Midnight Witches (Gece Yarısı Cadıları) 23.Bölüm geldi!! Okuyuverin gari.

Midnight Witch
ÖNSÖZ
Benim yaşadığım yer hep sessizdir. Etrafta tek bir çiçek bile göremezsiniz. Bitkin ve yordundur çiçekler...
Hiçbir zaman böyle bir yerde yaşamayı hayal etmedim. Genelde masalsı, komik ve özgür düşlerim vardı. Belki de yazları bu yüzden iple çekerdim. Okuluma dönmek, anormallerin yaşadığı bir okula dönmek ve düşlerimi gerçekleştirmek. Hey, biraz karamsar oldu galiba. Kendimi tanıtayım,
Ben Alexa Denvers ve ben bir cadıyım. Garip bir şekilde su üstüne çıkan dört adanın okullarının birinde okuyorum. Olla adası. Kendimi bildim bileli orayı bekledim. O.C, Olla Castle yani okulum Cadılara, Kurt adamlara ve Elflere ev sahipliği yapıyor. O.C adanın yarısını kaplar. 10 tane binalı bir okul işte...Söyşediğim gibi ben bir cadıyım ve yakında yaşayacaklarımı bilseydim bunları size anlatmazdım!

vayyyy tanım çok güzel yeni bölümü bekliyorum canım

İlgimi çekti ... Güzele benziyor... Devamını bekliyorum...

bencede değişik.ybybyb

işte yb...

1.Gariplikler
"Nefes al!" diye bağırdı Alicia. Sırtıma koca bir şaplak attı. Hızlıca kendime gelip derin bir nefes aldım. "Seni geberteceğim, True. Similasyonunu Alex'in hayran kalmayacağı bir şekilde yapabilirdin."
"Yani bu, sen miydin?" dedim şaşkınlıkla. Ulu kitabımız True uçarak yaklaştı ve kağıttan elini omzuma koydu,
"Kitaba dönüştürülmeden önceki halim." diye fısıldadı. Similasyona baktım Gerçekten çok yakışıklıydı. Sarı uzun saçları, koyu mavi gözleri vardı.
"Bu yakışıklılığın," dedi Alicia "Bende kusma isteği uyandırıyor." True yapmacıkça güldü,
"Karşı cinse ilgi göstermelisin."
"Ne?" diye bağırdı Alicia. "Zaten ilgi gösteriyorum. Sadece burada bana uygun kişilikler yok."
"Ah,Alice, aşk seni bir gün bulacak." dedim.
"Aşk?" Sesin geldiği yöne döndük. Serena elinde koca bir cips paketiyle kapıda dikiliyordu."Evet, bulacak." diye devam etti. Yaşadığım yer gri olsa da beni renklendirecek arkadaşlarım vardı.Size kendimi iyice tanıtmam gerek.
Beş yaşında beni yatağımdan biri aşırdı. Bayan Bloo, bir cadıydı. Cadılara inanırdım ama sadece düşlerimde. Cadı olmak çok zor değildi sadece mide bulandırıcıydı. Bana kendi kanını içirdi. İğrenç bir tadı vardı. Cadılar örümcek kanıyla beslenir ve kendi kanlarına karışır bu kan. Ve bir insan olarak bu kanı içmek... ıyyk! Sonra değişim hissedersiniz. Yorgunluğunuz azalır, mutlu olursunuz, teniniz pürüzsüzleşir ama malesef hala sivilceniz çıkar. Yine ıyyk! Bayan Bloo'nun beni cadı yapmasının nedenini hiç sormadım, oda cevap vermezdi zaten. "Yalnızdım" derdi. Yazın bitişinde gri evime döndüğümde ben de yalnız kaldım. Cadılık hakkında konuşacağım arkadaşlarım yoktu bu yüzden en yakın insan arkadaşlarımı cadı yaptım, Serena Rosser ve Alicia Collins.

http://yfrog.com/mzkendalljenner2300x400j
Alexa Denvers

Resmi yükleyemedim arkadaşlar.

