Dragon?” dedi Mason sinirle. Aynı odada kalmalarına rağmen hala nasıl birbirini öldürmediklerine şaşırıyorum. Dragon mavi gözlerini bana dikti,
“İyi misin sen?” Başımı sallayınca alaycı kişiliğine tekrar büründü. “Hayret senin Beck’in yanında olman gerekirdi.”
“Neden Beck’in yanında olayım ki?” dedim soğukça. Dudakları alaycı bir gülümsemeyle kıvrıldı,
“Dün gece bana Beck’ten hoşlandığını söylemiştin.” Tanrım, aklımdan çıkıp gitmişti…
“Ciddi misin?” dedi Mason. Yalan zamanı!
“Evet… Bende her kız gibi onun kumral saçlarının ve kahverengi gözlerinin cazibesine kapıldım.” Birkaç kişi konuşmamıza kulak misafiri oluyordu.
“Ben ondan daha yakışıklıyım!” dedi Dragon.
“Ben hem Beck’ten hem de Dragon’dan daha yakışıklıyım.” dedi Mason.
Önümdeki iki erkek birbirlerini buz gibi bakışlarla süzdü.
“Güzel,” dedim. “Siz testosteron seviyelerinizi yarıştırırken ben de üstüme hoş bir şeyler giyeyim.”
*************************
-Serena Rosser-

Telefonun çalmasıyla gözlerimi açtım.
“Ya ben uyuyamayacak mıyım?” diye bağırdım. Uykusuzluk beni çirkin ve huysuz bir kız yapmıştı. Her kimse ve ne isterse reddedeceğim. Kimin aradığına bakmadan açtım,
“Ne var?”
“Yanlış zaman ha?” dedi Zach kuru bir sesle. Aniden oturur pozisyona geçtim.
“Ah hayır!” diye bağırdım. “Uygun zamanda aradın”.
“Güzel,” Güldü. “Ben… Sadece… Aslında, eğer boşsan baş başa kahvaltı yapabiliriz diye düşünmüştüm.”
Hadi S! Reddet onu. Uykum var, de. Uykusuzluktan ölüyorum.
“Ah… Bu harika bir fikir.” Beynimde oluşan sözcükler kalbime gitmiyor.
“Tamam, seni on dakika sonra alırım.”
“Tamam.” Telefonu kapatmamla birlikte Alex odaya girdi,
“Erkekleri anlamıyorum.”
“Aynen.” Sonra ayaklarına baktım. “Aman Tanrım Alex!”
“Ah evet, biliyorum. Kirli…”
“Bilmem bu sana bir şey ifade ediyor mu?” dedim tek kaşımı kaldırarak. Sırıttı ve banyoya yöneldi. Dolaba göz attım. Hepimizin aynı beden olması süperdi. Kıyafetlerimizi değiştirebiliyorduk.
“Eee? “ dedi. “Ne giyiyoruz?” Durdu ve yüzüme baktı, “Yorgunsun. Uyuyacağını sanıyordun.”
“Evet. Bende.” dedim. “Ama aşk işte.”
“Aşk dedin de aklıma ne geldi, biliyor musun?” Yatağa oturdu ve mor ojeli tırnaklarına baktı.
“Ben Dragon’a Beck’ten hoşlandığımı söyledim. “ Elime geçirdiğim ilk askıyı kafasına fırlattım,
“Ah! N’oluyo be?”
“Şapşal!” diye bağırdım. “Bunu bana neden bu saatte söyledin?”
“Şu tipine bak, çocuğun karşısına böyle mi çıkacaksın?” Şaşkın şaşkın bana baktı,
“Karşısına çıkmak mı? Ondan gerçekten hoşlanmıyorum ki. Dragon’ın sorularından kurtulmak için söylediğim sözler sadece. Önemsiz.”
“Peki,” dedim yatağa oturarak. “Düşün, Dragon Beck’le çıkmadığınızı gördüğünde üstüne daha fazla gelmeyecek mi?” Başını olumsuzca salladı,
“Gerçekçi olmandan nefret ediyorum.”
“Hayallerde yaşamanın daha iyi olduğunu düşünüyorsan sonsuza dek baygın kalmalısın.” Elimi sırtına koyup onu desteklemeye çalıştım, “Her neyse. Beck konusunu tüm okul öğrenmeli A.” O, karşı çıkmadan önce sözlerime devam ettim. “Ne kadar çok kişi bilir ve onaylarsa Dragon o kadar acı çeker. Büyük sükse büyük acı.” Ayağa kalktım ve dolaptan mavi etek ve beyaz bir badi aldım.
“ Herkesin öğrenmesini nasıl sağlayacağız?” dedi krem rengi elbisesini giyerken. Sonra gözleri korkmuşçasına açıldı, “Aman Tanrım Serena! Ya Beck beni reddederse?”
Aynanın karşısına geçtim,
“Ben halledeceğim.”
“Nasıl?”
“İyi bir dedikoducu tanıyorum ve elimde tam ona uydun bir dedikodu var. Biz sadece söyleyeceğiz. Tüm herkese o yayacak. Bir taşla üç kuş…”
“Okul öğrenecek, Beck bana çıkma teklif edecek ve Dragon…”
“Acı çekecek.” dedim gülümserken.
***********************************
20.SELAM KORKUNÇ HEXA