Vayy canına... Cadılar hakkında pek birşey bilmiyordum... Örümcek kanımı ..!! Bencede Iyyykkk...
Nese ,,
Anlatımını beğendim... Devamını bekliyorum... Bu bölüm için teşekkürler...

Yanlış anlamadıysam bugün kayıt olmuşsun ve sanırım bu hikaye bölümü için kaydoldun...
hoşgeldin siteye..

teşekkürler yb yakında gelecek.

Aslında cadılar ve başka türler hakkında araştırma yapmadım. Sadece hayalimdeki kişileri ve nasıl olduğunu düşünerek yazıyorum. İşte yb..

"Akşam dolaba girecek misin?" dedi Serena.
"Heralde, sence True dersleri aksatmamızı ister mi?" dedim. Yatağa uzandım.
"Lanet olsun, Alex! Bunu hatırlatmak zorunda mısın?" Bağırdığı için telefonu kulağımdan biraz uzaklaştırdım. "Ayrıca ders ne?"
"Periler."
"Yine lanet olsun, Alex Sa-" Sözünü kestim.
"Senin bu lanet okumaların yüzünden gerçekten lanetlendim, Serena. Cadıyım ve hiçbir gücüm yok. Tanrım, beni bu kadar güçlü yaratmak zorunda mıydın?" dedim sitemle. Güldü,
"Ah Alexa, böyle yapma. Bence kaçmalıyız. Dışarı çıkalım. Yeni bar açılmış."
"14 yaş ve bar?" Genizden gelen kahkahamı susturmak için ağzımı kapattım.
"Geber," diye homurdandı. "Periler hakkında her şeyi biliyoruz zaten."
"Emin misin?" Merakla cevabını bekledim.
"Pöh! Ne kadar eğlencelisin! Neyse Bayan Bloo'dan naber?"
"Hala Ciora'da kayıp ama kapıdan yolluyor."
"Ciora nasıl bir yer acaba?" Ciora... Evet, herkes bunu sorardı. Tanrıçamız Dolce'ün yaşadığı yer, Ciora, her türün özgürce yaşadığı büyülü dünya. Ve, size büyünün tanımını yapayım: Benim yapamadığım şey! Serena'nın dediği gibi "Lanet olsun"
"Gidersem söylerim." dedim alayla. Ciora kapılarından Dolce tarafından çağırılmadıkça oraya asla giremezsiniz.
"Komik, Denvers. Alice'in söylediği şeyleri hatırlıyor musun?" Düşündüm,
"Evet. Saçma. Alice, bir Darkness göremez.
"Ama -"
"Darkness bir cadıyı görse sağ bırakır mı sence? İç çekti ve konuşmaya başladı,
"Haklısın telaşlandım işte. Artık kapatmalıyım. Bu gece dolapta görüşürüz."
"Görüşürüz" dedim ve kapattım. O.C yani okuluma dönmeme sadece, Ah Tanrım! Uzun bir zaman vardı. Önümde gerçekten iğrenç bir kış vardı. Size 4 adanın okullarını tanıtayım, Olla Castle ( O.C )cadıların , kurt adamların ve elflerin okuduğu bir okuldur. Centle Castle ( C.C ) Erkek periler ve erkek büyücüler kalır. Dark Castle ( D.C ) sadece vampirlerin ortamıdır. Son olarak Beautiful Castle ( C.C ) bayan cadı ve büyücülerin okuduğu yerdir. Darnesslar.. onları anlatmak istemiyorum. Çünkü buna değmezler.

güzel olmuş.ellerine sağlık.ybybybyb

yb yakında gelecek

Çok güzel olmuş ybb

True derse geç geldiğimde beni bir güzel haşladı,
"Ah, merhabalar. Daha geç gelmenizi bekliyorduk prenses!"
"Üzgünüm True, ama okul, büyüyle ilgilenmemi engelliyor." Yavaşça kırmızı koltuğa oturdum.
"Sen bir cadısın, Alexandra Denvers!" Alexandra'yı duyunca irkildim. İnsanlar genellikle sinirli olduklarında tam ismimi söylerlerdi. True bir insan değil, o ulu kitaplardan biri tabii.
"Evet bir cadıyım," Derin bir nefes aldım. "Ne büyü yapabiliyorum ne de bir elementi yönetiyorum. Cadılık buysa, evet ben bir cadıyım."
"Yapma," dedi Alice. Elinde koca bir cips paketi vardı. "Bak bana, hayvanlarla konuşabiliyorum ve havayı yönetiyorum ama bu sıkıcı." Histerik bir kahkaha attım,
"O zaman Dolce'a normal biri olmak istediğini söyle!" diye bağırdım. Yanımıza gelen Serena sıkıntıyla iç geçirdi,
"Çocuklar?" dedi kırmızı elbisesine bakarken. Sonra bize dönüp alaycı bir tavırla konuştu, "Derse başlamalıyız, daha bara gideceğim." Üçümüz şaşkınlıkla ona bakınca omuz silkti.
"Neyse," dedi True, sayfa ellerini çırparak. "Dersimiz periler." Alice ve Serena aynı anda homurdandı. "Peri denilen ırk Ciora'da yaratılan ilk ırktır."
"Pöh!" dedim sıkıntıyla. Bildiğimiz şeyleri tekrar ediyorduk.
"Erkek periler C.C'de, kız periler B.C'de okuyor." Duraksadı. "Bunları zaten biliyorsunuz."
"Evet!" diye haykırdı Serena. "Ders bitti." True Serena'nın önüne geldi ve öksürdü,
"Bitmedi, Bayan Rosser! Son olarak birkaç şey söylemeliyim."
"Buyrun!" dedi Alice.
"Bayan Bloo dönmüş. Valizlerinizi hazırlayın kızlar, sizi yarın okulda görmek istiyor."

2. OKULA DÖNÜŞ

Bir anda kaybolursam büyük bir ihtimalle annemin yüreğine inerdi, bu yüzden klonlama büyüsü yapardık ve klonlarımız biz yokken yerimizi alırlardı.
"Uslu durun!" dedi True klonlama büyüsünü yaparken. O.C'ye gitmemiz için sadece bir saatimiz vardı. Hepimiz yan yana dizilmiş, onu beklitorduk. True sonunda büyülü sıvıyı tüplere koydu ve bize uzattı, "Haydi, için!"
"Bunu içerken hep midem bulanıyor." diye homurdandı Alice. Onu umursamayıp tüpü hızlıca diktim, bidem buladı ve kaşınmaya başladım ki bu, büyünün işe yarayacağını gösteriyordu. Birde klonum karşıda belirdi,
"Selam" dedi. Gülümseyerek karşılık verdim.
"Pekala," dedi Serena, "15 dakika sonra bizim evin önünde buluşuyoruz." Başımı salladım ve odama dönmek için yola koyuldum,
"Benim gibi olamayı hiçbir zaman unutma. Rahat ol. Asla soruları geçiştirme, ayrıntıya gir ki annem bir terslik olduğunu sanmasın." Başını salladı, "Üşengeç ol. Bu benim en belirgin özelliğim." Valizimi yatağımın ürerinden aldım. Klonuma göz kırpıp odadan çıktım. Oldukça geç bir saat olduğu için herkes uyuyordu. Hızlıca kapdan çıktım. Dışarısı karanlık ve soğuktu. Bir sokak ötede olan Serena'nın evine doğru koşmaya başladım. Koşuyordum çünkü peşimde herhangi serseri olabilirdi. Alice ve Serena sakince beni bekliyorlardı. Evden kaçmıştık fakat onlar insanı dehşete düşürecek kadar sakindiler.
"Bu saatte," dedi Serena sonra etrafına bakındı. "Otobüs yoktur bu yüzden paraya kıyıp taksiye bineceğiz."
"Ama havaalanına kadar gitmek oldukça pahalı olacak." dedi Alice. Sırıttım ve True'dan aşırdığım sınırsız para cüzdanını gösterdim."
"Farkettiğinde çok sinirlenecek!"
"Evet ama biz burada olmayacağız." dedim gülerken.