-Serena Rosser-
Alexa odadan çıktıktan beş dakika sonra Zach kapıyı çaldı.
“Selam.” dedim gülümseyerek.
“Selam.” Beni süzdü, “Yorgun gözüküyorsun.” Güldüm,
“Ben mi? Ben asla yorgun olmam.” Batırdın ve sıvadın S. Harika! Kapıyı kapatıp koluna girdim,
“Seninle bir konu hakkında konuşmalıyım.” dedi.
“Konuşalım.”
“Kahvaltıda.” Umarım konu beni sevmediğiyle ilgili olmazdı çünkü bunu kaldıracak durumda değildim.
“Hexa geliyor.” dedim aramızda oluşan sessizliği doldurmak için. Bir anda gerildi. Dilim kopsun. Vampirler ve kurt adamların ilişkileri…
“Neden?”
“Çünkü… Alex’i ziyaret etmek istiyor. Bilirsin, onlar abi kardeş gibi.” Umarım ziyaret etmek için geliyordur.

Hexa bir Olympia’ydı. Olympia vampirlerin en güçlü klanıydı. Hexa’da bizi korkutan şey sadece güç değildi. O, dünyadaki tek Olympia’ydı ve… Olympia Cadı kanıyla beslenen tek vampirdi. İnsan kanı onu sadece doyuruyordu ama asla tatmin etmiyordu. Gerçi Hexa hayvan kanıyla besleniyordu. Yakışıklıydı ama tehlikeliydi. Şükürler olsun ki Hexa bize zarar vermişti. Olympia gereğinden fazla garip bir türdü. Belirli bir yaşa kadar insandı, sonrasında vampir… Isırılmıyorlardı, birkaç saatte tehlikeli bir canavara dönüşüm bitiyordu. İşte, katilsin! Hexa’nın 10 yaşına kadar insan olduğunu söylemişti Bloo,
“Onu bir sokakta baygın halde buldum. Olympia’ya dönüşmüş ve içgüdüleriyle hareket ederek birini öldürmüştü. Muhtemelen şoka girmiş ve bayılmıştı.”
Hexa daha yeni 18’ine basmış ve yaşını dondurmuştu. Sonsuza kadar genç…
“Sen şu masaya otur. Ben yiyecek bir şeyler getireyim. Kan ister misin?”
“Evet.” Acaba okulumuzun dedikoducusu sevgili Mathilda neredeydi? Genelde mutlu anlarımda içine s*çmak için yanımda biterdi. İhtiyacınız olduğunda bazı şeyler nedense kaybolur. Aslında Alex’in Beck’le gerçekten-çok çok gerçekten- çıkmasını istiyordum. Beck, yakışıklıydı, zengindi, centilmendi, havalıydı…
“Hey Rosser?” Kafamı kaldırıp Mason’ın şapşal suratına baktım.
“Ne?”
“Alex Beck’ten mi hoşlanıyor?” dedi.
“Evet.”
“Çıkacaklar mı?”
“Evet.”
“Ama ben Beck’ten daha yakışıklıyım, değil mi?”
“Hayır.”
“S*ktir git!” diye bağırdı.
“Hooo, kovboy! Sakin ol, yanıma gelen sendin.” Ayağa kalktım ve Mason’ın yakasını tutuverdim, “Seni buradan buharlaştırmamamı istiyorsan kaybol.”
“Bunu sana ödetirim.”
“O zaman rüyanda görüşürüz.” O uzaklaşınca yerime tekrar oturdum. Mason bir serseriydi ve ben serserilerden hoşlanmam.
“Aman Tanrım S. Kaçarken Mason’ın ayakları k*çına giriyordu.” Çok romantik bir ortam.
Zach kanı ve tostu bana uzattı. Aç değilim. Kandan bir yudum aldım.
“Tamam.” Karşıma oturdu. İşte, konuşma geliyor! “Dün gece seni öpmediğim için özür dilerim.” Pardon Tanrım, hayal kırıklığı sesini alabilir miyim? Çünkü hayallerim cidden kırıldı. Serena seni ilk gördüğüm andan beri çok seviyorum. Her gece seni düşünüyorum. Dün gece seni öpemedim çünkü çok heyecanlanmıştım Tanrım, o kadar güzelsin ki!
“Sorun ne?” Gülümsedim,
“Sorun mu? Sorun yok.” Ayağa kalktım ve kan dolu şişeyi Zach’e fırlattım. “Pislik herif!”
**************************



-Alexandra Denvers-

“Ne yaptın?” diye fısıldadım çılgınca.
“Yaptım işte. Bunu hak ediyordu. Neymiş, seni öpmediğim için çok özür dilerim. Bir an belki başka sefere demesinden korktum. Tanrım, bana şeymişim gibi davranıyor.”
“Ne gibi?”
“Şey işte bilirsin.” Ciddi bir tavır takındım,
“Ne?”
“Şey gibi.”
“Ne gibi?”
“S*rtük!” Ve Serena ölüm fermanını imzalamış oldu. Son söylediğini herkes duymuştu. Ah, Bay Hide dahil.
“Bayan Rosser?” Serena,
“E-e-efendim Bay Hide?
“Nasılsın?”
“İyi…” Yardım istermiş gibi bana baktı. “Bilirsiniz işte.”
“Bilirim. Bir öğrencim sınıfın ortasında s*rtük diye bağırıyorsa cidden iyidir.” Bay Hide’ın ağzından s*rtük kelimesinin çıkması tüm sınıfı soka uğratmıştı.
“Üzgünüm.”
“Olmalısın.” Gülümsedi. “Şimdi bana simyayı tanımla.”

****************************
Yorumları alalım gızlar.

çokkkkkkkkkkkkkkkk güzel olmuş yb ne zaman. merak ettim

harika bir bölüm olmuş.
ellerine sağlık.

Yorumlar için çok teşekkürler ama az yorum gelmiş ya demek ki eskisi kadar okunmuyor.

tatlım biz sana yeteriz sen üzülme.

[img]


Hexa Hazel
Irk: Vampir/Olympia
Güç: Tanrıçayla konuşma
Element: Yok
İşte size bir taş! Hexa Hazel ileride bol bol samimi olacağınız karakterlerden biri.

21. İşte sana tatlı mı tatlı Alexandra!