***********************************************************************

güzel olmuş.ellerine sağlık.ybybybyb

İşte yb...

Havalanına gitmek için bir taksi çevirdik. Berbat kokuyordu,
"Böyle bir kocam olacağına kendimi Darknesslara yem ederim." dedi Serena.
"Umarım" diye homurdandı Alice. Serena, Alice'e uzandı ve saçını çekti. Alice, küfrederken taksi durdu. Ne çabuk! Hızlıca cüzdanı açtım. Adamın şaşkın bakışları eşliğinde yüz doları uzattım. Biraz cömert davranmak her zaman iyidir. Havaalanı kalabalıktı, doğruca bilet almaya gittim.
"O.C'ye biletlerimiz vardı." dedim gülümseyerek.
"Adınız?"
"Alexandra Denvers, Serena Rosser, Alicia Collins." dedim hızla. Kadın gülümsedi ve VIP biletleri çıkardı.
"VIP?" dedim şaşkınlıkla. VIP ve biz? Tanrım!
"True... Soyadını hatırlayamadım." Ah, True! Bizi şaşırtmayı becermişti. İnsanlar, O.C'nin garip yaratıklarla dolu bir ada olduğunu bilmiyorlardı. Onlar sadece gezmek amacıyla gittikleri adada sıradan günler geçiriyor ve dönüyorlardı. Zaten adanın yarısından fazlasını okul kaplıyordu. Bu dört ada için de geçerliydi. Adada yaşayan insanlar vardı fakat bizim onlardan farklı olduğumuzu bilmiyorlardı. En önemli kural, Asla anormalliğini normallere gösterme. Gülümseyerek yürümeye başladım.
"VIP!" dedi Alice heyecanla. "Bize bu yakışır." Uçak kalkmak üzereydi,
"Hadi!" dedim ve yola koyuldum.

*************************************************

"Uyan!"
Bir anda yüzüme hucum eden suyla uyandım. Serena kıkırdadı,
"Ucuz su. Her zaman işe yarar."
"Geber Serena!" dedi Alice. Ayağa kalktım, insanlar hızlıca uçaktan iniyorlardı. Çantamı alıp, kızların peşine takıldım. Ada, çok soğuk değildi. Serena mini elbisesi ve insanı kusturacak kadar uzun topuklularıyla kıvırtarak yürüyordu. Doğruca dışarı çıktık. Dışarıda, Cherry'le bekleyen Zach ile karşılaştık.
"Zachary!" diyerek ona sarıldım. Çocukluk arkadaşım oldukça büyümüştü ve yakışıklı olmuştu.
"Selam Öküz!" dedi Alice ve arabaya bindi. Zach, Serena'ya sarıldı.
"Merhaba!" dedi. Hepimiz arabaya bindik. Ada hiç değişmemişti. Hala eski ve güçlü havasını koruyordu. Okulun sihirli kapısı bizi tanıyınca açıldı.
"Değişmemiş," diye fısıldadım.
"Kimse değişmedi," dedi Zach ve o anda arabaya doğru büyük bir toprak kütlesinin geldiğini gördüm!

mrk ettm dvm gzl spr vooovvvvvv

Yb yakında gelecek. Okulda onları garip şeyler bekliyor.