-Alexandra Denvers-
Dersten çıkınca, dolabıma yönelirken Serena koluma girdi,
“Tanrım!” diye inledi.
“Şanslı kız.” dedim. Yine paçayı kurtarmıştı. Susan bize doğru gelince susmak zorunda kaldık,
“Kızlar!” diye bağırdı. “Akşam yemeği bahçede yapılacakmış. Küçük bir balo gibi.”
“Sonuç?” dedi Serena tek kaşını kaldırarak.
“Aaa, sen ona aldırma Susan. Serena bu aralar biraz s*rtük.” Güldüm.
“Gece seni yatağında yakacağım.” dedi Serena. Susan bana gülümseyip uzaklaştı. “Seni cidden yakacağım.”
Omuz silktim,
“Yak belki biraz ateş bünyeme geçerde bir güce sahip olurum.” Serena daha cevap veremeden Mathilda’nın sesi hoparlörden duyulmaya başladı,
“Pekala, O.C, ben Mathilda Reusa. Zaten herkes beni tanıyor diğer adımı söyleyebilirim. Okulun favori kızı!” Gözlerimi devirdim. “Neyse bu kadar alçakgönüllülük yeter. Size önemli bir dedikodu anlatacağım. Okulumuzun en ezik kızı Alexandra Denvers, okulumuzun yakışıklı çocuklarından biri olan Beck Price’tan hoşlanıyormuş. Tanrıça aşkına, Beck senin oturduğun yere bile oturmaz Alexa.” Tamam. Bardağı taşıran son damla.
*************************

-Serena Rosser-
Bu iyiydi. Cidden. Alex bir anda radyo odasına koşmaya başladı. Bende arkasından. Herkes bize bakıyordu. Tanrım! Alex resmen herkül olmuştu. Onu durdurmaya çalışanları fırlatıyordu. Mathilda olanlardan habersiz güvenli sandığı radyo odasında hala konuşmaya devam ediyordu. Yürü be kızım! Sırıtmamı engelleyemiyordum. Alex radyo odasına daldı ve hala konuşmakta olan Mathilda’yı saçlarından tutup yere yapıştırdı. Duvara dayandım ve izlemeye başladım. Mathilda çığlık attı ve güçlerini kullanmaya çalıştı. Sonuç: 0
Maç: 1-0
Alex, Mathilda’nın karnına koca bir tekme savurdu. Mathilda kustu. Bir an bağırsakları fırladı sandım.
Maç: 2-0
Mathilda eline geçirdiği cetvel ile Alex’in kafasına vurdu. Alex sinirle bağırdı.
Maç: 2-1
Alex, Mathilda’nın elindeki cetveli aldı ve… Aman Tanrım! Cetveli Mathilda’nın ağzına soktu. Mathilda tepindi ve sağa yuvarlandı ve cetveli ağzından çıkardı.
Maç: 3-1
Alex, kafası kanıyor mu diye bakarken Mathilda Alex’in dizine bir tekme geçirdi ve Alex yere serildi. Neredeyse tüm okul olanlara bakmaya çalışıyordu.
Maç: 3-2
Alex, zafer çığlıkları atan Mathilda’yı ayağından tutup yanına çekti ve üzerine çıktı. Ağzına bir yumruk geçirdi. Oha! O kırılan Mathilda’nın dişi miydi?
Maç: 4-2
Alex Mathilda’yı saçlarından tutarak ayağa kaldırdı ve gözüne bir yumruk çaktı. Sayı!
Maç: 5-2
Mathilda bayılınca Alex yanına koştum ve sol elini yukarı kaldırdım,
“Altın kemer Denvers’a!” Güldü,
“Sonuncusu iyiydi ama kabul et.” dedi
“Eh, idare edersin.”
***********************
-Alicia Collins-

“Hey kulağını dibimden çek, Cecilia!”
“Şişt! Duyamıyorum.” Ne yaptığımızı merak edenlere söyleyeyim. Bloo’nun ofisini dinliyoruz. Çünkü Alex, Serena ve Mathilda içerine. Kavgayı biliyoruz. Tüm okul biliyor.
“Alex’in Mathilda’nın ağzına cetvel soktuğuna inanamıyorum.”
“Sus!” diye bağırdım.
“Ya siz, ne halt ediyorsunuz? Tanrım, çıldıracağım. Birbirini öldüresiye dövmek ne demek? O.C tarihinde görülmemiş şey.” diye bağırıyordu Bloo.
“Şey aslında görüldü. Geçen sene-“
“Kapa çeneni Mathilda! Ya sen Serena? Olay olurken neden sadece izledin neden ayırmaya çalışmadın?”
“Şu anda S.’in omuz silktiğine dair yemin edebilirim.” diye fısıldadım.
“Öyle gerekti.” dedi Serena. Bloo inledi,
“O zaman bende öyle gerekti diye sizi S.C’ye göndereyim mi?”
“Aman Tanrım Cecile!” dedim.
“Ne oldu? Ne duydun?”
“Bloo onları H.S.C’ye şutlamakla tehdit etti.”
“ Ne?” H.S.C… Tüm anormallerin ölümüne korktuğu disiplin okulu. Support Castle. Öğrencilerin deyimiyle Hell Support Castle.
Okulun yapılış amacı aynen şöyle,
Kurallara uymayan ve yoldan çıkmış anormalleri yaratıcı aktivitelerle düzgün hale getirmek.
Yaratıcı aktiviteler? İşkence? Yeryüzünde cehennem? Evet.
“Bayan Bloo, size yalvarıyorum, ben suçsuzum.” dedi Math.
“Hayır, Bayan Reusa! Sizde onlar kadar suçlusunuz. Alex’i tahrik ettiniz.”
Uzun bir sessizlik oldu.
“Neler oluyor?” diye sordu Cecile.
“Bilmiyorum.” diye fısıldadım. “Bence Bloo onları öldürdü.”
“Mathilda’nın bedeni üzerinde tepinebilir miyim?”
Kıkırdadım, “Neden olmasın? Oldukça olumlu bakıyorum.” Bir anda kapı açıldı ve içeri yuvarlandık. Alex hiçbir şey demeden beni kaldırdı. Dışarı çıktık.
“Neler oldu orada?” dedi Cecile.
“Bilmiyoruz. Bağırıyordu bir anda beti benzi attı. Sonra çıkmamızı istedi.”
“Garip.” dedim. Garipti… Ağzına cetvel mi sokmuş demişti Cecile? Aman Tanrım!
*****************************

Bölümlerin ayrıntılarını unuttuğum için tekrar okudum

Şimdi şu Hexa denen yakışıklı vampir ne zaman geliyor?

Ve alexa ne zaman güçlerine kavuşuyor

Bloo neden korktu

Alexa yı yalnızlığı için dönüştürmüş olamaz

Kesin Alex de bişeyler olduğunu biliyodu

Yani tahminim bu yönde

Ellerine emeğine yüreğine hayal gücüne sağlık

Bölüm süperxsüper olmuştu

Yb yi bekliyorum

Su'cum sorularının cevapları ileriki bölümlerde verilmiş olacak. Yorumun için çok teşekkürler. Öpüldün

22.Sana gereksiz bir şey söyleyeyim Alex, ‘Beck!’


-Alexandra Denvers-

“Alex, olanları konuşmalıyız. Duyduklarım doğru mu? A blok terasta buluşalım. BECK.”