3. MUTLU OLMAK
"Aaaaaa!" Çığlığım tüm arabaya yayıldı.
"Buradan canlı çıkarsam bunu yapanın a-" Serena'nın lafı kesildi. Alice ellerini iki yöne doğru uzattı ve bir hava kalkanı oluşturdu. Toprak parçası havada asılı kalmıştı. "Az kalsın hayatım konusunda endişelenmeye başlayacaktım." dedi Zach.
Serena arabadan hızlıca çıktı ve etrafına bakındı, bunu yapanı arıyordu. Alice bağırdı,
"Bunu daha fazla tutamayacağım. Arabadan çıkın!" Hızlıca arabadan çıktım. Serena'yı sürükleyerek uzaklaştırdım. Alice yanımıza geldi ve kollarını aşağı indirdi. Toprak parçası arabanın üstüne düştü ve büyük bir gürültüyle parçalandı.
"Ucuz atlattık!" dedi Alice kıkırdarken.
"Onu buldum." dedi Serena. Baktığı yöne döndüm. Cecile! Bahçenin tam ortasında duruyordu.

Arkadaşlar kısa yazdım. İşim çıktı. Devamını en kısa zamanda yazacağım.

Devamı...

"Cecile?" Alice şaşkınlıkla bağırmıştı. Cecile vahşice sırıtıyordu. "Neden böyle bi şey yaptın?"
Cecile bize doğru gelmeye başladı, mavi gözleri masumlaşıyordu.
"Neden geç kaldınız?" dedi. "Sizi özledim." Bana sarıldı. Serena,
"Bizi özledin ve öldürüyordun. Mükemmel bir arkadaşlık." Gülümsedim. Cecile sevgisini garip bir şekilde gösteriyordu. Zach kolumu tuttu,
"Bloo sizi görmek istiyor." Başımı salladım. 'A' bloğa yöneldim. Diğerleri peşimden geliyorlardı. Blok, pek değişmemişti. Hala eski, gotik görüntüsünü sergiliyordu. Uzun merdivenleri çıktım.
"Gerilmmmm!" dedi Zach gülerekl. Alice ona doğru hareket çekti. Koridora yöneldim. Elfler! Her zaman onlardan nefret ederim ve şimdi bikaçı bana el sallıyordu.
"Elf ha?" dedi Alice "Siz ne zaman kanka oldunuz?" Bloo bizi kapıda bekliyordu.
"Merhaba kızlar!!" Odasına geçmemizi belirten bir işaret yaptı, Serena önden biz arkadan odaya girdik.
"Size Ciora'dan haberlerim var. Dolce, yeni kurallar koymak istiyor."
"Kurallar?" dedi Serena. İğrenmiş gibiydi.
"Nasıl kurallar?" dedi Zach.
"Artık tüm sene boyunca okulda kalınacak. Sadece bir ay tatil hakkınız olacak." dedi Bloo. Ne?? Annem ve Babam. Onbir ay boyunca onlarsız ne yapacaktım?
"Hayır!" deyiverdim.
"Üzgünüm..." dedi Bloo. Hızlıca ayağa kalktım.
"Nerede kalacağım?" dedim sinirle. Biran önce yatağıma uzanmak ve ağlamak istiyordum.
"Kızlar yatakhanesinde, artık misafirhanede kalmayacaksınız. Serena ve Alexandra bir odada, Alicia ve Cecilia bir odada kalacaksınız. Zachary onlara odalarını göster." Serena haricinde tüm herkesin tam adını söyleyen Bloo, odada terör estirmişti. Kapıyı çarparak çıktım.
"Bu kadını anlamıyorum!" dedi Alice. "Bence hemen bir koca bulmalı."
"Şişşt!" dedi Zach. "Böyle konuşma!"
"Geber!" dedim hızlıca. 'D' bloğa yöneldim. Hızlıca kapıyı açtım. Misafirhanenin zemin katı salon olarak kullanılıyordu. Burada televizyon ve koltuklar vardı. Ayrıca küçük bir mutfakta bulunuyordu. Zach kapıda kaldı,
"Girmem yasak. Saat onikiyi geçti." Serena güldü,
"Ama sen gelmek isterdin değil mi, Zachary?"
"Evet," ded, Zach ve güldü. "Gerçi ne yapacağımıza bağlı S." Serena manyakça güldü ve Zach'a yaklaştı.
"İşte bunu," dedi ve Zach'in dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu.

Yorumlarınızı bekliyorum.