“Onunla konuşacak mısın?” dedi Cecile.
“Bilmiyorum.” dedim. Bilmiyordum. Ya Beck beni reddederse?
“Yapma Alex!” dedi Serena. “Konuş onunla. Ne kaybedersin ki?”
“Doğru.” diye mırıldandım. “Kaybedeceğim ne kaldı ki?”
“Öyle söylemek istemedim. Sadece… Git işte!” Derin bir nefes aldım. Ve yukarı, terasa çıktım. Sakin ol Alex. Birkaç gün önce o çocukla konuşmazdın bile.
“Alex?” İşte geldi. Sakinsin… Gülümseyerek ona döndüm,
“Selam Beck.”
“Nasıl gidiyor?” dedi gözlerini kısarak.
“İyi. Ee, ne konuşmak istiyordun?”
“Beni ve seni.”
“Yani bizi?” dedim sorarcasına.
“Evet, biz neyiz şimdi?” Güldüm,
“Arkadaş?”
“Ama benden hoşlandığını duydum.” Serena’nın planlarına uy, Alex.
“Evet.” dedim utangaç bir tavır takınmaya çalışarak. “Hoşlanıyorum.”
“Bende senden hoşlanıyorum.” Tanrım! O anda zıplayabilirdim. Zıplamak yerine gülümsedim. “Bu gece dışarıda yemek var, biliyorsun. Sana eşlik edebilir miyim?”
“Hayır!” Ne? Bir anda iki erkeğin arasında kalmıştım. Hexa ve Beck.
“Hexa!” dedim. “Bu kadar çabuk geleceğini sanmıyordum.”
“Ben vampirim.” dedi kısaca. Evet, Hexa, vampirlerin hızlı olduğunu biz de biliyoruz. Beck’e döndüm,
“Tabi ki bana eşlik edebilirsin, Beck. Bu çok hoşuma gider.” Gülümsedi,
“Tamam, akşam görüşürüz.” Hexa’ya tehditvari bakışını attıktan sonra yanımızdan ayrıldı.
“Ne zamandan beri aşk hayatıma karışmaya başladın Hex?”
“Büyümeye başladığını fark edince.” dedi göz kırparak. Yüzüne baktım. O da büyümüştü. Yüzü sert hatlara bürünmüştü. Ses tonu ciddileşmişti. Eski Hexa’yı daha çok seviyordum. “Odaya gitmiyor muyuz?”
Tek kaşımı kaldırdım,
“Odaya mı? Biz?”
“Merak etme. Seni öldürmem. Sizin yanınızda kendimi kaybetmemek için birkaç insan öldürdüm.” Gerildim. Bunu sadece benim yanımda yapıyordu. Diğerleri hayvan kanıyla beslendiğini sanıyordu. Ama insan kanı bile onun için yeterli değilken nasıl hayvanlarla beslenebilirdi ki?
“Böyle şeyleri bana söyleme.” dedim nefretle. Sanki bu yaptıklarından dolayı onu tebrik etmemi bekliyordu. Kahkaha attı ve kulağıma fısıldadı,
“Sözlerine dikkat et. İleride benim kanımı isteyeceksin ve bana kaç örümcek katlettiğini söyleyeceksin.”
“Cadılar vampirlerle beslenmez.”
“Ya Olympia’larla?”
“Onlarda vampirdir!” Onu ittim ve odaya doğru yürümeye başladım. Tanrım! Ne kötü bir gün!
***************************


-Alicia Collins-

“Hazır mısın?” dedim Cecile’e. Ayağa kalktım ve üstümü düzelttim.
“Az kaldı.” Pencereye yöneldim. Bahçeye masalar yerleştirilmişti. Krem renkli masalar, üstünde çiçekler, mumlar… Canlı müzik… Uzun büyük ağaçlar. Masaldan çıkma bir bahçe gibi…
“Hazırım.” Cecile’e doğru döndüm. Lacivert bir elbise giymiştim. Güldü ve
“Kimin için bu şıklık böyle?” dedi.
“Kendim için.” dedim onun gibi gülerken. Kapı tıklatılınca Cecile açmak için ayağa kalktı.
“Hexa!” diye bağırdı Cecile. Doğru ya, Hexa gelecekti. Yanlarına gittim,
“Bu kadar çabuk gelmeni beklemiyordum.” dedim. Uzanıp yanağıma bir öpücük kondurdu,
“Beni daha fazla özlemeyin diye…” Gülümsedim.
“Gidelim artık.” dedi Hexa’nın arkasında duran Alex. Dışarı çıktık, Cecile kapıyı kapattı ve koluma girdi.
“Beck beni seviyormuş.” diye fısıldadı Alex. Sırıttım,
“Bu iyi. Dragon’a kapak olacak.” Bahçeye çıktık. Hava çok güzeldi ve bu, beni sarhoş etmeye yetmişti bile. Diğerleri uygun bir masaya yürürken bana bakan birini hissettim.
Derek.
Kolona dayanmış bana bakıyordu. Sonra vahşice gülümsedi. Gözlerimi zorla ayırarak diğerlerinin arkasından yürümeye devam ettim. Ondan nefret ediyordum. Talihsizlikler yüzünden kaybettiğim sevgilime o kadar çok benziyordu ki. Sandalyeye oturunca rahatladım. Tanrım, çok geriliyordum.
“Yarın balo var ama gidemiyorum. Harika.” dedi Serena.
“Gelemiyor musun?” dedi Hexa aniden.
“Gelemiyoruz.” diye düzelttim. Sonuçta cezayı sadece Serena almamıştı. Eğitmenlerin gelmesiyle çenemizi kapatmak zorunda kaldık.
“Hava çok güzel. Umarım her zaman böyle devam eder.” Zaten hep böyleydi ki. Bloo sanki içimden söylediklerimi duymuş gibi bana baktı. “Bu gece bize sihir eşlik edecek. Müzik!” Bir anda ortama hoş bir müzik yayıldı. “Yemekler!” Etrafta tabaklar uçuşmaya başladı. Bardaklara şarap doldu ve onlar da uçmaya başladılar. Tüm bu kargaşa herkesin hoşuna gitmişti. Herkes havadan bir şeyler kapmaya çalışıyordu. Ayağa kalkıp bir tabak ve bardak kaptım. Yemekler harika görünüyordu.
“Kadehimi yeni çifte kaldırıyorum. Alex ve Beck’e.”
“Ve bize…” diye fısıldadı Derek arkamdan. Beck, Alex ve Hexa’nın arasına oturmaya çalışıyordu. Tek boş yer benim yanımdı ve o yere Beck’in oturması için Tanrı’ya yalvarıyorum.
Ama öyle olmadı.
Derek çevik ve zarif hareketle yanıma oturuverdi. Diğerleri konuşmaya devam ederken fısıldadım,
“Git buradan! Gecemi mahvediyorsun!” Sanki onu kovmaya çalışmıyormuşum gibi alayla,
“Sen bensiz yapamazsın ki. Gözlerin beni arıyor. Kalbin bana ait.”
“Kalbim tek kişiye ait.” dedim. Bana nefretle baktı,
“Ve o öldü!” Sonra üzgün bir sesle, “Beni David’e benzediğim için sev. Bunu kabullenebilirim.” Bir anda Bayan Bloo’nun sesi yükseldi.
“Eğlenceli bir şey yapalım, çocuklar. Şimdi herkes kendine bir eş seçsin ve dans etmeye başlasın. Ben ‘değiştir’ dediğimde çaprazınızdaki kişinin eşiyle yer değiştirin.” Gülümseyerek yerine oturdu. Derek’in kolumu tutmasıyla kendimi dans ederken buldum.
****************

Yorumlarınızı bekliyorum

Bu bölümde çok güzel bir bölümdü elleriine sağlık

Sonunda Hexa da geldi

Ama ben Hexa yı Alex in abisi gibi oolduğunu zannediyodum

Böyle hafif gıcık birini beklemiyodum

Bakalım neler olcak

Peki Derek David e benzediğini nerden biliyo

Hem isimleri benziyo

Ama ben hala alex in güçlerini kavuşmasını bekliyorum

Kesin çok güçlü biri olcak

Ellerine emeğine yüreğine hayal gücüne sağlık

Yb bekliyorum

Su demiş ki:Bu bölümde çok güzel bir bölümdü elleriine sağlık

Sonunda Hexa da geldi

Ama ben Hexa yı Alex in abisi gibi oolduğunu zannediyodum

Böyle hafif gıcık birini beklemiyodum

Bakalım neler olcak

Peki Derek David e benzediğini nerden biliyo

Hem isimleri benziyo

Ama ben hala alex in güçlerini kavuşmasını bekliyorum

Kesin çok güçlü biri olcak

Ellerine emeğine yüreğine hayal gücüne sağlık

Yb bekliyorum

Su'cum sağ ol yorumun için. Ama foruma ne oldu böyle kimseden ses seda yok?

Birkaç ay açamamıştım bende forumu

Bide şu aralar sınav zamanı ve herkes proje liselilerin çoğunun projeleri bu ay bitiyo belki son ana bırakan ve froma giremeyenler vardır.

Zamanla gelirler bence hem Hexa unutup gitmek ne mümkün

İşte YB

23. Gerçekler dikenlidir, işte bu yüzden acıtır!

-ALEXANDRA DENVERS-

“Bu kadar iyi dans edebildiğini bilmiyordum.” dedim Beck’e.
Gülümsedi,
“Evet, bende.” Aslında Beck’le dans etmek hoşuma gitmişti. Çaprazımızda sarışın bir kız vardı. Sırf Beck onunla dans etmesin diye yer değiştirmemizi sağladım. Böyle olacağını bilseydim yapmazdım. Bloo değiştir dediği anda kendimi Dragon’ın kollarında buldum. Lanet olsun.
“Güzel tesadüf.”
“Çok hoş.” dedim alayla. Gülümsedi ve
“Beck’le nasıl gidiyor?”
“Bunu bilmen gereksiz.”
“Ama bende senin bilmen gereken bir şey var.” Tek kaşımı kaldırdım,
“Neymiş?”
“Bir şartla söylerim.” Güldüm. Şartlar… Tam Dragon’a göre.
“Söyle.” dedim kısaca.
“Öp beni.” Kahkahamı bastıramadım. Onu mu öpecektim?
“Bunu yapmamı bekleme.”
“O zaman söyleyeceklerimi unut. Önemli şeylerdi. Çok önemli.” Lanet olsun beni meraklandırıyordu.
“Seni öpmeyeceğim.” Kendimi, duvarlarımı bunun için yıkamazdım. Gülümsedim, “Ama böyle yaparsan seni gelecekte öpmeyeceğim.”
“Kendin kaybedersin.” dedi.
“Hayır.” diye fısıldadım. “Sen kaybedersin Dragon. Beni o kadar çok kaybettin ki. İnan bu son olur!” Ciddi bir şekilde yüzüme baktı,
“Lanet olsun. Anlatacağım. Birkaç saat önce Bloo ve Hexa’nın konuşmalarına kulak misafiri oldum.”
“Yani dinledin.”
“Yorum yapmadan dinle, lütfen. Dersten dönüyordum ve Bloo’nun ofisinden sesler geliyordu. Bloo ‘Alexa’ya söylemeliyiz’ diyordu.
************************


-Dragon Rock-
Daha net duymak için kulağımı kapıya dayadım,
“Söyleyemeyiz.” diye bağırdı Hexa. “Bu hayatını değiştirir.”
“Sanki bu kararı ben vermişim gibi konuşma. Bunu tanrıça istiyor.” Tanrıça mı? Olay ilginç bir hal almaya başlıyordu. “Söylemeliyiz. Onun kaderinde tek aşk var, unutma.” Tek aşk mı? Aklıma tüm olasılıkları getirdim. Ben, Mason, Beck ve daha ona ilgi duyan birçok çocuk. Ama olasılıkların içinde ben varsam tek aşk ben olmalıydım.
“Ya kabul etmezse?” dedi Hexa.
Bloo güldü,
“Kabul etmeme şansı o doğduğunda yok oldu, hayatım.”

-Alexandra Denvers-
Neden sinirli olduğumu bile anlayamıyordum. Bir seçim yapılacaktı ve seçimi yapan ben değil Tanrıça mıydı yani? Ne hoş!
“Değiştir!” Bir anda kendimi Zach’le dans ederken buldum.
“Hey, sorun ne? Neden titriyorsun? Üşüyor musun?”
“Hayır, Z. Ben iyiyim.” Sendeledim,
“Güzelim, dans etmeyi unutmuşsun.” Zorla güldüm,
“Zach?” dedim kısık bir sesle. “Sence de etraf fazla karanlık değil mi?”
“Yoo. Oldukça aydınlık.” Derin bir nefes aldım,
“Sanki nefes almak zorlaşıyor gibi.”
“Alex!” diye bağırdı Zach. “Alex kendine gel.”
Ben kendimdeyim demek istedim ama çoktan her yer kararmıştı.
*********************

Çok güzel bir bölüm olmuş

Acaba aşkı Hexa mı olacak yoksa Dragon mu?

Herkes te alexa ya aşık

Birazdan okula gitmem gerektiği için KIsa bir yorum yazmak zorundayım

Diğer bölümlere telafi ederim artık

Ellerine emeğine yüreğine hayal gücüne sağlık

Yb yi bekliyorum